ယဥ္ေက်းလိမၼာ ကေလးဂ်ာနယ္ပါ ခိုင္ေလး ေဆာင္းပါးေလးပါ ။
မွန္ကန္ေသာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ
မေလးရွားမနက္ခင္း က ဒီေန႕မွာေတာ႕ သာသာယာယာ ရွိေနပါသည္ ။ မသာယာသည္က ကၽြန္မျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္း ။ ကၽြန္မေရာက္ေနသည္က ဘဏ္တစ္ခုမွာပါ ။ ဒီေန႔ ၾကားရက္ျဖစ္ေနတာမို႕ ဘဏ္မွာ လူရွင္းေနသည္ ထင္ပါရဲ႕ ။ ကၽြန္မဘဏ္ထဲသို႕၀င္လိုက္စဥ္ လူတစ္ေယာက္ ဘဏ္ထဲကေန ခပ္တြက္တြက္ေလးထြက္သြားပါသည္ ။ သူကိုၾကည္႕ရတာ ပ်ာယီးပ်ာယာပံုစံမို႕ စိတ္၀င္စားသြားမိသည္ ။ ပိုက္ဆံထုတ္ခ်ိန္ password မွားေနသည္မို႕ ေငြကထုတ္လို႔မရျပန္ဘူး ။ အမ်ိဳးသားရွိေနသည္႔ အလုပ္ထဲကို ဖုန္းေခၚရျပန္သည္ ။ ဖုန္းေျပာေနရင္း ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ေရွ႔မွာ ရွိေနသည္႕ ဆိုင္ကယ္ေပၚက လူသားႏွစ္ဦးဆီသို႕ေရာက္ရွိသြားမိသည္ ။ ခုနဘဏ္ထဲကေန ပ်ာယီးပ်ာယာထြက္သြားေသာသူပါပဲ ။ သူေနာက္မွာထို္င္ေနသည္႕ ကေလးကို ဘာေတြ ေျပာေနသည္မသိ ။ တတြတ္တြတ္ မွာေနပံုပါပဲ ။ ဘဏ္ထဲမွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတာမို႕ မၾကာခဏ လွမ္းလွမ္းၾကည္႔ေနပါေသးသည္ ။ သူတို႕ကို ၾကည္႔ေနရင္း စိတ္ထဲတြင္ မရွင္းမလင္းၾကီး ခံစားလာမိသည္ ။ ကၽြန္မဖုန္းခ်ျပီးခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ ေစာနက ကေလး ဘဏ္ထဲသို႕၀င္လာပါသည္ ။ ကၽြန္မလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေငြထုတ္ဖို႕ လုပ္ေနရင္း မ်က္လံုးေထာင္႕စြန္းကေလ ထိုကေလးကို ခိုးၾကည္႔ေနမိခဲ႕သည္ ။
ကေလးက ဘဏ္ထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္၀င္လာျပီး စက္ေတြနားကို ေရာက္မလာခဲ႕ပါဘူး ။ အ၀င္ေပါက္နားမွာ ရွိေနေသာ စားပြဲပံုစံ ခံုရွိရာသို႕ ဦးတည္သြားေနသည္ ။ စားပြဲနားကိုေရာက္ျပီဆိုရင္ဘဲ စားပြဲမွာရွိေနေသာ အရာကို အလ်ွင္ျမန္ယူကာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားပါေတာ႕သည္ ။ ထိုအခါမွဘဲ စားပြဲေပၚေတြ ရွိေနေသာ အိုင္ပတ္တစ္လံုးကို ကၽြန္မျမင္မိပါသည္ ။ ကၽြန္မ စိတ္မသက္သာစြာျဖင္႕ ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္မိတယ္ ထင္ပါ႔ ။ ဒီလုပ္ရပ္မ်ိဳးု က်ဴးလြန္ဖို႕ ဖခင္တစ္ေယာက္က သားသမီးျဖစ္သူကို သင္ေပးသင္႕ရဲ႔လားဆိုသည္႕ ေမးခြန္းေတြလည္း ကၽြန္မေခါင္းထဲသို႕ တန္းစီ၀င္ေရာက္လာမိပါသည္ ။
ဘဏ္ဆိုသည္မွာ ကင္မရာေပါင္းမ်ားစြာတပ္ဆင္ထားတတ္ပါသည္ ။ ကေလးယူသြားသည္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ က်န္ေနရစ္ခဲ႕ေသာ အိုင္ပတ္တစ္ခုျဖစ္မည္ ။ အိုင္ပတ္ဆိုတာ ေပ်ာက္သြားရင္ စင္တာကေန ျပန္လိုက္ရွာဖို႔ အလြန္လြယ္ကူသည္႔ပစၥည္းမ်ိဳးပါ ။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳသည္႕ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ဒီလိုအေခ်ာင္စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းဟာ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ ဟုတ္ရဲ႕လား ။ဒီလိုမိဘမ်ိဳးဆီမွာ လူျဖစ္ခြင္႕ရသည္႕ ကေလးငယ္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ေတြးေတာပူပန္လိုက္မိ၏ ။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ေလးကို ျမင္ေတာ႕ ကၽြန္မေနာက္ထပ္ေတြ႔ၾကံဳ႔ခဲ႕ဖူးသည္႕ ကေလးတစ္ေယာက္၏ အျဖစ္ပ်က္္ေလးကို ျပန္ေျပာင္း သတိရမိျပန္သည္ ။
လြန္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ကၽြန္မစင္ကာပူႏိုင္ငံသို႕ အလည္အပတ္သြားေရာက္ခဲ႔သည္ ။ စင္ကာပူကိုေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖမိတ္ေဆြ အိမ္မွာ တည္းျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ ေဖေဖမိတ္ေဆြရဲ႔ အိမ္ဆိုေပမယ္႕ ဒီအိမ္မွာ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးတည္းသာ ေနထိုင္ၾကေလသည္ ။ little india Singapore မွာေနထိုင္ၾကသည္႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ စာလည္းအလြန္ေတာ္ၾကသည္ ။ အၾကီးဆံုးေလးက ၁၃ႏွစ္သာရွိပါေသးသည္ ။ အငယ္ေလးကေတာ႕ ၁၀ႏွစ္ခန္႔ဘဲ ရွိေသးသည္ ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးတည္းေနထိုင္ရာကို ကၽြန္မသြားေရာက္တည္းခိုခဲ႔သည္ ။ ကေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြမို႕ ကၽြန္မနဲ႕ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာပဲ ခင္မင္သြားခဲ႔ၾကသည္ ။ တစ္ေန႕ေတာ႕ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္မ MRTစီးကာ sentosa သို႕ ခ်ီတက္ခဲ႔သည္ ။ MRT ေပၚေရာက္တယ္ဆိုရင္ျဖင္႕ သားၾကီးက တစ္ေယာက္ေက်ာ္မွာထိုင္ေနသည္႔ ကၽြန္မကို လက္တို႕လာပါသည္ ။ ကၽြန္မကလည္း ဘာလည္းသားၾကီးဆိုသည္႔ သေဘာျဖင္႕ မ်က္စပစ္လိုက္ေတာ႔ ပိုက္ဆံအိတ္တစ္ခုကို ေထာင္ျပပါသည္ ။ ကၽြန္မစိတ္ထဲ သားၾကီး ဘာလုပ္မလည္းဆိုတာကို သိခ်င္သည္မို႔ အသာၾကည္႔ေနလိုက္သည္ ။ ကၽြန္မတို႕လိုရာကိုေရာက္ေတာ႕ MRT ေပၚကေနဆင္းတယ္ဆိုရင္ဘဲ သားၾကီးက လက္မွတ္ေရာင္းေသာ ေနရာသို႕ ဦးတည္သြားပါသည္ ။ ဒီခ်ိန္ထိ သူေနာက္ကေန အသာလိုက္လာခဲ႕သည္ ။ ဒီမွာဘဲ သူေကာက္ရထားသည္႔ ပိုက္ဆံအိတ္ကို သက္ဆိုင္ရာလူၾကီးကို အပ္လိုက္သည္ ။ ကၽြန္မအရမ္းအံ႔ၾသသြားခဲ႕ရသည္ ။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ သက္ဆိုင္ရာကိုအပ္ခ်ိန္မွာ လူၾကီးက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဖြင္႕ကာ စစ္ေဆးသည္ ။ ဒီမွာဘဲ အိတ္ထဲပါေသာ အရာေတြကို ကၽြန္မမ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႕ရွိလိုက္ရပါ၏
။အေမရိကန္ေဒၚလာအရြက္ 50ခန္႕ ႏွင္႔ အတူ စင္ကာပူေဒၚလာအရြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါရွိေနသည္ ။ သားၾကီးက MRTေပၚမွာထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ပါတာေတြကို သိရွိေနျပီးသားပါ ။ ပါးစပ္အိတ္ကို အပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ႕ အနီးနားမွာ ရွိေနၾကသည္႕ လူအမ်ားက လက္ခုပ္ေတြတျပိဳင္တည္းတီးလိုက္သည္မွာ ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ကို ၾကည္ႏူးဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေနခဲ႔သည္ ။
အိတ္ကိုအပ္ျပီး ထြက္လာေတာ႕ သားၾကီးကို ကၽြန္မေမးမိသည္ ။
*သားဒီေလာက္မ်ားတဲ႕ ေငြေတြကို သားက မလိုခ်င္ဘူးလား *
*မလိုခ်င္ပါဘူး အန္တီခိုင္ရာ ။ ေဖေဖက အျမဲေျပာတယ္ ။ သူတပါးပစၥည္းကို ဘယ္ေတာ႕မွ အေခ်ာင္မယူခ်င္နဲ႕တဲ႕ ။
အေခ်ာင္ရတာကုိ မက္ေမာရင္ အေခ်ာင္သမားစိတ္တေျဖးေျဖးနဲ႕ ၀င္လာတတ္တယ္တဲ႕ ။ေနာက္ျပီး ႏိုင္ငံျခားမွာက ေနရာတိုင္း ကင္မရာေတြ ရွိတယ္အန္တီခိုင္ ။ ပိုက္ဆံအိတ္ေပ်ာက္သြားတဲ႔သူက ဒီေလာက္ေငြအမ်ားၾကီးဆို ျပန္လာရွာမွာပဲေလ။ရွာျပီဆို ကင္မရာေတြကို ျပန္ၾကည္႔တယ္ ။ သားတာ ယူထားမိရင္ သားပံုကိုေတြ႔ျပီး သားကိုအထင္ေသးမွာေပါ႔ ။ ေဖေဖေျပာသလို သားအေခ်ာင္သမားျဖစ္သြားမွာေပါ႔ ။ အေခ်ာင္သမားဆိုတာၾကီး မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင္႕ျပန္ေပးလိုက္တာ *
ကၽြန္မသေဘာက် ေက်နပ္စြာ သားၾကီးေခါင္းကိုဖြဖြေလး အုပ္ခါ လွ ုပ္ယမ္းလိုက္မိသည္ ။သားၾကီး ျပံဳးေနသည္ ။ ထိုအျပံဳးသည္ ေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳး ၊ ၾကည္ႏူးျခင္းအျပံဳး ။ တကယ္ေတာ႕ လက္ဦးဆရာ မိ နဲ႔ ဖ ဆိုသည္႔စကားဟာ သိပ္ကို မွန္ကန္လြန္းလွပါသည္ ။ ဒီေနရာမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ျဖင္႕ ပထမ အိုင္ပတ္ကို ေကာက္ရလို႕ ယူသြားသည္႕ ကေလး ႏွင္႕ ပိုက္ဆံအိတ္ ေကာက္ရေပမယ္႕ ျပန္ေပးသည္႔ကေလးတို႕၏ ကပတိျဖဴစင္ျခင္းသည္ တူတူရွိေနမွာပါ ။ အေရာင္ဆိုးသူႏွင္႕တူေသာ မိဘ ပတ္၀န္းက်င္တို႕ေၾကာင္႕ ကေလးေတြရဲ႕ အရည္ေသြး ေတြးေခၚဆင္ျခင္ႏိုင္မွ ု႔ေတြ ကြာျခားသြားၾကရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ကေလးေတြ လူမွန္းသိတတ္စအရြယ္ကတည္းက အစျပဳလို႕ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ရပ္ေတြ ၊ အေျပာဆို ၊ အျပဳမူတို႕ကိုသာ မိဘေတြႏွင္႕ ပတ္၀န္းက်င္က သင္ၾကားေပးသင္႕သည္ ။ ငါ႕သားေလး ၊ ငါ႕သမီးေလး ဆဲေနတာ မပီကလာ ပီကလာနဲ႕ ခ်စ္စရာေလးဆိုတဲ႕ အယူဆမွား ၊ အေတြးေခၚမွားေတြ ရွိေနရင္ အေ၀းကိုေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ၾကပါ ။ကေလးအရြယ္ဆိုတာ အိုးလုပ္တဲ႕ ရြံ႔ေလးေတြလိုပါပဲ ။ မိမိလုိရာ ပံုေဖာ္ဖန္တီးႏိုင္သည္႔ အရြယ္ေလးေတြပါ။ ဒီအရြယ္မွာ သိတဲ႔အသိဟာ အရိုးစြဲေအာင္ မွတ္မိေနတတ္ၾကပါသည္ ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အသိမ်ား ပညာမ်ား ဗဟုသုတမ်ားေအာင္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးဖို႕က မိဘတာ၀န္ပါ ။မိမိရင္ေသြးငယ္ေတြကုိ ဖန္တီးသူေတြအျဖစ္ တည္ရွိပါေစ ။ အဖန္တီးခံလူစားျဖစ္ေအာင္ ပံုသြင္းမွားသူမိဘေတြ မျဖစ္မိေစဖို႕ မိဘတိုင္းသတိရွိေစခ်င္သည္ ။မေကာင္းတာကို နည္းႏိုင္သမ်ွနည္းျပီး ေကာင္းတာေတြကိုမ်ားသထက္မ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္နိုင္ေအာင္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက သင္ၾကား ဆံုးမရမည္ ။ လူရယ္လို႕ျဖစ္လာျပီဆို အနိမ္႔ဆံုးတာ၀န္ျဖစ္သည္႕ ကိုယ႔္၀န္ကိုယ္ထမ္းတတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႕ပ်ိဳးေထာင္ေပးပါ။ ဒါမွး ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္တြင္းသို႔ အေခ်ာင္သမားစိတ္ဓာတ္ေတြ ေရာက္မလာႏိုင္မွာပါ ။အဓိကအခ်က္ကေတာ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ကိုးစားမွ ုစိတ္ေတြ အျပည္႕ျဖစ္ေအာင္ ၊ အမွား နဲ႕ အမွန္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခြဲျခားသိျမင္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႕ပါပဲ ။ ေလာကတခြင္ရွိၾကကုန္ေသာ မိဘတိုင္း မိမိတို႕၏ သားသမီးမ်ားအား အလံုးစံုေသာေအာင္ျမင္မွ ႔ု ၊ သိတတ္လိမၼာမွ ု႔ ရရွိေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း…………………။
ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )
မွန္ကန္ေသာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ
မေလးရွားမနက္ခင္း က ဒီေန႕မွာေတာ႕ သာသာယာယာ ရွိေနပါသည္ ။ မသာယာသည္က ကၽြန္မျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္း ။ ကၽြန္မေရာက္ေနသည္က ဘဏ္တစ္ခုမွာပါ ။ ဒီေန႔ ၾကားရက္ျဖစ္ေနတာမို႕ ဘဏ္မွာ လူရွင္းေနသည္ ထင္ပါရဲ႕ ။ ကၽြန္မဘဏ္ထဲသို႕၀င္လိုက္စဥ္ လူတစ္ေယာက္ ဘဏ္ထဲကေန ခပ္တြက္တြက္ေလးထြက္သြားပါသည္ ။ သူကိုၾကည္႕ရတာ ပ်ာယီးပ်ာယာပံုစံမို႕ စိတ္၀င္စားသြားမိသည္ ။ ပိုက္ဆံထုတ္ခ်ိန္ password မွားေနသည္မို႕ ေငြကထုတ္လို႔မရျပန္ဘူး ။ အမ်ိဳးသားရွိေနသည္႔ အလုပ္ထဲကို ဖုန္းေခၚရျပန္သည္ ။ ဖုန္းေျပာေနရင္း ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ေရွ႔မွာ ရွိေနသည္႕ ဆိုင္ကယ္ေပၚက လူသားႏွစ္ဦးဆီသို႕ေရာက္ရွိသြားမိသည္ ။ ခုနဘဏ္ထဲကေန ပ်ာယီးပ်ာယာထြက္သြားေသာသူပါပဲ ။ သူေနာက္မွာထို္င္ေနသည္႕ ကေလးကို ဘာေတြ ေျပာေနသည္မသိ ။ တတြတ္တြတ္ မွာေနပံုပါပဲ ။ ဘဏ္ထဲမွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတာမို႕ မၾကာခဏ လွမ္းလွမ္းၾကည္႔ေနပါေသးသည္ ။ သူတို႕ကို ၾကည္႔ေနရင္း စိတ္ထဲတြင္ မရွင္းမလင္းၾကီး ခံစားလာမိသည္ ။ ကၽြန္မဖုန္းခ်ျပီးခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ ေစာနက ကေလး ဘဏ္ထဲသို႕၀င္လာပါသည္ ။ ကၽြန္မလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေငြထုတ္ဖို႕ လုပ္ေနရင္း မ်က္လံုးေထာင္႕စြန္းကေလ ထိုကေလးကို ခိုးၾကည္႔ေနမိခဲ႕သည္ ။
ကေလးက ဘဏ္ထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္၀င္လာျပီး စက္ေတြနားကို ေရာက္မလာခဲ႕ပါဘူး ။ အ၀င္ေပါက္နားမွာ ရွိေနေသာ စားပြဲပံုစံ ခံုရွိရာသို႕ ဦးတည္သြားေနသည္ ။ စားပြဲနားကိုေရာက္ျပီဆိုရင္ဘဲ စားပြဲမွာရွိေနေသာ အရာကို အလ်ွင္ျမန္ယူကာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားပါေတာ႕သည္ ။ ထိုအခါမွဘဲ စားပြဲေပၚေတြ ရွိေနေသာ အိုင္ပတ္တစ္လံုးကို ကၽြန္မျမင္မိပါသည္ ။ ကၽြန္မ စိတ္မသက္သာစြာျဖင္႕ ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္မိတယ္ ထင္ပါ႔ ။ ဒီလုပ္ရပ္မ်ိဳးု က်ဴးလြန္ဖို႕ ဖခင္တစ္ေယာက္က သားသမီးျဖစ္သူကို သင္ေပးသင္႕ရဲ႔လားဆိုသည္႕ ေမးခြန္းေတြလည္း ကၽြန္မေခါင္းထဲသို႕ တန္းစီ၀င္ေရာက္လာမိပါသည္ ။
ဘဏ္ဆိုသည္မွာ ကင္မရာေပါင္းမ်ားစြာတပ္ဆင္ထားတတ္ပါသည္ ။ ကေလးယူသြားသည္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ က်န္ေနရစ္ခဲ႕ေသာ အိုင္ပတ္တစ္ခုျဖစ္မည္ ။ အိုင္ပတ္ဆိုတာ ေပ်ာက္သြားရင္ စင္တာကေန ျပန္လိုက္ရွာဖို႔ အလြန္လြယ္ကူသည္႔ပစၥည္းမ်ိဳးပါ ။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳသည္႕ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ဒီလိုအေခ်ာင္စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းဟာ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ ဟုတ္ရဲ႕လား ။ဒီလိုမိဘမ်ိဳးဆီမွာ လူျဖစ္ခြင္႕ရသည္႕ ကေလးငယ္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ေတြးေတာပူပန္လိုက္မိ၏ ။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ေလးကို ျမင္ေတာ႕ ကၽြန္မေနာက္ထပ္ေတြ႔ၾကံဳ႔ခဲ႕ဖူးသည္႕ ကေလးတစ္ေယာက္၏ အျဖစ္ပ်က္္ေလးကို ျပန္ေျပာင္း သတိရမိျပန္သည္ ။
လြန္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ကၽြန္မစင္ကာပူႏိုင္ငံသို႕ အလည္အပတ္သြားေရာက္ခဲ႔သည္ ။ စင္ကာပူကိုေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖမိတ္ေဆြ အိမ္မွာ တည္းျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ ေဖေဖမိတ္ေဆြရဲ႔ အိမ္ဆိုေပမယ္႕ ဒီအိမ္မွာ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးတည္းသာ ေနထိုင္ၾကေလသည္ ။ little india Singapore မွာေနထိုင္ၾကသည္႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ စာလည္းအလြန္ေတာ္ၾကသည္ ။ အၾကီးဆံုးေလးက ၁၃ႏွစ္သာရွိပါေသးသည္ ။ အငယ္ေလးကေတာ႕ ၁၀ႏွစ္ခန္႔ဘဲ ရွိေသးသည္ ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးတည္းေနထိုင္ရာကို ကၽြန္မသြားေရာက္တည္းခိုခဲ႔သည္ ။ ကေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြမို႕ ကၽြန္မနဲ႕ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာပဲ ခင္မင္သြားခဲ႔ၾကသည္ ။ တစ္ေန႕ေတာ႕ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္မ MRTစီးကာ sentosa သို႕ ခ်ီတက္ခဲ႔သည္ ။ MRT ေပၚေရာက္တယ္ဆိုရင္ျဖင္႕ သားၾကီးက တစ္ေယာက္ေက်ာ္မွာထိုင္ေနသည္႔ ကၽြန္မကို လက္တို႕လာပါသည္ ။ ကၽြန္မကလည္း ဘာလည္းသားၾကီးဆိုသည္႔ သေဘာျဖင္႕ မ်က္စပစ္လိုက္ေတာ႔ ပိုက္ဆံအိတ္တစ္ခုကို ေထာင္ျပပါသည္ ။ ကၽြန္မစိတ္ထဲ သားၾကီး ဘာလုပ္မလည္းဆိုတာကို သိခ်င္သည္မို႔ အသာၾကည္႔ေနလိုက္သည္ ။ ကၽြန္မတို႕လိုရာကိုေရာက္ေတာ႕ MRT ေပၚကေနဆင္းတယ္ဆိုရင္ဘဲ သားၾကီးက လက္မွတ္ေရာင္းေသာ ေနရာသို႕ ဦးတည္သြားပါသည္ ။ ဒီခ်ိန္ထိ သူေနာက္ကေန အသာလိုက္လာခဲ႕သည္ ။ ဒီမွာဘဲ သူေကာက္ရထားသည္႔ ပိုက္ဆံအိတ္ကို သက္ဆိုင္ရာလူၾကီးကို အပ္လိုက္သည္ ။ ကၽြန္မအရမ္းအံ႔ၾသသြားခဲ႕ရသည္ ။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ သက္ဆိုင္ရာကိုအပ္ခ်ိန္မွာ လူၾကီးက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဖြင္႕ကာ စစ္ေဆးသည္ ။ ဒီမွာဘဲ အိတ္ထဲပါေသာ အရာေတြကို ကၽြန္မမ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႕ရွိလိုက္ရပါ၏
။အေမရိကန္ေဒၚလာအရြက္ 50ခန္႕ ႏွင္႔ အတူ စင္ကာပူေဒၚလာအရြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါရွိေနသည္ ။ သားၾကီးက MRTေပၚမွာထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ပါတာေတြကို သိရွိေနျပီးသားပါ ။ ပါးစပ္အိတ္ကို အပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ႕ အနီးနားမွာ ရွိေနၾကသည္႕ လူအမ်ားက လက္ခုပ္ေတြတျပိဳင္တည္းတီးလိုက္သည္မွာ ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ကို ၾကည္ႏူးဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေနခဲ႔သည္ ။
အိတ္ကိုအပ္ျပီး ထြက္လာေတာ႕ သားၾကီးကို ကၽြန္မေမးမိသည္ ။
*သားဒီေလာက္မ်ားတဲ႕ ေငြေတြကို သားက မလိုခ်င္ဘူးလား *
*မလိုခ်င္ပါဘူး အန္တီခိုင္ရာ ။ ေဖေဖက အျမဲေျပာတယ္ ။ သူတပါးပစၥည္းကို ဘယ္ေတာ႕မွ အေခ်ာင္မယူခ်င္နဲ႕တဲ႕ ။
အေခ်ာင္ရတာကုိ မက္ေမာရင္ အေခ်ာင္သမားစိတ္တေျဖးေျဖးနဲ႕ ၀င္လာတတ္တယ္တဲ႕ ။ေနာက္ျပီး ႏိုင္ငံျခားမွာက ေနရာတိုင္း ကင္မရာေတြ ရွိတယ္အန္တီခိုင္ ။ ပိုက္ဆံအိတ္ေပ်ာက္သြားတဲ႔သူက ဒီေလာက္ေငြအမ်ားၾကီးဆို ျပန္လာရွာမွာပဲေလ။ရွာျပီဆို ကင္မရာေတြကို ျပန္ၾကည္႔တယ္ ။ သားတာ ယူထားမိရင္ သားပံုကိုေတြ႔ျပီး သားကိုအထင္ေသးမွာေပါ႔ ။ ေဖေဖေျပာသလို သားအေခ်ာင္သမားျဖစ္သြားမွာေပါ႔ ။ အေခ်ာင္သမားဆိုတာၾကီး မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင္႕ျပန္ေပးလိုက္တာ *
ကၽြန္မသေဘာက် ေက်နပ္စြာ သားၾကီးေခါင္းကိုဖြဖြေလး အုပ္ခါ လွ ုပ္ယမ္းလိုက္မိသည္ ။သားၾကီး ျပံဳးေနသည္ ။ ထိုအျပံဳးသည္ ေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳး ၊ ၾကည္ႏူးျခင္းအျပံဳး ။ တကယ္ေတာ႕ လက္ဦးဆရာ မိ နဲ႔ ဖ ဆိုသည္႔စကားဟာ သိပ္ကို မွန္ကန္လြန္းလွပါသည္ ။ ဒီေနရာမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ျဖင္႕ ပထမ အိုင္ပတ္ကို ေကာက္ရလို႕ ယူသြားသည္႕ ကေလး ႏွင္႕ ပိုက္ဆံအိတ္ ေကာက္ရေပမယ္႕ ျပန္ေပးသည္႔ကေလးတို႕၏ ကပတိျဖဴစင္ျခင္းသည္ တူတူရွိေနမွာပါ ။ အေရာင္ဆိုးသူႏွင္႕တူေသာ မိဘ ပတ္၀န္းက်င္တို႕ေၾကာင္႕ ကေလးေတြရဲ႕ အရည္ေသြး ေတြးေခၚဆင္ျခင္ႏိုင္မွ ု႔ေတြ ကြာျခားသြားၾကရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ကေလးေတြ လူမွန္းသိတတ္စအရြယ္ကတည္းက အစျပဳလို႕ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ရပ္ေတြ ၊ အေျပာဆို ၊ အျပဳမူတို႕ကိုသာ မိဘေတြႏွင္႕ ပတ္၀န္းက်င္က သင္ၾကားေပးသင္႕သည္ ။ ငါ႕သားေလး ၊ ငါ႕သမီးေလး ဆဲေနတာ မပီကလာ ပီကလာနဲ႕ ခ်စ္စရာေလးဆိုတဲ႕ အယူဆမွား ၊ အေတြးေခၚမွားေတြ ရွိေနရင္ အေ၀းကိုေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ၾကပါ ။ကေလးအရြယ္ဆိုတာ အိုးလုပ္တဲ႕ ရြံ႔ေလးေတြလိုပါပဲ ။ မိမိလုိရာ ပံုေဖာ္ဖန္တီးႏိုင္သည္႔ အရြယ္ေလးေတြပါ။ ဒီအရြယ္မွာ သိတဲ႔အသိဟာ အရိုးစြဲေအာင္ မွတ္မိေနတတ္ၾကပါသည္ ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အသိမ်ား ပညာမ်ား ဗဟုသုတမ်ားေအာင္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးဖို႕က မိဘတာ၀န္ပါ ။မိမိရင္ေသြးငယ္ေတြကုိ ဖန္တီးသူေတြအျဖစ္ တည္ရွိပါေစ ။ အဖန္တီးခံလူစားျဖစ္ေအာင္ ပံုသြင္းမွားသူမိဘေတြ မျဖစ္မိေစဖို႕ မိဘတိုင္းသတိရွိေစခ်င္သည္ ။မေကာင္းတာကို နည္းႏိုင္သမ်ွနည္းျပီး ေကာင္းတာေတြကိုမ်ားသထက္မ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္နိုင္ေအာင္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက သင္ၾကား ဆံုးမရမည္ ။ လူရယ္လို႕ျဖစ္လာျပီဆို အနိမ္႔ဆံုးတာ၀န္ျဖစ္သည္႕ ကိုယ႔္၀န္ကိုယ္ထမ္းတတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႕ပ်ိဳးေထာင္ေပးပါ။ ဒါမွး ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္တြင္းသို႔ အေခ်ာင္သမားစိတ္ဓာတ္ေတြ ေရာက္မလာႏိုင္မွာပါ ။အဓိကအခ်က္ကေတာ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ကိုးစားမွ ုစိတ္ေတြ အျပည္႕ျဖစ္ေအာင္ ၊ အမွား နဲ႕ အမွန္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခြဲျခားသိျမင္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႕ပါပဲ ။ ေလာကတခြင္ရွိၾကကုန္ေသာ မိဘတိုင္း မိမိတို႕၏ သားသမီးမ်ားအား အလံုးစံုေသာေအာင္ျမင္မွ ႔ု ၊ သိတတ္လိမၼာမွ ု႔ ရရွိေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း…………………။
ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )
