ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ တူေနတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္စရာ ရိုးရာ သႀကၤန္ေလးကို မူလအတိုင္း ျပန္လည္ရုပ္လံုးေဖာ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။

.ဒိတပတ္ women's wold ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးေလးပါ ။ဒီတပတ္ ထုတ္ WOMEN'S WORLD ဂ်ာနယ္မွာပါလာတဲ ့ခိုင္ေလး ေဆာင္းပါးေလး ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ တူေနတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္စရာ ရိုးရာ သႀကၤန္ေလးကို မူလအတိုင္း ျပန္လည္ရုပ္လံုးေဖာ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။

ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ တူေနတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္စရာ ရိုးရာ သႀကၤန္ေလးကို မူလအတိုင္း ျပန္လည္ရုပ္လံုးေဖာ္ႏိုင္ၾကပါေစ  ။

♫ ♫ ♫ ယိမ္းႏြဲ႔ကာ တီးကြက္နဲ႔အတူ ကမယ္ လက္ခုပ္သံစည္းခ်က္လိုက္မွာလား
ညီညီညာညာညွင္းသြဲ႔သြဲ႔ ေလေျပမွာ ယိမ္းႏြဲ႔ကာ စိုျပည္တဲ့ ပိေတာက္တို႕ပြင့္ေစမယ္ ......♪ ♪ ♪ အြန္လိုင္းေရဒီယိုဆီက ထြက္ေပၚလာတဲ႕ ေတးသံေလး ။ အတာကူးတဲ႕ တန္ခူးခ်ိန္ခါ သမယ ေရာက္ဖို႕ နီးကပ္လာၿပီလို႕ အသိေပးလိုက္သလိုပဲ ။ ရင္ထဲကို ခ်က္ခ်င္းတိုး၀င္လာတာက လြမ္းဆြတ္ တမ္းတျခင္းဆိုတဲ႔ ခံစားမွဳ ။ ကၽြန္မတို႕လို ျပည္ပေရာက္ေနသူမ်ား အေနနဲ႕ သႀကၤန္ဆိုတာ စိတ္ကူးေလးနဲ႔ ပံုေဖာ္ရင္ခုန္ ရံုပါပဲ ။ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း ၊ လူႀကီး လူငယ္မေရြး ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ႔ ရာသီပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ ကို အၿပီးအပိုင္ ႏႈတ္ဆက္ရေတာ႔မယ္႔ အခ်ိန္ကို နီးကပ္လာၿပီေပါ႔ေလ ။ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္ေၾကး ၊ အမွားယြင္း ႏွစ္ေဟာင္း က ကံမေကာင္းမႈေတြ ၊ ဆံုး႐ံွဳးမႈေတြ ၊ အပူအပင္ေတြ ၊ အခက္အခဲ ေတြအားလံုးကို သႀကၤန္ေရနဲ႔ ေဆးေၾကာတယ္လို႕ သႀကၤန္ေရာက္တိုင္း  ေျပာတတ္တဲ႕ အဘြားစကားသံေလးကို သတိရမိတယ္  ။ ကၽြန္မတို႕ ၁၀တန္းႏွစ္ေလာက္ထိကို ျမန္မာႏွစ္ကူးပြဲေတာ္ေလးက စည္းကမ္းတက်နဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳအေမြႏွစ္ေတြကို ေတြ႔ရွိႏိုင္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ ေယာက်ာၤးေလးေတြကလည္း   ႏွမခ်င္းစာနာစိတ္ ၊ မိန္းကေလးေတြဆိုလည္း  ထိန္းသိမ္းအပ္ေသာ ယဥ္ေက်း မွဳေတြကို ထိန္သိမ္းၾကလို႕ ။ ျမင္ရသူတိုင္း ရင္ကို ေအးျမေစခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ေအးျမတဲ႕ အတာေရစင္ေတြကလည္း ဘ၀အေမာေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစခဲ႕ဘူးပါတယ္ ။ တစ္ႏွစ္တာ ဘ၀ အေမာေတြ ကို ႏွစ္ကူး ပြဲေတာ္ေလးမွာ ေအးျမအေမာေျပေစခဲ႕ဘူးၾကတယ္ ။ ခုခ်ုိန္မွာေတာ႔ အေမာေတြကို ထပ္ဆင္႕ေစဖို႕ေတြကို လူငယ္ေတြက ပံုစံသစ္ေတြနဲ႕ ဖန္တီးလာၾကပါတယ္ ။ ေခတ္မွီတယ္ ၊ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ႕ စကားလံုးေတြကို အကာကြယ္ယူကာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကၿပီ။ မေဖာ္အပ္တာေတြကို အကုန္ေဖာ္လို႕ ေဖာ္ခၽြတ္ပြဲေတာ္တစ္ခုလို႕ေတာင္ ထင္မွတ္ရေအာင္ ဆိုးလွပါေပတယ္ ။ အရွက္တရားေတြ ဘယ္ဆီဘယ္ေနရာေတြမွာ ပုန္းေအာင္းကုန္ၿပီလည္း မသိေအာင္ပါပဲ ။ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ တန္းတူ အရက္ေသစာေတြကို အၿပိဳင္ေသာက္။ မူးလာေတာ႕ ရွက္ရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာက္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္ၾကပါေလေကာ ။ မႏွစ္က သႀကၤန္မွာျဖစ္ပ်က္ေနပံုေတြဆို ျမင္ရသူေတာင္ မ်က္စိရွက္စရာျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္ ။ ေယာက်ာၤေလးေတြ မွာ ေဘာင္းဘီရွည္ ၊ တီရွပ္အျပင္ အေပၚက အခ်မ္းသက္သာေစဖို႕ ဂ်ာကင္အက်ီေတြ ၀တ္ထားခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက အေအးဒဏ္ကို အံ႔တု ၊ အရွက္သိကၡာေတြကို  ေမ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ရွိတာအကုန္ခၽြတ္လို႔ အတြင္းခံေတြကို ေဖာ္ျပေနတာ အံ႔ၾသ၀မ္းနည္းမိခဲ႕ရပါတယ္ ။ ဒါေတြကို ဂုဏ္ယူစြာ တမင္လုပ္ျပေနတာလား မိန္းကေလးေတြရယ္ ။ ကၽြန္တို႔ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ အေတာ္ေလးကို ရင္နာစရာေကာင္းေနပါၿပီ ။ ကၽြန္မတို႕ ဘယ္လို ပညာေပးေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနေန သူတို႕ဥပကတရားကို လက္ကိုင္ထားကာ လုပ္ခ်င္ရာကို ဇြတ္တိုးကာလုပ္ေနၾကျခင္းဟာ အနာဂတ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ အထူးရင္ေလးစရာ ေကာင္းလွပါတယ္ ။ သိပ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ရာသီပဲြေတာ္ေလး တစ္ခုက ခုေတာ႕ နိုက္ကလပ္ေရာက္ေနရသလို ျဖစ္ေနတာ ဘယ္႕သူ႕ေတြမွာ တာ၀န္ပိုရွိသလဲ ။ ကၽြန္မတို႕ အနာဂတ္လူငယ္ေတြမွာ တာ၀န္အရွိဆံုးပါပဲ။ facebook ေတြမွာ ပလူပ်ံေနေအာင္ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ျပေနၾကတဲ႕ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရယ္ ရွင္တို႕ ခ်စ္တဲ႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ ၊ ဓေလ႕ထံုတမ္းအစဥ္လာေတြနဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြကို ရွင္တို႕ကိုယ္တိုင္ ဖ်က္ဆီးေနသူေတြ မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔ရွင္ ။ ေဖာ္မွ ခၽြတ္မွ နာမည္ႀကီးမယ္ဆိုတဲ႕ ေအာက္တန္းက်တဲ႕ အေတြးေခၚ အယူအဆေတြကို အေ၀းကို ေမာင္းထုတ္ပစ္ေပးၾကပါ ။

ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းရဖို႕အတြက္ မဟုတ္တဲ႔ အတုယူမွဳေတြကို လုပ္စရာမလိုပါဘူး ။ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္တဲ႕ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးေတြနဲ႕ စီးပြားေရး ပညာေရး အျမင္ေတြ တိုးတက္တာေတြကို အတုခိုးပါ ။ အတူယူပါ။ ေဖာ္တာ ခၽြတ္တာေတြ ရွက္ရမယ္႔အရာကို ရွက္တတ္ပါေစ။ သႀကၤန္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပါ။  ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးေတြကို ခ၀ါခ်ၿပီး ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုတဲ႕ အခ်ိန္မ်ိုဳးမွာ အညစ္ေၾကးေတြကို ထပ္မံဖိတ္ေခၚယူေနၾကတာ သိပ္ကို ရင္နာစရာ ေကာင္းလွပါေပတယ္ ။ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူးအခ်ိန္မွာ လူသားအားလံုး ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ေတြကိုဘဲ ရေစခ်င္မိပါတယ္ ။ အခါႀကီးရက္ႀကီးမွာေတာင္ ဥပုလ္သီလ မေဆာင္တည္ႏိုင္ၾကဘဲ သားသမီးေတြအတြက္ အိမ္မွာထိုင္ ပူပန္ေနရတဲ႕ လူႀကီးသူမ မိဘေတြလည္း သနားစရာေကာင္းပါတယ္ ။ မိဘေတြရဲ႕ ပူပန္စိုးရိမ္မွဳကို သားသမီးေတြဘက္က ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳ လို႕ အေတြးမွားေတြနဲ႕ ေစာ္ကားတတ္ၾကပါတယ္ ။ တကယ္႔မိဘေနရာကို ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ၾကမွ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ တတ္ၾကျပန္ပါတယ္ ။ အခါလြန္မွ ရမယ္႕ေနာင္တေတြက အဖိုးမတန္ေတာ႕ပါဘူး ။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွု ပြဲေတာ္တစ္ခုမွာ ျမန္မာ႕သႀက္န္ သီခ်င္းသံေတြနဲ႕သာ လိုက္ဖက္တယ္လို႔ ခံစားနားလည္မိတယ္ ။ တူးပို႔ေတးသံ ၊ မုန္႔လံုးေရ ေပၚ ၊ ပိေတာက္ပန္း ၊ အတာေရ ေအးေအးေလးေတြဟာ သႀကၤန္ရဲ႕ ျပယုဒ္ေတြပါပဲ ။ တေျဖးေျဖး ေနရာယူလာတဲ႔ ဘာမွန္းမသိတဲ႕ သႀက္န္ဖ်က္ေတးသံေတြကိုလည္း မုန္းမိတယ္ ။ ဘာဆိုေနမွန္းေတာင္ ေသခ်ာ မသိဘဲ လူေတြ လိုက္ရူးေနတဲ႕ ကိုရီးယားသီခ်င္းသံႀကီးကို မၾကားခ်င္ေပမယ္႕ ဒီႏွစ္သႀကၤန္မွာ ေသခ်ာေပါက္ ၾကားရမယ္ဆိုတာ အေသခ်ာပါပဲ ။   

ဒီေန႔ facebookမွာ သတင္းေလးတစ္ခုကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ဖတ္ေနရင္းဒါမ်ိဳးငါတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လုပ္ရင္လည္း သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႕ ေတြးမိလုိက္ပါေသးတယ္ ။ ကိုးရီးယားမွာ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြကို အစိုးရက အမိန္႕တစ္ခု ထုတ္ျပန္ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္ ။ ဒါကေတာ႕ မင္းသမီးေတြ အရမ္းတိုတဲ႕ စကပ္ေတြ မ၀တ္ရဘူးဆိုတာပါပဲ ။ ၀တ္မယ္ဆို ဒဏ္ေငြ ေပးေဆာင္ရမယ္လို႔ ပါပါတယ္ ။ ဒီလို စည္းကမ္းမ်ိဳး ကၽြန္မတို႕ ႏိုင္ငံမွာလည္း ထုတ္ျပန္မယ္ဆို သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ။ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြက ေခတ္ကိုဖ်က္ေနတာနဲ႕ ေခတ္မွီတာကို သိပ္ခြဲျခားမသိၾကပံုပါ ။ “ေၾသာ္ … သႀကၤန္၊ သႀကၤန္ …”။ ရင္ေမာလိုက္ပါဘိ သႀကၤန္ရယ္ ။ ပြဲေတာ္ေလးၿပီးခ်ိန္မွာ ဘာေတြ ၾကားရျမင္ရအံုးမလဲ ။

 ေပ်ာ္တဲ.သူေတြလည္းေပ်ာ္ႀက၊မေပ်ာ္ရတဲ.သူေတြလည္းလြမ္းေနႀကရတာေပါ.။ သႀကၤန္မိုး ရုပ္ရွင္ကားေလးကို အင္တာနက္ကေန ျပန္ၾကည္႔မိရင္း သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေလးကို လြမ္းမိပါတယ္ ။ ခါသၾကၤန္ ဂိမွာန္ရာသီ ေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ အလွထူးတတ္တဲ႔ ခိုင္ေရႊ၀ါေတြကိုလည္း လြမ္းတယ္ ။ ပိေတာက္ေတြ ေ၀ေနေအာင္ပြင္႔တဲ႔ အတာေႏြတန္ခူးမွာ မုန္႔လံုးေရေပၚစားမိလို႔ စပ္ရတဲ႔ ခံစားခ်က္ကိုလဲ ႏွစ္သက္တယ္ ။ ေရဘယ္ေလာက္စိုစို ဖ်ားနာျခင္းမရွိတဲ႔ ထူးဆန္းတဲ႔ အတာေရေတြကိုလည္း ခ်စ္တယ္။
သႀကၤန္ေတးသံေလးေတြကိုလည္း ၾကည္ႏူးတယ္။ သႀကၤန္ဆိုတာနဲ႔ကို ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနခဲ႕ဖူးတယ္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ရင္ခုန္မွဳေနရာမွာ ပူပန္မွဳေတြသာ ႀကီးစိုးလို႕ေနတယ္ဆို ပိုလို္က္တာလို႕မ်ား ထင္ၾကမလား ။ တကယ္ပါ ။ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွဳေတြကိုလည္း ျမတ္ႏိုးမိပါတယ္ ။ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားရတဲ႔ အရာေတြ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ဆံုးလာျခင္းဟာ သိပ္ကိုေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္ ။ အဆိုးေတြ ေပ်ာက္ကာ အေကာင္းေတြ ျပန္လာပါေစေတာ႕လို႕သာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။ ျမန္ေရႊျပည္မွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရဖူးတဲ့ သႀကၤန္ပြဲေလးနဲ႔ အတူတူ ေမေမရဲ႕ စတုဒီသာ မ႑ပ္ေလးကိုလည္း အရမ္းလြမ္းမိပါတယ္ ။ သႀကၤန္ေရာက္ဖို႕ ၃ ရက္ေလာက္လိုတာနဲ႔ အိမ္ေရွ႔မွာ မ႑ပ္ထိုးေတာ႔တာပါပဲ။ သႀကၤန္ အႀကိဳေန႔ကေန ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔အထိ တစ္ေန႔ တစ္မ်ိဳး မထပ္ရေအာင္ အလွဴဒါန လုပ္တတ္တဲ႔ ေမေမ ။ ခုခ်ိန္ဆို ဘာေတြ ေကၽြးမယ္ဆိုတာ အစီစဥ္ေတြ ဆြဲေနေလာက္ပါၿပီ ။ မနက္၄နာရီေလာက္ထဲက အိပ္ရာကထၿပီး ဆြမ္းေလာင္းဖို႕ ခ်က္ျပဳတ္။ လူေတြကို စတုဒီသာ ေကၽြးဖို႕ စီစဥ္တတ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႕ကို ျဖတ္သမွ်ကားေတြကို အကုန္တားခိုင္းၿပီး မုန္႔ေတြ ေ၀ခိုင္းပါတယ္ ။ သိတတ္စအရြယ္ထဲက ေမေမ အလွဴမွာ ေန႔စဥ္ပါ၀င္ခဲ႔ရတာမို႕ ဒီအလွဴေလးကို လြမ္းဆြတ္မိပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႕ ၿမိဳ႕နယ္ေလးမွာ သႀကၤန္ခါဆို သံယာေတာ္ အပါး ၃၀၀ ေလာက္ ေန႔တိုင္း ဆြမ္းေလာင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္မက သႀကၤန္ေရာက္ၿပီဆို ေရပက္ဖို႕ထက္  ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ႕ သူေတြကို လွလွပပေလး ၀တ္ၿပီး ထိုင္ၾကည္႔ေနရတဲ႔ အရသာကို ပိုႏွစ္သက္မိတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တေျဖးေျဖး  ေပ်ာက္ကြယ္လာတဲ႕ ရိုးရာ သႀက္န္ပြဲေတာ္ေလးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ ေတြ အတြက္ေတာ႕ အထူးပင္ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္ ။ ႏိုက္ကလပ္တစ္ခုနဲ႕တူလာတဲ႔ ရာသီပြဲေတာ္ေလးကို ျမင္ရတိုင္း ရင္နာမိတယ္ ။ လွပတဲ႕ သႀကၤန္ယိမ္းသမေလးေတြရဲ႕ အကအလွေနရာမွာ အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာတဲ႕ ေဖာ္ခၽြတ္မူးရူးယမ္းကားတဲ႕ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ အကေတြကို ရြံ႔ရွာ စက္ဆုတ္မိတယ္ ။  မိန္းကေလးခ်င္းေတာင္ မ်က္စိရွက္စရာ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳေတြကိုမွ ဂုဏ္ယူစြာ ၀တ္ဆင္လာတတ္တဲ႔ မိန္းကေလးေတြနဲ႕ ႏွမခ်င္းစာနာစိတ္ကင္းတတ္တဲ႕ ေယာက်ာၤးေတြေၾကာင္႕ ရိုးရာ သႀက္န္ေလးဟာ နိုက္ကလပ္ပြဲေတာ္တစ္ခုနဲ႔ တူမွန္းမသိတူလို႕လာေနပါၿပီ ။ ဒီလို ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္တဲ႔ ျမင္ကြင္းေတြ အျမန္ဆံုး ေပ်ာက္ကြယ္ ပေပ်ာက္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ လူငယ္ေတြ လက္တြဲညီညီနဲ႔ တိုက္ထုတ္ပစ္ၾကပါစို႕ ။ ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ တူေနတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္စရာ ရိုးရာ သႀကၤန္ေလးကို မူလအတိုင္း ျပန္လည္ရုပ္လံုးေဖာ္ႏိုင္ၾကပါေစ   ။ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၅ ကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆိုၾက ရေအာင္ ရွင္…။ က်က္သေရ မဂၤလာ အေပါင္း နဲ႔ ထိန္ေဝေညာင္းတဲ႔ အတာ သႀကၤန္ ႏွစ္ကူး အခါသမယ မွာ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း ၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္း နဲ႔ ၿပီးျပၫ္႔စံုၿပီး လုပ္ငန္း စီးပြားမ်ား အဖုအထစ္မရိွ ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ပါေစ ေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ ရွင္ ။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

43.ၿမိဳ႕ေလးက ေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ (၀ထၳဳတို)

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးက ေပးခဲ႔ဘူးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေလး

ခုန္ေနေသာရင္ ၊ ၀င္စားေသာ စိတ္ေတြနဲ႕ တုန္လွဳပ္ေသာ ခံစားမွဳတို႕ျဖစ္ ေဖ႕ဘုတ္ေပၚက ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုေရွ႕ မွာ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက အေရာင္တလက္လက္ ေတာက္ပေနၾကပါတယ္ ။ ပံုေလးက ၿမိဳ႕အ၀င္ ဆိုင္းဘုတ္ေလးတစ္ခုပါ ။ အဲဒီပံုေလးေပၚမွာ  ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ရပ္တန္႕ေနပါတယ္ ။  ဒီေနရာ ဒီေဒသေလးကို ကၽြန္မအခါအားေလ်ာ္စြာ သတိရေနတတ္တယ္။ အဲဒီေနရာေလးကို အေရာက္သြားဖို႕ကိုေတာ႕ လားလားမွ စိတ္မကူးမိေတာ႕ပါဘူး ။ လူတိုင္းမွာ သတိရလြမ္းဆြတ္တဲ႕ ေနရာေဒသေလးေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္ ။ ထိုေနရာေလးေတြဟာ တခါတရံမွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မသြားခ်င္တဲ႔ ေနရာေလးေတြလည္း ျဖစ္ေနတတ္ျပန္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ထိုနည္းတူစြာဘဲ ဒီေနရာေလးကို လြမ္းဆြတ္သတိရေနေပမယ္႔ ဘယ္ေသာအခါမွ မသြားေတာ႕ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားပါတယ္ ။ သိပ္ခ်စ္ရသူနဲ႕ မုန္းရတဲ႔သူတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနရသလို  အေတာ္ကိုဆိုးတဲ႕ ခံစားခ်က္တစ္ခုပါ ။ျမန္မာျပည္ရဲ ေျမလတ္ပိုင္း မထင္မရွား ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႔ေပါ႔ ။ လူသိပ္မသိၾကေပမယ္႕ သမိုင္း၀င္ေစတီပုထိုးေတြ ၊ ေက်ာ္ၾကားတဲ႔ ဆရာေတာ္ ၊ လူပုဂိၢဳလ္ေတြ  ေပၚထြန္းခဲ႕ဘူးပါတယ္ ။ ၿမိဳ႕ေလးကို ၀င္လိုက္တာနဲ႕ လွပရွဴမၿငီးတဲ႕ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းစိုစိုေတြကို ျမင္ရပါတယ္ ။စပါးပင္တို႕က စိမ္းျမျမ ။ စိမ္းစိုလွပ ညီညာတဲ႕ ကတၱီပါ စိမ္းေရာင္ လယ္ကြင္းျပင္ေတြဟာ ျမင္ရသူတိုင္းရဲ႕ ရင္ကိုေအးျမ ၾကည္လင္ေစပါတယ္ ။  အဲဒီေနရာေတြကို အရင္က အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ သြားခဲ႔ဘူးပါတယ္။ သိပ္ကို မႊန္းက်ပ္လာတဲ႔ အခါမ်ိဳးေတြမွာ ခဏခဏ ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ဘူးပါတယ္ ။ ေလာကတခြင္ကို လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးစြာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသလို ရင္ထဲကို ေအးျမေစခဲ႕ဘူးပါတယ္ ။ အဲဒီေနရာမွာ ဂံုးတံတားေလးတစ္ခုလည္းရွိပါေသးတယ္ ။ ဆိုက္ကယ္ေလးကို အနားမွာ ရပ္ၿပီး အုတ္ခံုးေလးေပၚထိုင္ကာ မႊန္းက်ပ္တာေတြကိုလည္း ေဖ်ေျဖာက္ခဲ႕ဘူးတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ယာက္ထဲ ။ တခါတေလ သူလည္းပါတတ္ပါတယ္ ။ သူဆိုတာကေတာ႕ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ တစ္ဆိတ္တစ္ေဒသ ပါ၀င္ပတ္သတ္ခဲ႔ဘူးသူတစ္ေယာက္ေပါ႔ ။ ခုေတာ႕ ဘာမွ မသတ္ဆိုင္ေတာ႕တဲ႕ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲ႕ပါၿပီ။

အဲဒီၿမိဳ႕ေလးက အထင္ကရ ဆရာေတာ္ေတြ လူပုဂၢ         ိဳလ္ေတြ စာဆိုရွင္ေတြလည္း အသက္၀င္ေမြးဖြားခဲ႕ဘူးပါတယ္ ။ လက္ရွိမွာလည္း သူနယ္ပယ္နဲ႕ သူေနရာရေနသူေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ လွပတင္႕တယ္မွဳမ်ားစြာ တည္ရွိေနတဲ႕ ဂႏၱ၀င္ၿမိဳကေလးဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ ရန္ကုန္ဘက္က လာၿပီဆို႕ ေပါင္းတည္ အင္းမၿမိဳ႕ ေတြကိုေက်ာ္လိုက္တာနဲ႔ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ နယ္နိမိတ္ စတင္ပါတယ္။ ျပည္ေတာင္တန္းေရနံေျမ ကိုေတြ႔ၿပီဆိုတာနဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ နီးကပ္လို႔လာပါၿပီ။ ရန္ကုန္ကေနဆို ၁၉၇ မိုင္ကြာေ၀းပါတယ္ ။ ရန္ကုန္ကေန express စီးျပန္လာတိုင္း ေရနံေျမကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အထုပ္ေတြျပင္ ကားေပၚက ဆင္းဖို႕ ဟန္ျပင္ေတာ႔တာ္တာပါပဲ ။ ဘယ္ခရီးကိုသြားသြား ၅ရက္ေက်ာ္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးကို လြမ္းတတ္ပါတယ္ ။ရန္ကုန္က ျပန္လာလို႕ ၿမိဳ႕၀င္ဆိုင္းဘုတ္ေလးကို ျမင္တာနဲ႕ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ေပ်ာ္သြားတတ္တာလည္း ေနာက္ဆံုး ၿမိဳ႕ေလးကေန ထြက္ခြာလာတဲ႕ အခ်ိန္အထိပါပဲ ။ ၾကားမွာ ရြာေလးေတြ ရွိပါေသးတယ္ ။ ဒီထဲမွာ ၿမိဳ႕ေလးကို ဂုဏ္တက္ေစခဲ႕တဲ႔  စေပ အေမြေတြနဲ႕ ၿမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္ စာဆိုရွင္ အေက်ာ္ေမာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ႔ပါတယ္ ။

 တရားသူႀကီး ခံုေတာ္ဦးေအာင္မင္း၊ မယ္ေတာ္ေဒၚဂ်မ္းဘံုတို႔မွ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၇၉ ခုႏွစ္၊ သတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေက်ာ္ (၈)ရက္၊ (၂.၁၀.၁၈၁၇)ၾကာသပေတးေန႔ နံနက္ဦး ေရာက္ျခည္လာခ်ိန္တြင္ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕၊ က်ီးသဲ၊ ရွမ္းတန္းေလးရပ္၌ မီးရႈးသန္႔စင္ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ႕သည္႕ က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ ။ 

သကၠရာဇ္ ၁၁၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕၊ ကြမ္းညႇပ္စင္ရြာ၌  ဖြားျမင္ပါ သည္။ ငယ္မည္မွာ ေမာင္ျဖဴ၀င္း ျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းဘြဲ႕မွာ ဦးပဏၰိတ ျဖစ္ပါသည္။ မင္းတုန္းမင္းတရား ႀကီးက ပဏၰိတ၀ံသာ ဘိဓဇ မဟာဓမၼရာဇာ ဓိရာဇာဂုရုဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီး၏ မိဘုရားေ၀သာလီမင္းသမီး (ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕စား) ဥေပါတရာ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေသာ ဗန္ေမာ္ေက်ာင္းတိုက္ တြင္သီတင္းသံုးေသာေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ဆရာ ေတာ္ဟုေခၚတြင္ခဲ႕ေသာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ။

ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ဝါးလယ္ေက်းရြာတြင္ လွည္းသမားတစ္ဦး ျဖစ္သူ အဖ ဦးစံထြန္း၊ အမိေဒၚအုန္းတို႕ ၁၂၃၇ခု တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ (၁၄)ရက္၊ (၁၈၇၆ မတ္လ၂၃ရက္) ၾကာသပေတးေန႕၌ ဖြားျမင္ခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း ။

ဒီလိုအထင္ကရေတြ အမ်ားျပားတည္ရွိပါတယ္ ။ စနစ္ အဆက္ဆက္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ရာဇ၀င္စာတြင္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕၊ ျမန္မာ့တြင္းထြက္ ေရႊအနက္ေတြ ထြက္တဲ့ၿမိဳ႕၊  ႏိုင္ငံတ၀ွန္း အလင္းေဆာင္ဖို႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပး စက္ရံုရွိတဲ့ၿမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံျခားထိ မ်ားျပားပို႔ေဆာင္ ေရႊေတာင္ အထည္ သတင္းၾကြယ္တဲ့ ခ်ည္မွ်င္နဲ႕ အေခ်ာကိုင္ စက္ရံုရွိတဲ့ၿမိဳ႕။
သမိုင္းဂုဏ္ေရာင္­ ေရႊနတ္ေတာင္ႏွင့္ ေရႊေျပာင္ေျပာင္၊ ေရႊဂူႀကီး၊ ေရႊမ်က္မွန္၊ ခ်မ္းသာႀကီး စတဲ့ သမိုင္း၀င္ တခိုးႀကီးဘုရားမ်ားရွိတာေၾကာင့္ ဘုရားဖူးေတြနဲ႔စည္ကားတဲ့ၿမိဳ႕ဓမၼေဒသနာ ဘိဓမၼာကို ၀ါတြင္းကာလ နာယူၾကသည့္ ဓမၼေတးသံၿမိဳ႕လံုးလွ်ံသည့္ၿမိစာေပအေမြ က်က္သေရေဆာင္ၿမိဳ႕ေရႊေတာင္မွာ ေနလိုလလိုထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့တဲ့ စာဆိုရွင္ အေက်ာ္အေမာ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္ ။

http://shwedaung.yolasite.comဆိုဒ္မွာ ေလ႔လာပါသည္ ။

ၿမိဳ႕ေလးအေၾကင္း ဆက္ရမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕၀င္ဆိုင္းဘုတ္ေလးကေန  ဆက္လာေတာ႔ က်ီးသည္းေလးထပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရုပ္ထုေတာ္ကို ဖူးေတြ႔ရပါ႔မယ္ ။ ဒီရုပ္ထုေတာ္ကို လွဴဒါန္းထားတဲ႔မိသားစုက ကၽြန္မအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမိသားစုေလးေပါ႔ ။ အဲဒီအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလးက ကၽြန္မနဲ႕ တစ္ေန႕ထဲ တစ္ရက္ထဲ ေမြးခဲ႔သူပါ ။ ၅မိနစ္ဘဲကြာတယ္ ။ တိုက္ဆိုင္မွဳလားေတာ႕ မသိဘူး ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႕ ကၽြန္မ တစ္ေန႔ထဲေတြးတာခ်င္းတူေနလို႕ထင္တယ္အျဖစ္ပ်က္အေၾကာင္းအရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတူေနခဲ႔တယ္ ။ ဘ၀နဲ႕ခ်ီတဲ႔ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားလည္း  တူေနခဲ႔တယ္ ။ ကဲဆက္ရေအာင္ ။

 ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရုပ္ထုကို ဖူးေျမာ္ၿပီးတာနဲ႔ ေတြ႔ရမွာက ကၽြန္မတို႕ကို ပညာႏို႕ရည္တိုက္ေကၽြးေပးခဲ႕တဲ႕ မိခင္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္တဲ႕  အ.ထ.က ေက်ာင္းေလးပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ၿမိဳ႕ေလးမွာ အ.ထ.က ေက်ာင္းက တစ္ေက်ာင္းတည္းဘဲ ရွိတယ္ ။ ဒီကေနဆက္လာရင္ ေစ်းကိုသြားတဲ႔ လမ္းေကြ႕ေလးရွိပါတယ္ ။ အေ၀းေျပးလမ္းေပၚကေန ေကြ႕လိုက္မယ္ဆို ေစ်းကိုေရာက္မယ္ ။ လမ္းထိပ္မွာ ေဆးရံုရွိတယ္ ။ ဆက္လာရင္ ရဲစခန္း ။ ဆက္သြားလိုက္ရင္ တကမၻာလံုးမွာ တစ္ဆူတည္းသာတည္ရွိေသာ ေရႊမ်က္မွန္ ဘုရားကိုဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ေရွ႕ဆက္မယ္ဆို ေစ်းကိုေရာက္ၿပီေပါ႔ ။ ေစ်းကေန နညး္နည္းဆက္သြားရင္ ခ်မ္းသာႀကီး ဘုရားကို ဖူးေျမာ္ႏိုင္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ကိုပါေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႕ အိမ္ေလးကေတာ႕ ေစ်းဘက္ကို မေကြ႕ရဘူး။ ရန္ကုန္အေ၀းေျပးလမ္းကေန ျပည္ဘက္ကို ထြက္တဲ႔အနားမွာ တည္ရွိတယ္ ။ ကၽြန္မ အိမ္နားမွာ အဘေအာင္မင္းေခါင္ ထြက္ရာေပါက္ခဲ႔တဲ႕ ေအာင္မင္းေခါင္ ေစတီေတာ္ျမတ္ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႕အိမ္ေရွ႔ေရွ႔တည္႔တည္႔မွာေတာ႕ ေရႊေတာင္ေခါက္ဆြဲ အိုဆာကာ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ေလးလည္းရွိတယ္ ။ သိပ္ကို ခ်စ္စရာ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတဲ႕ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ဒီၿမိဳ႕ဇာတိမဟုတ္တဲ႕ သဲကုန္းၿမိဳ႕သားေဖေဖ နဲ႔ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕သူေမေမတို႕က ကၽြန္မကို ေမြးဖြားသန္႕စင္ခဲ႔တယ္ ။ ေႏြးေထြးလံုၿခံဳမွဳေတြ ျပည္႕၀တဲ႕ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ ရင္ခြင္မွာ လူလားေျမာက္ ႀကီးျပင္းေစခဲ႔တယ္ ။ ဘ၀တစ္ခုကို ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕ ပညာရပ္ေတြကို ဒီၿမိဳ႕ေလးထဲက ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သင္ၾကားေပးခဲ႔တယ္ ။ ဒီထိ ေပ်ာ္စရာအတိျဖစ္ေနတဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးက ရုတ္တရက္ ကၽြန္မကို သက္ရွိလက္ေဆာင္တစ္ခုကို ေပးလိုက္ပါတယ္ ။အဲဒီလက္ေဆာင္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရခ်ိန္ကစလို႕ ကၽြန္မဘ၀မွာ လင္းလက္ေနတဲ႔ ဘ၀မီးအလင္းေရာင္ေတြ ကာလရွည္ၾကာစြာ  ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ပါေတာ႔တယ္ ။ ဒီလိုျဖစ္ရတာ အဲဒီလက္ေဆာင္ေၾကာင္႕လို႕ ကၽြန္မ မသတ္မွတ္ခ်င္ပါဘူး ။ ျဖစ္ဖို႕ပါလာတဲ႔ ကံၾကမၼာ နဲ႔ ျပဳခဲ႕ဘူးတဲ႔ အကုသိုလ္ကံရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာကမွဳေၾကာင္႔လို႕ သတ္မွတ္ယူဆခဲ႔ပါတယ္ ။ ဆုိးရြားလြန္းတဲ႕ ရိုက္ခတ္မွဳေတြၾကားမွာ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္ခ်င္လည္းဆိုတာကိုေတာင္ ေမ႔ေနခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ေန႔ေတြကို တေစၦၥတစ္ေကာင္လိုလည္း ရြံ႕ရွာ ေၾကာက္ရြံ႔ခဲ႔ဘူးတယ္ ။ လမ္းမႀကီးကိုေငးၾကည္႔ရင္း အိပ္မေပ်ာ္တဲ႔ ညေတြကို ေရာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ မိုးလင္းခဲ႕ဘူးတယ္ ။ ငိုစရာမ်က္ရည္ေတြ မက်န္ေတာ႕ေအာင္ ခမ္းေျခာက္သြားတဲ႕အထိ သည္းထန္စြာ ငိုေကၽြးခဲ႔ရတာလည္း  အခါမလပ္ပါပဲ။ ၀ဋ္ေကၽြးေတြေက်ဖို႕ အခ်ိန္တန္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္မ ဒုကၡႏြံ႔ထဲက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ရခဲ႔တယ္ ။ အဲဒီလြတ္လပ္ျခင္းက အရာရာကို ေျပာင္းလဲ ျပစ္ေစခဲ႕ပါတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္ထိ အရာရာကို ကံတရားလို႕ ေတြးျမင္ခံစားခဲ႕ဘူးတယ္ ။ ၿမိဳ႕ေလးက ေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေလးအတြက္ ကၽြန္မ ကိုယ္၊ စိတ္ ႏွစ္ပါးလံုး ရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရြင္မွဳေတြ အျပင္ ရုပ္၀ထၳဳပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြပါ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ဒီအတြက္ ကၽြန္မျပန္ရလိုက္ရတဲ႕ ရလာဒ္က သူရဲ႕ ဥပကၡာျပဳျခင္းေတြပဲ ။ ဒီအထိလည္း ကၽြန္မၿမိဳ႕ေလးထဲမွာ ေနခြင္႔ရေနတာကို ေက်နပ္ ေနခဲ႔ပါေသးတယ္ ။ကာလအတန္ၾကာတဲ႔ အခါမွာ  ေႏြးေထြးလံုၿခံဳျခင္းေတြ အတြက္ ကံတရားကေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္တစ္ခုကို ထပ္ရလိုက္ျပန္တယ္ ။ ဒီတခါမွာေတာ႔ အေတာ္ေလး ေၾကာက္တတ္ေနပါၿပီ ။ ခ်က္ခ်င္းလက္မခံရဲေတာ႕ဘူး ။ စမ္းသပ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပဳလုပ္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္မွဳရမွွ လက္ေဆာင္ေလးကို လက္ခံယူလိုက္မိပါတယ္ ။ ဒီတခါ လက္ေဆာင္ေလးကေတာ႕ ကၽြန္မကို ေအးခ်မ္းေစခဲ႔ပါတယ္ ။ လက္ေဆာင္ေလးရွိရာကို ကၽြန္မလိုက္လာတဲ႔အခါမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးကို အေ၀းတစ္ေနရာကေန လြမ္းေနမိတတ္တယ္။ ဘယ္ေတာ႕ အလည္ျပန္ရမလဲဆိုတာကို အခ်ိန္တိုင္း ေတြးေနခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ဒါေတြ မရွိေတာ႕ပါဘူး ။ မရွိေတာ႕ေအာင္ လုပ္လိုက္သူကေတာ႕ ၿမိဳ႕ေလးက ေပးခဲ႔ဘူးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေဟာင္းေလးေပါ႔ ။ သူအေပၚ ကၽြန္မသည္းခံခဲ႔တာေတြကို သူမျမင္တတ္ေတာ႔ပါဘူး ။ ထားခဲ႕လို႕ က်န္ေနခဲ႔ရသူအျဖစ္ အျပစ္ေတြသာျမင္ေနခဲ႔ၿပီ ။ သူထားခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္တိုင္း တစ္ေယာက္ထဲ ခံစားနာက်င္ခဲ႔ရတဲ႕ အႀကိမ္ေတြကို သူျပန္မေတြးတတ္ေတာ႔ဘူး ။ ကၽြန္မက ဒီတခါေလး ထားခဲ႔တာပါလို႔ ေျပာခဲ႔စဥ္က သူကျပန္ေျပာတယ္ ။ ကၽြန္မထားခဲ႕တာက တဘ၀စာထားခဲ႔တာတဲ႕ေလ ။လက္ေဆာင္ေလးရယ္ မင္းကို ျမတ္ႏိုးေအာင္လုပ္ခဲ႔တာလည္း မင္းဘဲျဖစ္သလို ၊ တစ္ဘ၀စာ လွည္႔မၾကည္႔ခ်င္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔တာလည္း မင္းဘဲလို႕ ကၽြန္မက ေျပာမယ္ဆို ဘာေျပာမလဲဟင္ ။ ေအးခ်မ္းပါရေစေတာ႕ ။ ပူေလာင္ခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို အိမ္မက္အျဖစ္ေတာင္ မမက္ခ်င္ေတာ႔ဘူး ။ တစ္ကယ္ခံစားနာက်င္ရသူသာ အသိဆံုးျဖစ္ေစမယ္႕ ခံစားခ်က္ေတြကို လူတိုင္း နားလည္ခ်င္မွ နားလည္မယ္ ။ လက္ေဆာင္ေလးကို ေပးခဲ႔တဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးလည္း သိခ်င္မွ သိႏိုင္မွာပါ ။ ၿမိဳ႕ေလးကို သတိရမိကာ ျပန္ဖို႕ တာဆူေနတတ္တဲ႕ ကၽြန္မကို ဘယ္ေတာ႔မွ မျပန္ျဖစ္ေအာင္ နားက်င္ခံစားေစခဲ႔တဲ႕ေန႔ေလးကေတာ႕ ဘ၀မွာ ဘယ္ေသာအခါမွ မေမ႔ေစမယ္႔ ေန႔ေလးပါဘဲ ။ လက္ေဆာင္ေဟာင္းဆီကို မျဖစ္မေန ဆက္သြယ္ရမယ္႕ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္ ။ သူဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္မိတယ္ ။  သိပ္ကိုမွားသြားတယ္ဆိုတာ အျဖစ္ပ်က္ေတြ အားလံုးၿပီးမွ သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ ကၽြန္မဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး ။ ခံစားနာက်င္ရံုမွ တစ္ပါ း တကယ္ကို ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ထိ နာက်င္ခံစားလိုက္ရသလဲဆိုရင္ ခုခ်ိန္ထိ ျပန္ေတြးမိရင္ ခ်က္ခ်င္းကို မ်က္ရည္ေတြက အတားဆီးမဲ႕ စီးၾကလာတတ္ပါတယ္ ။သူဆီ ဖုနး္ဆက္လိုက္ေတာ႕ သူလာကိုင္တယ္ ။ ကၽြန္မအသံကို ၾကားလိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ေအာ္လိုက္တဲ႕ သူအသံဟာ သိပ္ကိုေၾကာက္ဖို႔ိုေကာင္းခဲ႕တယ္ ။ ရွက္ဖို႕လည္း အလြန္ေကာင္းပါတယ္ ။ ဒီေလာက္ေအာ္စရာ လိုအပ္သလားဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေမးမိရင္ း ရူးမတတ္ကို ခံစားနာက်င္ခဲ႔ရတယ္။ ကမၻာပ်က္သလို နာက်င္ေၾကကြဲခဲ႔ရတယ္ ။ တင္စားဖို႕ စကားလံုးမရွိေအာင္ပါပဲ ။ ရိုးသားစြာ ဆက္သြယ္ခဲ႔မိတယ္ ။ ဆက္သြယ္ရတဲ႔ အေျခခံအေၾကာင္းအရာက  အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္မာတယ္ ။ ဒါေတြကို တခုမွ နားမေထာင္ဘဲ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ အသံကုန္ဟစ္ေျပာဆိုတယ္ ။ သူေအာ္တာေတြကို  ဆံုးေအာင္နားေထာင္ဖို႕ မလိုအပ္ဘူးလို႕ မွတ္ယူလို႕ သူအရင္ ဖုန္းကို ဦးစြာခ်လိုက္ပါတယ္ ။

၁၀ ႏွစ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာေအာင္ ကၽြန္မ သူအေပၚ အမ်ားႀကီး သည္းခံနားလည္ေပးခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ရလာဒ္က ဒါမ်ိဳးႀကီးလားရွင္ ။ လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခိုင္မာတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ ေၾကာင္႕ ကိုယ္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကတာနဲ႔ ရန္သူေတြ လို ဆက္ဆံ ဖို႕လိုအပ္လို႔လား ။ ဒါဟာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ညံ႔ဖ်င္းသူေတြ တံုျပန္မွဳတစ္ခုလို႔ သတ္မွတ္ရင္ ကၽြန္မလြန္မလား ။ လက္ေဆာင္ေဟာင္းေလးကို အၿပီးတိုင္ေမ႔ျပစ္လိုက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ႕႔တယ္ ။ လက္ေဆာင္သစ္ေလး နဲ႔ အတူရွိေနခဲ႔ေပမယ္႔ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ႔အခါတိုင္း လက္ေဆာင္ေဟာင္းေလး နဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြကို ေျပာျပတတ္ခဲ႕တယ္ ။ ကၽြန္မျပန္ေျပာျပတတ္တဲ႕ စကားေတြကို  ေအးခ်မ္းစြာ နားေထာင္ေပးတတ္တဲ႔ လက္ေဆာင္သစ္ေလးကို မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္လို႕လာမိပါတယ္ ။ အဲဒီေန႔ လက္ေဆာင္သစ္ေလး အလုပ္က ျပန္လာခ်ိန္ၾကရင္ သူမေတာင္းတဲ႔ ကတိေလးတစ္ခုကို ကၽြန္မေပးလိုက္မိပါတယ္ ။ လက္ေဆာင္ေဟာင္းေလးနဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွာ မေျပာေတာ႔ဘူးဆိုတာရယ္ ၊ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ ရိုးသားစြာလည္း ပတ္သတ္ဆက္ဆံျခင္းမရွိေတာ႔ပါဘူးဆိုတဲ႔ ကတိေလးကိုပါ ထပ္ေလာင္းေပးလိုက္မိပါတယ္ ။ လက္ေဆာင္သစ္ေလးနဲ႔ ေအးခ်မ္းတဲ႔ အေျခေနတစ္ခုမွာ ရွိေနခဲ႕ေပမယ္  ပတ္သတ္ရမယ္႕ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိလာတဲ႔အခါေတြမွာ သူကို႕ရိုးစားစြာ သတိတရရွိခဲ႕ဘူးပါတယ္ ။ ခ်စ္ျခင္း ၊ မုန္းျခင္းကင္းေသာ  မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လို စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ေပါ႔ ။ ဒါေပမယ္႕ ခုေတာ႕ ဒါေတြ တကယ္ကို ၿပီးဆံုးသြားခဲ႕ပါၿပီ ။ ၿမိဳ႕ေလးကေပးခဲ႔ လက္ေဆာင္ေလးနဲ႔ အတူ ၿမိဳ႕ေလးကိုပါ  ထာ၀ရ စြန္႕လြတ္လိုက္ပါေတာ႕မည္  ။ ဘာေၾကာင္႕လည္းဆို သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးထဲမွာ သိပ္ကို အတၱႀကီးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေဟာင္းေလးရွိေနခဲ႔တဲ႔ အတြက္ပါ ။ တစ္ခုေလာက္ေတာ႕ ေမးခ်င္တယ္ ၿမိဳ႕ေလးရယ္ ၊ ထားခဲ႔တဲ႔ သူတိုင္းက မွားတဲ႔ဘက္မွာလား ၊ က်န္ခဲ႔ရတဲ႔သူတိုင္းကေကာ မွန္ေနတဲ႔သူေတြ ျဖစ္ခြင္႕ရေတာ႕မွာလား ။ တဆိတ္ေလာက္ ေျဖေပးပါေနာ္ ။ ဒါဆို ကၽြန္မ ကို သူထားခဲ႔တဲ႔ အႀကိမ္ေတြ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ။ ခဏခဏ က်န္ေနခဲ႕ရဘူးပါတယ္ ။ဒါေတြကိုၾက ေမ႔လိုက္ျပစ္လိုက္ၿပီလားလို႕ၿမိဳ႕ေလးကေန တဆင္႕ သူကိုေျပာျပေပးပါေနာ္ ။ ထားခဲ႔တဲ႔ သူတိုင္း မွားရေၾကးဆို သူမွားခဲ႔တဲ႔ အမွားေတြက ေရလို႕ေတာင္ မႏိုင္ႏိုင္ပါဘူး ၿမိဳ႕ေလးရယ္။ အမွတ္တရေတြ အားလံုး ေရေပၚ အရုပ္ေရးသလို ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ႔ပါဘူး ။ ၿမိဳ႕ေလးကိုေတာ႕ ရိုးသားစြာ တမ္းတမိပါတယ္ ။ ၿမိဳ႕ေလးက ရိုးသားတယ္ ။ ေႏြးေထြးတယ္ ။ ဒီလိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးကို  မသြားခ်င္ေအာင္ ျဖစ္ေစခဲ႔တာကေတာ႕ လူေတြက ဖန္တီးလိုက္လို႔ပါပဲ ။ ဖန္တီးသူက ဘယ္သူလည္း သူလား ၊ ကၽြန္မလား ဆိုတဲ႕ အေျဖကို ကၽြန္မမသိခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။ ေလာကႀကီးမွာ တခ်ိဳ႕ဘ၀ပုစၦာေတြက အေျဖမထုတ္ဘဲ ထားတာပိုေကာင္းပါတယ္ ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ႕ facebook ေပၚက ၿမိဳ႕၀င္ဆိုင္းဘုတ္ေလးတစ္ခုကို ေငးၾကည္႔ရင္း ပါးေပၚစီးက်လာတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ပစ္ဖို႕ ေမ႔ေလ်ာ႕စြာ ၿမိဳ႕ေလးကို လြမ္းမိေနပါေတာ႔တယ္ ………………………………..

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

ေမာင္ ( စြယ္စံုက်မ္း ) ႏွင္႔ ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္) တို႕ဧ။္ အင္တာဗ်ဴး အစီစဥ္ေလး

ေမး = ပထမဆံုး ေမာင္ေလး နာမည္အရင္းေလးနဲ႔ လက္ရွိေမာင္ေလး ရွင္သန္ေနတဲ႔ လက္ရွိအေျခေနေလးနဲ႔အတူ ေမာင္ေလး မိသားစုေလးကို မိတ္ဆက္ေပးပါေနာ္ ။
ေျဖ = နာမည္အရင္းက Zaw Win Maung ပါ လက္ရွိအေျခေနကေတာ့ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ေလ
မိသားစုကေတာ့ ေမာင္ႏွစ္မ 2ေယာက္ထဲရယ္  က်ေနာ္ကအၾကီးဆံုးေပါ့ ။ ညီမငယ္ေလး
တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ေက်ာင္းတက္ေနဆဲပဲရွိေသးတာ.အေဖရယ္ အေမရယ္ ညီမေလးရယ္
က်ေနာ္ရယ္ မိသားစုက  ဒါအကုန္ပါပဲ



ေမး = နည္းပညာေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ၀ါသနာပါေလ႔လာျဖစ္ခဲ႔တာလည္းေမာင္ေလး ။
 ေျဖ = 2005 ေလာက္ထဲက အင္တာနက္ Email ကို စိတ္၀င္စားေနၿပီး 2006 ေလာက္မွ ေေသခ်ာ
ေလ့လာသင္ယူျဖစ္ခဲ့တယ္လို ့ဆိုရမွာပဲဗ် ။ ေက်ာင္းစာမွာပါထဲက Email နဲ ့အင္တာနက္ကို
စိတ္၀င္စားေနခဲ့တာ 2006 မွာ Yahoo ေမးကို စတင္ဖြင့္ပီး သံုးျဖစ္ခဲ့တယ္.ေလ့လာျဖစ္ခဲ့တာ။
အင္တာနက္အစဆို အဲ့ေလာက္က စပီး စိတ္၀င္းတစားျဖစ္ေနခဲ့တာပါ


ေမး = ကြန္ျပဳတာနည္းပညာေတြထဲမွာ ေမာင္ေလး  အဓိက ေလ႔လာျဖစ္ခဲ႔တာေလးက ဘာမ်ားျဖစ္မလဲဟင္ ။
 ေျဖ = ကြန္ပ်ဳတာနဲ ့ ပတ္သက္ရင္ အားလံုးစိတ္၀င္စားပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အလုပ္နဲ ့ပတ္သက္လာရင္ေတာ့
၀ါသနာပါတာ မပါတာ ေရြးလို ့မရပဲ မျဖစ္မေနတတ္ထားရမဲ့ ပညာေတြကို သင္ပါတယ္ စာရင္းပိုင္း
ကြန္ပ်ဳတာ System Repair , Networking, နဲ ့ဒီဇိုင္းပိုင္း ကိုပို ့ေလ့လာျဖစ္ပါတယ္ Photoshop နဲ ့
Video တည္းျဖတ္တာေတြလည္း ေလ့လာျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ၀က္ဆိုဒ္ေရးေနေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္း အစံု ေလ့လာျဖစ္တယ္ ။
အထူးျပဳေတာ့ မေလ့လာျဖစ္ေတာ့ဘူး နဲနဲစီ သိေအာင္ပဲ ေလ့လာေနပါတယ္ ။


ေမး = ေမာင္(စြယ္စုံက်မ္း)ဆိုတဲ႔ နာမည္ေလး ေပးျဖစ္ခဲ႕ပံုေလးကိုလည္း စပ္စုခ်င္ပါတယ္ ။
 ေျဖ = ျပည္ပေရာက္မွ ေမာင္ ဆိုတာ တြင္လာတယ္ ။ ေမာင္ဆိုတာ က်ေနာ့္နာမည္ရဲ့ ေနာက္ဆံုး
စာလံုး ။ Manager က အိမ္နာမည္ရွိဘူးလား နင့္နာမည္ကေခၚရခက္တယ္ဆိုေတာ့
အေမာင္ လို ့ ေျပာျဖစ္တယ္ က်ေနာ္တို ့ရြာေတြဘက္ မွာေတာ့ ေမာင္ၾကီးတို ့ အေမာင္ တို ့ ေခၚၾကတာကိုး
အဲ့ေနာက္ပိုင္း အလုပ္ထဲမွာ ေခၚတြင္ၾကရင္းနဲ ့ ေမာင္ ( Maung ) လို ့ အလြယ္ေခၚၾကေရာ
ျမန္မာေတြလည္း ရွိေတာ့  အလုပ္လုပ္ရင္း စကားေျပာရင္း ဒီနာမည္ျဖစ္ကေရာ ။
စြယ္စံုက်မ္း က ၀က္ဆိုဒ္ေရးေတာ့ မွ အစံုေရးခ်င္လို ့ ေနာက္က ထည့္လိုက္တာ
ကဗ်ာ ရသ စာေပ နည္းပညာ က်န္းမာေရး သုတ အစံု ေလွ်ာက္ ေရးခ်င္ေတာ့
စြယ္စံုက်မ္းလို ့ စိတ္ကူးရလာတယ္ ဒါေၾကာင့္ ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) လို ့ ျဖစ္လာတာပါ ။


 ေမး =http://www.zwmnna.com ဆိုဒ္ေလးကို စတင္တည္ေထာင္ျဖစ္ခဲ႔ပံုေလး နဲ႔ ဘယ္ေန႔မွာ
 စတင္တည္ေထာင္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ဆိုတာေလး ေျပာျပေပးေနာ္ ။
 ေျဖ = အတိအက်ေတာ့ 7.3.2011 မွ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးျဖစ္ လုပ္ျဖစ္တာပါ 2010 မွာတုန္းက
အစမ္းသေဘာပဲ ထားထားတာ ပါ။ တည္ေထာင္ျဖစ္တာကလည္း အရင္က ေျဖဖူးေသးတယ္။
ကိုယ္သိထားတဲ့ ပညာေလးေတြ ကိုယ္ၾကံဳရတဲ့ အခက္ခဲေလးေတြကို တျခားသူေတြ အလြယ္တကူ သိေစဖို ့ျပန္လည္
မွ်ေ၀တဲ့သေဘာပါ ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေလ့လာရင္းေပါ့။ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အဲ့ေလာက္ပါပဲ ကိုယ္ေတြေလ့လာခါစက  ျမန္မာစာေတာင္ 
ကြန္ပ်ဴတာထဲကို အင္စေတာမလုပ္တတ္ခဲ့ဘူး အဲ့လိုေပါ့အစရွိသျဖင့္အေသးစား အေျခခံပညာေလးေတြကို သိေစခ်င္လို ့ေရးသားမွ်ေ၀ေပးေနတာပါ။

ေမး = ေမာင္ေလး ဆိုဒ္မွာ ယခုလက္ရွိ သူ ့ဆုိဒ္မွာ မန္ဘာဝင္ထားသူ ဘယ္ေလာက္ရွိေနၿပီလဲဆိုတာေလး ေျပာျပေပးေနာ္ ။
 ေျဖ = 15 -3 -2013 ရက္စြဲအရေတာ့ မန္ဘာ၀င္ထားသူ  1617 ေယာက္ပဲရွိပါတယ္

ေမး = ေမာင္ေလး ယခုလက္ရွိ ဆုိဒ္ လင္႔ေလးနဲ႔ ေဖ့ဘြတ္လင္႔ေလး ကိုမန္ဘာ၀င္ေတြကို ေ၀မွ်ေပးပအံုးေနာ္ ။
ေျဖ = လက္ရွိဆိုဒ္လိပ္စာက www.zwmnna.com  ပါ ေဖ့ဘြတ္လိပ္စာက www.facebook.com/maungsssk
အဲ့ဆိုရင္ က်ေနာ့္၀က္ဆိုဒ္နဲ ့ ေဖ့ဘြတ္ကို အဆင္ေျပစြာ ၾကည့္လို ့ရပါျပီ ။

ေမး = လုပ္ေဆာင္ခ်က္တိုင္းမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုတာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္ ။ ေမာင္စြယ္စံုက်မ္း ဆိုတဲ႔ဆိုဒ္ေလးကို တည္ေထာင္ရတဲ႔ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးက
 ေျဖ = အလကားရေနလို ့ စမ္းသပ္ရင္း ထေရးလိုက္တာပါ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွေတာ့
 အၾကီးၾကီးမရွိပါဘူး  အဲလိုေျပာလို ့   အထင္ေတာ့မေသးပါနဲ ့ဗ်ာ...ေမြးကာစကေလးကေတာ့  ဆရာ၀န္  တစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္ ဘယ္သူအသက္ ကယ္မယ္
ဘာဘာညာညာဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးနဲ ့ လူျဖစ္လာတာ   မဟုတ္သလို    အေျခေနအခ်ိန္ခါ ကံတရား   တိုက္ဆိုင္လို ့ဒီအေျခေနကို   ေရာက္လာတဲ့ 
က်ေနာ္လည္း   ဇာတ္ဆရာအလိုက်လို ့ပဲ    ေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။  ဘေလာ့ဂါျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးနဲ ့  ဘေလာ့ေလာကေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနသူမဟုတ္ပါဘူး ။ တတ္ထားသမွ်   ပညာအေျခခံ အေသးေလးေတြကို ေနာက္လူေတြကိုသိေစခ်င္လို ့အခ်ိန္ရသေလာက္မွ်ေ၀ေနတဲ့  ေစတနာရွင္  တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ျပီးျပည့္စံုတဲ့အေျဖ  မဟုတ္ေတာင္  အေတာ္ေလးမွန္ပါလိမ့္မယ္။



ေမး = 07.01.2012 ေန ့က VOA ရဲ့ ကြန္ျပဴတာ နည္းပညာက႑( သုတအျဖာျဖာ / ဘေလာ့ဂါ )မွာ ဗီအုိေအ က ကုိေဇာ္ဝင္းလွဳိင္ က အင္တာဗ်ဴးထားတယ္ေနာ္ ။
 ေျဖ = ဟုတ္ကဲ့ ။ အဲ့တုန္းက VOA ျမန္မာပိုင္း အစီစဥ္မွာ အင္တာဗ်ဳးေျဖထားဖူးပါတယ္


ေမး = ဘာသာေရးဆုိဒ္ေတြ အတြက္ ဒုိမိန္း ေတြကုိ လွဴဒါန္းရၿခင္းေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ခံစားမွဳေလး နဲ ့ ဆက္လက္ၿပီး လွဴဒါန္း ဖုိ ့ ဘယ္လုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွ္ိလဲ သိခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ = အဲ့အေၾကာင္းကို အရင္ Online Radio Malaysia နဲ ့အင္တာဗ်ဴးတုန္းက ေျဖထားဖူးပါတယ္
ဆိုဒ္မွာလည္း တင္ေတာ့ တင္ထားေပမယ့္ ထပ္ေျဖလိုက္ပါ႔မယ္။ အလွဴေလး တစ္ခု ျပဳလုပ္မယ္ ဆိုျပီး စဥ္စားမိခဲ့တာနဲ႔  အနီးနားက သူငယ္ခ်င္းေတြကို တိုင္ပင္လိုက္ပါတယ္။ ရခိုင္ အေရးခင္းကာလေပါ့ ဘာသာ သာသနာ အေရးအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ လုပ္ၾကရေအာင္ ဆိုျပီး အကုန္လံုးက သေဘာတူၾကတာနဲ႔ အဲ့ဒီ Domain Website အလႈေလးကို လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီအလွႈဟာ ဘာသာသာသနာ တည့္တံ့ ခိုင္ျမဲေရးနဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ရွင္သန္ ထက္ျမတ္ေရးအတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ အျဖစ္ ရည္ရြယ္မိပါတယ္။ ေျပာင္းလည္း လာတဲ့ ေခတ္စနစ္အရ ဘာသာစာေပကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ျပန္႔ပြားေစခ်င္ တာလည္း ပါပါတယ္ ။ လွဴတဲ့ အလွဴအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသလို လွဴရမယ့္ေနရာ လွဴသင့္တဲ့ ေနရာေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ေျပာင္းလည္းလာတဲ့ ေခတ္စနစ္အရ ဘာသာေရး ေဆာင္းပါးေတြ တရားစာေပေတြကို အင္တာနက္သံုးေနတဲ့ က်ေနာ္တို ့ ဘာသာ၀င္ေတြနဲ ့ အဆက္ မျပတ္ေစခ်င္ဘူး စာအုပ္ထဲ ထားခဲ့ရင္ က်န္ခဲ့မယ္လို ့လည္း ေတြးမိတယ္ ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရး အသိ ဘာသာေရး သတိေတြ က်ေနာ္တို ့ ဘာသာ၀င္ေတြ အားလံုးရဲ့စိတ္ထဲ ရွိေစခ်င္လို႔ ဒီလို လွဴမယ္ဆိုျပီး စဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့တာက အလွဴရဲ႔ ပထမျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္ကူးေလးပါ ။တကယ္လည္း လႈျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ အခု အင္တာနက္ေပၚမွာ တရားေတာ္စာေပေရးသားေေနတဲ့ လူပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ ့ ဆရာေတာ္ေတြအတြက္ 3 ႏွစ္စာ Domain နဲ ့Website 15 ဆိုဒ္ လႈထားပါတယ္

ေမး = ေမာင္ေလး ပရဟိတ အဖြဲ႔ေလးဖြဲ႔ထားတာေတြ႔ရပါတယ္ ။ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြကို စတင္လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ပံုေလးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေစတနာေလးေတြ အရာထင္ ပီျပင္လာတဲ႔အခါ ေမာင္ေလး ရင္ထဲက ျဖစ္ေပးလာတဲ႔ ပီတိမွ ုေလးကို မွ်ေ၀ေပးပါအံုးရွင္
 ေျဖ = ပရဟိတ အဖြဲေလးကေတာ့ အေပၚက အလႈကို အေျခခံပီး တည္ေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့    ျမန္မာႏိုင္ငံ   ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း  ေဒသ

အသီးသီးရွိ  အကူညီ   လိုအပ္ေနေသာ   ေနရာမ်ားတြင္   အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္

ပါ၀င္လွဴဒါန္းႏိုင္ရန္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အြန္လိုင္းပရဟိတ အဖြဲ ့ဆိုေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္

ရိုးရွင္းပါတယ္ ။အြန္လိုင္းမွာ သိေန ေတြ ့ေနၾကတဲ့ အေကာင့္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ

မုန္ ့ဖိုးထဲကေန ေငြစုျပီး  ေလးလ တစ္ခါ တစ္နွစ္မွာ ၃ၾကိမ္  လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြကို

လႈၾကမယ္လို ့  ေျပာတာပါ ။ အြန္လိုင္းပရဟိတလို ့ ေခါင္းစဥ္တပ္တာမို ့  မည္သည့္

ႏိုင္ငံ  မည္သည့္ေနရပ္ေဒသကျဖစ္ေစ ပါ၀င္လို ့ရပါတယ္ ။ အျမဲတမ္း မန္ဘာပံုစံမ်ိဳး

ဖြဲ ့စည္းထားျပီး  လစဥ္ေၾကးနဲ ့  စုေငြ ထားရွိမွာမို ့   ေလးလျပည့္တဲ့အခါ စုေၾကးေငြ

မ်ားမယ္လို ့လည္း  ခန္ ့မွန္းထားပါတယ္။ ေလးလမွတစ္ၾကိမ္ဆိုတာ   ျမန္မာျပည္ရဲ့

အခါၾကီးရက္ၾကီး  သၾကၤန္ ၊ ၀ါဆိုအခါ  နဲ ့ သီတင္းက်ြတ္  ကာလေတြ  ေရြးျပီးေတာ့

လႈမွာပါ ။ ေလးလတစ္ခါ စုပီး  အကုန္  လႈလိုက္မွာမို ့ လက္က်န္ေငြ မထားေတာ့ပါ

မလႈခင္မွာေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသအလိုက္ ေကာက္ခံသူက ေငြစာရင္ေလးေတြနဲ ့

တာ၀န္ခံ လိုပါတယ္ လူခ်င္းေတြ ့ၾကမွာမဟုတ္ပဲ အြန္လိုင္းက စုလုပ္ၾကမွာဆိုေတာ့

အဓိကလိုတာက ယံုၾကည္ခ်က္ရယ္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ရယ္ လႈခ်င္တဲ့၀ါသနာရယ္

ဒါေတြတူညီရင္ အလုပ္လုပ္လို ့ရပါျပီ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုလႈၾကမွာ
ကိုယ္သံုးမယ့္ ပိုက္ဆံထဲက ခြဲလႈတာဆိုေတာ့ စိတ္လည္းခ်မ္းသာပါတယ္ အပန္း
မၾကီးဘူး ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲဆို မမ်ားေပမယ့္ လူဦးေရ မ်ားလာတဲ့အခါ စုေငြ
မ်ားလာမွာ အဲ့ေတာ့ ေပ်ာင္စရာလည္းေကာင္း အရာလည္းေရာက္မယ့္ အလႈလို ့
ေတြးပီး မလႈခင္ထဲက ပီတိျဖစ္ရပါတယ္ ေနာက္ပီး မိဘမဲ့ ကေလးေတြဘက္ကို
ဦးစားေပးလႈျဖစ္မွာမို ့ သူတို ့ေတြရဲ့ ေလာကဓံကို ကူပီးမွ်ေ၀ခံစားေပးတာပါ
မိဘမဲ့ ဆိုတာက ေတြးၾကည့္ရင္ အေတာ္ေလး သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္
သူတို ့ေတြမွာ ျပန္စရာ အိမ္လည္းမရွိဘူး ေခၚစရာ အေဖေမလည္း မရွိဘူးဗ်ာ
ဘ၀ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အိမ္မက္ေတြ လမ္းစေတြ ေ၀၀ါးေတာ့မယ့္ကေလး
အနာဂတ္ခ၇ီးေျဖာင့္တန္းဖို ့ခက္ခဲ့မဲ့ဘ၀ေလးေတြလို ့လည္း ျမင္မိပါတယ္
ယေနထီေပါက္ ေနာက္တစ္ရက္ သူေဌးျဖစ္လို ့ရတယ္ မိဘမ၇ွိေတာ့တာ
အေဖေမေခၚစရာမ၇ွိတာက ျပန္မရေတာ့တဲ့ အခက္ခဲတစ္ခုပါပဲ ေဂဟာ
တစ္ခုမွာ ေစာင့္ေရွာက္ခံရေပမယ့္ အမ်ားနဲ ့ဆိုေတာ့ ပံုစံတက်ေနရမယ္
မိဘတစ္ေယာက္ရဲ့ ျပည္၀တဲ့ေမတၱာမ်ိဳး သူတို ့ခံစားရမွာမဟုတ္ဘူးေပါ့
ေက်ာင္းေနအရြယ္ဆိုလည္း ျပင္ပေက်ာင္းေတြမွာ မိဘမဲ့ကေလး ဆိုပီး
အႏွိမ္ခံရမလား ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ စိတ္အားငယ္သြားေလမလား
ကေလးသဘာ၀ မိုးျခိမ္းလို ့ ေၾကာက္လန္ ့ရင္ေတာင္ အေမတစရာမရွိ
အဲ့ေတာ့ သူတို ့ဘ၀ အခက္ခဲေလးေတြကို စာနာတယ္ ကူညီခ်င္တယ္။
အားေပးခ်င္တယ္ ။ ကိုယ္စားမယ္ ေပ်ာ္ပါးမယ့္ ဇိမ္ခံမယ့္ ပိုက္ဆံေတြထဲက
သူတို ့ေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းတစ္စက္ ေပးႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး
ေတြးေတြးၿပီး ပီတိျဖစ္တယ္ေပါ့ မွ်ေ၀ဆိုလို ့ မွ်ေ၀လိုက္တာပါေနာ္။ ဒီလိုအလႈက
ေပ်ာ္ဖို ့လည္းေကာင္းတယ္ ေတြးၾကည့္ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာဖို ့လည္းေကာင္းတယ္
ေပ်ာ္ခ်င္တယ္ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္တယ္ဆို က်ေနာ္တို ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ အြန္လိုင္းပရဟိတ
အဖြဲက လႈမယ့္ 4လတစ္ၾကိမ္ အလႈေတြမွာ ပါ၀င္လို ့ပါက ပါ၀င္ႏိုင္ပါတယ္လို ့…

ေမး =  window xp , window 7 , window 8 ဒီ၃ခုထဲမွာ ေမာင္ေလးအေနနဲ႔ သံုးရတာ ဘယ္ဟာက ပိုအဆင္ေျပတယ္လို႕ ယူဆပါသလဲဟင္။

ေျဖ = Window Xp က သင္ရတာ သံုးရတာ ရိုးရွင္းပါတယ္ လြယ္လည္း လြယ္ပါတယ္ Window 7
သံုးရတာ အေတာ္ေလး ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ျပီး sniping လို print Screen ဖမ္းတာေလးေတြ
Desktop Note နဲ ့Gadget ေတြ အမ်ားၾကီးစံုလာတယ္ NetFrame ျပသနာလည္း နည္းလာလို ့
ၾကိဳက္ပါတယ္ Window Movie Maker အစာ DVD Maker ျဖစ္လာတာကအစ ထူးျခားခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး ပိုေကာင္းလာပါတယ္ အခုထိ ဘ၀င္မက်တာ တစ္ခုရွိတယ္ အဲ့တာက Animation ပံုေတြကို
ကို gif format နဲ ့ ၾကည့္မရဘူး Xp မွာဆို Window Picture and Fax Viewer က
အဆင္ေျပတယ္ 7မွာ အဆင္မေျပဘူး ။ ေနာက္တစ္ခု Window 7  System
Requirement က အနဲ ့ဆံုး RAM 2GB လို ့ သတ္မွတ္ထြက္၇ွိလာတာမို ့ ရံုးပိုင္းဆိုင္ရာ
ဌာနေတြ အားလံုးမွာ သံုးလို ့အဆင္မေျပေသးဘူး ထည့္လို ့မရဘူး ခုခ်ိန္ထိ ရံုးအေဟာင္းေတြမွာ
XP ကို လက္လႊတ္လို ့မရေသးတာ System Requirement ေၾကာင့္ေပါ့ Window 8 ကေတာ့
နဲနဲ ပဲသံုးဖူးတယ္ ေကာင္းမေကာင္း မေျပာတတ္ဘူး ရံုးမွာကလည္း ကြန္ပ်ဳတာအေဟာင္းေတြ မ်ားေတာ့
Xp က ဇာတ္လိုက္ပါပဲ ။ အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ေလးေတြကိုယ္စီမို ့2ခုလံုးကို သေဘာက်ပါတယ္ ။

ေမး = လက္ရွိနညး္ပညာေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္၀င္စားမွဳအေပၚ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေမာင္ေလးအျမင္ေလး
 ေျဖ = နည္းပညာကို အခုေနာက္ပိုင္း လူငယ္ေတြ စိတ္၀င္စားလာပါတယ္ ေခတ္က အရင္ထက္လည္း ပြင့္လင္း္ျမင္သာမႈ ရွိလာတယ္
တိုးတက္လာတယ္ ေျပာလို ့ရတယ္ ဟိုးအရင္ 2006 ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ေလ့လာစရာနည္းပညာဆိုဒ္ နဲပါးတယ္ ဘေလာ့ေတြလည္း ျပည္တြင္းက
အရမ္းၾကီး မလုပ္ၾကဘူး အစိုးရကလည္း Blogspot ကို Ban ထားသလိုျဖစ္ေနေတာ့ ဘာဖြင့္ဖြင့္ Access Denied ျဖစ္ေနတာ
အဲ့တံုးက ေခတ္စားတာ Planet တို ့ အရိုင္းပန္း ေခတ္လူငယ္နဲ ့ Myanmar Elibrary တို ့ ေလာက္
ထင္ေပၚတယ္ အခုခတ္မွာဆိုတာထက္ 2010 အစိုးရလက္ထက္မွ အသံုးျပဳမႈ ပိုမိုလာၾကတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့ 17 -18 အရြယ္က အြန္လိုင္း မသံုးတတ္ေသးဘူး အခု လူငယ္ေလးေတြ လိုင္းသံုးတတ္
ၾကည့္တတ္ ခ်က္တင္လုပ္တတ္ေနေတာ့ အခုလူငယ္ေတြက ဟိုးအရင္လူငယ္ေတြထက္ ေတာ္ၾက
တတ္ၾက သိၾကတယ္လို ယူဆမိပါတယ္ ။ ဟိုးအရင္ 2006  Facebook ေခတ္မစားခင္ လူသံုးမမ်ားခင္က
Myspace , fRIENDSTER,ZOPIA, တို ့မွာပဲ ျမန္ဂလိ သံုးခ်က္တင္လုပ္္လာတဲ့ က်ေနာ္တို ့ခတ္နဲ ့ယခု
လူငယ္ေလးေတြ ခတ္က ပိုတိုးတက္တယ္ ေခတ္မီလာတယ္ လြယ္ကူလာတယ္ အသိပညာတတ္ေတြ
ေပါလာတယ္လို ့ ထင္မိပါတယ္ ။အထူးသျဖင့္ 2010 ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အင္တာနက္ သံုးစြဲမႈ
ျမင့္တက္လာျပီး ယခု 2013 ဆို ဖုန္းေတြကေန အလြယ္သံုးႏိုင္လာတာမို ့ဘေလာ့၀က္ဆိုဒ္ေတြရဲ့
ေန ့စဥ္၀င္ေရာက္မႈမွာ ျမန္မာက နံပတ္တစ္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ လူငယ္ေတြ
နည္းပညာဘက္ လိုက္စားလာတယ္ ေခတ္မီလာတယ္လို ့ က်ေနာ္ထင္တယ္။ ကိုယ္လည္း လူငယ္ဆိုေပမယ့္
25 ေက်ာ္လာေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့လူၾကီး လုပ္ေနတာေပါ့ ။

ေမး =  နည္းပညာေတြကို ျဖန္႕ေ၀ေပးေနတဲ႔  ေမာင္ေလး မွာရင္ဆိုင္ခဲ႔ရတဲ႔ အခက္ခဲေတြ ရွိခဲမယ္ဆို သိပါရေစ။
ဒီအခက္ခဲေတြကို ဘယ္လို စိတ္မ်ိဳးေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းခဲ႕တယ္ဆိုတာေလးပါ ေျပာျပပါေနာ္ ။
ေျဖ = နည္းပညာ အတြက္ အခက္ခဲရယ္လို ့ ရွိတာကေတာ့ အဆဲ့ခံရတာ ဘုကလန္ ့ေျပာခံရတာေတြေတာ့
၇ွိတယ္ အဲ့တာအဆိုးဆံုူးပါပဲ ခုလည္း ရွိေသးတာပဲ ကိုယ္လည္း မလုပ္ဘူး သူမ်ားလုပ္ေတာ့လည္း
အျပစ္ျမင္တာ ။အဲ့လိုဟာေတြက  စိတ္အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ရပီး တခါတေလ စာေရးတင္ခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္ ။ သင္တာကေတာ့ နီးစပ္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလုပ္တူ အခန္းတူေတြသင္ေပးရင္း္ဆိုေတာ့ ပညာေတြ အတိုအထြာေလးေတြ ေရးစရာကုန္ၾကမ္းေပါတယ္ အလုပ္မွာကလည္း
မန္ေနဂ်ာနဲ ့ဟိုဌာနျပင္ ဒီဌာနျပင္ အနီးကပ္ပညာရေတာ့ နည္းပညာပိုင္း ေဆာ့၀ဲပိုင္းေလးေတြ
ေပါတယ္လို ့ဆိုရမယ္ ။ အၾကီးမားဆံုးအခက္ခဲကေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရလို ့
ေအးေအးေဆးေဆးမေလ့လာႏိုင္ မသင္ယူႏိုင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ 21 ရာစုမွာ အားလံုး Self-Study ဆိုတဲ့စနစ္ကိုႏိုင္ငံတကာမွာေရာ ျမန္မာပါမက်န္ မျဖစ္မေန
အသံုးမ်ားလာပါတယ္ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ ပိုက္ဆံရွာရင္း ပညာရွာ စာအုပ္ဖတ္ပီး
ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ ၾကရတာပါ ။ အခုေနာက္ပိုင္း လူတိုင္း ဒီစနစ္ေပၚမွာပဲ သြားေနၾကတယ္လို ့
ထင္ပါတယ္ အဲ့ေၾကာင့္ သကၠဇ္ေတြ အသက္ေတြသာ ၾကီးလာတာ လြတ္လပ္မႈနဲ ့အခ်ိန္ပိုဆိုတာ
မရွိသေလာက္ နဲပါးလာျပီလို ့ စာသံေပသံေလးနဲ ့ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကဗ်ာေတြ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးခ်င္တဲ့ ၀ါသနာ၇ွိတယ္ ။ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ အခ်ိန္မရတာက အၾကီးမားဆံုး အခက္ခဲတစ္ခုပါပဲ..။

ေမး = ဘေလာ႔တစ္ခု စတင္လိုက္ၿပီ ဆိုေတာ႔ ေဆာ႔ဝဲလ္မ်ားနဲ႔ နည္းပညာ လိုင္းကို ဘယ္လို ေရြးခ်ယ္ၿဖစ္သြားလဲေမာင္ေလး

 ေျဖ = အခုေမးခြန္းကေတာ့ အထက္မွာေျဖခဲ့သလို နည္းပညာက ၀ါသနာပါတယ္ အလုပ္မွာလည္း
ဆက္စပ္ေနတယ္ မတတ္သူေတြၾကားထဲမွာ ဗဟုသုတ ပိုသိတယ့္သူက ဆရာပဲေလ
ဘူသီးဖတ္ေတြမ်ားတဲ့ ရံုးခန္းထဲမွာ  ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း)က မူးၾကီးမတ္လုပ္ရေနတာဆိုေတာ့
သင္ေပးရင္း အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ ့ နည္းပညာအသားေပးေရးျဖစ္ေနတာပါ အလုပ္ေၾကာင့္လည္း
ပါမယ္လိုထင္တယ္ ။ ဥပမာ စက္ေမာင္း ကားေမာင္းလုပ္ရရင္ က်ေနာ္ နည္းပညာပိုင္း
ေရးျဖစ္မယ္မထင္ဘူး ။ အဲ့ေတာ့ အလုပ္နဲ ့ဆက္စပ္ေနလို ့သာ ဒီဘက္အပိုင္းကိုေရြးလိုက္တာပါ
ကံေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ ၀ါသနာပါတာနဲ ့ လုပ္ေနရတဲ့အလုပ္ဟာ ထပ္တူက်ေေနျခင္းပါပဲ  J …။

ေမး = နည္းပညာပိုင္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာပိုင္း နဲ႔ ေဆာဝဲလ္ပိုင္း နည္းပညာပိုင္းကုိ ဘယ္လိုေလ႔လာ သင္ယူခဲ႔တာလဲ ဆိုတာ ဗဟုသုတ ရေအာင္ ေၿဖေပးပါဦး  ေမာင္ေလး။

ေျဖ = ဒီေမးခြန္းကလည္း အေပၚမွာ ေျဖခဲ့သလိုပဲေပါ့ေနာ..။ အလုပ္နဲ ့ဆက္စပ္ေနေတာ့ ေလ့လာသင္ယူရင္း
ေရးစရာပညာေပါတယ္ ။ အလုပ္မွာ လစာသာ အမ်ားၾကီးမရ တာ ကိုယ့္ထက္ပို တဲ့ ေနာက္၀င္တဲ့
လူေတြနဲ ့ ကိုယ့္ထက္ရာထူးၾကီးတာေတြေတာင္ အရင္ေရာက္ေနတဲ့ကိုယ္က Work Instruction
ေတြ  SOP ( Standard Operation Procedure ) ေတြ ဆြဲျပ သင္ျပ လုပ္ျပေပးရတယ္
အရင္လူဆိုေတာ့ ေနာက္၀င္လာတဲ့ လူသစ္ စူပါဗိုက္ဆာျဖစ္ေနလည္း လူေဟာင္းကေတာ့
ရွင္းျပ လုပ္ျပရတာပဲ တကယ္မေတာ္တဲ့ လူပဲလာလို ့လား သူတို ့ပဲမေလ့လာတာလားေတာ့မသိ
အင္တာနက္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြ စာရင္းဇယားပိုင္းဆိုင္ရာေတြ သိပ္မသိၾကဘူး
မန္ေနဂ်ာကေတာ့ ေတာ္ပါတယ္ သူေတာ္လို ့လည္း ပညာရတာ တစ္ခုခုဆို သူ ့ေမးရတာေပါ့

ေမး = နည္းပညာပိုင္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေလ႔လာခ်င္ေပမဲ႔ နားမလည္လို႔ တစ္ခုခု ၿဖစ္ေနတယ္တဲ႔ လူငယ္ေတြကို ေမာင္ေလးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုေလး အႀကံျပဳေပးခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ = နားမလည္ဘူးဆိုရင္ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ စိတ္၀င္တစားေလ့လာရင္ တတ္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္
မသိတဲ့ပညာဆိုလည္း သိတဲ့သူေတြဆီမွာ အခ်ိန္ရသလို ေမးျမန္း ၇ွာေဖြသင့္တယ္
လူငယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း လူငယ္ပါပဲ ဆရာၾကီးမဟုတ္ေတာ့ ဆရာမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး
မသိရင္စာဖတ္မယ္ အလုပ္တဖက္နဲ ့၇ံုးကန္ေနရသူေတြမို ့ အလုပ္အားတာနဲ ့မနားမေန
ေလ့လာမယ္ အေကာင္းဆံုး ေလ့လာနည္းကေတာ့ စာမ်ားမ်ားဖတ္ လိုအပ္တဲ့နည္းပညာ
ေဆာ့၀ဲကို ၇ွာေဖြမယ္ အဓိကအေရးၾကီးက ကိုယ္ဘာလိုခ်င္လဲ ခြဲျခားသိဖို ့လိုတယ္
သင္ေတာ့သင္ေပးဖူးတယ္ တခ်ိဳ ့လူေတြ ဘာသင္ခ်င္လည္း ေမးေတာ့ မေျဖတတ္ဘူး
အကုန္တတ္ခ်င္တယ္ဆိုတာက သင္ရခက္ပါတယ္ ကိုယ္လိုအပ္ေနတာကစ ျဖစ္ေနတဲ့
အခက္ခဲေလးကို ေျဖ၇ွင္းၾကာလာရင္ ပညာက စုပံုလာမယ္ အေတြ ့အၾကံုမ်ားလာမယ္
ဥပမာ Window တင္တတ္ခ်င္တာတို ့ Flashsong လုပ္တတ္ခ်င္တာတို ့ တစ္ခုခုကို
ခြဲခြဲ ေလ့လာရင္ အတတ္ျမန္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္ ေကာင္းမေကာင္းေတာ့မသိဘူး
အဲ့တာ ကိုယ္ေလ့လာေနတဲ့ ပံုစံပါပဲ…

ေမး = ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးၿပဳတဲ႔ လူငယ္ေတြ ကြန္ပ်ဴတာ အေၾကာင္းကို ေလ႔လာေနတဲ႔ လူငယ္ေတြကုိ ဘယ္လို ေလ႔လာ သင္႔သလဲ ဆိုတာ ေၿပာၿပေပးပါဦးေမာင္ေလး။
ေျဖ =  ဒီအေျဖကေတာ့ အေပၚက ေျပာသလိုပဲေလ အလုပ္အတြက္ မျဖစ္မေန တတ္ထား၇မယ့္ပညာဆို
ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာသင့္တယ္ သင္ယူသင့္တယ္ ရက္တိုတိုနဲ ့ အကုန္သိဖို ့ေတာ့ မလြယ္ဘူးေလ
အဲ့ေတာ့ ကိယ့္အတြက္ ဘယ္ပညာက အေရးၾကီးလည္း အလုပ္သမားဆိုလည္း ကိုယ္အလုပ္နဲ ့
ဘယ္ပညာက အသံုး၀င္သလဲ တြက္ခ်က္ပီး လိုအပ္တာကို အရင္သင္ယူေလ့လာသင့္တယ္လို ့
ထင္မိပါတယ္ အလုပ္နဲ ့ဘာမွမသက္ဆိုင္ဘူးဆိုလည္း ကြန္ပ်ဳတာေတြ အင္တာနက္ေတြက
ယေန ့ေခတ္လူေတြ သိထားမွ လူေတာတိုးလူရာ၀င္မယ့္ ပညာေတြမို ့ ေလ့ာသင့္တယ္
သင္ယူသင့္တယ္လို ့ထင္ပါတယ္ ေနာက္ပီး တကယ့္လုပ္စားမယ့္ ေလ့လာမယ္ ပညာတစ္ခုခုဆို
ေသခ်ာ သင္တန္းဆရာ နည္းျပေတြဘာေတြနဲ ့ေသခ်ာသင္ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဒါကေတာ့
ကေလးေတြ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ေျပာတာပါ စာဖတ္ရံု အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ ့ေလ့လာရံုက
တအားၾကီးေတာ့ အဆင္မေျပတာေတြ၇ွိတာေပါ့ ပရိုဂမ္ဆြဲမယ့္သူေတြ ေဆာ့၀ဲေရးတဲ့သူေတြ
ဒါေတြကေတာ့ ေသခ်ာ အေျခခံပါပါနဲ ့ ေက်ာင္းေတြ သင္တန္းေတြမွာ သင္ယူခဲ့သင့္တယ္ေပါ့
ဥပမာကေတာ့ ေဆးပညာေလ့လာတယ္ ၀ါသနာပါလို ့လိုက္စားမယ္ဆိုလည္း ေခါ့င္းကိုက္
ဖ်ားတာ နာတာ ေလာက္ရတဲ့ ဆရာေပါ့ . ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေတြ အထူးကုေတြကေတာ့
ေလ့လာရံုနဲ ့ဘယ္ရမလဲ ေဆးတကၠသိုလ္တက္မွ ဆရာ၀န္ျဖစ္တာလို ့ဆိုလိုခ်င္တာပါ
ကြန္ပ်ဳတာလည္း ဒီလိုပါပဲ က်ေနာ္တို ့အေနနဲ ့လည္း ဖ်ားတာ နာတာေလာက္ ရတာပါ
တကယ့္ဆရာ ၾကီးေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ျဖစ္လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး အဲ့ေတာ့
လိုအပ္တာဘာလဲ ၾကည့္ပီး အေရးၾကီးတာ တတ္သင့္တာေတြ အရင္သင္ယူသင့္တယ္လို ့
ထင္ပါတယ္…

ေမး = နည္းပညာ ဘေလာ႔ဂါ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႕ ဘာေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ မွ်ေ၀ေပးပါအံုး ။
ေျဖ = နည္းပညာကို၀ါသနာပါရမယ္ ဘေလာ့ေရးတာကို စိတ္၀င္စားရမယ္ သိေစခ်င္ တတ္ေစခ်င္
ေစတနာလည္းရွိသင့္တယ္ေပါ့ေနာ္ နည္းပညာဘေလာ့ကို အထူးျပဳေျပာတာေနာ္ သူမ်ားကို
စာထဲကေန ပံုနဲ ့ေသခ်ာ၇ွင္းျပေနသူေတြဟာ တကယ္၀ါသနာပါတဲ့ သူေတြပါပဲ ဘယ္သူမွ
ဇြတ္ခိုင္းတာမဟုတ္ပဲ သူတိုသိတာေတြကို ေစတနာပါပါမွ်ေ၀ေနတာမို ့ သူတို ့စိတ္ထဲမွာ
ဘေလာ့ေရးျခင္းကို တကယ္ႏွစ္သက္ ၀ါသနာပါတဲ့သူေတြလို ့ထင္ပါတယ္ ပီးေတာ့ အဲ့လိုလူ
၀ါသနာပါသူေတြ ေလ့လာျပီး နည္းပညာေဘလာ့ေရးသူေတြက အခ်ိန္ပိုဆိုတာ မရွိၾကဘူး
အားတာနဲ ့ဒီဘေလာ့အတြက္ စာပံုမွန္ေရးဖို ့ပဲ လံုးပန္းေနေတာ့ တကယ္လုပ္ရင္ တကယ္
စိတ္ပင္ပန္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ၀ါသနာပါတာလုပ္ေနတာမို ့ေမာတယ္လို ့ေတာ့မရွိပါဘူး
ဘယ္သူမွ ဓားနဲ ့ေထာက္ေရးခိုင္းတာမဟုတ္ ကိယ့္၀ါသနာနဲ ့ကိုယ္ စိတ္ပါရာလုပ္ေနၾက
ေရးေနၾကတာဆိုေတာ့ နည္းပညာဘေလာ့ဂါျဖစ္ခ်င္ရင္ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္တကယ္ရွိရင္
ေရခ်င္တယ့္၀ါသနာတကယ္ပါရင္ ျဖစ္ပါတယ္ ေလ့လာလိုက္စားမႈ တင္ျပမႈ ေပၚမူတည္ပီး
လူၾကိဳက္မ်ား လူၾကည့္မ်ားတယ္ ဘေလာ့ဂါၾကီးေတြ ျဖစ္လာၾကမွာပါ..


ေမး = ဘေလာ႔ေရးတဲ႔ လူတုိင္း စိတ္ညစ္စရာေတာ႔ အနည္းအမ်ားေတာ႔ ရွိတတ္ၾကတယ္ေနာ္ ။ ေမာင္ေလးေကာ စိတ္ပ်က္စရာ စိတ္ညစ္စရာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ႔အခါ
ဘယ္လို ေျဖရွင္းတတ္တယ္ဆုိတာေလးကို ေျပာျပပါအံုးေနာ္ ။
ေျဖ = ဘေလာ့ေရတဲ့သူတိုင္း အနည္းအမ်ားၾကံဳရတာကေတာ့ စိတ္ညစ္စရာၾကံဳရတာက
အဆဲခံရတာပါပဲ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းကေတာ့ ျပန္ဆဲတယ္.. အရင္ကေပါ့ေေနာ္ ဆဲရင္
ျပန္ဆဲေနတာမ်ားတယ္ ၿပီးရင္ ဘေလာ့ပစ္တယ္ ခုေတာ့ လူၾကီးျဖစ္လာေတာ့
မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဆဲလည္း ဆဲတယ္ပဲ မွတ္တာေပါ့ ေမာရင္နား သြာလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး
ထားလိုက္တာ ကြန္မန္ ့ဆိုလည္း ေရးတာရိုင္ရင္း ေစာ္ကား၇င္ေနာက္တစ္ခါ မေရးေအာင္
ဘေလာ့ထားလိုက္တယ္ အဲ့လိုေတာ့ ၾကံဳရတာေပါ့  လူအေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳရပါတယ္
အားလံုးနဲ ့ သဘာ၀က်ဖို ့ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး အတိုက္ခံ မၾကည္တဲ့သူကေတာ့
၇ွိေနမွာပါပဲ ခ်စ္တာ မုန္းတာ သူတို ့ဘက္ကအပိုင္းေပါေနာ္ ဘေလာ့ေရးတာကလည္း
အခမဲ့ေလ ၾကိဳက္ေတာ့လည္း ယူသံုးေပါ့ မၾကိဳက္ေတာ့လည္း အျပစ္ေျပာလည္း ခံရတာပါပဲ
ေနာက္ဆံုး တရားနဲ ့ပဲေျဖတယ္ေပါ့ ဆဲရင္ ဆဲတယ္ပဲ မွတ္ေနလိုက္တာပါပဲ

ေမး =  ေန႔စဥ္ ေမာင္ေလးရဲ႕ ဘေလာ႔ေလးကို နည္းပညာ ဝင္ေရာက္ ေလ႔လာသူေတြ တစ္ေန႔ကို လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနလဲ။
ေျဖ = ေန ့စဥ္လာသူကေတာ့ ၀က္ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ လူစိတ္၀င္စားေအာင္ အသံုးတည့္ေအာင္ေရးရင္လာပါတယ္
က်ေနာ္လည္း တကယ္အားလို ့ေရးတင္ရင္ အမ်ားဆံုး 8900 ေက်ာ္အထိ Daily Visitor ရဖူးတယ္
ေကာင္တာ တြက္တဲ့အတိုင္းေပါ့ေနာ္ ပံုမွန္ဆိုေတာ့ 2ေထာင္နဲ ့4ေထာင္ၾကားပဲ ရွိပါတယ္
လူၾကိဳက္မ်ားတာနဲ ့တိုးရင္ လူပိုလာတာေပါ့


ေမး =  ေမာင္ေလးရဲ႕ ဆိုဒ္ေလးကို ၀င္ေရာက္ေလ႔လာသူေတြ မ်ားေနၿပီေနာ္ ။ ခုခ်ိန္မွာ ေမာင္(စြယ္စုံက်မ္း) ရဲ႕ေအာင္ျမင္မွ ုအေပၚ ေမာင္ေလးခံစားရတဲပ ခံစားခ်က္ေလးကို စပ္စုခ်င္ပါတယ္ ။
ေျဖ =ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေျပာရင္ ကိုယ္၀က္ဆိုဒ္ လူလာတာေပ်ာ္တာေပါ့ လူတိုင္းလည္း
အတူတူလို ့ထင္ပါတယ္ ဘေလာ့ဂါ ဘ၀တူေတြေပါ့ေနာ္ မန္ဘာမ်ားတာ လာလည္သူမ်ားတာကို
ေပ်ာ္ၾကပါတယ္ လိုလည္း လိုခ်င္ၾကပါတယ္ စာေတြေတာ့ ေရးတင္ထားျပီး လူလည္မသိ ဘယ္သူ
မွလည္း သိပ္မဖတ္ၾကဘူးဆို ေရးတဲ့သူက ၀ါသနာပါလည္း စိတ္ေတာ့ ပ်က္တာပါပဲ ေရးခ်င္စိတ္
ကုန္တာေပါ့ အဲ့လိုလည္း ၇ွိပါတယ္ လူသံုးတည့္လို ့ လူမ်ားမ်ားလာရင္ က်ေနာ္ကေတာ့
ေပ်ာ္ပါတယ္ လာလည္တဲ့သူေတြေတာင္ ေက်းဇူးထိုင္တင္ေနေသးတယ္ အိပ္ခါနီးအထိ
ဘေလာ့မွာ လူဘယ္ေလာက္လာလည္း ဖုန္းထဲကေန ၾကည့္တယ္ လူလားမ်ားရင္
ေပ်ာ္တယ္ ကိုယ္တင္တဲ့ေဆာ့၀ဲ ကုိယ္ေရးတဲ့စာ လူမ်ားမ်ား ဖတ္ေနေတာ့ ပီတိျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ

ေမး = ေမာင္ေလး ဘ၀ရဲ႕ခံယူခ်က္မွတ္တိုင္ေလးက...........
ေျဖ = ဒီအပိုင္းကေတာ့ ေရးရင္ေ၇းသေလာက္ ၇ွည္တာေပါ့ ျဖစ္သင့္တာေတြ မျဖစ္မေန လုပ္ရင္းနဲ ့
ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ျဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္ ခံယူခ်က္မွတ္တိုင္ကေတာ့
ကိုယ္၀ါသနာပါေနတာနဲ ့ တကယ္လုပ္မယ့္ စီးပြားေရး တူရမယ္လို ့ သတ္မွတ္ထားပါတယ္
ေလာေလာဆယ္ဆို က်ေနာ္၀ါသနာပါတဲ့ နည္းပညာနဲ ့ လုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္က
တစ္ထပ္ထဲ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေပါ့

ေမး =  ေမာင္(စြယ္စုံက်မ္း)  ဘေလာ႔ေလးကို ေလ႕လာေနသူ စာဖတ္ပရိတ္အားလံုးအတြက္ ေမာင္ေလး ဘာမ်ားေၿပာခ်င္လဲ
 ေျဖ =ေလ့လာေနတဲ့စာဖတ္ပရိတ္သတ္ကို ေက်းဇူးပါလို ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ
သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္း ပရိတ္သတ္မရွိရင္ လုပ္စားမရဘူးေလ ။ အဲ့လိုပါပဲ ဘယ္ေလာက္
ေတာ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ လာလည္တဲ့ ပရိတ္သတ္က မၾကည္ဘူး မလည္ဘူးဆို
က်ေနာ္လည္း ဘယ္ေပ်ာ္မွာလည္း အဲ့ေတာ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္နဲ ့ စာေရးသူဟာ
ကိုင္းက်ြန္းမွီ က်ြန္းကိုင္းမွီပါပဲ ။သူတို ့အားေပးလို ့ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္ က်ေနာ္တို ့ေရးလို ့
သူတို ့ပညာရတယ္ အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳေနတာမို ့ စာဖတ္ပ၇ိတ္သတ္ကိုေတာ့ ေက်းဇူးပါလို ့
ေျပာခ်င္တာပါပဲ

ေမး = ဟုတ္ကဲ့ .... အမေမးတာေတြကုိ  မအားတဲ့ၾကားက အခ်ိန္ေပးျပီးေျဖရွားေပးခဲ႔တဲ႔ ေမာင္ေလး  ေမာင္(စြယ္စုံက်မ္း) ကိုအထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ။
 ေျဖ =ဟုတ္ ..အခုလိုေမးတာေတြကလည္း ေက်းဇူးတင္မယ္ဆိုတင္စရာေပါ့ မီဒီယာပိုင္းက
အခုလို အင္တာဗ်ဴးေပးေတာ့ လူပိုသိတယ္ ။ လူပိုလာတယ္ဆို အား၇ွိတာေပါေနာ္။
အဲ့ေတာ့ အင္တာဗ်ဴး ေပးတဲ့ ေရႊျမန္မာဥယ်ာဥ္ ဆိုဒ္ကိုေရာ မခိုင္ေလး ကိုေရာ
ျပန္လည္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ဗ်ာ။

ဒီေလာက္ဆို ေရႊျမန္မာဥယ်ာသ္မိသားစု၀င္အားလံုး သိခ်င္ တာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ၿပည္႔စံုေနေလာက္ပါၿပီ။
နည္းပညာ ေလ႔လာေနတဲ႔ သူေတြ အားလုံုးအတြက္ ဘေလာ႔ကာ ေမာင္(စြယ္စုံက်မ္း) http://www.zwmnna.com မွာ အေသးစိပ္ ေဆာ႔ဝဲလ္မ်ား နည္းပညာမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ ေလ႔လာနိုင္ပါတယ္ ဆိုတာအသိေပး ေၿပာၾကားရင္း ဒီအင္တာဗ်ဴး အစီအစဥ္ေလးကို ဒီေနရာေလးမွာ ရပ္နားခြင္႔ ၿပဳပါ ရွင္ ။