၃၄ ။ မရိုးႏိုင္တဲ့ ေတာင္းတမႈ ( ခံစားမွဳေဆာင္းပါး )
ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို
ျဖစ္ခြင္႔ရဖို႕အတြက္ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ႔ အရင္းႏွီးေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ မ်ားတယ္ဆိုတာ
လူတိုင္းမသိႏိုင္ပါဘူး ။ ေအာင္ျမင္မွဳတစ္ခု
ပို္င္ဆိုင္မွဳတစ္ခုဆီတိုင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ထိုက္တန္တဲ႕ အရင္းေပါင္းမ်ားစြာ
ရွိေနတတ္ပါတယ္ ။ ဘာအတြက္ ဘာေၾကာင္႕လူေတြ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကို
လုပ္ေနခြင္႔ရေနသားနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းဆိုတာကို မပိုင္ဆိုင္ရတာလည္းဆိုတာကို ေတြးရင္း
လြမ္းေနမိပါတယ္ ။ ဒီေန႔ အကိုကြန္ဆူးမားေရးတဲ႔ တံခါးေခါက္သံဆိုတဲ႕ ဘေလာ႔ေလးကို
ဖတ္ၿပီး ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည္႔ႏွက္ခဲ႔ရတယ္ ။ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ကို
အရမ္းလြမ္းမိတယ္ ။ ခုဆို အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာမွဳတစ္ခုအတြက္ ကၽြန္မ
ေရာက္ရွိလာခဲ႔ပါတယ္ ။ ကၽြန္မ ျဖစ္ခ်င္တာေလးကို လုပ္ခြင္႔ရတဲ႔အတြက္
ေက်နပ္ေစခဲ႔ေပမယ္႔ ေပ်ာ္ရြင္မွဳဆိုတာကို အျပည္႕၀ ကၽြန္မ မပိုင္ဆိုင္ ခရပါဘူး ။
ကၽြန္မထင္ခဲ႔မိတယ္ ။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေလးကို လုပ္ခြင္႔ရမယ္ဆို သိပ္ကို ေပ်ာ္ရလိမ္႔မယ္လို႔
။ တစ္ကယ္လက္ေတြ႔မွာ ကၽြန္မ ေက်နပ္မွဳတစ္စံုတစ္ရာကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ေစခဲ႔တယ္ ။
ဒါေၾကာင္႔ *လူအလိုကို နတ္ေတာင္ မလိုက္ႏိုင္ * ဆိုတဲ႔ စကားပံုေလး ေပၚေပါက္လာပံုရတယ္
။ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မလည္း ဒီစကားပံုေလးလိုပါပဲ ။ ခုခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမကို
အရမ္းလြမ္းေနမိတယ္ ။ သူတို႔လည္း ကၽြန္မကို လြမ္းေနၾကမယ္လို႔ အျပည္႕၀ ယံုၾကည္ေနမိတယ္
။ ေမေမ ေျပာေနၾကစကားေလး တစ္ခုကိုလည္း သတိရမိတယ္ ။
*ညဥ္းတို႕ကို
သူမ်ားေတြက ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ငါတို႕ မိဘေတြ ေစာက္ျမင္ကတ္သေလာက္ဘဲ ရွိပါတယ္ေအ *
ဒီစကားေလးက
အလြန္မွန္တယ္ဆိုတာကို အျပင္ေလာကႀကီးကို ေျခခ်မိခ်ိန္မွာေတာ႕ လက္ေတြ႔ပိုသိခဲ႔ရတယ္ ။
ဒီေန႔ ေနမေကာင္းလို႔ အိပ္ယာထဲေခြေနရင္း ပ်င္းလာတာနဲ႔ ကြန္ျပဴတာေလးကို ဖြင္႔မိလိုက္တယ္
။ ဒီမွာပဲ အကိုကြန္ဆူးမား ဘေလာ႔ေလးကို ဖတ္လိုက္မိျခင္းက ေတြးစရာေလးေတြ ေခါင္းထဲကို
တန္းစီေရာက္လာခဲ႔တယ္ ။ အလြမ္းေတြကို သက္ေသတည္ေစေသာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ငိုခဲ႔ရပါတယ္ ။ ေမေမ ကို လြမ္းတယ္ ။ ေဖေဖကို လြမ္းတယ္ ။
ခုသမီးတစ္ေယာက္တည္း ။ အေဖာ္မဲ႔အခန္းထဲမွာ သက္သာလားဆိုတဲ႕ အားေပးစကား ေလးတစ္ခြန္းကို
အရူးမူး တမ္းတေနမိတယ္ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ။ ေနာင္တဆိုတာ တသသ လြမ္းေနရမယ္႔
အရာမဟုတ္သာေၾကာင္႕ အေကာင္းဆံုးဆိုတာကို ေတြးေတာ ျဖစ္သင္႔ျခင္းေတြ နဲ႔ ေရွ႔ဆက္ရမယ္ဆိုတဲ႔
ကၽြန္မခင္ပြန္းသည္စကားေးလကို ႏွလံုးသြင္းကာ အနာဂတ္မွာ
သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ။ အေ၀းက သမီးအတြက္ ပူပန္မွဳေတြ နဲ႔
အိပ္မွေပ်ာ္ရဲ႕လား ။ အဆိုးဆံုးသမီးေလးမို႕ စိုးရိမ္မွဳေတြနဲ႔ ပူပန္ေနမယ္ဆိုတာ
သိေနပါတယ္ ။ မိဘေမတၱာဆိုတာကို ႏွိဳင္းျပစရာ အေကာင္းဆံုးစကားလံုးေတြ
ဘယ္ေလာက္ေပၚလာပါေစ မိဘေတြရင္ထဲက ေမတၱာတရားကို မွီေအာင္ေတာ႔ မေဖာ္ၾကဴးႏိုင္ၾကပါဘူး
။
ဘ၀ဆိုတာ
တုိတိုေလးပါ ။ တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခါသာ ေတာ္ရတဲ႔ သားသမီးေတြကို မိဘေတာ္ခြင္႔ရေနသမွ်
ကၽြန္မကေတာ႔ ထာ၀ရခြင္႔လြတ္ရင္း မိဘဆိုတဲ႔ အတိုင္း မားမားမတ္မတ္
ရပ္တည္ဆံုးမေပးေနရမွာဘဲ
ဆိုတဲ႕
ေမေမစကားေလးေတြကိုလည္း ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္ ။ ဘ၀တိုတိုေလးမွာ ဆိုးလို႔
ပစ္ထားလိုက္ရမယ္႕အခ်ိန္ေတြကို ကၽြန္မေမေမက ႏွေျမာတယ္ဆိုပဲ ။ အခ်ိန္လြန္ကာမွ ငါ
မဆံုးမလိုက္ရေလျခင္းဆိုတဲ႔ အခ်ိန္လြန္ေနာင္တေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ မရခ်င္တဲ႔ ေမေမ
သမီးကို စိတ္မွန္းေတြနဲ႔ လွမ္းဆံုးမေနမယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မသိေနတယ္ ။
ေနမေကာင္းခ်ိန္မွာ ေမေမရင္ခြင္ထဲမွာ ၀င္ေခြေနခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ေလးေတြကို သတိရမိတယ္ ။
ခုရက္ပိုင္းအေတြးေတြထဲမွာ ရွိေနတတ္တာ တမ္းတမွုေတြသာ မ်ားေနပါတယ္ ။ တခါခါ
ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္မိပါတယ္ ။ အတိတ္ကို တမ္းတရင္း ေနာင္တ ေတာထဲ
တ၀ဲ၀ဲလည္ေနတာလားလို႕ ။ ေနာင္တဆိုတာကို ကၽြန္မ မလိုခ်င္ဘူး ။ တခါခါ ဘ၀ဆိုတာ
မလိုခ်င္တာေတြကိုလည္းပို္င္ဆိုင္ရတတ္တယ္ေလ ။ ဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲက က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာတဲ႔
ကၽြန္မကို ေမေမက အၿမဲေျပာတတ္တာေလး တစ္ခုရွိေသးတယ္ ။
*ငါသမီးကို
တစ္ဖက္ကတင္ တစ္ဖက္က ပိုက္ဆံေတြတင္ၿပီးခ်ိန္မယ္ဆို ပိုက္ဆံေတြက ပိုေလးမယ္ထင္တယ္တဲ႔
*
ေမေမ
ေျပာရေလာက္ေအာင္ကို ကၽြန္မက ခ်ဴခ်ာလြန္းသူတစ္ဦးပါ။ ေဆးရံုဆိုတာကို ခဏခဏ အလည္ေရာက္ေနသူ
တစ္ဦးဆိုလည္း မမွားေပဘူး ။ ဒီလို ခ်ူခ်ာတာေတြက ငယ္စဥ္ကာလမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ
ခုအရြယ္တိုင္ေအာင္ အရိပ္တစ္ၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ ဂရုတစ္စိုက္ထားရသူတစ္ဦးပါ ။
ႏွလံုးခုန္ႏွုန္း အရမ္းျမန္တဲ႔ ေရာဂါက အခ်ိန္မေရြးထထျဖစ္တတ္သည္မို႕ မိဘေတြက
မ်က္ေျခအပ်က္မခံရဲဘဲ ထားခဲ႔ရသူ။ ခုထိုင္ေနတာအေကာင္းကေန ခ်က္ခ်င္းကို
ထျဖစ္ခ်င္ျဖစ္တတတ္တဲ႔ ကၽြန္မေရာဂါေၾကာင္႕ မိဘမပါတဲ႔ ဘယ္ခရီးကို မွမသြားခဲ႔ဘူးသလို
မိဘေတြနဲ႔ တစ္ပတ္ၾကာေအာင္ေတာင္ ခြဲမေနခဲ႔ဘူးပါ ။ ခုေတာ႕အမ်ိဳးသားရွိတဲ႔
မေလးရွားနိင္ငံကို အလည္ေရာက္လာရင္းကေန စိတ္မခ်လို႔ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုနဲ႔
ဒီမွာ မျပန္ျဖစ္ေတာ႕ဘဲ ဆက္ေနခဲ႔တယ္ ။ ျပန္လာဖို႕ ေခ်ာ႕ေခၚေပမယ္႕ လံုး၀
မျပန္ေတာ႕တဲ႔ အတြက္ အရမ္းစိတ္ဆိုးၿပီး ေမေမေျပာခဲ႔တယ္ ။ ဘယ္ေတာ႔မွ
အိမ္ကိုဖုန္းမဆက္နဲ႔ ဆိုတဲ႔ စကားေလးကလည္း တစ္ပတ္ေတာင္မခံပါဘူး ။
အၿပံဳးမပ်က္ခြင္႔လြတ္ေပးတတ္တဲ႕ ေမေမရဲ႕ ေမတၱာေတြက ဘယ္ေတာ႔မွ
မခမ္းေျခာက္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး ။ ေဖေဖ ရဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြက ကၽြန္မဘ၀အခက္ခဲမွန္သမွ်ကို
ေျဖရွင္းေပးေစခဲ႔သလို ေမေမခ်စ္ျခင္းေတြက ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ ရပ္တည္မွုေတြကို
သိကၡာရွိေနေစဖို႕ ထာ၀ရ အရိပ္မိုးေပးထားပါတယ္ ။ ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ သိပ္ေျပာခ်င္တဲ႔
စကားေလးကေတာ႔ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမကို ကၽြန္မ အရမ္းကို သတိရေနမိပါတယ္ ။ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ကို
အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ။ နားႏွစ္ဖက္ကို လက္အစံုနဲ႕ ပိတ္ကာ ပဲ႔တင္ထပ္ေအာင္
ေအာ္လိုက္မိပါေတာ႕တယ္ ။
ေဖေဖ
နဲ႔ ေမေမကို အရမ္း ခ်စ္တယ္ ။ အရမ္းသတိရတယ္ ။
No comments:
Post a Comment