တစ္ေန႔မွာ ဒီေနရာေလးကို ကၽြန္မတို႔လည္း ေရာက္လာၾကရအံုးမွာပါ
ေန၀င္ဆည္းဆာကို ခံစားရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ႔ကၽြန္မ " အမ စားစရာေတြ
ေနာက္ကလာပို႔လိမ္႔မယ္ " ဆိုတဲ႔ စကားသံေလးေၾကာင္႕ အေတြးဆေတြကို
အနားေပးလိုက္ရပါတယ္ ။ ကၽြန္မ စင္ကာပူႏိုင္ငံကို ခဏေရာက္ေနသူပါ ။
ဒီေန႔ေတာ႔ ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္ေဘးခ်င္းကပ္ေနလာတဲ႔ ေမာင္ေလးက
ညေနအလုပ္ဆင္းခ်ိန္ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္လို႔ လာေခၚတာနဲ႔ ေမာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မ
ညေနဆည္းဆာအလွကို ခံစားရင္း ကမ္းေျခက စာေသာက္ဆိုင္တန္းေတြကို ရွိရာကို
ေရာက္လာခဲ႔ၾကပါတယ္ ။ ထိုင္ဖို႕ေနရာ ရဖို႕အေတာ္ေလးရွာၿပီး ကၽြန္မကို
ထိုင္ေစာင္႕႔ခိုင္းၿပီး ေမာင္ေလးက စားစရာေတြကို သြားမွာပါတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ
ပင္လယ္ျပင္ကိုေငးေမာရင္း အေတြးေတြကို နယ္ခ်ဲ႕ေနမိျခင္းပါ
။ အစားေသာက္ေတြကို ေစာင္႔ေနစဥ္ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္
စကားေလးတေျပာေျပာနဲ႔ ေမာင္ေလးက သူစင္ကာပူမလာခင္က အေၾကာင္း အရာေတြဆီကို
ေရာက္ရွိသြားခဲ႔တယ္ ။
" မႀကီးရာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမလာခင္ကဆို အေဒၚေတြဆီကေတာင္းလိုက္ ၊
ဦးေလးေတြဆီက ေတာင္းလိုက္ ၊ မိဘေတြဆီ ေတာင္းလိုက္သံုးလာခဲ႔တာေနာ္ ။
ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေငြေလးနဲ႔ အားလံုးကို ျပန္ၿပီးပို႔ႏိုင္ခဲ႔ၿပီေလ။
ယူသူရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ ေပးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတာ္ေတာ္ ကြာတယ္ဗ်ာ။
ကိုယ္မိဘ ကိုယ္အေဒၚ ဦးေလး ေတြကို ကိုယ္က ျပန္ကန္ေတာ႕ရတဲ႔ ဖီလင္က
ပိုခံစားလို႔ေကာင္းတယ္ ။ ေပးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပီတိေလးက ပိုေကာင္းတယ္ မႀကီးရယ္ "
ရုတ္တရက္ ကၽြန္မ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ မသိေအာင္ ဆြံ႕အသြားမိတယ္ ။
သိပ္ကိုတန္ဖိုးရွိတဲ႔ စကားစုေလး တစ္ခုဆိုတာကိုေတာ႔ ရင္ထဲက ပီတိေတြက
သက္ေသခံေနပါတယ္ ။ ေနာက္ေမာင္ေလးက ဆက္ေျပာတယ္ ။
" ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ီတီအိုင္တက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္တုန္းကဆို ဆိုက္ကယ္
အရမ္းစီးခ်င္တယ္ ။ အိမ္ကလည္း၀ယ္ေပးႏိုင္တဲ႔ အေျခေနရွိတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔
၀ယ္မေပးခဲ႔ဘူး ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စိတ္ထဲက တမင္၀ယ္လို႔ရတာကို
၀ယ္မေပးဘူးေပါ႔ စိတ္ေတြဆိုး မိတယ္ ။ခုေလ ကၽြန္ေတာ္ ညီေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္
၀ယ္ေပးႏိုင္ၿပီ ။ ဒါေပမယ္႔ မ၀ယ္ေပးခ်င္ဘူး ။ မူးၿပီးမ်ားေမာင္းခဲ႔ရင္ ၊
ကေလးခ်င္းေတြ အၿပိဳင္စီးတာမ်ိဳးေတြဆိုရင္ ဆိုတဲ႔ ပူပန္မွဳေတြ ရင္ထဲကို
တန္းစီေရာက္လာတယ္ မႀကီးေရ "
သူအမွန္တကယ္ မိဘေနရာကို မေရာက္ေသးတာေတာင္ မိဘတစ္ေယာက္ရဲ႕
စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြကို ေတြးတတ္ ၊ ျမင္တတ္ေနပါၿပီလားဆိုတဲ႔
ပီတိအၿပံဳးေလးနဲ႔ နားေထာင္ေနမိပါတယ္ ။ အလုပ္နဲ႔အခ်ိန္ဆိုတဲ႔သမားေတာ္က
နားလည္ခံစားတတ္ေအာင္ ေသခ်ာတဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို လက္ေတြ႕သင္ေပးလိုက္တယ္ဆို
ပိုမွန္ပါလိမ္႔မယ္ ။
ကၽြန္မတို႔ ငယ္ငယ္ကလူႀကီးေတြကို အျပစ္ျမင္မိတာေတြ ၊ ေတြးမိခဲ႔တာေတြက
ကၽြန္မတို႕တစ္ေန႔ ေတြးေတာ ပူပန္ရမယ္႔ ရမယ္႕ ကိစၥေတြဆိုတာကို
ႀကိဳတင္ခံစားသိျမင္ခဲ႔ရင္ မိဘေတြကို အျပစ္ျမင္မိမွာလား လို႕
မဆီမဆိုင္ေတြးမိ လိုက္ပါေသးတယ္ ။ တကယ္ေတာ႕ လူႀကီးဆိုတဲ႔သူေတြရဲ႕
အေတြးေခၚေတြ ေနာက္က် က်န္ခ်င္က်န္ခဲ႔ပါမယ္ ။ သူတို႔ ရခဲ႔တဲ႔ အေတြ႕ႀကံဳေတြဟာ
ကၽြန္မတို႕ လူငယ္ေတြ အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႔ ရတနာေတြဆိုတာ
လူငယ္ေတြ သေဘာေပါက္ နားလည္ ေစခ်င္မိပါတယ္ ။ တစ္ေန႔မွာ ဒီေနရာေလးကို
ကၽြန္မတို႔လည္း ေရာက္လာၾကရအံုးမွာပါ ။ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳမွ
ပိုသိတယ္ဆိုတာမွန္ေပမယ္႔ အမွားေတြကို ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳမွ ျပင္ဆင္ရတာထက္
သိရွိနားလည္ ႀကံဳခဲ႔ဘူးသူေတြက ေျပာဆို ေထာက္ျပတာမ်ိဳးေတြကို အေလးထား
မွတ္သားဆင္ျခင္ ျခင္းအားျဖင္႕ လူႀကီးနဲ႔ လူငယ္ၾကား ျဖစ္ပြားတတ္တဲ႔
နားလည္မွဳ လြဲေခ်ာ္ျခင္းေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေလး
ေတာင္းေနမိပါေတာ႔တယ္
No comments:
Post a Comment