Saturday, May 26, 2012

အပူဒဏ္ကို အံတုခံမယ္႕ ငါဟယ္႕ လူသား


အပူဒဏ္ကို အံတုခံမယ္႕ ငါဟယ္႕ လူသား
ပူျပင္းတဲ႕ရာသီဥတုကို ဘယ္အရာကမွ ေအးခ်မ္းမွဳ႕ မေပးစြမ္းႏိုင္ပါ။ ေအးရာ ေအးေၾကာင္းေနရာေတြကို ေနရာေတြကို ေနေနရတာ
တစ္အိမ္လံုးလည္းႏွံ႔ေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အိ္မ္ေရွ႕ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ ထိုင္ကာ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးကိုေငးေမာေနမိပါသည္။ အို
...လူေတြလူေတြ ဒီေလာက္ ပူျပင္းတဲ႔ ေနကို အံ႔တုကာ ၀မ္းေရးအတြက္ သြားလာလွဳပ္ရွားေနလိုက္ၾကသာ ကၽြန္မျမင္ကြင္းထဲကို ထပ္မံ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ အပူဒဏ္ကို အံတုလူသားေနာက္တစ္ေယာက္ ။
*ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု * ၊ *ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု *၊ *ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု *
ဆိုတဲ႔ ေအာ္သံက ကၽြန္မနားထဲ စူးေနေအာင္ ၀င္ေရာက္လို႔လာပါသည္။ အိမ္ထဲက တူေတြ ၊ တူမေတြ ေျပးထြက္လာကာ
*လာပါအံုးဗ်ိဳ႕ * ဆိုတဲ႕ ေခၚသံေနာက္မွာ * လာပါၿပီရွင္* ဆိုတဲ႔ အန္တီႀကီးအသံက ေအးခ်မ္းစြာ ၾကားလိုက္ရဧ။္ ။
ကေလးေတြ ၀ိုင္းေနတဲ႔ အလည္မွာ ၿပံဳးရြင္စြာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ႔ အန္တီကို ကၽြန္မေသခ်ာ စူးစမ္းၾကည္႔ေနမိပါတယ္။ဒီေလာက္ ပူျပင္းတဲ႔ ေနပူထဲ ေလးပင္တဲ႔ ေတာင္းႀကီးကို ရြက္ အာၿပဲေအာင္ ေအာ္ေနရတာကိုေတာင္ သူကို ၾကည္႔ရတာေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေပ်ာရြင္ေနပံုက ကၽြန္မအတြက္ နည္းနည္းထူးဆန္းေနမိပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႔ဆို ဘာမွမလုပ္ဘဲေတာင္အိမ္ထဲေနရင္းကို ပူလြန္းတဲ႔ ရာသီဥတုေၾကာင္႕ စိတ္ေတြကတို ၊ ေဒါသေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေနပူထဲကို ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းေနတဲ႔ဒီအန္တီကေတာ႕ ေအးခ်မ္းေနလိုက္သာ။ ေနာက္ဆံုး အရမ္းသိခ်င္လာတဲ႔ စိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္မရတာေၾကာင္႕ ေစ်းဗန္းအနီးသို႕တိုးကပ္ကာ အသားတု 200 ဖိုး၀ယ္စားၿပီး သိခ်င္တာေလးေတြကို စပ္စုၾကည္႔လိုက္မိပါသည္။
*အန္တီ ဒီေလာက္ပူေနတဲ႔ ေနပူထဲ ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းရတာ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပမ္းမယ္ေနာ္ *
 *ဘ၀ဆိုတာ ေမြးဖြားလာကတည္းက ေသဆံုးတဲ႕အထိ ဘ၀ေပးကုသိုလ္ကံေတြက ပါလာၿပီးသားပါ ကေလးရယ္ ။ ေစ်းေရာင္းဖို႕ပါလာလို႕ ေစ်းေရာင္းရတယ္ ။ ဒါကို ထိုင္စိတ္ပ်က္ေနလဲ ေရာင္းရမွာပဲ ။ဒီေတာ႕ ႏွစ္ခါ အပင္ပမ္းမခံခ်င္ဘူးေလ ။ လုပ္ရမယ္ အလုပ္ကို  စိတ္ပါ၀င္စားစြာပဲ လုပ္တတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔ လိုက္ေတာ႔ ပင္ပမ္းတယ္ဆိုတာလည္း သိပ္မရွိေတာ႔ပါဘူး။*
ကၽြန္မ အရမ္းကို အံ႕ၾသသြားမိတယ္။ ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ဆီက ထြက္က်လာတဲ႔ စကားလံုးေတြက တန္ဖိုးရွိလွခ်ည္လား
။ ေနာက္ သူဆက္ေျပာျပတယ္ ။ မနက္ဆို သူ မနက္ 5နာ၇ီကေန ထ ေစ်းသြား ၊ ျပန္ေရာင္းဖို႔ အတြက္ မုန္႔ေတြကို
၀ယ္ခ်မ္းခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ ရတယ္ ။ ေနာက္ ၿမိဳ႕ထဲကို လည္ၿပီးေရာင္း ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဟာ ပံုမွန္ ညေန 5နာရီ ၀န္းက်င္ပါပဲ
တဲ႔။ကၽြန္မက ဆက္ေမးၾကည္႔တယ္။ အန္တီ တေန႕လံုးကို ဘယ္ေလာက္ျမတ္လဲဆိုေတာ႕ 3000 (သံုးေထာင္ေလာက္ )
က်န္တယ္လို႔ရွင္းျပတယ္။ အနားကို ေရာက္လာတဲ႔ ေမေမနဲ႔ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ ကိုတစ္ေယာက္
ၾကည္႔လိုက္မိၾကပါသည္။ ေစ်းသည္ အန္တီျပန္သြားေပမယ္႔ သူနဲ႔ ပတ္သတ္နဲ႔ အေတြးေတြက ကၽြန္မေခါင္းထဲ
ဆက္က်န္ေနခဲ႔ပါတယ္။တစ္ေလာ ေလးက ဆိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ခုအေၾကာင္းကိုပါ
ဆပ္စပ္ေတြးေတာလိုက္မိသည္။အႏွိပ္ခန္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔ မိန္းကေလးေတြ နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေရးသားထားတာ ေလးကိုပါ ။
အန္တီေျပာသလို လူဘ၀ဆိုတာေမြးဖြားလာစဥ္ကတည္းက သူသြားရာလမ္းေၾကာင္းေတြ ပါလာၾကၿပီးသားဆိုတာမွန္ေပမယ္႕  တခ်ိဳ႕
ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္ရင္း ေငြကို အလြယ္လမ္းစဥ္လိုက္ရွာေနၾကသူေတြက ပိုမ်ားေနပါတယ္ ။ ေပးလာတဲ႔ဘ၀ေပးအေျခေနတစ္ခုထက္
ပိုသံုးခ်င္တယ္ ၊ ပိုလွခ်င္ၾကတယ္ ။ မိမိရရွိပိုင္ဆုိင္ထားတဲ႔ ဘ၀တစ္ခုနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ စြာမေနႏိုင္ၾကတဲ႔အတြက္
လမ္းမွားေတြကို ေရာက္ဘ၀ေတြ ပ်က္ၾကရတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည္႔ပါ ။ လူနဲ႔ရင္းလို႕ရတဲ႔ ေငြဆိုတာကေကာ အလြယ္ရတာဟုတ္ရဲ႕လား
။ ထိခိုက္နစ္နာမွဳေတြ က ေခၽြးထြက္လို႕ရတဲ႔လမ္းေဘးက ေစ်းသည္ေတြထက္ ပိုသာေနတယ္ဆိုသာကို
ညီမငယ္ေတြမေတြးမိၾကပါလားေနာ္။ မိမိျပဳလုပ္ေသာ မေကာင္းမွဳသည္ မိမိတစ္ေယာက္တည္းတြင္သာ အက်ိဳးခံစားရသည္ဟု
လြယ္္လြယ္ေပါ႔ေပါ႔မေတြးၾကပါနဲ႔ ။ မိမိ မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစပါတယ္ ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာေနတယ္
ထမင္းငတ္ေနေတာ႕ဘယ္သူမွ လာေပးၾကတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ႔ ဆင္ေျခစကားေတြကိုလည္း မၾကာခဏၾကားေနရပါသည္။ ဒါဟာလည္း
ဘ၀ေပးအေျခအေနတစ္ခုပါပဲ ။ ယခင္ဘ၀က မေကာင္းမွဳေတြ မ်ားခဲ႔လို႕ ယခုဘ၀မွာ မေကာင္းမွဳအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစခဲ႔တယ္ ။
ဒါကိုအဆက္မျဖတ္ဘဲမေကာင္းျခင္းေတြကို လက္ဆင္ကမ္း ေနမယ္ဆို သံသရာမွာ တ၀ဲ၀ဲလည္ေနဖို႕သာ
ရွိပါေတာ႕သည္။ ေရာင္ရဲႏိုင္ျခင္းက ေကာင္းက်ိဳးေတြရွိသလို ဆိုးက်ိဳးေတြလည္းရွိေနတတ္ပါသည္။ မိမိရရွိေသာ ၀င္ေငြႏွင္႔ မွ်တေအာင္
သံုးစြဲတတ္မည္ဆိုခဲ႔ပါလွ်င္  ဘ၀ေတြကို အေမွာင္ခန္းထဲမွာ  ကုန္ဆံုးစရာ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွိမလာနိုင္ပါဘူး ။
လိုအပ္တာထက္ပိုကာ ေရာင္ရဲလြန္းေနျပန္သူေတြၾကေတာ႔လဲ တိုးတက္သင္႕သေလာက္မတိုးတက္ဘဲရွိေနျပန္ပါေကာ ။ ဒီေတာ႕
အလယ္လတ္ လမ္းစဥ္ကို က်င္႕သံုးကာ ေရာင္႕ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။ အဲကြန္းေတြ ေအးေနတဲ႔ အေအးခန္းထဲက ခႏၶာကိုယ္ကိုရင္းမွ
ရတဲ႔ ေငြထက္ ေနပူပူမွာ ေစ်းေရာင္းလို႔ရလာတဲ႔ ေငြက ပိုၿပီးစိတ္သန္႔ကာ မီးလြတ္ေစပါတယ္။ မိမိတို႕ရတဲ႔ ၀င္ေငြ သည္ မီးလြတ္ေစဖို႕အထူးလိုအပ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳသင္႔ပါတယ္.။ ဆရာဦးဘုန္း ေရးသားနဲ႔ အေဖအိမ္ စာအုပ္ေလးထဲက မီးလြတ္စာ ဆိုတဲ႔ေဆာင္းပါးေလးထဲမွာ ေရးသားထားပါသည္။
* မီးလြတ္စာ *ဆိုသည္မွာ မိမိတို႕ရွာလို႔ရတဲ႕ ေငြေၾကးဥစၥာေတြဟာ ၀ိသမေလာဘမီး ၊ ၀ိသမ ေဒါသမီး ၊ ၀ိသမေမာဟမီး နဲ႕  ရွာခဲ႔တာဆို မီးမလြတ္ ဘူး *
လို႕ မွတ္သားခဲ႔ဘူးပါဧ။္။ ကၽြန္မတို႔ လူသားေတြ အတြက္ မီးလြတ္စာျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ ခဲယဥ္းေပမယ္႕ မီးလြတ္ တဲ႔ ၀င္ေငြမ်ိဳး မဟုတ္ေတာင္
အတတ္ႏိုင္ဆံုး မီးနည္းေလ ေအးခ်မ္းေလပါပဲ။ ကၽြန္မကေတာ႔ ပူခ်င္ပူပါေစ ။ ျမန္မာမိန္းကေလးတိုင္းကိုအပူဒဏ္ကို အံတုခံၿပီး
သိကၡာရွိစြာရပ္တည္ႏိုင္မယ္႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျဖင္႔ ရရွိလာေသာ ၀င္ေငြျဖင္႕  စိတ္ေအးခ်မ္းစြာ စာသံုး သူေတြ
အျဖစ္ဘဲ ျမင္ခ်င္မိပါသည္။ အေမွာင္ထုေတြ ၾကားက မလံုတလံုအ၀တ္စားေတြနဲ႔ မေလ်ာ္ကန္ေသာ အလုပ္ေတြကေနအျမန္ဆံုး
ရုန္းထြက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ စိတ္ရင္းမွန္ျဖင္႕ ဆုေတာင္းရင္း အပူဒဏ္ကို အံတုခံမယ္႕  ငါဟယ္႕ လူသားေတြ
အမ်ားအျပားေပၚေပါက္ၾကပါေစ။
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး
ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္)

Wednesday, May 23, 2012

ေရမရွိဘဲ ေရတိမ္နစ္သူမ်ား မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔ရွင္


ကၽြန္မ တို႕ မိန္းမသား ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေယာက်ာၤးေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို
ေတြးမိတာေလးကို အရင္ဆံုး ေျပာခ်င္တယ္ ။ ေယာက်ာၤးေတြရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာက
သူတို႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ အတြက္သာ အသံုးခ် ခ်င္တာ မ်ားေနၾကသလိုပဲ။ ကၽြန္မ တို႔
မိန္းကေလးေတြ ရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာၾကေတာ႕သူတို႕ဆီက လိုခ်င္တာ တစ္ခုတည္းပါ ။
ကၽြန္မတို႕သိပ္ခ်စ္တဲ႔ ေယာက်ာၤးဆီက ေႏွာင္ႀကိဳးမဲ႔တဲ႔ ၾကင္နာျခင္းမ်ိဳးကိုပါ။
ရမၼက္ေတြ နဲ႔ ျပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေပးလာတတ္တဲ႔ သူတို႕ ၾကင္နာခ်ိုဳသာျခင္းေတြကို ကၽြန္မအလြန္တရာ
မုန္းတီပါတယ္။ သူတို႕ ဆႏၵျပည္႔၀လို႔ ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ ရင္ထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ငိုေၾကြးေနခဲ႔တာ
သူမျမင္ခဲ႔ပါဘူး။ ျမင္ေအာင္ မၾကည္႔တတ္သူအတြက္ မျမင္တာ မဆန္းျပားပါဘူးရွင္။ သူတို႕ သတ္မွတ္တဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ
ဘာလဲလို႕ ေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္တယ္။


********************************


မိန္းမတစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ အရမ္းကိုတန္ဖိုးရွိၿပီး
အဖိုးတန္သလို ႏူးညံ႔လြန္းပါတယ္။
ကၽြန္မ အစားေကာင္းေလး စာေနခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူကို လဲ စားေစခ်င္မိတယ္။ကၽြန္မ
အတြက္ ေကာင္းတာေလးေတြ
ခံစားရခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္မခ်စ္သူကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္။

ေယာက်ာၤးေတြက် သူတို႕ ေပ်ာ္ေနရင္ ကၽြန္မတို႕ကို
ေမ႔ေနတတ္ၾကပါတယ္။သူတို႕ အေပါင္းသင္းေတြ ဆံုၾကလို႕ အရမ္းကို
ေပ်ာ္ရြင္ေနခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ ကၽြန္မတို႔ကို လံုး၀ကို ေမ႔သြားတတ္ၾကပါတယ္။

ကၽြန္မတို႕ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ႕ခ်ိန္မွာေတာင္ စိတ္ေတြက
ခ်စ္သူဆီမွာ တ၀က္ေလာက္ေရာက္ေနတတ္ၾကသူေတြပါ။ စိတ္ညစ္စရာဆို စဥ္းစားၿပီးမွ
ေျပာတတ္ၾကေပမယ္႕သူတို႕ စိတ္ညစ္ စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီဆို အရင္ဆံုးသတိရတတ္တာ
သူတို႕ခ်စ္သူေတြကိုပါပဲ။ မိန္းကေလးေတြမွာ ဒါေလးေတြကိုဘဲ ႀကံဖန္ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရြင္ေက်နပ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။


********************************


ကိုယ္ခ်စ္သူက ကိုယ္ကို အလံုးစံုတိုင္ပင္တယ္ေပါ႔။ သူတို႕ အရမ္းေပ်ာ္ေနခ်ိန္ သူတို႕ေဘးရွိေနတာ သူတို႕
အေပါင္းသင္းေတြကိုပါ ။ ကၽြန္မတို႕အရမ္းေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ ေဘးမွာ ရွိေနေစခ်င္တာ မိမိတို႕ခ်စ္သူေတြကိုပါ။
မိန္းကေလး အခ်စ္နဲ႔ ေယာက်ာၤးေလးအခ်စ္မတူညီတာေတြ ရွိပါေသးတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က တစ္ကယ္ခ်စ္ၿပီဆို
ဘာကိုမွ မေတြးတတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ္ခ်စ္တဲ႔သူက တစ္ခုလပ္ျဖစ္ေနပါေစ ၊ မုဆိုးဖို ျဖစ္ေနပါေစ
လက္ထပ္ဖို႕ သတၱိေတြ ရွိေနတတ္ၾကတယ္။ ေယာက်ာၤးေတြက်ေတာ႕ အပ်ိဳမဟုတ္တဲ႔ တစ္ခုလပ္ မုဆိုးမ ေတြကို
တကယ္ခ်စ္မိခဲ႔ရင္ေတာင္ လက္ထပ္ဖို႔ အတြက္ထိဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားအခ်ိန္ဆြဲတတ္ၾကပါတယ္။
ေယာက်ာၤးေတြက ပိုေတြးတတ္ တယ္ဆိုရင္လဲ မမွားပါဘူး ။ မိန္းကေလးေတြ ခ်စ္လာရင္ သိပ္ကို
သတၱိရွိတတ္ၾကပါတယ္။ အိမ္မွာခိုင္းတဲ႕သူကိုလည္း ယူရဲၾကတယ္။ ျဖစ္သင္႔ မသင္႔ဆိုတာေတြ မေတြးၾကဘူး ။အခ်စ္က
အရာရာကို ဖံုးလြမ္းသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာၤးေလးေတြကေတာ႕ မိမိတို႕ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို ျပန္ယူဆိုတာကို
ေတာ္ေတာ္ေလးကို မရွိသေလာက္ရွားၾကပါတယ္။ ခိုင္ေလး ေမေမ ခဏခဏ ေျပာတဲ႔ စကားေလးရွိတယ္။
သူေဠးသားေတြက စိတ္ကူမယဥ္ဘူး ၊ မရူးၾကဘူးတဲ႔ ရူးတဲ႔သူရွိေတာင္ ရွားတယ္တဲ႔ ။
သူေဠးသမီးေတြကေတာ႕ကိုယ္အိမ္ကအလုပ္သမား ျပန္ယူဖို႔လဲ ၀န္မေလးဘူးတဲ႔ စိတ္ကူးေတြ
အယဥ္လြန္ေနၾကတယ္တဲ႕ေလ။သတၱိ အရွိလြန္တယ္ဆိုတာထက္ ခ်စ္တတ္ၾကတာပါ။ အမွားမွန္
မခြဲျခားႏိုင္ေလာက္ေအာက္ကို သိပ္ခ်စ္တတ္ၾကတာ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားက ႏုနယ္လြန္းတယ္ဆို
ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္။


********************************


ခုေခတ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားကို ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္ ။ ေရမရွိဘဲ ေရတိမ္နစ္ေနၾကတဲ႔ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္
မ်ားကိုေတြ႔ေနမိပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာကိုအေျခခံကာ ေရတိမ္နစ္ေနၾကသူေတြ အမ်ားျပားျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံလို
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ျခင္းေတြကို အစဥ္လာနဲ႔ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္လာတဲ႔ ႏိုင္ငံမွာ
ေျပာင္းလဲတိုးတက္မွဳေတြနဲ႔အတူ တိုင္းတပါးက ေနကူးစက္ျပန္႔ႏွ႔ံလာတဲ႔ livingtoghter ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းအရာႀကီးကလည္း
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပန္႔ပြားေနပါၿပီ။ တိုးတက္ျခင္းတိုင္းမွာ ဆိုးက်ိဳးေတြကလည္းကပ္ပါလာတတ္ပါတယ္။
ေခတ္မွီေဆး၀ါးေတြ ေပၚလာျခင္းနဲ႔ အတူ ေယာက်ာၤးမိန္းမ ဆက္ဆံျခင္းေတြကလည္း အရွိန္ဟုန္ျမွင္႔တင္ေပးသလို
ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တည္ခိုခန္းေတြ ၀င္ေငြပိုေျဖာင္႔ေစခဲ႔တယ္။ ခိုင္ေလးတို႕ နယ္ၿမိဳ႔ေလးမွာေတာင္
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေရွ႕ ေနတဲ႔ေဆးမွဴးဆိုေက်ာင္းေရွ႕ကို ေျပာင္းလာတဲ႔ တႏွစ္အတြင္းမွာ စီးပြားေရးအဟုန္
တိုးတက္သြားလိုက္တာ လက္ဖ်ားခါရတဲ႔ အထိေအာင္ပါပဲ။ မိေ၀းဖေ၀း အေဆာင္ေနေက်ာင္းတက္ၾကတယ္။
မိဘေစတနာက ငါသမီးေလး ငါသားေလး လူတန္းေစ႕ သံုးႏိုင္ပါေစ။ မ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္ ပံ႔ပိုးေပးၾကတာေတြက
တည္ခိုခန္း ၊ ဟိုတည္ခေတြ ၊ ေဆးဖိုးေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာကေတာ႕ ရင္နာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ တခါျဖစ္လို႕ မွားမွန္းမသိ
ေနာက္ဆင္ျခင္ဖို႔မေတြး မထူးဇာတ္ခင္းေနသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ (လူတိုင္းကို မဆုိလိုပါ)
သူမ်ားႏိုင္ငံဘဲ ဘယ္သူျမင္မွာလဲ ဘယ္သူသိမွာဆို ေနခ်င္သလိုေတြ ေနၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ထိန္းဖို႕
ဆံုးမဖို႕ဆိုတာထက္ ေျမွာက္ေပးသူက ပိုမ်ားေန ။ ဒီေတာ႔ ေရမရွိဘဲ ေရတိမ္ေတြနစ္ၾကရတယ္။ တခါမွားလို႕
သင္ခန္းစာ မယူ။ ေရွ႔ဆက္လို႔တာ မထူးဇာတ္ခင္း ။ ေနာက္ဆံုး ရလာဒ္က
ဘာျဖစ္လာမလဲ ။ အမွားကိုသိရင္ အမွန္ကို ျပင္ရမယ္ဆိုတဲ႔ ဆံုးမစားေတြ စာအုပ္ေတြထဲမွာ
က်န္ေနခဲ႕ၿပီထင္ပါတယ္။ ရင္ေမာစရာ ေကာင္းလိုက္ပါဘိ ေခတ္ကာလ သမီးပ်ိဳေတြရယ္ ။ ေရွးေခတ္ကာလက ရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔
ေယာက်ာၤးေလးေတြလည္း ႏွမခ်င္းစာနာစိတ္ဆိုတာေတြ ဘယ္ေနရာ
မွာ ဖုန္တပ္ကုန္ၿပီလဲရွင္။ သစၥာတရားဆိုတာေတြ ေပ်ာက္ဆံုး ၊ ဂုဏ္သိကၡာ
ဆိုတဲ႔ စကားကို ေနာက္ဆို ျပတိုက္ေတြမွာ သြားရွာရမလို ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕
တန္ဖိုးဆိုတာကို ပညာတတ္ျခင္း ၊ ရုပ္ေခ်ာျခင္း ၊ ပိုက္ဆံရွိျခင္းဆိုတာေတြနဲ႔တင္ သတ္မွတ္စံထားလို႕
မရႏိုင္ပါဘူးရွင္။ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိစြာ ရပ္တည္ေနႏို္င္ဖို႔ဆိုတာ လည္းအထူးပင္ အေရးႀကီးတဲ႔ အခန္းက႑မွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
မိန္းမေကာင္းထားသင္႔ ထားအပ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာေတြကို တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးၾကပါ။ အမွားသိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း
အမွန္သို႔ျပင္ဆင္ပါ ။ အမွားကို အမွန္ျပင္ ျခင္းတြင္ ေနာက္က်သည္ဟုမရွိပါ။
မိဘ ေမာင္ဘြားမ်ားအေနျဖစ္ သမီးမိန္းကေလး ၊ ညီမမ်ားကို ေစာက္ေရွာက္
ဆံုးမၾကဖို႕ေတာ႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။


********************************
တိုင္းျပည္ႀကီးႏွင္႕တကြ အမ်ိဳး ၊ ဘာသာ ၊
သာသနာ ၊ ပညာတရားေတြ ပ်က္ျပား ဆုတ္ယုတ္လာျခင္းဟာ ၊ အျခားေသာအေၾကာင္းတို႔ အျပင္ မိန္းမယုတ္
မိန္းမမိုက္ေတြ မ်ားလာသည္႔အတြက္ ပ်က္ျပား ဆုတ္ယုတ္လာရတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားတိုင္း သိသာထင္ရွားၾကမည္ ဟု
ေက်းဇူးရွင္ သာယာ၀တီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးေရးသားေတာ္မူေသာ မိမၼလိမၼာ စာအုပ္တြင္
ဖတ္မွတ္ဘူးပါတယ္။


********************************

မိန္းမပ်ိဳေလးေတြေရ တန္ဖိုးရွိလွတဲ႔ အပ်ိဳစင္ဘ၀ေလးေတြကို သူမ်ားကဲ႔ရဲ႕စရာ ေမးေငါ႕စရာ
မျဖစ္ေအာင္ တန္ဖိုးထား ထိန္းသိမ္းၾကပါ ။ မိမိ တစ္ေယာက္အတြက္ မိမိႏိုင္ငံ ၊ မိမိ မိဘ ေမာင္ဘြား
ေဆြမ်ိဳးမ်ား လူၾကားမွာ မ်က္ႏွာမပ်က္ အရွက္မရ ရေလေအာင္ အေခ်ာဆံုး ၊ အယဥ္ဆံုး ၊ အလွဆံုး ၊တန္ဖိုးအရွိဆံုး
အပ်ိဳစင္ဘ၀ေလးေတြကို တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးၾကပါ။ မိန္းကေလးခ်င္း ေကာင္းမြန္တဲ႔ အရည္ေသြး အလိမ္မာေတြကို
ၿပိဳင္ၾကပါ ။ အမိုက္ေတြ ကိုမၿပိဳင္ၾကစမ္းပါနဲ႔ ။ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ရွုနားလည္ၿပီး အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြ
အမ်ားျပားေပၚေပါက္လာၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းလိုက္ပါရေစရွင္။


********************************


မည္သူကိုမွ မရည္ရြယ္မထိုက္ခိုက္ပါ ။ဒီေဆာင္းပါေလးထဲက ေရးသားခ်က္မ်ားႏွင္႔
တိုက္ဆိုင္ေနေသာ
သူမ်ားဖတ္မိလွ်င္ အမွားကိုသိၿပီး အမွန္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစရန္တာ
ရည္ရြယ္ေရးသားပါသည္။



********************************

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး

ခိုင္ေလး(ေရႊေတာင္)

ထာ၀ရ မၿငိမ္းေစမယ္႕ အလင္းဓာတ္နဲ႔ တကြ တိုးတက္ေနေသာ ေခတ္နဲ႔ အညီ အက်မရွိ အတက္သာရွိေသာ ကြန္နက္ရွင္ကို ပိုင္ဆိုင္ပါရေစသား

ထာ၀ရ မၿငိမ္းေစမယ္႕ အလင္းဓာတ္နဲ႔ တကြ တိုးတက္ေနေသာ ေခတ္နဲ႔ အညီ အက်မရွိ အတက္သာရွိေသာ ကြန္နက္ရွင္ကို ပိုင္ဆိုင္ပါရေစသား

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ညခ်မ္းေလးေတြ ဟိုအေ၀းမွာ က်န္ေနခဲ႔ပါၿပီ။ ဟိုးအတိတ္ဆီက မီးေရာင္ေတြ
ထိန္ထိန္ညီးခဲ႔ တဲ႔ညေတြကို ခုခ်ိန္မွာ အေမွာင္ထုက ႀကီးစိုး၀ါးၿမိဳထားၿပီ။
# ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ မီးလာၿပီေဟ႕ #
ဆိုတဲ႔ ေအာ္သံေလးေတြက သာယာတဲ႔ ဂီတာသံဇဥ္တစ္ခုလိုပါပဲ။
အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕ေနစဥ္ နားထဲ တိုး၀င္လာေသာ ေမေမဧ။္ ညဥ္းညဴသံေၾကာင္႕ အေတြးစေတြ
ကို ခဏအနားေပးလိုက္ ရပါသည္။ ကၽြန္မတို႔ မိသားစု ကို ထမင္းေကၽြးေနတဲ႕ အင္တာနက္ဆိုင္ေလး
တစ္ဆိုင္ ဖြင္႔ထားပါသည္။ ကၽြန္မတို႕ အိမ္ရဲ႕ ပင္မ စီးပြားေရးဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ အင္တာနက္ဆိုင္
ဆိုသည္မွာ ကြန္နက္ရွင္ နဲ႔ မီးကို အဓိက အားထားေနရတဲ႔ အလုပ္ပါရွင္ ။ မီးေတြ မွန္ေနတုန္းက ကြန္နက္
ရွင္က က်တယ္။ ေျမေအာက္လိုင္းေတြ ျပင္ေနလို႕ .. ဘယ္က ဘာျဖစ္လို႕ စံုေနေအာင္ပါပဲ ။လိုင္းက်လို႕
ဖုန္းဆက္ေမးလိုက္ရင္ တစ္ခါမွ သူတို႕ဆီက ပ်က္တယ္ဆိုတာ မရွိ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာေတာ႔ အြန္လိုင္း
ျဖစ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ စကားက ၾကားေနၾက ဓာတ္ျပားေဟာင္းတစ္ခုလိုပါပဲ။ လိုင္းက်လို႕ ဖုန္းဆက္ရင္ ဒီအသံကို
ၾကားရမယ္ဆိုတာကို သိေနေပမယ္႔လည္း လူစိတ္ဆိုတာလည္း အခက္သားလား ။ သူတို႕ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး
၅မိနစ္ေလာက္ဆို ျပန္တက္လာတဲ႔ ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင္႔ ၾကားေနၾက ဓာတ္ျပားေဟာင္းကိုလည္း ေၾကညက္
ေစဖို႔အတြက္ လိုင္းက်ၿပီဆို ဖုန္းခလုတ္ေတြကို  လက္ကႏွိပ္မိေနၿပီးသား ။ သတင္းေတြ ဂ်ာနယ္ေတြထဲက
ဘယ္ေန႔ ၊ ဘယ္လ ဆို  ကြန္နက္ရွင္ေတြ ေကာင္းပါေတာ႕မယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းေဆာင္းပါးေတြကလည္း ၾကားရဖန္မ်ားေတာ႕
ဟာသ တစ္ခုလိုျဖစ္ေနရၿပီ။ TRYA GAIN ဆိုတဲ႔ စာတန္းေလးကလည္း ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာျပည္ ကြန္နက္ရွင္
နဲ႔ အတူ အမႊာပူးေမြးဖြားလာသေယာင္ ။ ဆိုင္ဖြင္႔လို႕ ဘုရားပန္း ၊ ေရခ်မ္းေတြ ကပ္ရင္ ၃၇ ပါးေသာနတ္ေတြ
အျပင္ အသစ္တိုး ေခတ္မွီနတ္တပါးျဖစ္တဲ႔ ကြန္နက္ရွင္ နတ္မင္းကို ပူေဇာ္ဆုေတာင္းေနရတာလည္း အလုပ္တစ္ခု
ျဖစ္လာပါသည္။ မနက္ေတြဆို ငိုက္ျမည္းေနရေအာင္ကို လူကပါးပါသည္။ ေန႔ခင္းေတြ ဆိုင္ထဲ အဲကြန္းေလး
ေတြ က ေအးတာမို႕ အျပင္မွာ ပူတဲ႔အတြက္ လူ၀င္တတ္ေပမယ္႕ လိုင္းက မေကာင္းေတာ႔ ေအးေပမယ္႔ ထျပန္။
ဂိမ္းေဆာ႔တဲ႔ ကေလးေတြကိုပဲ အားကိုးေနရပါတယ္။ ကေလးေတြဆိုတာက  အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားေတြမို႔
အၿမဲတမ္းေဆာ႔ဖို႔က်ေတာ႔ အေၾကြးကက် ။ မ်ားလာလို႔ လိုက္ေတာင္းေတာ႔ မိဘေတြက ရန္ေတြ႔ ။ ဒီလိုနဲ႔
အေၾကြးေပးတဲ႔ စနစ္ကို ရပ္ဆိုင္းလက္ငင္းစနစ္ကို က်င္႔သံုးျပန္ေတာ႔ လူကပါး ။ ဒီအရွဳတ္ေတာ္ပံုေတြနဲ႔
ခ်ာလည္ရိုက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေနာက္ထပ္ ဒုကၡတစ္ခုက ထပ္မံတိုး၀င္လာေတာ႕ ကၽြန္မအေမဆီက ၿငီးျငဴသံေတြကို
စိတ္ဆင္းရဲဖြယ္ ၾကားရၿပီေပါ႔ ။ ပ်က္လိုက္တဲ႔ မီးက တစ္ေန႔မွ ၆နာရီဘဲ ေပးပါတယ္ ။ အင္တာနက္ဆိုင္ ဆိုတာ
ညဘက္ကိုသာ လူအ၀င္မ်ားၾကပါသည္။ အဲဒီညေတြကို မီးကပ်က္ပါတယ္။ မီးစက္ေမာင္းရတယ္။ ညကို
၇နာရီေလာက္ကေန ည ၁၂နာ၇ီ အတြင္းကိုသာ လူ၀င္မ်ားတတ္ပါသည္။ စက္အျပည္႕ဆို ည ၈.၃၀ေလာက္မွာ
ရွိေနတတ္ပါတယ္။ တေန႔သာကို ပိုက္ဆံရခ်ိန္ဟာ ၃နာရီေလာက္တာ ရွိေနခ်ိန္မွာ ကြန္နက္ရွင္က ထပ္က်ေန
ျပန္ေတာ႔ ကၽြန္မတို႕ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္စားရေတာ႔မလဲရွင္။ ဒီမွာ ေနာက္ထပ္ျပသနာတစ္ခုက ထပ္ေပၚ
လာျပန္ပါတယ္။ မီးစက္ကို ည ၁၂ နာရီေလာက္ထိ ေမာင္းရေတာ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဆူညံေစတယ္တဲ႔ေလ။
ကဲ ကၽြန္မတို႕ ဆိုင္ပိတ္လိုက္ဖို႔တာ ရွိပါေတာ႕တယ္။ အခ်ိန္ေလးနဲ႔ မီးကို ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အမွန္တကယ္
လိုအပ္ေနတဲ႔ ညဘက္ေတြကို ေပးသင္႔ပါတယ္။ ညေန ၆.၃၀ ေလာက္ကေန ည ၁၂နာရီေလာက္ဆိုတာ အမွန္
တကယ္လို္အပ္ခ်ိန္ေတြပါ။  ဓာတ္ေငြ႔စက္ရံု၀န္းေတြထဲမွာေပးတဲ႔  ည၇နာရီကေန မနက္ ၆ နာရီေလာက္ ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ျပည္သူေတြ အတြက္ အသံုး၀င္ပါေသးတယ္။ တစ္ေန႔ကို ၆နာရီဆိုတာကေတာ႕ အင္မ
တန္ကို နည္းလြန္းတယ္လို႕ ျမင္မိပါဧ။္ ။   ကၽြန္တို႔ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြလိုဘဲ တျခားလုပ္ငန္းေတြမွာလဲ
အခက္ခဲေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳေနၾကရတယ္ဆိုတာ ဆႏၵျပပြဲေတြက သက္ေသတည္ေနပါတယ္ ။ ႏွစ္စဥ္ေၾကးေတြ
လစဥ္ေၾကးေတြ ၊ အခြန္ခေတြ မနည္းကို ေပးေဆာင္ထားၾကတာပါ ။ တႏွစ္စာ လိုင္စင္ေၾကး ၇သိန္းေက်ာ္ ၊
လစဥ္ေၾကး ေဒၚလာ ၁၂၀ ၊ အခြန္ဆိုတာ သက္သက္ေဆာင္ေနရတဲ႔အျပင္ ခုမီးစက္ေမာင္းရတဲ႔ အတြက္
ဓာတ္ဆီဖိုး ကဲ ကၽြန္မတို႕ ဘာလုပ္စားၾကရမလဲရွင္။ ဘာအလုပ္မွ မေကာင္းေနခ်ိန္ ထြက္လိုက္ၾကတဲ႔ ႏိုင္ငံ
ျခား ။ ရြာေတြမွာ လူငယ္ေတြ မရွိသေလာက္ကုုန္ေနၾကၿပီ။ ကၽြန္မတို႕လည္း ခုဆို ေတြးေရပါၿပီ။ ွ
ဒီဆိုင္ေလးနဲ႔ ထမင္းစားေနရတဲ႔ ကြ်န္မတို႔ မိသားစုေလး ဘယ္လိုမွ မကိုက္ေတာ႕ပါဘူး။ ခ်မ္းသာေလာက္ေအာင္လဲ
အရင္ထဲက အျမတ္စြန္းမက်န္ပါ ။ ထမင္းစားဖို႕ ေခ်ာင္လည္ယံုသာက်န္တဲ႔ ဒီလုပ္ငန္းေလးက ခုေတာ႔ ထမင္း
အိုးေလးေတာင္ ခပ္လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနၿပီဆို ပိုတယ္လို႔ထင္ၾကပါလိမ္႕မည္။ ဒါေတြက အမွန္ဆိုတာ နယ္မွာ
အင္တာနက္ဆိုင္ ဖြင္႔သူတိုင္းသိၾကမွာပါ။ ဘယ္သူ႕ကို အျပစ္တင္ရမလဲ ဟင္။ ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔
ေလာကႀကီးကိုလား ……..အၿမဲလို က်ေနတဲ႔ ကြန္နက္ရွင္ကိုလား………..ဒီအင္တာနက္ဆိုင္ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႕
မိဘေတြကိုလား………….ေျပာၾကာပါဦးရွင္………………ဘယ္သူကို အျပစ္တင္ရမလဲ………..
ဘယ္သူကို အျပစ္တင္ရမလဲ……………..ဘယ္သူကို အျပစ္တင္ရမလဲ ………ဆုေတာင္းတိုင္းသာ
ျပည္႔မယ္ဆို………ထာ၀ရ မၿငိမ္းေစမယ္႕ အလင္းဓာတ္နဲ႔ တကြ တိုးတက္ေနေသာ ေခတ္နဲ႔ အညီ
အက်မရွိ အတက္သာ ရွိေသာ ကြန္နက္ရွင္ကို ပိုင္ဆိုင္ပါရေစသား လို႕ ဘုရားမွာ နားညီးေအာင္
ဆုေတာင္းလိုက္ခ်င္ပါေတာ႔တယ္ရွင္။
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
ဒီေဆာင္းပါးေလးကို အားျဖည္႕ကူညီေရးသားေပးေသာ အကို ကြန္ဆူးမား ကဗ်ာေလးပါရွင္။


သူ႔ကုိခ်စ္တယ္.....

သူရွိေနမွ ဘ၀က ေအးခ်မ္းလွပတယ္ေလ....

သူမလာတဲ့ ေန႔ေတြညေတြမွာ.....

အစာေရစာလဲ ျပတ္လပ္.......

ဘာတစ္ခုမွ လုပ္မရေအာင္

သူအားလံုးကုိ ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္.......။

..................................

ျပန္လာခဲ့ပါခ်စ္သူ.......

မင္းနဲ႔အတူ

ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္သြယ္မွဳေတြနဲ႔

ဘ၀ရဲ့ တုိက္ပဲြကုိ ရဲရဲႀကီး ႏႊဲခ်င္ပါရဲ့

ေအာင္ျမင္မွဳရဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြ

မင္းဆီမွာပဲ ရွိပါတယ္.......ကြယ္

..................................

မင္းရွိေနမွ ဒုိ႔ ဘ၀ေတြ ေအးခ်မ္းမယ္.....

ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္......

အျမန္ျပန္လာပါ။

သံသရာ ဒီတစ္ေကြ႔

ေန႔ေန႔ ညည ေမ့မရတဲ့......

မီးလာမယ္႕ ေန႔..........ေပါ့။

                                                                                    
ေဆာင္းပါးေရးသားသူ   .................. အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး
ကဗ်ာ                       .................. ကြန္ဆူးမား

 

Tuesday, May 15, 2012

အလွဆံုးအၿပံဳးတစ္ပြင္႕နဲ႔ ေလာကႀကီးကို အလွဆင္ေပးလိုက္ၾကရေအာင္

ပတ္၀န္းက်င္ ရဲ႕ ေ၀ဖန္မွဳဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိတတ္ၾကစၿမဲပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာေ၀ဖန္ေျပာဆို မွဳေတြက
ေစတနာကို အရင္းမခံဘဲ ေဘာင္ေက်ာ္လြန္တာေတြ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ရေ၀ႏြယ္ေရးသား
ဖူးတဲ႔ စာသားေလးလိုေပါ႔ ။
*ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေနတိုင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုစိုက္ေနရလို႕ ကိုယ္ဘ၀ ရည္မွန္းခ်က္
ေတြကို ဖ်က္ဖ်က္ ေပးေနရမယ္ဆိုရင္ ေနရာမက်ဘူးကြာ ၊ တစ္ခါ တစ္ေလ ေတာ႔လဲပတ္၀န္းက်င္ကို
လ်စ္လ်ဴရွဳသင္႔ရင္ လ်စ္လ်ဴရွဳထားတာ အေကာင္းဆံုးပါ *
လူတိုင္းမွာ မိမိခံယူခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ ခံယူပိုင္ခြင္႔ရွိပါတယ္။ မိမိကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ဆိုတာ မွန္သာ ရွိႏိုင္သလို
အမ်ားနဲ႔ ကြဲျပားျခားမွဳလည္းရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလို ကြဲျပားေနျခင္းကို
ဇြတ္အတင္း ငါခံယူခ်က္ ငါေျပာတာ မွ အမွန္ျဖစ္ရမယ္ဆို ဒီလူဟာ အတၱဆိုတဲ႔ အမိုက္ေမွာင္ ဖံုးလြမ္းလာပါၿပီ။
မိမိျဖစ္ခ်င္တာေတြကို အမွန္တရား လို႔ ျငင္းမယ္။ ေထာက္ခံေစလိုမွဳေတြနဲ႔ အတင္းေျပာဆိုမယ္။ သူမွာရွိေနတဲ႔
ေကာင္းမြန္တဲ႔ အရည္အခ်င္း ၊ အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ ပူေလာင္ျခင္းေတြ သူရင္တြင္းေတာက္ေလာင္ေနမယ္ဆိုတာ အေသခ်ာပါဘဲရွင္။လူေလာကႀကီးမွာ လူျဖစ္ခြင္႔ရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူပါဘူး ။
လူျဖစ္ရတဲ႔ အခိုက္တန္႔ကာလေလးမွာ ေအးခ်မ္းစြာဘဲ လူျဖစ္ခ်င္တယ္။

ခုႏွစ္အပိုင္းျခားေတြမွာ သံေ၀ဂရစရာေတြ ၊ လြမ္းစရာ ၊ ၾကည္ႏူးစရာ အစံုလင္ၾကားမွာ
သံေ၀ဂရစရာေတြ ပိုလို႔ ေတြ႔ခဲ႔ႀကံဳခဲ႔ရပါတယ္။ ရသစံုလင္လွတဲ႔ လူဘ၀ဆိုတာႀကီးကိုလည္း အခန္းက႑ေပါင္း
စံုကေန ကခဲ႔ဘူးေနပါၿပီ။ ခိုင္ေလး စာေရးတာကို ၀ါသနာပါတယ္ ။ စာေရးတယ္ဆိုတာ သူလိုင္းနဲ႔ သူရွိၾကပါတယ္။
ေဆာင္းပါးလိုင္းေရးတဲ႔သူ ၊ ၀ထၳဳတို သမား ၊ ၀ထၳဳရွည္သမား ၊ကဗ်ာ သူလိုင္းနဲ႔ သူ အစံုပါပဲ ။ ၀ထၳဳမွာေတာင္
အခ်စ္ ၊ စံုေထာက္၊ ဟာသ လိုင္းေတြ ထပ္ခြဲၾကပါေသးတယ္။ ဒီထဲမွာ ခိုင္ေလးဆို အခ်စ္၀ထၳဳေတြကို ဘဲ အေရး
မ်ားပါတယ္ ။ စာေပ ၊ ဂီတ ၊ ရုပ္ရွင္ဆိုတာ ျပည္သူေတြကို စိတ္အပမ္းေျပေစတဲ႔ အရာေလးေတြပါဘဲ ။ ဗဟုသု
တစာေတြမွ တန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ မွတ္ယူလို႔ မရပါဘူး ။ ဗဟုသုတရွိတယ္ ၊ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစတယ္ဆိုတာက
လည္း စာဖတ္သူအေပၚတြင္သာ မူတည္ေစပါတယ္ ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ ဒီစာတစ္ပုဒ္ဟာ
အက်ိဳးမရွိဘူးလို႕ သတ္မွတ္ေ၀ဖန္လို႔လဲ မရႏိုင္ပါဘူး ။

ဟိုးအရင္ကဆို ခိုင္ေလး အရမ္းကို စြာပါတယ္။ ခိုင္ေလးေရးလိုက္တဲ႔ ဘေလာ႔တစ္ခုမွာ ေကာ္မန္႔တစ္ခုခုက ဆိုးလာၿပီဆို
ခိုင္ေလး မွန္တယ္လို႔ ထင္မိရင္ ဆက္ဆက္ထိမခံတတ္ပါဘူး ။ ခုေနာက္ပိုင္းေတြးမိပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ
မိမိကိုယ္ကို ႏိုင္တယ္ထင္ၿပီး ရွံဳးေနၾကတဲ႔ သူေတြ ေလာကႀကီးမွာ တစ္ပံုတစ္ပင္ႀကီးပါ။ ဒီအထဲ ခိုင္ေလး
ကိုယ္ခိုင္ေလး အပါမခံႏိုင္ပါဘူး ။ ဒီအတြက္ မလိုလားအပ္သူေတြကို ဖက္ၿပိဳင္ရန္ျပဳျခင္းအမွဳကို
ေရွာင္ရွားတတ္လာခဲ႔ပါသည္။ ရန္ကိုေရွာင္ျခင္းသည္ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းလို႕ ခိုင္ေလး မျမင္မိပါ ။ ေလာကတြင္
အခက္ခဲဆံုးလို႕ ေျပာၾကတဲ႔ သည္းခံ ျခင္းကို လုပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားလာႏိုင္တဲ႔ အတြက္ ဂဳဏ္ေတာင္ယူမိပါသည္။
ခိုင္ေလး သမိုင္းေလး ေကာင္းဖို႕ မပတ္သတ္တဲ႔သူမ်ားကို ေအးခ်မ္းေသာ ဥပကၡာျပဳျခင္းျဖင္႕ ေရွာက္ရွားပါမည္။
ခိုင္ေလးတို႕ ေလးေလး ဥယ်ာဥ္မွဴး ဆံုးမတဲ႔ စကားေလးလိုပါဘဲ ။ မိမိဘက္ကသာ မွန္ပါေစ  မိမိေနာက္တြင္
လူအမ်ားရွိေနပါလိမ္႔မည္တဲ႔ ။


ခိုင္ေလး တို႕ ဘာပဲေျပာေျပာ ဘ၀ဆိုတဲ႔ ခရီးရွည္ႀကီးထဲက ခရီးသြားေတြပါပဲ ။ အဲဒီခရီးတစ္ခုကို ေလွ်ာက္ေနသ
မွ် လူမ်ိဳးစံု နဲ႔ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရမွာပါ ။ ကိုယ္႕ကိုႏွစ္သက္သူကိုပဲေတြ႔ေတြ႔ ၊ မႏွစ္သက္သူကိုဘဲ ေတြ႔ေတြ႔
ကိုယ္ကၿပံဳးျပႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္စမ္းပါ ။ ၿပံဳးျခင္းဆိုသည္႕ အရာကား ခက္ခဲတဲ႔ အလုပ္တစ္ခုမဟုတ္ဟု
ခံယူကာ အလွဆံုးအၿပံဳးတစ္ပြင္႕နဲ႔ ေလာကႀကီးကို အလွဆင္ေပးလိုက္ၾကရေအာင္ရွင္။ မလိုမုန္းတီး ျခင္းေတြ
ကင္းေ၀းၾကပါေစ ။ ပူေလာင္ျခင္းေတြ ေအးျမၾကပါေစ ။

သေဗၺသတၱာ အေ၀ယာ ေဟာႏၱဳ…သေဗၺ ခပ္သိမ္း
ေသာ သတၱာ သတၱ၀ါအေပါင္းတို႕ သုခိတာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး
က်န္းမာခ်မ္းျခင္းျဖင္႕ အေ၀ရာ ရန္မာန္တို႕သည္
မရွိကုန္ၾကသည္  ေဟာႏၱဳျဖစ္ၾကပါေစသတည္း………………..။

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး
ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္)

မ်က္ရည္မိုး


မ်က္ရည္မိုး

ထားဆိုတဲ႕ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာမိသားစုေလးမွာ သူမတို႕ ဦးထပ္ထားရသည္႔ ေက်းဇူးရွင္တစ္ေယာက္ရွိေနခဲ႕သည္ ။ ထားတို႕ တစ္မိသားစုလံုးက ထိုသူကို ဘဘလို႕ ေလးေလးစားစားေခၚၾကသည္ ။ ဘဘက ထားတို႔ၿမိဳ႔ေလးရဲ႕ အစိုးရ ခ်ည္မွ်င္နဲ႔အထည္စက္ရံုရဲ႔ စက္ရံုမွဴးတစ္ေယာက္အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူတစ္ဦးေပါ႔ ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္  ဘဘမွာ  ေခ်ာဆု လို႕ေခၚသည္႕ သမီးတစ္ေယာက္ ႏွင္႕ ပုတုလို႕ေခၚသည္႕ သားေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိသည္။ ဘဘ အမ်ိဳးသမီး အန္တီဆု ကအင္မတန္ စိတ္ထားျပည္႕သူတစ္ဦးမို႕ လူငယ္ေတြကို နားလည္ေပးတတ္သူပါ ။ ထားတို႔မွာက ညီမ သံုးေယာက္ရွိၾကသည္။ ဒီထဲက ထားကိုေတာ႕ အန္တီဆုက အရမ္းခ်စ္ဆံုးပါ ။ ထားက အဲဒီခ်ိန္က 8တန္းတက္ဆဲေပါ႔ ။ ထား နာမည္က ထားႏွင္းဆီလို႔ေခၚပါသည္ ။  ထားဆိုတဲ႔ နာမည္ကို မႀကိဳက္ေပမယ္႕ ကိုယ္ကို စကားေျပာရင္ေတာ႔ ထားလို႔ဘဲ သံုးမိတတ္၏ ။ ဘဘ က ထားတို႔ၿမိဳ႔ေလးမွာ တစ္ေယာက္ထဲလာေနသူပါ ။ မိသားစုက ရန္ကုန္မွာေနၾကတာမို႕ ထား တို႔ အိမ္မွာဘဲ ဘဘက အေနမ်ားတတ္၏္ ။ ဒီႏွစ္ေတာ႔ ဘဘ သား ပုတု ဆိုသူ ထားတို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ လာေျဖမတဲ႕ ။ ဘဘ သားဆိုသူကို နာမည္ပဲ ရင္းႏွီးေနခဲ႕တာ ။ လူကိုေတာ႔ ခုမွဘဲ ျမင္ဘူးရေပေတာ႔မည္။

``ထားေလးေရ``
``ရွင္.........ေမေမ``
``ဒီေန႔ ဘဘသားေရာက္မွာေလ........ေမေမတို႔ အိမ္မွာ ထမင္းလာစားမယ္တဲ႔..........ထားေလး ကူလိုက္အံုးေနာ္``

ထားက အခ်က္အျပဳတ္ကို ၀ါသနာၾကီးသူပါ ။ မမက ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနသည္ ။ ညီမေလးက 4တန္းဆိုေတာ႔
ထားသည္ပင္  ေမေမ လက္ကိုင္တုတ္ေလး ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနေတာ႕သည္ ။ ထား တစ္မနက္လံုးခ်က္ျပဳတ္ျပီးစီးလို႕  ေရခ်ိဳးေနစဥ္ ဘဘတို႔ သားဖေရာက္လာၾကသည္ ။ အိမ္ေရွ႔မွာ အသံေတြ ၾကားေနရေပမယ္႔ အ၀တ္စားလဲလို႕မၿပီးတာႏွင္႕ထြက္မၾကည္႔ႏိုင္ေသးပါဘူး ။ ကဗ်ာကသီ သနပ္ခါးေရက်ဲေလး မ်က္ႏွာမွာ ပြတ္လိုက္၏ ။ ဆံပင္ေလးကို ဒီတိုင္းခ်ထားလိုက္သည္။ ဂါ၀န္ အျပာေရာင္းေလးလဲၿပီး ထမင္းစားခန္းဘက္ကို ထြက္လာခဲ႕သည္ ။ ထမင္းစားခန္းထဲ ၀င္လိုက္သည္ႏွင္႔ ဘဘ အသံကိုစၾကားေနရပါျပီ ။

``ဒါထားေလး လက္ယာမွ ဟုတ္ရဲ႔လား ေဒၚျမ``

ထမင္းခ်က္တဲ႔ အန္တီကို လွမ္းေမးသံက နားထဲတန္း၀င္လာ၏ ။

``ဟုတ္တယ္ ဆရာ....ကေလးက လူတာ ငယ္တာ လက္ဆိတ္ရွိတယ္``
``ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕........သားစားေလ...ဒီလက္ယာရွင္ကို ေတြ႔ရင္ ဒယ္ဒီသား တအားအံ႔ၾသမွာကြ``

ဘဘက သူ႕သားကိုလဲ ေျပာျပေနေသးသည္ ။ ထား ၀င္ရေကာင္းႏိုးေတြးေနစဥ္မွာ  ေဖေဖက ထားကိုျမင္သြားခဲ႔ပါျပီ ။

``သမီးေလး လာေလ .........တခါတည္း ၀င္စား``

ေဖေဖ အသံၾကားတာနဲ႔ ဘဘက

``ေဟာ လာပါၿပီ ဒီေန႔ ထမင္း၀ိုင္းရဲ႕ လက္ရာရွင္ေလး``

ထား ရွက္လိုက္တာ ။ တခါမွ မသိေသးတဲ႔ အကိုတေယာက္ေရွ႔မွာ ခုလိုဘဘက ခ်ီးမြန္းေနေတာ႕ ဘယ္လိုေနရမွန္းကို မသိပါဘူး ။
အသာမ်က္လႊာခ်ၿပီး ထမင္းစားပြဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ျဖင္႕

``ထားေလး ဒါက ဘဘ သား စည္သူေမာင္တဲ႔........ပုတုလို႔လဲ ေခၚတယ္..........သမီးကေတာ႔ ကိုကို လို႔ေခၚေပါ႔``

ဘဘက မိတ္ဆက္ေပးေတာ႔ သူကို မၾကည္႔လို႔မရေတာ႔ဘူး  ။ ေမာ႔ၾကည္႔ ၿပံဳးျပေတာ႔......သူကလဲ ျပန္ၿပံဳးျပပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုကို အၾကည္႔ေတြက ထားကို ရီစရာတခုကို ေတြ႔ရသလို ၿပံဳးစိစိ ။ ကိုကို ဆိုတဲ႔လူကို ေတြ႔လိုက္ရတဲ႔ ခဏေလးမွာဘဲ  ငယ္ရြယ္တဲ႔ ထားႏွလံုးက ခံစားမွဳတစ္ခု ျဖစ္ေပၚသြားမိတာကိုေတာ႔ ထားကိုယ္တိုင္ကို ေသခ်ာသတိမထားမိလိုက္ပါဘူး ။ရုပ္ရည္သနားကမားေလးနဲ႕ ကိုကိုက စတိုင္က်တဲ႕ ေခတ္လူငယ္ေလးတစ္ဦးပါ ။ ကိုကိုဆံပင္ေတြက ေယာက္်ားျဖစ္ျပီး ေပ်ာ႔ေနတာက မနာလိုခ်င္စရာပါပဲ  ။ ဂုတ္ေပၚ၀ဲက်ေနသည္႕သူဆံပင္ေတြ ထားအလြန္ႏွစ္သက္သြားမိသည္။တီရွပ္ အျပာေဖ်ာ႕ေလးကို  ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျပာေရာင္ရင္႕ရင္႕ျဖင္႕ တြဲဖက္၀တ္ဆင္ထားသည္ ။လူၾကီးေတြရဲ႕ စကားသံေတြျဖင္႕ စိုေျပေနေသာ ထမင္း၀ိုင္းေလးတြင္ ကိုကိုနဲ႕ ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္သာ ႏွ ုတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနသူေတြအျဖစ္ ရွိေနၾကလိမ္႔မည္သာ ။

*************************************************


ကိုကို တို႔ သားဖကို  ေန႔တိုင္း ထမင္းပို႔ေပးရသည္က ထားတာ၀န္ ။ တစ္ေန႔ေတာ႔ အိမ္က ကားေမာင္တဲ႔ ဘဘေအး ေနမေကာင္းတာနဲ႔ ထားကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး ထမင္းသြားပို႔ျဖစ္ခဲ႔သည္။ ဘဘတို႔ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ႔ မည္္သူကိုမ်ွ မေတြ႔ရ ။ ဘဲ( လ္ )တီးေတာ႔လည္း မည္သူမ်ွ ထြက္မလာ ။ .ဘဘ ဂ်စ္ကားလည္း မေတြ႔ဘူးဆိုေတာ႕ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိၾကဘူးလို႕ ထင္လိုက္မိသည္ ။ ေဘးဘက္ကို ပတ္ၾကည္႔မိေတာ႔မွ ကိုကို တစ္ေယာက္ စကိတ္စီးေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။

``ဒီမယ္ ဒီမယ္``

ထားေခၚသံေၾကာင္႕ ထားရွိရာဘက္သို႕  လွည္႔ၾကည္႕လာသူ ကိုကို ။ ထားကိုေတြႈေတာ႔  ပထမ  အံ႔ၾသသြားသည္။ အားနာသြားပံုလည္းရသည္ ။ ထားဆီသို႕ အေျပးတစ္ပိုင္းေရာက္လာ၏ ။

``ေအာ္! ညီမေလး ထမင္းလာပို႔တာလား.။ ကိုကို ကားသံကို မၾကားလိုက္ဘူး.......အားနာလိုက္တာ.....လာ လာ ညီမေလး``

ဆိုၿပီး ထားလက္ထဲက ၈်ိုဳင္႔ကို လက္ေျပာင္းယူၿပီး ေရွ႔က ဦးေဆာင္ကာ အိမ္ထဲ ၀င္ခဲ႔ၾကသည္။ .အိမ္ထဲေရာက္ေတာ႔ ဟင္းေတြလွယ္ေပးေနသည္႕  ကိုကို မ်က္ႏွာက ထားကို အားနာေနသည္႔ပံုက အထင္းသား ။ ကိုကို က စကားနည္းသူပါ ။
ခပ္တည္တည္ေနတတ္ျပီး ေလေျခြတတ္သူက ဒီေန႔ေတာ႔ ထားကို အားနာနာနဲ႔ စကားေတြ
ေတာ္ေတာ္ ေျပာေနရသည္ ။ ကိုကို ကိုၾကည္႔ၿပီး ရီခ်င္ေနသည္႕ ထားကိုထား မနည္းထိန္းထားရသည္။ ထားနဲ႔ ကိုကို က ႏွစ္ဘဲကြာၾကသူေတြပါ ။ ကုိကိုက သူကိုယ္သူ ဇြတ္လူၾကီးပံုဖမ္းေနသူၾကီး ။ ျပန္ေတာ႔  ထားကို ကားနားထိျပန္လိုက္ပို႔ေပးရင္းေျဖးေျဖး ေမာင္ဖို႔လဲ မွာေနေသးသည္ ။ ထားစိတ္ထဲ ေပ်ာ္ေနသလိုလို ၊ ေက်နပ္သလိုလို ခံစားလိုက္မိ၏ ။

*************************************************

ထား အေနေအးတဲ႔ ကိုကို နဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ထား ေတာ္ေတာ္ ေလးရင္းႏွီးခဲ႕ၾကသည္ ။ ေတြ႔လိုက္ရင္ စကားသိပ္မေျပာျဖစ္ၾကေပမယ္႔ ထားလက္ရာ ဟင္းတခုခု မပါသည္႕ ေန႔ဆို ကိုကိုကထမင္းစားမေကာင္းဘူးဆိူပဲ ။
စာေမးပြဲနီးေတာ႔ ကိုကို အတြက္ ေန႔တိုင္း စာခ်င္တာေလးေတြ ခ်က္ေပးမိသည္။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ႔ ကိုကိုက ရန္ကုန္သို႕ ျပန္သြားသည္။ ျပန္ခါနီး လာႏွဳတ္ဆက္စဥ္ ထား ရင္ထဲ ငိုခ်င္လိုက္တာ ။ ဘယ္လိုခံစားမွဳႀကီးမွန္း မသိဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုကို ႏွင္႕ ထား တစ္နယ္ဆီေ၀းသြားခဲ႔သည္ ။ ကိုကိုက ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းေတြ တက္ေနတယ္လို႕ ဘဘလာတိုင္း ေျပာျပတတ္သည္။  ထားဆီကို ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ ဆက္ေဖာ္မရသည္႕ ကိုကို႕ ကို စိတ္နာမိသလိုပဲ  ။ ထားလဲ ကိုးတန္းေရာက္ျပီမို႕ စာေတြကလည္း မ်ားလာျပီ ။ ဒီၾကားထဲက ကိုကို ကိုေတာ႔ သတိရမိတတ္သည္။ ကိုးတန္းစာေမးပြဲ  ေျဖၿပီးေတာ႔ ဆယ္တန္းကို ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းေျပာင္းတက္ဖို႕ ေမေမတို႕စီစဥ္ၾကသည္ ။ မမၾကီးနဲ႔အတူရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ရသည္ ။ တစ္ေန႔ ထားဆီကို  လူတစ္ေယာက္ ဖုန္းဆက္ လာသည္ ။ ထားလံုး၀ မေမ်ွာ္လင္႕ထားသူတစ္ေယာက္ပါ ။ သူအသံကိုၾကားလိုက္ခ်ိန္မွာ အရမ္း အံ႔ၾသသြားမိသည္ ။ ထားဆီ ဖုန္းလာစရာ ေမေမတို႔ဘဲ ရွိတာေလ ။ ေမေမတို႔လဲမဟုတ္ဘူး ဆိုေတာ႕

``ဟဲလို...............အမိန္႔ရွိပါရွင္``
``ကေလးေလး စာေတြ ရၿပီလား``

အိုသူပါလား ။ ဟုတ္ရဲ႕လား ။ ထားနားၾကားမ်ား မွားေလသလား ။ ဟင္အင္မမွားဘူး  ။ သူမွသူအစစ္ ပါ ။ ထားကို ကေလးေလးလို႕ ေခၚတတ္သူ ကိုကို တစ္ေယာက္ပဲရွိသည္ ။

``ရွင္.........ကိုကို မလားဟင္ ``
``ဟုတ္တယ္.......ကိုကိုပါ ကေလးေလး ``
``အံ႕ၾသလိုက္တာ............``
``ကိုကို သတိရလို႔.........ကေလးေလး ဘာလိုေသးလဲ.........ကိုကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲ``
``ျပည္႔စံုသြားပါၿပီ ကိုကို.........ခုလို ေမးတာနဲ႔ တင္ ျပည္႔စံုေနပါၿပီ ကိုကို..........ေက်းဇူးတင္ပါတယ္``
``ကေလးေလး ရယ္..........စကားေတြပို တတ္လာတယ္ေနာ္``
``ကိုကို ထင္လို႔ပါ ``
``စာေတြေသခ်ာက်က္ေနာ္ ကေလးေလး ..........ကိုကို စာေမးပြဲၿပီးရင္ လာေတြ႕မယ္``
``ဟုတ္ကဲ႔ပါ ကိုကို``

တာတာ႔ ဆိုၿပီး ကိုကို ဖုန္းေလးခ်သြားေပးမယ္႔ ထားမွာေတာ႔ ဖုန္းေလးကို အဓိပၸာယ္မဲ႔ေငးၾကည္႔ေနမိသည္ ။ ေပၚလာၿပီး......ထပ္ေပ်ာက္သြားအံုးမယ္ထင္ပါတယ္ေလ ။
စာေမးပြဲေတြၿပီးလို႔ နယ္ျပန္တဲ႕အထိ ကိုကို ေရာက္မလာခဲ႕ပါဘူး ။ ဘဘဆီက ကိုကိုနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ၾကားရတိုင္းနားစြင္႔မိရင္း ရင္ထဲက နာက်င္လာေနမိသည္္ ။ အခ်စ္ဆိုတာက ဒါၾကီးလားကိုကိုရယ္။မသိနာမလည္တဲ႔ အရြယ္ထဲက ကိုကိုက ထားႏွလံုးသားနန္းေတာ္ကို သိမ္းပိုက္ထားခဲ႔သူပါ ။ ဒီေန႔ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ေလးပါ ။  သူမ်ားေတြ ေရကစားေနၾကဖို႕ ျပင္ဆင္ေနၾကခ်ိန္ ထားတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေနခဲ႔သည္ ။ အခန္း၀ကေန ေမေမ လာႏွိဳးမွ ႏွိဳးလာခဲ႔ပါသည္

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီး သီဟက ေရေလာင္းမယ္ဆိုတာႏွင္႕ အိမ္ေရွ႔ ကိုထြက္လာခဲ႔ၾကသည္ ။ သီဟေရေလာင္းေနစဥ္မွာပဲ  ထားျမင္ကြင္းထဲသို႕ ကိုကို႕ ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္ ။
ထားဆီသို႕ လာေနရာကေန သီဟေရေလာင္းေနတာကိုလည္း ျမင္ေရာ ကားေပၚသို႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္တက္ေမာင္းသြားေလေတာ႕သည္ ။
ကိုကိုရယ္အေတာ္ေနႏိုင္တယ္ေနာ္။ကိုကိုရယ္ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႕ရတဲ႔အခ်ိန္မွာထားခံစားခဲ႔ရတာေတြကိုနည္းနည္းေလးမွ ေတြးမေပးခဲ႔ဘူး ။
ထားတို႔ နယ္မွာ ကိုကိုရွိေနေပမယ္႔ ထားဆီကိုတစ္ရက္မွ ေပၚမလာခဲ႕ဘူး ။ သိပ္ေနႏိုင္တဲ႔ ကိုကို ကို စိတ္ထဲမွာ နာက်ည္းလာမိသည္
။ မွန္းဆရခက္သည္႕ ကိုကို႕စိတ္ကိုလည္း ေၾကာက္လာမိသည္ ။

*************************************************

ထား ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကိုလဲ ေဖေဖတို႕ ေမေမတို႔ သိေနပါတယ္..........ဒါေပမယ္႔ ထား ဘ၀ဆိုတာ ေရတိုကို မၾကည္႔ရဘူးေနာ္ ေရရွည္ကို ၾကည္႔ပါ ခဏေတာ႔ သာယာေပမယ္႔ တဘ၀စာအတြက္ဆို ထားေလး စိတ္ဆင္းရဲရလိမ္႔မယ္............ဒီေတာ႔ ထားေလး ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းပါေနာ္...........ခံစားရမယ္ဆိုတာ ကို ေမေမတို႔သိပါတယ္...........ခံစားမွဳကို အသိတစ္ခုနဲ႔ ထိန္းပါလို႔ ေမေမ မွာခ်င္တယ္သမီးေလး.......ေက်းဇူးတရားေတြကို တျခားနည္းနဲ႕ဘဲ ေဖေဖတို႕ ေမေမတို႕ ဆပ္မယ္ထားရယ္ …ဘာသာျခားတစ္ေယာက္ကိုေတာ႕ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ သမက္မေတာ္ခ်င္ဘူးကြယ္ ။ ေမေမတို႕  ေစတနာကို ထားေလး နားလည္ေပးပါေနာ္ ။ ကဲ.. ခရီးသြားဖို႕အတြက္ ျပင္ဆင္ေတာ႕ ထား ။ ေမေမ မွာတာေတြကိုလည္း မေမ႔ပါနဲ႕ေနာ္ ။ .သြားေတာ႔..........ထည္႔စရာ၇ွိတာေတြ ထည္႔ထားေနာ္............*

ေရခိုးေရေငြ႔က ေပါင္းစည္းမိသည္႔အခါ တိမ္တိုက္ျဖစ္လာျပီး မိုးေရေတြအျဖစ္ ရြာသြန္းေစသလို ခံစားနာက်င္ျခင္းဆိုသည္႔ ရင္တြင္းေ၀ဒနာေတြကို စုေပါင္းလိုက္သည္႔ အခါ မွာေတာ႔ ခံစားခ်က္သက္ေသျဖစ္သည္႕ မ်က္ရည္တို႕ ျဖစ္တည္လာရသည္ ။ မ်က္ရည္ ဆိုတာခံစားမွဳတစ္ခုရဲ႔သက္ေသပါ။တူညီသည္႕ ဖြဲ႔တည္မွဳေတြရွိေနေသာ မ်က္ရည္ နဲ႔ မိုး ကိုေပါင္းစည္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕  မ်က္ရည္မိုးေတြ ပါးျပင္ေပၚသို႕ သည္းမည္းစြာျဖင္႕ ရြာသြန္းခ်လိုက္မိပါေတာ႔သည္ ။


အခန္းထဲကို ေရာက္လာေပမယ္႔  ထားစိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာမရေအာင္ နာက်င္ေနခဲ႔ျပီ ။ ေမေမ ေျပာလိုက္သည္႕ စကားသံေတြပဲ ထားနားထဲမွာ ပဲ႔တင္ထပ္ေနခဲ႕ေလေတာ႕သည္
။ေနာက္ဆံုးေတာ႕ စြန္႕လြတ္ရေတာ႕မည္ ကိုကို ။ ဒီခ်ိန္မွာ ထားရင္ေတြ တစ္စစီကြဲေၾကေနရပါျပီ ။ ခ်စ္လ်ွက္နဲ႕ ခြဲရသည္႕ေ၀ဒနာေလာက္ နာက်င္ဖြယ္အျဖစ္ဘယ္မွာ ရွိအံ႔ ။ တိုေတာင္းတဲ႕ ဘ၀မွာ ခြဲျခား ၊ ကြဲျပားျခင္းေတြနဲ႕ ဘာလို႕ေတြ႔ဆံုခဲ႕ရတာလည္း ကိုကို ။ အတားဆီးမဲ႕ က်ဆင္းေနသည္႔မ်က္ရည္မိုးေတြအား သုတ္ပစ္ဖို႕ပင္ အင္အားမရွိႏိုင္ေတာ႕ပါ   


*************************************************


ေနာက္ေန႔ မနက္အေစာႀကီးငပီလီကို ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။ ကားေပၚမွာ ကိုကိုနဲ႕ အတူ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ ပါလာသည္ ။ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ကိုကိုေကာ ထားပါ အၾကည္႔ခ်င္း မဆံုမိေအာင္ ေရွာင္မိၾကသည္ ။ ညေနေလာက္ ငပလီကို ေရာက္ပါသည္ ။ ဘန္ဂလိုေရာက္သည္ႏွင္႔  အန္တီဆုကို လိုအပ္တာေတြ လုပ္ေပးအျပီး. မမေခ်ာကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲေမးေတာ႔ အရမ္းအာနာေနသည္႕ မ်က္ႏွာေလးျဖင္႕

*ရပါၿပီ ထားေလး၇ယ္..........ခုလို လုပ္ေပးေနတာေတာင္ အားနာလွပါၿပီ*
မမေခ်ာကတလမ္းလံုး ကားေတာင္႔တာ ေရာက္ေတာ႔ ေဒါင္းခ်င္ေနျပီ*
*ထား လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္လို႔ မမ.*
*သြားေလ ထား..........ဟဲ႔ ပုတု ကေလးနဲ႔ အေဖာ္လိုက္သြား*

ထား ကိုကိုနဲ႔ တူတူ မသြားခ်င္ဘူး ။ ျငင္းဖို႔ၾကေတာ႕လည္း မတတ္ႏိုင္တာမို႕ အတူတူ ထြက္လာခဲ႔ရပါေတာ႕သည္ ။တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားလဲ မေျပာျဖစ္ၾကပါဘူး ။ ကိုအေတြးနဲ႔ကို တိတ္ဆိတ္ေနမိသည္။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို စတင္ အသက္သြင္းလိုက္သူကေတာ႕ကိုကိုပါဘဲ။


*ကေလးေလး.........ဆံပင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ရွည္ေနၿပီေနာ္*
*ဟုတ္ကဲ႔ ကိုကို.................*
*ကေလးေလး စကားလဲနည္းသြား*
*ဟုတ္ကဲ႔ ကိုကို*
*ကေလးေလး ကိုကို ကို တခုခု စိတ္ခုေနတာလား*
*မရွိပါဘူး ကုိကုိ*
*ဟာ............*

ဆိုၿပီး ေရွ႔ကေနအရင္ ထြက္သြားသူက ကိုကိုပါ ။ ေသခ်ာတယ္ ကိုကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ ။ ဆိုးပါ ကိုကို နာက်ည္းသြားရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္ရွင္။ေရွ႔ကေန သြားႏွင္႔ေနေသာ္လည္း ေနာက္မွာ က်န္ခဲ႔သည္႕ ကေလးေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေသာင္ျပင္မွာ ထိုင္ေစာင္႔ေနလိုကသည္။ ေလထဲမွာ လြင္႔ေမ်ာေနသည္႕ ဆံႏြယ္မ်ားက တင္ပါးနားထိ ရွည္ေနပါျပီ ။ လွလိုက္တဲ႔ ဆံႏြယ္ေတြကြာ ။ ျဖဴတယ္ဆိုတာထက္ သနပ္ခါးေရာင္ အသားရည္ေလးနဲ႔ ျမင္သူေငးေလာက္တဲ႔ ကိုယ္ခႏၵာမွာ ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလးမွာ ပါတိတ္၀မ္းဆက္
ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္းေလးကို ဆင္ျမန္းထားသည္႕ ကိုကို႕ကေလးေလး ။ လွခ်င္တိုင္းလွေနတဲ႔ ကေလးေလးကို လြန္ခဲဲ႔တဲ႔ သံုးႏွစ္ခန္္႕ ခ်ာတိတ္မေလးဘ၀ထဲက အရူးမူးခ်စ္ခဲ႔မိသူပါ ။ အသိတရားေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ေနေသာ္လည္း .အခ်စ္ဆိုတာ ခက္သားသားေလ ။ ကေလးေလး ရယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ကြာ။


*************************************************



ဒီေန႔ေတာ႔ အားလံုးေရထဲဆင္းေဆာ႔ျဖစ္သည္ ။ ထားက ေရေၾကာက္သူေလးပါ ။ ေရလည္းမကူးတတ္ဘူး ။ ကမ္းေျခမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဆာ႕တာကို ထုိင္ၾကည္႕ေနသည္႔ထားကို မမေခ်ာ က အတင္းေခၚေနသည္ ။ ထားကလည္း အတင္းျငင္းရွာသည္ ။ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနသည္႔ထားကို ေပ်ာ္ေစခ်င္သည္႕ ေစတနာျဖင္႕ မေခ်ာကလည္း အတင္းဆြဲေခၚေနသည္ ။ ေနာက္ဆံုး မေခ်ာကို အားနာလာေသာေၾကာ္႕ ထားတစ္ေယာက္ ေရထဲကို ပါလာပါေတာ႕သည္ ။
ေရထဲကို ေရာက္ရင္ျဖင္႕ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သား ထားကို ေပ်ာ္ေအာင္စၾကပါေတာ႕သည္ ။ မမေခ်ာေကာ ကိုကိုပါ ေရကူးကၽြမ္းသူေတြပါ ။ ထားကို ေဘာကြင္းေပၚတင္ေပးလိုက္ ဆြဲခ်လိုက္ ျပန္ဆယ္လိုက္နဲ႔ ထားမွာ ေမာလည္းေမာ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ေနေပမယ္႕ ကိုကို ေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည္႔ၿပီး တားဖို႔ စကားလံုးေတြက ပါးစပ္ဖ်ားကေန ေပ်ာက္ေနခဲ႔သည္ ။
ကိုကို ဒီလို ေပ်ာ္ေနတာမ်ိဳး တခါမွ ထား မျမင္ခဲ႔ဘူဒပါ ။ ကိုကို ရယ္ေနတာ သိပ္ကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ ။
အေပ်ာ္ေတြ မဆံုးခင္မွာ ကံၾကမၼာဆိုးနဲ႕တူေသာ လွိဳင္းေတြ တင္လာတာကို မသိဘဲ မမေခ်ာက ဆြဲခ်လိုက္ခ်ိန္ ထား ေရနစ္ပါေတာ႔သည္ ။


ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ေရာက္ေနသည္႕ ကၽြန္ေတာ္ သိသိခ်င္း ကူးလာခ်ိန္မွာ မမွီေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္အသည္းသန္လိုက္ဆယ္ေပမယ္႔ လွိုင္းႀကမ္းေနတဲ႔အခ်ိန္ျဖစ္တာမို႕ထားကိုဘယ္လိုမွ မကယ္လိုက္ႏိုင္ဘူး ။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စလံုး  ရဲ႕ အစသန္မွဳက  ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ ကေလးေလးကို ေသမင္းဆီကို တြန္းပို႔လိုက္ေလျပီ ။ေျဖသိမ္႔စရာ စကားလံုးမရွိေအာင္ပါပဲ ။ေရကူးကၽြမ္းပါတယ္ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မမ သူကိုယ္သူ ယံုၾကည္မွဳ လြန္ကဲခဲ႕ျခင္းရဲ႕ ရလာဒ္က အားလံုးရင္က်ိဳးရေလျပီ ။ ကေလးေလး အေလာင္းကို ျပန္ရေအာင္ေတာင္မနည္းရွာရခဲ႕ရေလသည္။ ကေလးေလး မိဘေတြ ခ်က္ခ်င္း ဒယ္ဒီနဲ႔ အတူတူ လိုက္လာၾကသည္ ။
အန္တီရဲဲ႕ ရင္ကြဲပတ္လတ္ ငိုသံႏွင္႕မ်က္ရည္စကမ်ား ။ အန္ကယ္ရဲ႔ မခ်ိတင္းခဲ ငိုေၾကြးမွဳေၾကာင္႔ စီးဆင္းလာတဲ႔ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ား မမေခ်ာရဲ႕ သူကိုယ္သူ ဘယ္ေတာ႔ မွ ခြင္႔မလြတ္ႏိုင္တဲ႔ မခ်ိတင္ခဲ၀မ္းနည္းျခင္း မ်က္ရည္ စက္မ်ား ၊ ဒယ္ဒီနဲ႔ မာမီရဲ႕ သမီးေလးလိုခ်စ္ရသည္႕ ကေလးတစ္ဦးကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရသည္႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးမွဳ မ်က္ရည္ေတြ နဲ႔ အတူ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ ကေလးေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးထဲက က်ဆင္းလာသည္႔ ႏွလံုးသားမ်က္ရည္စက္တို႕ ေပါင္စည္းလိုက္သည္႔အခါမွာေတာ႕  သိပ္ကို လွပသည္႕ မိန္းမငယ္ေလတစ္ေယာက္းရဲ႔ စ်ာပနအခမ္းနား တစ္ခုမွာ  မ်က္ရည္မိုး ေတြအတားဆီးမဲ႔ ရြာသြန္းၿဖိဳးခဲ႔ၾကေလေတာ႕သည္ ။

*** ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ***

စတိုင္ထုတ္ၿပီး ဟဲလို လိုက္ရပါေတာ႔သည္

တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမွဳတိုင္းတြင္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရွိသလို ၊ ဆိုးက်ိဳးေတြလဲ ရွိတတ္စၿမဲပါပဲ။ ယေန႔ တိုးတက္
ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူတိုင္းဖုန္းကိုင္ႏိုင္ ေရးစီမံခ်က္နဲ႔ ခုဆို က်ပ္ႏွစ္သိန္း
တန္ ဖုန္းေတြကို စတင္ေရာင္းခ်ေပးပါၿပီ။ဖုန္းဆို ငမ္းငမ္းတက္ကိုင္ခ်င္ေနတဲ႔ ကၽြန္မ နဲ႔ ကၽြန္မရင္႔ႏွစ္သည္းခ်ာ
သားေတာ္ေမာင္တို႔ ဖုန္းကတ္အေရာင္းဆိုင္သို႔ အေျပလႊားေလး ခ်ီတက္ခဲ႔ၾကတာေပါ႔။ ဖုန္းကတ္၀ယ္ရတဲ႔
ေနရာမွာေတာ႔ အရမ္းကို အဆင္ေျပခဲ႔ပါသည္။ မွတ္ပံုတင္မိတၱဴေလး ႏွစ္ေစာင္ ရယ္ ၊ ပတ္စပို႔(စ္)ပံုေလး ႏွစ္ပံု
ေပးၿပီးတာနဲ႔ ဇိမ္ေလးနဲ႔ ထုိုင္ေနရံုပါဘဲ။ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာတဲ႔ အေရာင္စာေရးမေလးေတြက ေဖာင္ကအစျဖည္႔ေပးပါ
သည္။ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ေနရာမွာ လက္မွတ္ေလးထိုးၿပီး ေငြႏွစ္သိန္းေပးေခ်လိုက္တာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ သားအမိ
လက္ထဲကို ဖုန္းကတ္ေလးေတြ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ လက္ေဆာင္ဖန္ခြက္ေလးေတာင္ အဆစ္ရခဲ႕ပါေသး
သည္။ သားမိႏွစ္ေယာက္သား အဲဒီဆိုင္မွာဘဲ ဟန္းဆက္ေလးတစ္ေယာက္တစ္လံုး၀ယ္ကာၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႕
ကၽြန္မ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးက သနားစရာ ပိန္ပိန္ကပ္ကပ္ေမာ္ဒယ္ေလးလို ျပားခ်ပ္သြားပါေတာ႔သည္။ ျပားခ်ပ္
ေနေပမယ္႔ ေငြကဒ္က ထပ္ျဖည္႔လိုက္ရတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာက ခါလီဘ၀ကို ေရာက္သြားေလၿပီ။ ပိုက္ဆံအိတ္
ကို ေျပာတာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမ်ာက္အံုးသီးရသလို ဖုန္းတစ္ေယာက္တစ္လံုးဆီနဲ႔ အိမ္ေတာ္မဂၤလာသို႕ သားမိႏွစ္
ေယာက္လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပန္လာခဲ႔ၾကပါသည္။အရာရာတိုင္းမွာ ဆိုးက်ိဳးေကာင္းက်ိဳး တစ္၀က္ဆီရွိေနၾကတယ္
ဆိုတာကို ခုထြက္ေပၚလာတဲ႔ ႏွစ္သိန္းတန္ဖုန္းေလးက သက္ေသတည္သြားခဲ႔ပါသည္။ ေကာင္က်ိဳးေလးအရင္
ေျပာၾကည္႔ရေအာင္ေနာ္။ ကွၽြန္မအိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အရင္ဆံုး အေမေရွ႔မွာ ဖုန္းေလးတစ္ကိုင္ကိုင္ေပါ႔။
စိတ္ထဲကလည္း အေမႀကိဳးဖုန္းကို မထိဘူးဗ်ိဳ႕ လို႕တိတ္တဆိတ္ေၾကြးေၾကာ္လိုက္ပါေသးသည္။အိပ္ယာေပၚ
ပက္လက္ေလးလန္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကုိ စတိုင္ထုတ္ ဖုန္းေျပာရတာလဲ ေတာ္ေတာ္အရသာရွိသကို။
ေနာက္ဆံုး အခန္းထဲကေန အိမ္ေရွ႕ကိုေတာင္ ဖုန္းေလးနဲ႔ ငါဆီဘာလာပို႕ေပးပါေဟ႕ဆိုသာေလးကလဲ ဇိမ္ေပါ႔။
အျပင္ထြက္လို႕ ဖုန္းအိတ္ေလး ကိုင္ထားရတာကိုက စတိုင္မိေနသလိုေလး။ အိပ္မေပ်ာ္လို႕ massage ေလး
ေတြ လိုက္ပို႔ရသာကလည္းတမ်ိဳးေလး ဆန္းေနျပန္ပါေကာ။ ဆိုးက်ိဳးေတြ စတင္တာကေတာ႕ သားဖုန္းနဲ႔ေဘး
ခ်င္းကပ္ေခၚရင္ေတာင္ မ၀င္တဲ႔ အခါမ်ိဳးမွာ လြတ္ေတာင္ျပစ္ခ်င္လိုက္မိပါသည္။  တမိနစ္ ၆၀နီးပါးမို႕
ေငြကဒ္တစ္ေသာင္း ကုန္သြားခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ႕ ႀကိဳးဖုန္းေလးကို မ်က္စျပစ္ခါ လြမ္းမိပါသည္။ တစ္မနစ္ ၂၅က်ပ္
သာေပးေဆာင္ရတဲ႔အတြက္ သိပ္မကုန္သလိုဘဲ ေျပာခ်င္တုိင္းေတြ ေျပာခဲ႔မိတာေတြကို လြမ္းမိပါတယ္ ႀကိဳးဖုန္းေလးေရလို႕ ညဥ္းတြားလိုက္မိသည္ ။ အဘြားရဲ႕ ကြမ္းဖိုးေလး
ေပ်ာက္ဆံုးသြားရသာလည္း ဆိုးက်ိဳးထဲကို ပါ၀င္အက်ံုဳး၀င္ေနျပန္သည္။ အဘြားက ႀကိဳးဖုန္းေလးတစ္လံုးကို
အိမ္ေရွ႕ မွာ ခံုတစ္လံုးနဲ႔ ခ်ထားပါသည္။ ရပ္နီး ရပ္ေ၀းဖုန္းေျပာႏိုင္သည္။ ႏွစ္သိန္းတန္ဖုန္းေတြ ေပၚလာခ်ိန္မွာ
ေတာ႕ လူတိုင္းခါးၾကားမွာ ဖုန္းေလးေတြနဲ႔ မို႕ အဘြားဖုန္းေလးကို တာတာ႔ျပေနၾကသည္။ အဘြားကြမ္းအစ္
ေလးကြဲရွာေလၿပီ။ ကၽြန္မေတြးလိုက္မိပါသည္။ ေအာ္ လူအလိုကို နတ္ေတာင္မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ တယ္မွန္တဲ႕
စကားပါလားလို႕ ေတြးေနခ်ိန္မွာ ဖုန္းသံေလး ျမည္လာပါသည္။ ဖုန္းသံေၾကာင္႔ အဘြားမ်က္ေစာင္းက ဒိုင္းခနဲ
ကၽြန္မဆီေရာက္လာ တယ္ဆိုတာကို သိေနေပမယ္႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ စတိုင္ထုတ္ကာ ဟဲလို လိုက္ရပါေတာ႔သည္။

ခိုင္ေလး(ေရႊေတာင္)

Saturday, May 5, 2012

ခိုင္ေလး 31 ႏွစ္သာ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ ဘ၀ မွတ္တမ္းေလးပါရွင္

ခိုင္ေလး အသက္ ( ၃၁ ) ျပည္႔ခဲ႔ပါၿပီ ။ 31ႏွစ္ သာမွာ အမွတ္ရစရာ ဘ၀ မွတ္တမ္းေလးေတြကို ေမြးေန႔ေလး အမွတ္တရ ေျပာျပခ်င္တယ္။
ဒီေန႔လိုေန႕မ်ိဳးေလး ေနံခင္း 2နာရီမွာ အခ်ိန္မွာ ခိုင္ေလး ေလာကႀကီးထဲကို ေရာက္လာခဲ႔ၿပီ ။ ေလာကႀကီးထဲမွာ အပူပင္မရွိ လူျဖစ္လိုက္တာ သိတတ္စ 4 တန္းေက်ာင္းသူဘ၀ကို ေရာက္လာခဲ႕ပါသည္။

ခိုင္မာ၀င္း နဲ႔  ထြန္းလင္းေအာင္ကေတာ႕ ခိုင္ေလး အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ႔ ။
ခိုင္မာ၀င္းကေတာ႔ ခုဆို သစၥာႏွင္းဆီ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး ကိုလုပ္ကိုင္ေနၿပီ။
ထြန္းလင္းေအာင္ ကေတာ႕ သေဘာၤတက္ၿပီး ကမၻာပတ္ေနၿပီေလ။
2 ေယာက္စလံုးကို ေမြးေန႔ေလးမွာ အရမ္းလြမ္းေနမိပါသည္။
ဒီႏွစ္ေလးမွာေတာ႕ ထူးထူးျခားျခား အမွတ္တရ ဘာမွမရွိဘူး
ထူးျခားတာဆိုလို႕ 5တန္းေရာက္သြားတာမို႕ ထဘီ ေက်ာင္းစိမ္း
ေျပာင္း၀တ္ရတယ္ေလ။ ထဘီမ၀တ္တတ္လို႕ ပီနံႀကိဳးနဲ႔ ခ်ီ၀တ္ရတာေလးဘဲ ရွိပါတယ္။
ဆိုးရြားတဲ႔ ေရာဂါႀကီး တစ္ခု ခိုင္ေလးဘ၀ေလးထဲကို စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ႕ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးေန႔ အေျပးၿပိဳင္ပြဲ ၀င္ေျပးတယ္ေလ။ ပထမဆု ရခဲပေပမယ္႕ ပန္းတိုင္ ၀င္ေတာ႕ ႏွလံုးခုန္ႏွုန္းေတြ
တအားျမန္ၿပီး သတိလစ္သြားခဲ႔တယ္။ ေဆး၇ံုကို ေရာက္သြားတယ္။ ဒီမွာဘဲ ေမြးရာပါ ႏွလံုးခုန္ႏွဳန္းတအားျမန္တဲ႔
ေရာဂါရွိေနတယ္ဆိုတာကို သိခဲ႔ရတယ္ ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကစၿပီး ေဆး၇ံုဆိုတာကို ခဏခဏ တက္ခဲ႔ရပါတယ္။
ေနာက္အမွတ္တရ ေလးတခုက အဲဒီႏွစ္ေလးမွာဘဲ ခိုင္ေလးတို႔ အထည္တိုက္က စည္းလံုးခ်ည္ေလးေတြကို
တီဗီမွာ ေၾကျငာရိုက္ခဲ႔တယ္ ။ ခိုင္ေလး မမႀကီးနဲ႔ ရွိုက္တာပါ ။ ေၾကျငာရိုက္ကြင္းေလးမွာ မမႀကီးနဲ႕ အမွတ္တရ
ရိုက္ထားတဲ႔ ပံုေလးပါ ။ မမႀကီးက ခိုင္ေလးထက္ 3ႏွစ္ႀကီးတယ္။ ခိုင္ေလး အမအရင္းပါ။ ညီမ 3ေယာက္ရွိတယ္ေလ။
ခိုင္ေလးက အလတ္ပါ ။

ဒီႏွစ္ကေလးကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ထူးျခားတယ္ရွင္႕ ။ ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲေစမယ္႕ အေျပာင္းလဲ တခုကို
ႀကံဳခဲ႔ရတယ္ေလ။ ခိုင္ေလး တို႔ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႔ေလးထဲကို လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
နာမည္က စည္သူေအာင္တဲ႔ ။ ရင္ခုန္တာကို ေသခ်ာ အဓိပၸာယ္မဖတ္တတ္ေသးတဲ႔ အရြယ္မွာ
ေလတိုက္ရင္တာင္ ရယ္ခ်င္ေနတာေလ။ ဒါကို အခ်စ္လို႕ မွတ္ယူကာ ရူးမိုက္ခဲ႔တယ္။
ထူးျခားတာဆိုလို႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလး ခိုင္ေလးေဘးကေန ေပ်ာက္သြားတယ္။
ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းသြားတယ္ ရင္ထဲမွာ နစ္နစ္နဲနဲ ခံစားခဲ႔ရတဲ႔ ႏွစ္ေလးေပါ႔ရွင္။
ခိုင္ေလး စာေတြ ေရးတတ္ဖို႔အတြက္ အစျပဳ သင္ၾကားေပးခဲ႕သူ
ခိုင္ေလး အခ်စ္ရဆံုး ျမန္မာစာ ဆရာမ ေဒၚေမသန္းႏွင္းပါ။
ဆရာမ သင္ၾကားေပးမွဳနဲ႔ စာစီစာကံုးဆုေတြ အမ်ားႀကီး ရခဲ႔ဖူးပါတယ္။
ဒီႏွစ္ေလးမွာေတာ႕ ထူးျခားတာေတြ ရွိေနပါတယ္ ။ စည္သူနဲ႔ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ေနလို႔
ေမေမတို႔က ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းေျပာင္းထားခဲ႕တယ္။မွတ္မိေနေသးတယ္။
10တန္းကို အ.ထ.က (2) စမ္းေခ်ာင္း ( စိန္ဖရိုး) ကေန စဆခ 480 ဆိုတဲ႔ ခံုနံပတ္ေလးနဲ႔ 1998 က
ျမန္မာစာ 72 မွတ္ ၊ အဂၤလိပ္စာ 50 မွတ္ ၊ သခ်ာၤ 69 မွတ္ ၊ သိပၸံတြဲ 71 မွတ္ ၊ ၀ိဇၹာတြဲ 45 မွတ္နဲ႔
ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ႕တယ္။
10တန္းေအာင္ၿပီး ေတြ႕ဆံုေလးကိုေတာ႕ ငယ္ငယ္ေလးကေန 9တန္းထိေနခဲ႕တဲ႔
         ေရႊေတာင္ ေက်ာင္းမွာဘဲ ျပန္တက္ျဖစ္ခဲ႕တယ္။
ဘြဲ႔ ယူတဲ႔ တုန္းက အစမ္းေန႔က အမွတ္တရေလးပါ
ဥပေဒ ဘြဲ႔ယူတဲ႔ ေန႔က အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးပါ
ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ
သားေလး
သမီးေလး
ခိုင္ေလးဘ၀မွာ တန္ဖိုးအထားရဆံုး နဲ႔ ေနာက္ဆံုးခ်စ္ခဲ႕သူ
အခ်စ္ရဆံုး လူသားေလးပါ။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူကိုမွ ထပ္ခ်စ္စရာ မက်န္ေတာ႔ေအာင္
သူကို ခိုင္ေလး အရမ္းခ်စ္ပါသည္။ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္မိတာလည္း
သူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ခဏခဏ ေမးတတ္္ၾကလို႔ ဒီေနရာေလးကေန
ေျဖလိုက္ပါရေစရွင္ ။ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး
ဆိုတဲ႔ နာမည္ေလးကို ေမာင္ ကို သိ္ပ္ခ်စ္မိလို႕ အမွတ္တရ
ေပးျဖစ္ခဲ႕ျခင္းပါရွင္။
Friends18.com Orkut Scraps
ခိုင္ေလး အသက္ 31 ႏွစ္သာ အတြင္း မွတ္တိုင္ေလးေတြ အျဖစ္
ေဆာင္းပါး 45 ပုဒ္ကို ဂ်ာနယ္ မ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ႔ပါသည္။
၀ထၳဳတို 10 ပုဒ္တိတိ မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာတြင္ ပါခဲပပါသည္။
ေရးသားခဲ႕ေသာ ၀ထၳဳတုိ စုစုေပါင္း  40ပုဒ္ ၊ ကဗ်ာ 3ပုဒ္
ေဆာင္းပါးေပါင္း 65 ပုဒ္ ၊ ခံစားမွဳစာစု 10 ပုဒ္ ၊ ဟာသ၀ထၳဳတို 5 ပုဒ္
စုစုေပါင္း စာမူေပါင္း 123 ပုဒ္ ေရးသားထားခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ ခိုင္ေလး ဘေလာ႕ေလးေတြကို
အားေပးခဲ႔ၾကာေသာ ခိုင္ေလး စာဖတ္ပရိတ္သတ္ သူငယ္ခ်င္း မိသားစု အားလံုးကို
ဒီေနရာေလးကေန ေလးေလးစားစား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစရွင္။
ခိုင္ေလး ေမြးေန႔ေလးကို သတိတရနဲ႔ ေမြးေန႔ ဘေလာ႕ေလးေတြ တင္ေပးခဲ႔ၾကေသာ
ကေလးေလး ေမသက္ထား၀င္း ၊ အကို ညီလင္းႏိုင္ (အနာဂတ္ေကာင္းကင္) ၊ ေမာင္ေလး အျပာေရာင္ခ်စ္သူ
ညီမေလး စိမ္းမမစိမ္း ၊ ညီမေလး ခိုင္မာ  ႏွင္႔တစ္ကြ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေလးေတြနဲ႔ ဆုေတာင္းေပးၾကေသာ
အကို အမ ေမာင္ေလး ညီမေလး အားလံုးနဲ႔ ေရႊျမန္မာ မိသားစု၀င္အားလံုးကို အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္။
ေမြးေန႔ေလးမွာ အရမ္းကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရြင္ရေအာင္ ဖန္တီးေပးၾကသူအားလံုးကို  ေက်းဇူး တင္ရွိပါတယ္။
Friends18.com Orkut Scraps

ေရႊစင္သြန္းစို ခိုင္ေလးပ်ိဳ


ရြက္သစ္ေဝစ ကဆုန္လမွာ
ပီသလြမ္းေမာ ေရႊဥႀသလည္း
ခ်ိဳေတးႀကည္သာ က်ဴးရင္႔ကာၿဖင္႔
ဗ်ာပါလြမ္းေမာ ရြက္ေႀကြေတာ ။



ေနမင္းေရာင္ဝါ ထြန္းသစ္လာစဥ္
ေဝဆာတင္႔လန္း ေရာင္စံုပန္းတို႔
ဖူးသစ္ေဝတည္ ေမႊးၿမႀကည္သည္
ေနၿခည္လင္းစို အလွပို ။



ေန႔ေဟာင္းစြန္႔ပစ္ ကဆုန္သစ္တြင္
ဖူးသစ္ေဝဆာ ပန္းပမာသို႔
မီးရွဴးသန္႔စင္ ထြန္းဖြားၿမင္ၿပီ
ေရႊစင္သြန္းစို ခိုင္ေလးပ်ိဳ ။



ေမြးေန႔မဂၤလာ ဤခ်ိန္ခါတြင္
ခ်မ္းသာသုခ လိုတိုင္းရ၍
ေပးကုန္မခမ္း နတ္ႀကာပန္းသို႔
ရႊင္လန္းနိုင္ပါ ေစေတာ႔ကို ။



ေမြးမိသခင္ ေကြ်းဖခင္အား
ပန္ဆင္ဦးခ် ညႊတ္တြားခၿပီး
သမီးလိမၼာ ထီးပမာသို႔
ေသာ္တာလဝန္း ၿပည္႔လွ်ံထြန္း ။



ေမြးေန႔ခ်ိန္မွ လြန္ေၿမာက္ထေသာ္
စိတၱကာယ ၿပီးၿပည္႔ဝ၍
လြတ္လပ္ရႊင္ေပ်ာ္ ေကာင္းကင္ေတာ္တြင္
ထင္ေပၚပ်ံဝဲ နိုင္ေစသတည္း ။ 




Friends18.com Orkut Scraps

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူေလး