ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္

ESSENCE မဂၢဇင္း  - ဒီဇင္ဘာလ ၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္

၁၁

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္

မိုးေလးတစိမ္႔စိမ္႔ ေစြေန၏ ။ ေအးျမျမရာသီဥတု၏ေအာက္တြင္ ရွိေနေသာ အိမ္ေလးတစ္လံုး ။ အိမ္ကေလးမွာ သြပ္မိုးပ်ဥ္ကာေလးျဖစ္သည္ ။ လူလတ္တန္းစားမက် ၊ ဆင္းရဲသားမကေသာထိုအိမ္ေလးထဲ၌ အသက္ေလး ဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာေဒၚတင္ေရႊအမည္ရွိအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအလုပ္ရွုပ္ေန၏ ။ မနက္ျဖန္ေစ်းေရာင္းရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။

ေဒၚတင္ေရႊမွာ စေကာ႔ေစ်းထဲ၌ ေခါပ်ဥ္၊ ေရႊထမင္း၊ မုန္႔လိပ္ျပာ၊ စလူမုန္႔၊ သာကူမုန္႔ဦးေႏွာက္ မုန္႔ဗိုင္းေတာင္႔ ၊ အုန္ႏို႔နဲ႔ဆမ္းစား အစရွိသည္႔ ျမန္မာမုန္႔မ်ိဳးစံုအားေရာင္းခ်သူတစ္ဦးပင္ ။တစ္ခ်က္ေ၀ွ႔ခနဲ တိုက္ခတ္လာသည္႕ မိုးစက္မ်ားပါ၀င္ေနသည္႔ ေလေအးတခ်က္ေၾကာင္႔ ေဒၚတင္ေရႊ၏ပုခံုးႏွစ္ဖက္က်ံဳ႔၀င္သြားေလ၏။ မိုးေငြ႔ပါလို႔ထင္ပါ႔ ေအးလိုက္တာ ဟု ေတြးရင္း “ မနက္ျဖန္ေစ်းထြက္ခ်ိန္အခုလို မိုးအံု႔ေနရင္ေတာ႔ ဒုကၡပါပဲ ” ဟု ညည္းတြားလိုက္မိသည္ ။ ယခုရက္ေတြက ေဒၚတင္ေရႊအတြက္ ေငြလိုသည္႔ရက္မ်ားပင္ ။ ကေလးေတြ ေက်ာင္းအပ္ရေတာ႔မည္ ။ အၾကီးမက ယခုႏွစ္ကိုးတန္းက်သျဖင္႔ ေက်ာင္းျပန္အပ္ရမည္ ။ အငယ္ေယာက်ာၤးေလး ေလးေယာက္ကိုလည္း ေက်ာင္းအပ္ရမည္ ။ သားသမီး ငါးေယာက္တာ၀န္ကို ေစ်းဗန္းေခါင္းရြက္ကာမညည္းမညဴရွာေကၽြးေနသူျဖစ္သည္ ။ ဟိုေတြး၊ဒီေတြးျဖင္႔ လက္ကလည္း အလုပ္ႏွင္႔လက္မျပတ္ေပ။

ေၾကြပု တစ္ေယာက္ မနက္ကတည္းက သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္ရသည္႔ သင္တန္းေခၚယူေသာ ျဖတ္ပိုင္းေလးကို ဖတ္ေနမိသည္မွာ ဘယ္ႏွၾကိမ္မွန္းပင္ မသိေတာ႔ေပ ။ ဒီႏွစ္ကိုးတန္းက်ထားသည္မို႔ ေက်ာင္းလည္း ဆက္မတက္ခ်င္ေတာ႔ေပ ။ သတင္းစာထဲ၌ ပါလာေသာ သင္တန္းေလးအား စိတ္၀င္စားေနသည္ ။ သင္တန္းက အေဆာင္လည္းေပးမည္ ။ ထမင္းလည္းေကၽြးမည္ ။ စတိုင္ပင္လည္းေပးဦးမည္ ဆိုေသာေၾကာင္႔ အထူးပင္ စိတ္၀င္စားေနမိ၏ ။ ေက်ာင္းျပီးလ်ွင္လည္း အစိုးရခ်ည္မ်ွင္ႏွင္႔ အေခ်ာကိုင္စက္ရံုေတြမွာ အလုပ္၀င္၍ရေသးသည္။ပညာအရည္ခ်င္းကလည္းရွစ္တန္းေအာင္မို႔အခ်က္အလက္အားလံုးေၾကြပုႏွင္႔ကိုက္ညီ ေနပါသည္ ။ အလြန္လည္း တက္ခ်င္ေနမိသည္ ။ အေမကို ခြင္႔ျပဳခ်က္ေတာင္းရန္ အေမ႔အရိပ္ကဲကို ေစာင္႔ၾကည္႔ေနျခင္းပါ ။ မနက္ကတည္းက အလုပ္ႏွင္႔ လက္မပ်က္ေသာအေမ႔အနားမွာ မေယာင္မလည္လုပ္ေနမိသည္ ။ ယခုေတာ႔ အရဲစြန္႔ကာ ေျပာမည္ဟုဆံုးျဖတ္ကာ အေမအနားသို႔ု ေၾကြပု ကပ္ရေတာ႔သည္ ။

“ အေမ  ”
“ေဟ ! ေျပာေလေၾကြပု ”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၂

ေၾကြပုအေမ႔ကိုခဏမ်ွ စိုက္ၾကည္႔လိုက္သည္ ။ ေၾကြပုစိတ္ထဲ အေမလက္ခံေကာင္းပါရဲ႔ဟု အားတင္းလိုက္သည္ ။ အေမ႔ကို လက္ခံေအာင္ေျပာရမည္ ။

“အေမ႔ကို ေၾကြပု ခြင္႔ေတာင္းစရာေလး ရွိလို႔ပါ ”
“အင္း …ဘာမ်ားလဲ ေျပာပါဦး ”
“သမီး ရက္ကန္းေက်ာင္း တက္ခ်င္လို႔ပါ ။ အဲဒီေက်ာင္းကို ေလွ်ာက္မလို႔ပါ အေမ”

သမီးေၾကြပုဆီက ေဒၚတင္ေရႊ မထင္သည္႔စကားကို ၾကားလိုက္ရျခင္းေၾကာင္႔ ခ်က္ခ်င္းဘာျပန္ ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္သြားသည္။ သမီးေၾကြပုကစာေမးပြဲက်လို႕ အေမျဖစ္သူကို ညွာတာထင္ပါရဲ႕။ေၾကြပုက အေမဆီကေန ျပန္လာမည္႔အေျဖကို သိခ်င္စိတ္ျဖင္႔ စိုက္ၾကည္႔ေနရွာသည္ ။ အေမ ဘာေျဖမလဲဆိုသည္႔ ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ေတြနဲ႔ေပါ႔ ။ ေဒၚတင္ေရႊ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရမည္နည္း ။

“သမီးရယ္ တစ္ႏွစ္တည္း က်တာဘဲ ။ ေနာင္ႏွစ္ထပ္ေျဖပါအံုး”
“ဟင္အင္ အေမ ။ သမီး ဒီသင္တန္းကိုပဲ စိတ္၀င္စားေနျပီ ။ သင္တန္းက စာေတာ္ရင္ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ဆရာမလည္း ျပန္လုပ္လို႔ရတယ္အေမ ။ အေဆာင္လည္းေပးတယ္ ။ ထမင္းလည္းေကၽြးတယ္အေမ ။ သင္တန္းဆင္းရင္လည္း အလုပ္က အဆင္သင္႔ေလ ”

အားက်ိဳးမာန္တက္ ရွင္းျပေနသည္႔ သမီးကိုၾကည္႔ရင္းေဒၚတင္ေရႊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိသည္ ။ သမီးမ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲကို ၾကည္႔ျပီး ေမးခြန္းတစ္ခု ျပန္ေမးလိုက္သည္ ။

“သမီးက ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီလား...........တစ္ကယ္ေရာ ၀ါသနာပါလို႔လားသမီးရယ္”

“သမီး တကယ္တက္ခ်င္ေနတာပါ အေမ ။ သမီး တက္ပါရေစေနာ္ အေမ ”

သမီး၏ေတာင္းဆိုစကားေလးက ေဒၚတင္ေရႊကို ခတၱခဏငိုင္သြားေစပါသည္ ။ ေဒၚတင္ေရႊ သမီးေၾကြပု၏ ဦးေခါင္းကေလးကို ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္ရင္း ဆက္ေျပာလိုက္သည္ ။

“ေၾကြပု အရမ္းတက္ခ်င္ေနတယ္ဆိုလည္း  ေလ်ွာက္ၾကည္႔ေပါ႔ ။ အေမ သေဘာတူေပးရမွာေပါ႔ ။ အေမ႔သေဘာကေတာ႕ ေၾကြပုကို ေက်ာင္းတက္ေစခ်င္တာပါပဲ ။ သမီးက ဒီသင္တန္းကိုမွ စိတ္၀င္စားေနျပီဆိုေတာ႔လည္း သမီးသေဘာေပါ႔ေလ ”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၃

“အေမ တကယ္ေျပာတာေနာ္ ။ ေဟးးးးးး ေပ်ာ္လိုက္တာ ။ သမီး ေျပာစရာရွိေသးတယ္ အေမ ။ သမီးေလး သင္တန္းမွာ ဆရာမျပန္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမွာ သိလား ။ တကယ္လို႔ သမီးသာ ဆရာမျဖစ္ခဲ႔ရင္ ေမေမ သမီးနဲ႕ လိုက္ေနရမယ္ေနာ္ ”

သမီးဆီကၾကားလိုက္ရေသာ ေတာင္းဆိုသံေလးေၾကာင္႔ ေဒၚတင္ေရႊ အံ႔ၾသသြားရျပန္သည္ ။ သို႔ေသာ္ သမီးေၾကြပု စိတ္ခ်မ္းသာေစျခင္းအလို႔ငွာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိ၏ ။ အေမ႔၏လက္ခံမွု႔ကိုေၾကြပုရသည္ႏွင္႔ ေက်နပ္သြား၏ ။မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုး ၀င္းပသြားေလသည္ ။ေက်ာင္းဆရာမျဖစ္လ်ွင္ အေမ႔လိုက္ေနမည္ ဆိုေသာ ေခါင္းညိတ္လက္ခံမွ ု႔အား ေၾကြပု မွတ္သားထားလိုက္ပါေတာ႔သည္ ။

“သမီးေလ ဆရာမျဖစ္ကို ျဖစ္ရမယ္ အေမ သိလား ”

ေၾကြပုသည္ ထိုစကားကို ဆိုျပီးသည္ႏွင္႔ ေပါ႔ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင္႔ အိမ္ေရွ႔သို႕ ထြက္သြားပါေတာ႔သည္ ။ သားသမီး ငါးဦးထဲမွာ အၾကီးဆံုးသမီး ။ မိန္းကေလး တစ္ဦးတည္းပါသူ ။ အေနေအးကာ ေျပာရင္ေျပာသလို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္သူ ။ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနသည္႔ ေနရာမွာပင္ မ်က္ရည္ေတြ ပါးျပင္ေပၚသို႔ စီးက်လာရ၏ ။ထြက္ခြာသြားေသာ သမီးေလး ေနာက္ေက်ာကိုေငးေမာရင္း ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ အတိတ္ကမၻာေလးထဲသို႕ အလည္ေရာက္သြားရျပန္သည္ ။

 သမီးေလးေၾကြပု ႏွစ္ႏွစ္သမီးေလာက္မွာ သမီးအေဖ ေလျဖတ္ၿပီး ဆံုးပါးသြားခဲ႔သည္။ သမီးေဖေဖ႔ မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ ထားရစ္ခဲ႔ေသာ ပစၥည္းေလးေတြျဖင္႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ အေျခေနမပ်က္ေနႏိုင္ခဲ႔သည္ ။ သမီးေဖေဖကေဒၚတင္ေရႊထက္ ၁၅ႏွစ္တိတိၾကီးျပီး ရုပ္ရည္ရူပကာေခ်ာေမာသူတစ္ဦးျဖစ္သည္ ။ ေၾကြပုက အေဖႏွင္႔ အေမဆီက အလွတရားေတြကို ေပါင္းစပ္ထားသူမို႔ နန္းဆန္ဆန္ေလးႏွင္႔ အင္မတန္ ေခ်ာေမာလွပသူတစ္ဦးပင္ ။ သမီးေလး အသက္ဆယ္ႏွစ္ေလာက္မွာ ေဒၚတင္ေရႊကသူ႔ထက္ ငါးႏွစ္ခန္႔ငယ္ေသာ ကိုေထြးဆိုသည္႔ လူငယ္တစ္ဦးျဖင္႔ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႔ေလသည္ ။ မည္သည္႔အလုပ္ကိုမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ခ်င္ေသာ ကိုေထြးသည္ အရက္ေလးေသာက္္ ဖဲေလးရိုက္လိုက္ျဖင္႔သာ ေနခ်င္သူျဖစ္သည္ ။ သို႔ႏွင္႔ သားေလးေယာက္ထြန္ကားခဲ႔ရသည္ ။

ကိုေထြးကို စိတ္ကုန္ေနေပမယ္႔တည္မိသည္႔ဘုရား လင္းတနားနား ဆိုသကဲ႔သို႔ သားေတြ မ်က္ႏွာအား ေထာက္ထားျပီး သည္းခံျပီးေနလာခဲ႔သည္မွာ ယခုဆို သမီးေလးေၾကြပုေတာင္အရြယ္ေလးရလာခဲ႔ျပီ ။ စေကာ႔ေစ်းထဲမွာ မုန္႔မ်ိဳးစံုကို ဗန္းရြက္ေရာင္းၿပီး သမီးေလးနဲ႔ သားေလးေယာက္အတြက္ ခါးခ်ည္႔ေအာင္ ေစ်းေရာင္းေကၽြးခဲ႔သည္ ။ ဖခင္ကျပည္႔ျပည္႔စံုစံုထားခဲ႔ပါလ်ွက္ ေဒၚတင္ေရႊ၏ မွားယြင္းေသာ ေခၽြးခ်ယ္မွဳေၾကာင္႕

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၄

သမီးေလးပါေရာျပီး ဒုကၡခံေနခဲ႔ရေလသည္္ ။ ေနာက္အိမ္ေထာင္ႏွင္႔ရသည္႕ေမာင္ေလးေတြကိုလည္းသမီးက ေမာင္အရင္းေတြလိုပင္ ခ်စ္ရွာ၏ ။ ထိုသို႔ို သိတတ္လိမ္မာသည္႔ သမီးေတာင္းေသာကတိအား ေမေမ တည္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္ကြယ္ဟု ရင္ထဲမွာ တီးတိုးကတိေပးေနမိပါသည္ ။

“သမီးေလး ဆရာမ ျဖစ္တဲ႔ တစ္ေန႔ ေမေမ သမီးနဲ႔တကယ္လိုက္ေနမယ္ ”

စိတ္ထဲကမွ ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေပးေနမိပါသည္္ ။

******************************************************

သံုးႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္…………………

တစ္ေန႔တြင္ သမီးေလး သင္တန္းေက်ာင္းမွ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာပါသည္ ။

ေမေမ
ေနေကာင္းတယ္ေနာ္...........ေမာင္ေလးေတြေရာ ေနေကာင္းၾကတယ္မဟုတ္လား။အားလံုး က်န္းမာၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပး လိုက္ပါတယ္ ။ သမီးလည္း အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါတယ္။ေမေမကို သမီး အသိေပးခြင္႕ေတာင္းစရာေလးရွိလို႕ စာေရးလိုက္ပါတယ္ ။ အခုသမီး နဲ႔ တစ္ေက်ာင္းတည္းျဖစ္၊ သမီး ဆရာလည္းျဖစ္တဲ႔ ကိုေအာင္ နဲ႔ သမီး ရည္ငံေနၾကပါတယ္ ေမေမ ။ သူက သမီးေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔လက္ထပ္ခ်င္တယ္လို႔ ခြင္႔ေတာင္းေနပါတယ္ ။ သမီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ခ်င္ပါဘူး။ေၾကြပုအေမနဲ႔ ေမာင္ေလးေလးေယာက္ကိုပါ တစ္သက္တာ တာ၀န္ယူႏိုင္မွလက္ထပ္မယ္္လို႔ ကိုေအာင္ကို ေျပာထားပါတယ္  ။ သူကလည္း တာ၀န္ယူပါ႔မယ္လို႔ ကတိေပးလာပါတယ္ ။ ေမေမဆီမွာ လာၿပီးေတာင္းရမ္းခ်င္တဲ႔အေၾကာင္း သမီးကို ေျပာေနပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ သမီး ေမေမဆီကို ခြင္႔ေတာင္းတာပါ ။ ေမေမဆီကို သူကိုယ္တိုင္ လာေတြ႔ပါလိမ္႔မယ္ ။ ေမေမ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုပဲဲ သမီးအတည္ယူမွာပါ ။

ေမေမကို အရမ္းခ်စ္တဲ႔

သမီးေလး ေၾကြပု

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၅

သမီးေလး စာက ဆံုးသြားေပမယ္႕ စာေလးကို စိုက္ၾကည္႕ေနမိသည္။ သမီးေလးေတာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳရမည္႔
အရြယ္ကိုေရာက္ေနခဲ႔ျပီပဲ ။

******************************************************

သမက္ေတာ္ရမည္႔ ကိုေအာင္ဆိုသည္႔ကေလး ေဒၚတင္ေရႊ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ ေရာက္လာခဲ႔ပါသည္္ ။ သမက္ေလာင္းကို ေတြ႔လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ႕ ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ အလြန္မင္း တုန္လွဳပ္သြားခဲ႔ရေလသည္ ။

“ေအာင္မေလး ဘုရားဘုရား ”

ပါးစပ္မွထုတ္၍ ဘုရားတမိတဲ႔အထိကို တုန္လွုတ္သြားခဲ႔သည္ ။ သမီးေလးေၾကြပုရယ္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကိုမ်ား ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါလိမ္႔ ။ ဘာသာမတူသည္႔ ဘာသာျခားတစ္ဦးျဖင္႔ ဘယ္လိုနည္းႏွင္႔မွ သေဘာမတူႏိုင္ေပ ။ ေဒၚတင္ေရႊ၏အေတြးကို အကင္းပါးသည္႔သမက္ေလာင္းက ရိပ္မိဟန္တူပါ၏ ။

“ ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္သူပါ အန္တီ......အေဖက ဟိ္ႏၵဴလူမ်ိဳးမို႔ ကုလားဆင္ေနတာပါ ။
အန္တီမယံုၾကည္ေသးဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ သာသနာ႔ေဘာင္၀င္ျပီး ရဟန္းခံျပပါမယ္ ခင္ဗ်ာ ”

အေျပာမဟုတ္ဘဲ အမွန္တကယ္ ရဟန္းခံခဲ႔ပါသည္ ။ သမီးေလးေၾကြပုကို တစ္သက္တာၾကင္နာပါ႔မည္႔ ဆိုေသာကတိေတြကိုလည္း အထပ္ထပ္ေပးရွာ၏ ။

“ေၾကြပု ကို ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာပါ အန္တီ ။ တစ္သက္လံုး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားပါ႔မယ္ဗ်ာ ။ ေၾကြပု ေမေမနဲ႔ ေမာင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကယ္ တာ၀န္ယူမွာပါ ”

သမက္ေလာင္း၏အေျပာဆို အျပဳမူတို႔သည္ ဟန္ေဆာင္ေနျခင္းမဟုတေၾကာင္း ေလ႔လာျပီးသည္႔ေနာက္ သမီးေလး ေၾကြပုႏွင္႔ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံသေဘာတူေပးခဲ႔ပါသည္ ။ သမီးေလး အမွန္တစ္ကယ္ကို လူေရြးမွန္ခဲ႔တယ္ဟု ဆုိရေပမည္ ။ သမက္ျဖစ္သူသည္ သမီးေၾကြပုအား အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျပီး မိသားစု စိတ္အျပည္႔ရွိသူ တစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ႔သည္ ။ ပညာတတ္ဆရာတစ္ဦးႏွင္႔ ဘ၀လက္တြဲခြင္႔ရလို႔ ၀မ္းသာရေပမယ္႔ ကိုယ္႔သမီးေလးအား ႏွေျမာစိတ္ကေလးလည္း ျဖစ္တည္ခံစားမိ၏ ။

သည္လိုနင္႔ သမီးေၾကြပုတစ္ေယာက္ ကိုယ္ေလးလက္၀န္ရွိလာခဲ႔ျပီး ေျမးဦးကိုယ္၀န္ပင္ လြယ္ထားရေလျပီ ။ ေျမးဦးေလး ေမြးဖြားခါနီးအခ်ိန္၌ ေဒၚတင္ေရႊ၏ ေ၀ခြဲရခက္ေနေသာ စိတ္တံခါးေတြ ပြင္႔လာၾကေတာ႔သည္ ။

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၆

ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ အိမ္သားျဖစ္သူအား သမီးကေလးေမြးဖြားေတာ႔မွာမို႔ သြားေနလိုက္ဦး မည္ဟု ေျပာကာ အငယ္ဆံုးသားျဖစ္သူ ကိုေထြးအားလက္ဆြဲ၍ သမီးဆီသို႕ အေရာက္လာခဲ႕သည္ ။ ။ ေဒၚတင္ေရႊ အစီစဥ္တက် ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားခဲ႔သည္ကိုေတာ႔ မည္သူမွမရိပ္မိၾကေပ ။ သမီးဆရာမ ျဖစ္ရင္ ေမေမ လိုက္ေနမယ္ေနာ္ ဆိုေသာကတိစကားတည္ဖို႔အတြက္ ေဒၚတင္ေရႊသမီးဆီသို႕ု အၿပီးတိုင္ထြက္လာခဲ႔ျခင္းပင္။ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားသားငယ္ကိုေထြးအတြက္ ေက်ာင္းထြက္လက္မွတ္ေတြကိုပါ အၿပီးတစ္ပါတည္း ယူေဆာင္လာခဲ႔သည္ ။ သမီးေၾကြပုခမ်ာ ကတိေတာင္းထားသည္႔တိုင္ အေမကိုျဖစ္သူကို လိုက္ေနဖို႔မေခၚခဲ႔ရွာေပ ။ ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူႏွင္႔ မသင္႔မတင္႔ျဖစ္ျခင္း မရွိပါဘဲ သမီးဆီသို႔ အေရာက္လာခဲ႕ပါၿပီ ။

ေျခာက္လခန္႔ၾကာေသာ္

ေျမးဦးေလးပင္ ငါးလသားရခဲ႔ေလျပီ။ ေၾကြပုေမြးခါနီးကတည္းက ေရာက္ေနသည္႔ အေမ႔လည္း လေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္ခဲ႔၏ ။ သည္ေန႔ေတာ႔ျဖင္႔ အေမကို ေျပာရေပမည္ ။ ၾကည္႔ရသည္မွာ ေၾကြပုကို အားနာ၍ မေျပာျခင္းျဖစ္မည္ ။ ေၾကြပုစေျပာမွ ျဖစ္ေခ်ေတာ႔မည္ ။ ကေလးႏို႔တိုက္ေနရာသို႕ လာထိုင္ေသာ အေမ႔အား ဘယ္ကစေျပာရမလည္း ေတြးရင္းျဖင္႔

“ေမေမ ခုဆိုရင္ သမီးေလးလည္း ငါးလရေနျပီ ။ အေမ႔ကို ဦးေလးလည္း ေမ်ွာ္ေရာ႔မယ္ ။ ေမေမ ျပန္သင္႔ျပီ ။ သမီး အေမကို မေနေစခ်င္လို႔ ႏွင္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ။အေမ အမ်ိဳးသားအေနနဲ႔ေျပာစရာ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ပါ ။ အေမတို႔ကိုလည္း ျပသနာမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး အေမ”

“သမီး ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္....အခု ေမေမလာတာ ခဏလာတာ မဟုတ္ဘူး....သမီးနဲ႔ အၿပီးေနဖို႔လာခဲ႔တာ ။
ဘယ္ေတာ႔မွ မျပန္ေတာ႔ဘူး သမီး”

“ရွင္ ! ေမေမတကယ္ေျပာေနတာလား”

“တကယ္ေျပာတာ ........ေမေမ ဆံုးျဖတ္ၿပီးရင္ မျပင္တတ္တာ သမီးသိပါတယ္ ”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၇

ေျပာျပီးသည္ႏွင္႔ ေၾကြပုရင္ခြင္ထဲက ႏို႔၀ေနသည္႔ ကေလးအားခ်ီ၍ ထြက္သြားပါေတာ႔သည္ ။ တဒဂၤအတြင္း ေၾကြပု၏ခံစားမွု႔ေတြ မ်ိဳးစံုေနသည္ ။။ အံ႔ၾသျခင္း ၊ ၀မ္းသာျခင္း ၊ အားနာျခင္း အစရွိေသာ ခံစားခ်က္တို႔ျဖင္႔ က်န္ရစ္ခဲ႔ေလသည္ ။

******************************************************

သို႔ႏွင္႔ ရက္ကိုလစား ၊ လကို ႏွစ္စား၍ေျမးမေလးတစ္ေယာက္ကေန သံုးေယာက္ေျမာက္သည္႔ အထိေျမးေတြထိန္းေက်ာင္းရင္း ဘ၀ကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္စြာေနခဲ႔ေလသည္ ။ အမ်ိဳးသား ဘယ္လိုပင္ျပန္ခၚေခၚ ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ကေတာ႔ လံုး၀ျပန္မလိုက္ေတာ႔ေပ ။ သားေလးေယာက္စလံုးကလည္း ေဒၚတင္ေရႊနဲ႔ပင္ အားလံုးလိုက္ေနခဲ႔ၾကသည္ ။ အမ်ိဳးသားေသလ်ွင္ပင္ မျပန္ခဲ႔သည္အထိ ျပတ္သားႏိုင္ခဲ႔၏ ။ သားသမက္လုပ္သူကလည္း ေပးထားသည္႔ကတိကို ေလးစားတစ္ဦးပင္ ။ ေဒၚတင္ေရႊႏွင္႔တကြ သားေလးေယာက္စလံုးကို အၿပံဳးမပ်က္ အားလံုးကို တာ၀န္ယူခဲ႔ေလသည္ ။ သမက္လုပ္သူက ရက္ကန္းေက်ာင္းမွထြက္ၿပီး စီးပြားေရးေလာကထဲသို႔ ေျခစံုျပစ္၀င္ခဲ႔သည္္ ။ သမီးျဖစ္သူ ေၾကြပုကလည္း တစ္ဖက္တလမ္းမွ ႀကိဳးစားစုေဆာင္းျခင္းတို႔ေၾကာင္႔ အေျခတက် ေနႏိုင္ခဲ႔ၾကသည္ ။သမက္ျဖစ္သူ၏ ဂရုစိုက္ ျခင္းေၾကာင္႔ ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ေျမးမေလးသံုးေယာက္ကိုလိုေလးေသးမရွိေအာင္ကို ျပဳစုေစာင္ေရွာက္ရင္း ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္ေနႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။

“ ေမေမတို႔မ်ား ဘယ္ေလာက္ပင္ပမ္းေနပါေစ အၿမဲ ၿပံဳးေနတာဘဲေနာ္ ”

သမီးေၾကြပုက အျမဲေျပာတတ္သည္ ။ ထိုသို႔ေျပာလာခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္မရင္ထဲကေန တိတ္တခိုးေလး ျပန္ေျပာမိတဲ႕စကားေလး တစ္ခြန္းရွိသည္။

“ သမီးေၾကြပုကို ခ်စ္တဲ႔ ေမေမ႔ခ်စ္ျခင္းတရားေတြေပါ႔ ။ သမီးအေပၚထားတဲ႔ အေမ့ေမတၱာ ၊ ထုပမာဏကို ႏွိုင္းယွဥ္စရာ မရွိပါဘူးကြယ္ ”

******************************************************
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ၾကာေသာ္

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၈

ေျမးသံုးေယာက္ေတာင္ အိမ္ေထာင္ က်ကုန္ၾကေလျပီ ။ ေဒၚတင္ေရႊ အသက္သည္လည္း ရွစ္ဆယ္တိုင္ခဲ႔ေလျပီ ။ ယခုခ်ိန္ထိ သမီး သမက္ ေျမးေတြႏွင္႔ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနနိုင္ေနတုန္းပင္။ သည္လိုႏွင္႔ တစ္ေန႔မွာ ဇယာ၏ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္မွုေၾကာင္႔ စတင္ႏွိဳးစက္ေပးလာခဲ႔ေလသည္္ ။ ေဒၚတင္ေရႊတစ္ေယာက္ ရင္ဘတ္ေတြ အလြန္ေအာင္႔ရာကေန သတိလစ္သြားခဲ႔ေလေတာ႔သည္ ။ ေဆးရံုေပၚ၌ ငါးရက္တိတိ ေဆးကုသမွဳခံယူခဲ႔ရသည္္ ။ ငါးရက္လံုး သမီးေၾကြပုက အနားကေနတစ္ဖြားမွမခြာ ျပဳစုေပးရွာသည္ ။ သမီးေၾကြပု၏ ျပဳစုဂရုစိုက္ျခင္းေတြသည္ ေဆး၀ါးေတြနည္းတူပင္ အစြမ္းထက္ေစခဲ႔ပါ၏ ။ ေဆးရံုက ဆင္းရေသာ္လည္း တစ္လေလာက္ အနားယူၿပီးလ်ွင္ ႏွလံုးစက္ထည္႔ဖို႔ ဆရာ၀န္က ညႊန္ၾကားလိုက္ပါသည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင္႔ သမက္ျဖစ္သူက ႏွလံုးစက္ထည္႔ရန္ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးသို႕ ဆက္သြယ္ခဲ႔သည္ ။ ခြဲစိတ္ရမည္႔ ရက္ပါ တခါတည္း ယူထားလိုက္ပါသည္ ။ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး၌ ရက္ယူခဲ႔ျပီး ေနာက္ေန႔မွာပင္ ေျမးအငယ္ဆံုးမေလးက ကေလးေမြးဖို႔အတြက္ သူ႔အမ်ိဳးသားတပ္ကေန အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ႕ၾကေလသည္ ။ ႏွလံုးစက္ထည္႔ရန္ရက္ခ်ိန္းယူထားသည္႕ေန႔ကို ေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ရက္ခန္႔အလိုတြင္ ေဒၚတင္ေရႊ ရန္ကုန္သို႔ ဆင္းရန္ စီစဥ္ရပါသည္ ။ သမီးေၾကြပုႏွင္႔အတူ သမက္လုပ္သူပါ လိုက္ဖို႔စီစဥ္ၾကသည္ ။ သြားဖို႔ အဆင္သင္႔ျဖစ္ခ်ိန္၌ သမက္ျဖစ္သူက အစီစဥ္ေျပာင္းပါသည္ ။

“ေၾကြပု ဒီလိုလုပ္ပါလား သမီးငယ္ကလည္း ေမြးဖို႔ရက္နီးေနၿပီ မင္းေနခဲ႔လိုက္ပါလား ။ အေမခြဲမဲ႔ေန႔ေရာက္မွ ေၾကြပု လိုက္လာခဲ႔ေလ ။ ေတာ္ၾကာ ဒီၾကားထဲ ေမြးဟယ္ဖြားဟယ္ဆို  သမီးငယ္ အားငယ္ေနလိမ္႔မယ္ ”

ေၾကြပုေတြေ၀သြားမိသည္ ။ အမ်ိဳးသားေျပာသည္ကလည္း ဆီေလ်ာ္ေနသည္မို႕ စိတ္အိုက္သြားသည္ ။ အေမ႔ကို အားနာစြာ ၾကည္႔လိုက္မိတယ္ဆိုရင္ျဖင္႕ အၿပံဳးမပ်က္သည္႔ အေမထံုးစံအတိုင္း နာလည္မွဳအၿပံဳးျဖင္႔

“သမီးေၾကြပု ေနခဲ႔လိုက္ေလ......ေမေမခြဲမယ္႕ေန႔မွ လိုက္လာေနာ္ ။ သားေျပာတာ ဟုတ္တယ္ ။ ေျမးက သားဦးေမြးမွာေလ ။ အေတြ႔ၾကံဳလည္း မရွိေသးဘူး ”
“ေမေမ....သမီး ဆက္ဆက္လိုက္လာမယ္ေနာ္....မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္........ဘာမွ မျဖစ္ဘူးသိလား”
“ေအးပါသမီးေလးရယ္.....စိတ္ခ်မယ္...ေျမးေလးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ ။ ကေလးကငယ္ေသးတယ္ ။ ျပီးေတာ႔ ေမြးမွာလည္း သားဦးေလ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါေမေမ”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၁၉

ေမေမ ႏွင္႔အမ်ိဳးသားတို႔ ႏွစ္ဦးသား ရန္ကုန္သို႕ ထြက္ခြာသြားေလသည္ ။ အေမ႔တို႕ ထြက္ခြာသြားသည္႔ ကားကေလးအား မ်က္စိတဆံုးေငးေနမိစဥ္

“ေမေမ”

သမီးငယ္ေလးေခၚသံက ေၾကြပုအာရံုေတြကို ဆြဲငင္စုစည္းလိုက္သည္ ။ သမီး မ်က္ႏွာေလးက ေမြးခါနီးေလ ႏုဖတ္လာေလပဲ ။ ၾကည္႔ရတာမိန္းကေလးပဲ ေမြးမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ေျခေထာက္ေလးေတြ ငံု႔ၾကည္႔လိုက္မိေတာ႔ ေဖာေယာင္ေနသလိုထင္ရတာမို႔ ေမေမအတြက္ ပူပန္မွုမ်ားသည္ သမီးငယ္ေလးဆီသို႕ ခ်က္ခ်င္းကူးေျပာင္းသြားၾကပါေတာ႔သည္ ။

“ငယ္ေလး ေနရတာ ေကာင္းရဲ႔လား ”
“ေကာင္းပါတယ္ ေမေမ ။ အခုနေလ ေမေမ လိုက္သြားမယ္ထင္ေနတာ....ေမေမသြားေနတုန္း
သမီး မီးဖြားရမွာကို ေၾကာက္ေနတာေမေမ ”
“သမီးေလးရယ္”

သမီးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္မိသည္ ။ သားသမီးေတြ ဘယ္အရြယ္ကုိေရာက္ေနေန မိဘရင္ခြင္ထဲကိုတိုး၀င္လာတိုင္း ေမြးကင္းစ ႏို႔တိုက္ကေလး အရြယ္ေလးေတြလို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ ခံစားမိသည္မွာ မိဘတိုင္း၏ တူညီေသာ ခံစားမွုတစ္ခုပင္ ။ သမီးေလးဆံစေလးေတြကိုညင္သာစြာ သတ္ေပးရင္း သမီးေလး အဆင္ေျပေျပ အႏၱာရယ္ကင္းကင္းေမြးဖြားႏုိင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးေနမိပါေတာ႔သည္ ။

******************************************************
သည္ကေန႕ေၾကြပုစိတ္ေတြေလးေနသည္ ။ ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးတမည္ခံစားေနရသည္ ။ ေမေမ ႏွလံုးစက္ထည္႔မည္႕ ေန႔ကို ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ။ ဒီေန႔ ညေနေမေမကိုႏွလံုးစက္ထည္႔မွာမို႔ ယခုမနက္ ေမေမရွိေနတဲ႔ ရန္ကုန္သို႕သြားရန္ ေဒၚေၾကြပုတစ္ေယာက္ ကားေစာင္႔ေနစဥ္

“ေမေမ ေရ............နာတယ္ သမီးနာတယ္ေမေမ”

သမီးငယ္၏ေအာ္သံသည္ နားထဲသုိ႔ တိုး၀င္လာေလ၏ ။ ေျခေထာက္ေတြ၏ ဦးတည္ရာက သမီးအသံလာရာဆီသို႕ အေျပးတစ္ပိုင္း။ သမီးခင္ပြန္း လက္ထဲမွ ေအာ္ဟစ္ညဥ္းညဴေနသည္႔ သမီးငယ္အား ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင္႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ ပူထူသြားသည္ ။ သမက္ျဖစ္သူက

“ အေမ ကၽြန္ေတာ္ ကားသြားထုတ္လုိက္အံုးမယ္ အေမ ခဏၾကည္႔ထားေနာ္ ”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၂၀

“ ေၾသာ္……..ေအး ျမန္ျမန္လုပ္သားေရ”

ကိုယ္တိုင္ ကေလးသံုးေယာက္ေမြးသည္႔တိုင္ သမီးငယ္၏ ကာယိကဒုကၡေ၀ဒနာအားျမင္ေတြ႔ရခ်ိန္တြင္ ေၾကြပု ျပာယာခတ္ေအာင္ စိတ္ပူပန္ေနရသည္ ။ ေခါင္းထဲ၌ သမီးငယ္၏ ေအာ္ဟစ္ညည္းသံအား စိတ္မေကာင္းသည္ကလြဲ၍ တျခားမည္သည္႔ အေၾကာင္းအရာမွ မရွိေတာ႔ေပ။ေဆးရံုေရာက္သည္႔တိုင္ေအာင္ သမီးကေတာ္ေတာ္ နဲ႔ မေမြးႏိုင္ျပန္ ။ ခြဲေမြးရမည္ဟု ဆရာ၀န္ၾကီးက ေျပာလာျပန္သည္မို႔စိတ္ပူမွဳဒီဂရီက ျမင္႔တက္သြားရေလေတာ႔သည္ ။ အစဦးကတည္းက နာမွာေၾကာက္သျဖင္႔ ခြဲေမြးရသည္ဆို တစ္မ်ိဳးေပါ႕ ။ အခုက ရိုးရိုးေမြးဖို႔ စီစဥ္ထားရာမွ ခြဲေမြးဖို႔ျဖစ္လာသည္မို႔ အရမ္းစိတ္ပူေနမိ၏ ။ သမီးငယ္ ခြဲခန္းထဲ၀င္သြားခ်ိန္၌ ကၽြန္မလက္ကိုင္ဖုန္းေလးဆီမွ အသံျမည္လာခဲ႔သည္္ ။

“ဟဲလို”
“ေၾကြပု မင္းမေရာက္ေသးဘူးလား အေမက ခြဲခန္းထဲကို ၀င္ေတာ႔မယ္ မင္းကို ေမးေနတယ္”
“အစ္ကိုေရ အခုမွပဲ အေမကိစၥ ေခါင္းထဲ ျပန္၀င္လာေတာ႔တယ္။ ဒီမွာ သမီးေလးက ေမြးေနၿပီ....ရိုးရိုးမေမြးႏိုင္လို႔
အခုပဲဲ ခြဲခန္းထဲ၀င္သြားတယ္ကိုရယ္ ။ ေၾကြပု စိုးရိမ္လိုက္တာ”
“ဟုတ္လား.........သမီးငယ္ ေတာ္ေတာ္ နာေနေလာက္ၿပီ.....တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ကြာ.....ကဲ
သမီးငယ္ကို ဂရုစိုက္ေနာ္ အေမကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ပါ႔မယ္...သမီးငယ္ေမြးၿပီးတာနဲ႔ ကိုဆီ တန္းဖုန္းဆက္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ႔ ကို ....ေမေမ အားငယ္ေနေလာက္ၿပီ ကိုရယ္ ။ ..ျဖစ္ပံုကလည္း တိုက္ဆိုင္လြန္းတယ္ေနာ္”
“ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ  ။ ကိုရွိပါတယ္ ။ အေမလည္း နားလည္မွာပါကို ။  အေမကို ဂရုစိုက္မယ္ေနာ္ စိတ္ခ် ေၾကြပု”

ဖုန္းခ်သြားပါျပီ ။ ရင္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ရပါတယ္ ေမေမ ။ ေၾကြပုအေတြးစမဆံုးခင္ ---

“ေမြးပါၿပီရွင္ သားေလးပါ ကိုးေပါင္ခြဲ ရွိပါတယ္”

ဆရာမအသံကိုၾကားသည္ႏွင္႕ စိတ္အာရံုေတြက ဆရာမလက္ထဲက ကေလးတြန္းလွည္းေလးဆီ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားရျပန္္ေတာ႔သည္ ။ အားပါး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ။

“ဆရာမ သမီးေလးေကာ ေနေကာင္းလား”
“ေကာင္းပါတယ္ အန္တီ ခဏေန ထြက္လာပါလိမ္႔မယ္”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၂၁

နာရီ၀က္ခန္႔အၾကာတြင္ သမီးငယ္ေလးကို က်န္းက်န္းမာမာႏွင္႔ ေတြ႔ရပါသည္္ ။ ျပံဳးေနသည္႔ သမီးေလးႏွင္႕ သမက္ ။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္႔ ေျမးေလးတို႔ႏွင္႔အတူ ၾကည္ႏူးပီတိေတြ ျဖာေ၀ေနသည္႔ အခန္းေလးထဲမွ ေၾကြပု အျပင္သို႕ ခဏထြက္ခဲ႔လိုက္သည္ ။ေမေမ ေရ ေၾကြပုကို ေမေမ နားလည္ေပးပါေနာ္ ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ ေမတၱာတရားနဲ႔ ေမေမ ေၾကြပုကိုခြင္႔လြတ္နားလည္ေပးမယ္လို႔ ေၾကြပုယံုၾကည္ေနပါတယ္ေမေမ။ ၅၂၈ ေမတၱာ ႏွစ္ခု လြန္ဆြဲၾကတဲ႔အခါမွာ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ အတၱ၊ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြက သမီးငယ္ဘက္ကို အားသာသြားခဲ႔ရသည္ ။ သမီးကို ေမေမနားလည္ေပးပါေနာ္ ။ ဖုန္းေလးထုတ္ၿပီး အမ်ိဳးသားဆီသို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။

“ဟဲလို ...ကိုလား...ေမေမ ခြဲခန္းက ထြက္ၿပီလားဟင္...ဘယ္လိုေနလဲကို”
“ ေျဖးေျဖးေမးပါ မိန္းမရာ ။ အေမ သက္သာမွာပါ ။  ဒါနဲ႔ သမီးေလးေကာသက္သာလား ...ဘာေလးေမြးလဲ မိန္းမ”
“သမီးေနေကာင္းတယ္ ကို ...သားေလးေမြးတယ္ ကိုးေပါင္ခြဲေတာင္....ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္..ေမေမ ဖုန္းေျပာလို႔ရျပီလားဟင္ ”
“ မရေသးဘူးေလ ။ ခြဲခန္းထဲက ထြက္မလာေသးဘူး ။ ထြက္လာရင္လည္း ေမ႔ေဆးအရွိန္နဲ႔ဆိုေတာ႔ တန္းျပီး ဖုန္းေျပာလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလည္း ေမေမ႔ ဖုန္းေျပာလို႔ရျပီဆိုတာနဲ႔ ေၾကြပုဆီ ကိုဖုန္းေခၚလို္ကမယ္ေနာ္ ”

“ဟုတ္ကဲ႕ ကို ”

“ ကဲဒါဆိုရင္ ဖုန္းခ်ေတာ႔မယ္ေနာ္ ။ ကိုလည္း ေျမးေလးကို ေတြ႔ခ်င္လိုက္တာကြာ ။ သမီးငယ္ကို ဂရုိစိုက္ေနာ္ ”

ဖုန္းေလးခ်သြားေပမယ္႔ လက္ထဲက ဖုန္းေလးကို ကိုင္ထားမိဆဲ ။ အေမနဲ႕ ဖုန္းေျပာရမည္႔ အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင္႔စားေနမိသည္ ။ မ်က္လံုးေတြက နာရီကိုသာ ၾကည္႔ေနမိပါေတာ႔သည္ ။

************************************

“ကလင္ ကလင္ ကလင္ ”
ေမ်ွာ္ေနသည္မို႕ တန္းကိုင္လိုက္မိသည္ ။
“ကိုလား အေမသက္သာလားကို ”
“သက္သာတယ္ ေၾကြ႔ပု ။ အေမနဲ႕ ေျပာလိုက္အံုးေနာ္”

ျပိဳင္စံရွားသည္႕အိုဘယ္႔မိခင္                                                                                                 ၂၂

“ေမေမ သက္သာလားဟင္...နာေနလားေမေမ ...သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္ေမေမ ....ရင္ထဲမွာ
တစ္ကယ္ကို မေကာင္းပါဘူး..... တဖက္က ေမြးမိခင္ ၊ တဖက္က သမီးရင္နဲ႔လြယ္ေမြးထားရသည္႕ သမီးေလး။ ေၾကြပုတစ္ကယ္ကို ေ၀ခြဲရ ခက္ေစခဲ႔ပါတယ္  အေမ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အေမဆိုတဲ႔ မိဘအတၱရဲ႔ လြန္ဆြဲတဲ႔ဘက္ကို သမီးပါခဲ႔ရတယ္....ေမေမကိုရွိခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္”

“သမီးေလးေၾကြပု ၀မ္းနည္းမေနပါနဲ႔ ကြယ္.....အေမ သက္သာပါတယ္ ။ သားသမက္တစ္ေယာက္လံုး အနားရွိေနေပးတာပဲကြယ္....မိဘဆိုတာ ဒီလိုပဲေလ.....ေမေမလည္း  သမီးေနရာမွာဆို အဲဒီတိုင္းပဲ ေရြးခ်ယ္မိမွာပါ ။မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အႏွိ ုင္းဆမဲ႕ ေမတၱာတရားကို ေမေမ နားလည္တယ္ ေျမးမေလးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ကဲ ေမေမ နားေတာ႔မယ္ ”

ဖုန္းေလးကိုကိုင္ထားရင္း စိတ္လက္ေပါ႔ပါးစြာ ေက်ေက်နပ္နပ္ၿပံဳးလိုက္မိပါ၏ ။ စိတ္ေတြကို ေျဖေလ်ာ႔ပစ္လိုက္စဥ္တြင္ ကၽြန္မအတြက္ ေပါ႔ပါးျခင္း လက္ေဆာင္တစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ခြင္႕ရရွိလိုက္သည္ ။ တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္ အေမေနရာကုိေၾကြပုေရာက္ခဲ႔ရင္လည္း အေမ႔လိုစာနာနားလည္ႏိုင္ေအာင္ ေၾကြပု ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပါ႔မယ္ ေမေမ ။ အခုခ်ိန္မွာလည္းအေမ သမီးကို အၿပံဳးမပ်က္ နားလည္ေပးခဲ႔ျပန္သည္္ ။ ေမေမ႔ကို ေၾကြပုအရမ္းခ်စ္ပါသည္ဟု ေမေမ႔ဆီအေျပးသြား၍ ေျပာလိုက္ခ်င္သည္ ။ မိခင္တိုင္းဟာ သားသမီးတိုင္းအတြက္ထာ၀ရ အျပံဳးမပ်က္တဲ့အေမေတြပါပဲ။ ထိုမိခင္မ်ားထဲမွ ေၾကြပု၏အေမကေတာ႔ ေၾကြပုအတြက္ ျပိဳင္စံရွားသည္႕မိခင္တစ္ဦးပင္ ။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )