နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားေတြနဲ႕ ကင္းေ၀းၾကပါေစ

ဒီေန႔ထြက္တဲ႕ Women's World Journal ပါေဆာင္းပါးေလးပါရွင္ ။

ဒီေန႕ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး နားေထာင္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဒီထဲက မွ ဆရာေမာင္သာခ်ိဳ ေဟာသြားတဲ႕ အခ်က္ေလးတစ္ခုကို ေသခ်ာသတိထားလိုက္မိဧ။္ ။ လူေတြဟာအမွား မကင္းတတ္ၾကပါဘူး ။ နားလည္ေပးတတ္ဖို႕လည္း လိုအပ္ပါတယ္တဲ႕ ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိတယ္ ။ နားလည္ေပးလို႔ရတဲ႕ အမွားမ်ိဳးနဲ႕ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားဆိုတာမ်ိဳးေတာ႕ ရွိတယ္ ။ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားမ်ိဳးေတြကေတာ႕ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ အမွားမ်ိဳးေတြကို ဘယ္သူကမွ နားလည္ေပးၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ ပတ္သတ္ ဆက္စပ္ပတ္သတ္ၿပီး ေတြးလိုက္မိတာက ယေန႔ ေခတ္စားလာတဲ႕ အင္တာနက္ေပၚက ပတ္သတ္ဆက္ႏြယ္မွဳေတြပါပဲ ။ အက္ေၾကာင္းထပ္ အဖန္တရာေသေနတဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ထပ္ထပ္ေျပာေနမိတယ္လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္ၾကပါလိမ္႔မယ္ ။ ယေန႔ေခတ္ လူတိုင္းတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳလာၾကတဲ႕ အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးဟာ အေကာင္း အဆိုး ႏွစ္ခုလံုးကို ပူးတြဲေပးေစပါတယ္ ။ ေကာင္းတာကို ယူတတ္သူေတြ ရွိသလို ၊ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနသူေတြလည္း ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ ။ ခုဆိုရင္ တယ္လီဖုန္းေတြကေန အင္တာနက္ ခ်က္တင္ေတြ facebook ခ်က္တင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခတ္စားလာတဲ႕ ကာလမွာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အလြန္တရာ ညံ႔ဖ်င္းလာမွဳေတြကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္ ။ နမူနာေပါ႔ရွင္ ။ ဒီအင္တာနက္ဆိုတာေၾကာင္႕ မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြ တိုးပြားေစတယ္ဆိုတာလည္း မွန္ကန္သလို ၊ ဒီအင္တာနက္ဆိုတာေၾကာင္႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အလြန္အားနည္းသြားတဲ႕ အခ်က္ေတြလည္းရွိေနပါၿပီ ။ လူေတြဟာ ဖုန္းေတြထဲမွာ အင္တာနက္ကို တစ္ခ်ိန္လံုး ဖြင္႕ထားတတ္တာေတြေၾကာင္႕ အျပင္သြားရင္း လမ္းသြားရင္းေတာင္ မ်က္လံုးက ဖုန္းက မခြာသူေတြ အမ်ားျပားကို ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ျဖစ္ေစ ၊ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ အျပင္မွာ လူခ်င္းေတြ႔ဆံုၾကခ်ိန္ေတြမွာ စကားေျပာဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ေအာင္ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႕ အလြန္က်ဴးအင္တာနက္ သံုးတတ္သူေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားလာပါတယ္ ။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးေတြမွာ တစ္ဘက္လူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဒီလူနဲ႕ဆံုဖို႕ကို ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားသြားပါၿပီ ။ * ဘာလဲဟ ။ ငါနဲ႕ တခါတေလ ေတြ႔တာကိုေတာင္ ဒီဖုန္းနဲ႕ အက္တာနက္ကိုဘဲ သည္းၾကီးမဲၾကီး သံုးေနတယ္ ။ ငါေျပာတာကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားပါဘူး* ဆိုတဲ႕ အေတြး လူတိုင္းျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္ ။ ဒီလိုေျပာတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ ကိုယ္ေတြ႔မို႕ပါ။ ကၽြန္မ အမ်ိဳးသားက အၿမဲေျပာပါတယ္ ။ ဖုန္းထဲမွာ သံုးတာကို အျပစ္မေျပာဘူးတဲ႕ ။ ေအး သူေနရာနဲ႕ သူသံုးရမယ္ ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ ေတြ႔ဆံုခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ဒီဖုန္းကိုဘဲ မင္းကလိေနမယ္ဆို တစ္ဘက္လူစိတ္ထဲ ဘယ္လိုေနမလဲတဲ႕ ။ အေရးတစ္ၾကီး စာျပန္ရိုက္ေနရေအာင္လည္း ေသေရး ရွင္ေရး ဘာမွမရွိပါပဲ လိုတာထက္ပိုလာရင္ လူျမင္လို႔ မသင္႕ေတာ္ဘူးလို႕ ေသခ်ာေျပာျပ သတိေပးခဲ႔ဘူးပါတယ္ ။ ဒီခ်ိန္ကစၿပီး အျပင္သြားရင္ ကားစီးရင္း ကလြဲရင္ ကၽြန္မအင္တာနက္ သံုးျခင္းကို ဆင္ျခင္ခဲ႕ပါတယ္ ။ ကားအခ်ိန္ၾကာၾကီး စီးရတဲ႕ အခါမ်ိဳးတြင္သာ အပ်င္းေျပ သံုးပါေတာ႕တယ္ ။ သတိထားမိတာေလး တစ္ခုရွိေသးတယ္ ။ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕ အမ်ိဳးသားေတြ ယွဥ္ရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိုၿပီး အခ်ိန္ေပးေနတတ္ၾကပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသားေတြက သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ ေတြ႔ၿပီဆို facebook gtalk တစ္ခုမွ သူတို႕ သတိမရေတာ႕ပါဘူး ။ မိန္းကေလးေတြထက္ စိတ္ကိုျဖတ္ႏိုင္တယ္လို႕ ထင္မိပါတယ္ ။ မိမိအိမ္မွာ ဘယ္လို သံုးသံုး ကိစၥမရွိေပမယ္႔ မိတ္ေဆြေတြ ေတြ႔ဆံုတဲ႕ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ ေတာင္မအားမလပ္သံုးေနတာေတြဟာ သူမ်ားကဲ႕ရဲ႕စရာျဖစ္ေနခဲ႕မယ္လို႕ ေတြးမိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ကၽြန္မဆင္ျခင္လိုက္မိပါေတာ႕တယ္ ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ႕ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကိစၥပါပဲ ။ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ ေဖာက္ျပန္တယ္လို႕ သတ္မွတ္ေနၾကပါသလဲ လို႕ ကၽြန္မ ေမးခ်င္မိပါတယ္ ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူခ်င္းေတြ႔တာမွ မဟုတ္တာ ၊ ထိရ ကိုင္ရတာမွ မဟုတ္တာ ဆိုတဲ႕ ေပါ႔တန္တန္ အေတြးေတြကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြးလာၾကတယ္ သိပ္ကို ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္ ။ မိမိခင္ပြန္း ၊ မိမိဇနီးသည္မွ တပါး တျခားေသာ အမ်ိဳးသား ၊ အမ်ိဳးသမီးတို႕ႏွင္႕ လိုအပ္တာထက္ ပိုတဲ႕ ဆက္ဆံေရး ၊ ေျပာဆိုျခင္း ၊ ခ်က္တင္ထဲက စကားလံုးေတြဟာလည္း ေဖာက္ျပန္ျခင္းကို မည္ေစပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းကို မိတ္ေတြ သူငယ္ခ်င္းလိုတာ ေျပာဆို ဆက္ဆံရမွာပါ ။ မိမိ ေယာကၤ်ား မိမိ မိန္းမ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္သာ ဆက္ဆံေျပာဆို အပ္သည္တို႕ကို တပါးေသာ သူတို႕ႏွင္႕ ေျပာဆို ဆက္ဆံ မိပါလွ်င္ ထုိသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ေယာကၤ်ား မိန္းမ သည္ အဘယ္မွာ သန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထား ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္တကြ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာရုပ္ ရွိႏုိင္အံ့နည္း။ ထိုသို႕ေသာ သူမ်ားသည္ ဥစၥာ ပစၥည္း၊ က်န္းမာေရး၊ ဂုဏ္သီတင္း စသည္တုိ႔မွ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ေစတတ္ဆိုတဲ႕ အခ်က္ေတြကို မေမ႔မေလ်ာ႕ ဆင္ျခင္သင္႕ပါေပဧ။္ ။ (ဓမၼေအးရိပ္) လင္ သည္လည္း လင္ က်င့္၀တ္ကုိ မခြ်တ္မယြင္း ေစာင့္ေရွာက္၍လည္းေကာင္း၊ မယားသည္လည္း မယားက်င့္၀တ္ကုိ မခြ်တ္မယြင္း ေစာင့္ေရွာက္၍လည္းေကာင္း၊ လူ႔က်င့္၀တ္ႏွင့္အညီ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ ကာမခ်မ္းသာကုိ ခံစားၾကရသည္။ ယင္းသုိ႔ ပညတ္ သေဘာအရတရားသျဖင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းျဖင့္ ၁။ လူတုိ႔၏ က်င့္၀တ္တရားမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းအက်ိဳး၊ ၂။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာရျခင္းအက်ိဳး၊ ၃။ ပစၥည္းဥစၥာတုိ႔သည္ တရားမဲ့ ကုန္ခန္းပ်က္စီးမႈမရွိ၍ အဖတ္တင္ျခင္းအက်ိဳး၊ ၄။ မေကာင္းမ၍ ဒုစရုိက္တုိ႔မွ လြတ္ကင္း၍ ယခုဘ၀၌လည္း မင္းျပစ္စုိးဒဏ္ စသည္တို႔မွ လြတ္ကင္းျခင္းအက်ိဳး၊ ၅။ ေနာက္ဘ၀၌လည္း ငရဲသုိ႔ မက်ေရာက္ရျခင္းအက်ိဳး၊ ၆။ သားသမီးေကာင္း ရရွိျခင္းအက်ိဳး၊ ၇။ ရရွိၿပီး သားသမီးတုိ႔သည္ ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းအက်ိဳး၊ စသည္ျဖင့္ မ်ားလွစြာေသာ ေကာင္းက်ိဳးေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ရရွိႏုိင္သည္။ လင္ႏွင့္မယားတုိ႔ ေဖာက္ျပန္က အျပစ္ရ၍ ထိန္းသိမ္းက ေကာင္းေသာအက်ိဳးရရွိပံုမ်ားကုိ ပရာဘ၀သုတ္မွ တင္ျပပါသည္။ (ဓမၼေအးရိပ္) ေယာက်ာၤး ၊ မိန္းမ လူတိုင္းလိုလိုတစ္ေန႔မွာ မိဘေနရာကို ေရာက္ေနၾကသလို ေရာက္လာၾကမယ္႕သူေတြ ခ်ည္းပါပဲ ။ တာ၀န္ယူေသာ စိတ္၊ ႐ုိးသားေသာ စိတ္တုိ႔ကို အရင္းခံ၍ သားသမီး အျပစ္မေရာက္ေအာင္ ေမတၱာျပ ဆံုးမတတ္သည့္ မိဘေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကဖို႕ အတြက္ ဘာမဟုတ္တဲ႕ ခ်က္တင္ထဲက စကားလံုးေတြ ၊ စကားသံေတြကို သာယာမေနၾကပါနဲ႕ ။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမည္တဲ႕ လမ္းေတြကို မေလွ်ာက္မိၾကပါေစနဲ႕ ။ ကၽြန္မတုိ႔ေတြဘ၀မွာ မေတာ္တဆမႈေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳရ၊ဆံုရခဲ့ဖူးမွာပါ ။ အေလးနက္ထားရမယ္႕ အရာကို တန္ဖိုးထား သိမ္းဆည္းထားသင္႔ေပမယ္႔ မိမိကို ျပန္လည္ဒုကၡေပးေစမယ္႕ အရာေတြကိုေတာ႕ မိမိတို႕ ေခါင္းထဲကေန အျမန္ဆံုးထုတ္ပစ္သင္႔ပါတယ္ ။အမွားနဲ႕ အမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ၾကဖို႕ သတိေလးေပးခ်င္ပါတယ္ ။ ဘာမဟုတ္တဲ႕ အေရးမပါတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ဇာမခ်ဲ႕ဘဲ အမွန္တရားေတြကို ျမင္နိုင္ၾကပါေစ ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက လူ႔ဘ၀ရခဲျခင္းကို ဒုလႅဘတရားငါးပါး ျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ (၁) ဘုရားႏွင့္မီဖို႔၊ ဘုရားရွင္၏သာသနာေတာ္အတြင္း က်ေရာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းျခင္း၊ (၂) သူေတာ္ေကာင္းတရားကိုၾကားနာဖို႔၊ ေထာင္ႏိိုင္ေသာ နားရွိဖို႔ လြန္စြာခဲယဥ္းျခင္း၊ (၃) လူသားအျဖစ္ရဖို႔ ခဲယဥ္းျခင္း၊ (၄) ယံုၾကည္ထုိက္ေသာ တရားမ်ားကို ယံုဖုိ႔ခဲယဥ္းျခင္း၊ မယံုၾကည္ထိုက္ေသာ အေမြေတြကို ယံုဖို႔ လြယ္ကူျခင္း၊ (၅) ရဟန္းအက်င့္ကိုက်င့္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းျခင္း။ စာဖတ္သူအားလံုးသည္ ရခဲလွသည့္ လူ႔ဘ၀မွာ အခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အ၀ ပိုင္ဆိုင္ ထားၾကသည္။ လူ႔ဘ၀တန္ဖိုးကိုသိကာ လူပီတေအာင္ ေနဖို႕အထူးလိုအပ္ပါတယ္ ။ေဖာက္ျပန္ျခင္းေတြ ကင္းေ၀းၿပီး အင္တာနက္ဆိုတာကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ ။ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားေတြနဲ႕ ကင္းေ၀းၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း ေဆာင္းပါးေလးကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါဧ။္ ။ မိတ္ေဆြတုမ်ား မိမိေဘးတြင္ ရွိေနျခင္းသည္ အႏ ၱရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သလို မိတ္ေဆြစစ္မ်ား မိမိေဘးတြင္ ရွိေနလွ်င္ ေဘးကင္းလံုၿခံဳသည္။ မွားေနသူေတြကို အမွားထဲက ႏိုးထေအာင္ ႏွိဳးေပးႏိုင္သူ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားေပၚေပါက္ပါေစ ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ၿပီးမိမိတို႕နဲ႕ သက္ဆိုင္သည္ဟု ယူဆသူမ်ား အမွားေတြထဲက ႏိုးထၾကပါေစ ။ မသက္ဆိုင္သူမ်ား ပတ္၀န္းက်င္ရွိ မွားေနသူေတြကို ႏွိဳးေပးနိုင္ၾကပါေစရွင္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) Photo: ဒီေန႔ထြက္တဲ႕ Women's World Journal ပါေဆာင္းပါးေလးပါရွင္ ။ ဒီေန႕ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး နားေထာင္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဒီထဲက မွ ဆရာေမာင္သာခ်ိဳ ေဟာသြားတဲ႕ အခ်က္ေလးတစ္ခုကို ေသခ်ာသတိထားလိုက္မိဧ။္ ။ လူေတြဟာအမွား မကင္းတတ္ၾကပါဘူး ။ နားလည္ေပးတတ္ဖို႕လည္း လိုအပ္ပါတယ္တဲ႕ ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိတယ္ ။ နားလည္ေပးလို႔ရတဲ႕ အမွားမ်ိဳးနဲ႕ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားဆိုတာမ်ိဳးေတာ႕ ရွိတယ္ ။ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားမ်ိဳးေတြကေတာ႕ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ အမွားမ်ိဳးေတြကို ဘယ္သူကမွ နားလည္ေပးၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ ပတ္သတ္ ဆက္စပ္ပတ္သတ္ၿပီး ေတြးလိုက္မိတာက ယေန႔ ေခတ္စားလာတဲ႕ အင္တာနက္ေပၚက ပတ္သတ္ဆက္ႏြယ္မွဳေတြပါပဲ ။ အက္ေၾကာင္းထပ္ အဖန္တရာေသေနတဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ထပ္ထပ္ေျပာေနမိတယ္လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္ၾကပါလိမ္႔မယ္ ။ ယေန႔ေခတ္ လူတိုင္းတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳလာၾကတဲ႕ အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးဟာ အေကာင္း အဆိုး ႏွစ္ခုလံုးကို ပူးတြဲေပးေစပါတယ္ ။ ေကာင္းတာကို ယူတတ္သူေတြ ရွိသလို ၊ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနသူေတြလည္း ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ ။ ခုဆိုရင္ တယ္လီဖုန္းေတြကေန အင္တာနက္ ခ်က္တင္ေတြ facebook ခ်က္တင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခတ္စားလာတဲ႕ ကာလမွာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အလြန္တရာ ညံ႔ဖ်င္းလာမွဳေတြကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္ ။ နမူနာေပါ႔ရွင္ ။ ဒီအင္တာနက္ဆိုတာေၾကာင္႕ မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြ တိုးပြားေစတယ္ဆိုတာလည္း မွန္ကန္သလို ၊ ဒီအင္တာနက္ဆိုတာေၾကာင္႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အလြန္အားနည္းသြားတဲ႕ အခ်က္ေတြလည္းရွိေနပါၿပီ ။ လူေတြဟာ ဖုန္းေတြထဲမွာ အင္တာနက္ကို တစ္ခ်ိန္လံုး ဖြင္႕ထားတတ္တာေတြေၾကာင္႕ အျပင္သြားရင္း လမ္းသြားရင္းေတာင္ မ်က္လံုးက ဖုန္းက မခြာသူေတြ အမ်ားျပားကို ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ျဖစ္ေစ ၊ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ အျပင္မွာ လူခ်င္းေတြ႔ဆံုၾကခ်ိန္ေတြမွာ စကားေျပာဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ေအာင္ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႕ အလြန္က်ဴးအင္တာနက္ သံုးတတ္သူေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားလာပါတယ္ ။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးေတြမွာ တစ္ဘက္လူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဒီလူနဲ႕ဆံုဖို႕ကို ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားသြားပါၿပီ ။ * ဘာလဲဟ ။ ငါနဲ႕ တခါတေလ ေတြ႔တာကိုေတာင္ ဒီဖုန္းနဲ႕ အက္တာနက္ကိုဘဲ သည္းၾကီးမဲၾကီး သံုးေနတယ္ ။ ငါေျပာတာကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားပါဘူး* ဆိုတဲ႕ အေတြး လူတိုင္းျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္ ။ ဒီလိုေျပာတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ ကိုယ္ေတြ႔မို႕ပါ။ ကၽြန္မ အမ်ိဳးသားက အၿမဲေျပာပါတယ္ ။ ဖုန္းထဲမွာ သံုးတာကို အျပစ္မေျပာဘူးတဲ႕ ။ ေအး သူေနရာနဲ႕ သူသံုးရမယ္ ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ ေတြ႔ဆံုခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ဒီဖုန္းကိုဘဲ မင္းကလိေနမယ္ဆို တစ္ဘက္လူစိတ္ထဲ ဘယ္လိုေနမလဲတဲ႕ ။ အေရးတစ္ၾကီး စာျပန္ရိုက္ေနရေအာင္လည္း ေသေရး ရွင္ေရး ဘာမွမရွိပါပဲ လိုတာထက္ပိုလာရင္ လူျမင္လို႔ မသင္႕ေတာ္ဘူးလို႕ ေသခ်ာေျပာျပ သတိေပးခဲ႔ဘူးပါတယ္ ။ ဒီခ်ိန္ကစၿပီး အျပင္သြားရင္ ကားစီးရင္း ကလြဲရင္ ကၽြန္မအင္တာနက္ သံုးျခင္းကို ဆင္ျခင္ခဲ႕ပါတယ္ ။ ကားအခ်ိန္ၾကာၾကီး စီးရတဲ႕ အခါမ်ိဳးတြင္သာ အပ်င္းေျပ သံုးပါေတာ႕တယ္ ။ သတိထားမိတာေလး တစ္ခုရွိေသးတယ္ ။ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕ အမ်ိဳးသားေတြ ယွဥ္ရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိုၿပီး အခ်ိန္ေပးေနတတ္ၾကပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသားေတြက သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းသင္းေတြနဲ႕ ေတြ႔ၿပီဆို facebook gtalk တစ္ခုမွ သူတို႕ သတိမရေတာ႕ပါဘူး ။ မိန္းကေလးေတြထက္ စိတ္ကိုျဖတ္ႏိုင္တယ္လို႕ ထင္မိပါတယ္ ။ မိမိအိမ္မွာ ဘယ္လို သံုးသံုး ကိစၥမရွိေပမယ္႔ မိတ္ေဆြေတြ ေတြ႔ဆံုတဲ႕ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ ေတာင္မအားမလပ္သံုးေနတာေတြဟာ သူမ်ားကဲ႕ရဲ႕စရာျဖစ္ေနခဲ႕မယ္လို႕ ေတြးမိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ကၽြန္မဆင္ျခင္လိုက္မိပါေတာ႕တယ္ ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ႕ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကိစၥပါပဲ ။ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ ေဖာက္ျပန္တယ္လို႕ သတ္မွတ္ေနၾကပါသလဲ လို႕ ကၽြန္မ ေမးခ်င္မိပါတယ္ ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူခ်င္းေတြ႔တာမွ မဟုတ္တာ ၊ ထိရ ကိုင္ရတာမွ မဟုတ္တာ ဆိုတဲ႕ ေပါ႔တန္တန္ အေတြးေတြကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြးလာၾကတယ္ သိပ္ကို ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္ ။ မိမိခင္ပြန္း ၊ မိမိဇနီးသည္မွ တပါး တျခားေသာ အမ်ိဳးသား ၊ အမ်ိဳးသမီးတို႕ႏွင္႕ လိုအပ္တာထက္ ပိုတဲ႕ ဆက္ဆံေရး ၊ ေျပာဆိုျခင္း ၊ ခ်က္တင္ထဲက စကားလံုးေတြဟာလည္း ေဖာက္ျပန္ျခင္းကို မည္ေစပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းကို မိတ္ေတြ သူငယ္ခ်င္းလိုတာ ေျပာဆို ဆက္ဆံရမွာပါ ။ မိမိ ေယာကၤ်ား မိမိ မိန္းမ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္သာ ဆက္ဆံေျပာဆို အပ္သည္တို႕ကို တပါးေသာ သူတို႕ႏွင္႕ ေျပာဆို ဆက္ဆံ မိပါလွ်င္ ထုိသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ေယာကၤ်ား မိန္းမ သည္ အဘယ္မွာ သန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထား ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္တကြ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာရုပ္ ရွိႏုိင္အံ့နည္း။ ထိုသို႕ေသာ သူမ်ားသည္ ဥစၥာ ပစၥည္း၊ က်န္းမာေရး၊ ဂုဏ္သီတင္း စသည္တုိ႔မွ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ေစတတ္ဆိုတဲ႕ အခ်က္ေတြကို မေမ႔မေလ်ာ႕ ဆင္ျခင္သင္႕ပါေပဧ။္ ။ (ဓမၼေအးရိပ္) လင္ သည္လည္း လင္ က်င့္၀တ္ကုိ မခြ်တ္မယြင္း ေစာင့္ေရွာက္၍လည္းေကာင္း၊ မယားသည္လည္း မယားက်င့္၀တ္ကုိ မခြ်တ္မယြင္း ေစာင့္ေရွာက္၍လည္းေကာင္း၊ လူ႔က်င့္၀တ္ႏွင့္အညီ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ ကာမခ်မ္းသာကုိ ခံစားၾကရသည္။ ယင္းသုိ႔ ပညတ္ သေဘာအရတရားသျဖင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းျဖင့္ ၁။ လူတုိ႔၏ က်င့္၀တ္တရားမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းအက်ိဳး၊ ၂။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာရျခင္းအက်ိဳး၊ ၃။ ပစၥည္းဥစၥာတုိ႔သည္ တရားမဲ့ ကုန္ခန္းပ်က္စီးမႈမရွိ၍ အဖတ္တင္ျခင္းအက်ိဳး၊ ၄။ မေကာင္းမ၍ ဒုစရုိက္တုိ႔မွ လြတ္ကင္း၍ ယခုဘ၀၌လည္း မင္းျပစ္စုိးဒဏ္ စသည္တို႔မွ လြတ္ကင္းျခင္းအက်ိဳး၊ ၅။ ေနာက္ဘ၀၌လည္း ငရဲသုိ႔ မက်ေရာက္ရျခင္းအက်ိဳး၊ ၆။ သားသမီးေကာင္း ရရွိျခင္းအက်ိဳး၊ ၇။ ရရွိၿပီး သားသမီးတုိ႔သည္ ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းအက်ိဳး၊ စသည္ျဖင့္ မ်ားလွစြာေသာ ေကာင္းက်ိဳးေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ရရွိႏုိင္သည္။ လင္ႏွင့္မယားတုိ႔ ေဖာက္ျပန္က အျပစ္ရ၍ ထိန္းသိမ္းက ေကာင္းေသာအက်ိဳးရရွိပံုမ်ားကုိ ပရာဘ၀သုတ္မွ တင္ျပပါသည္။ (ဓမၼေအးရိပ္) ေယာက်ာၤး ၊ မိန္းမ လူတိုင္းလိုလိုတစ္ေန႔မွာ မိဘေနရာကို ေရာက္ေနၾကသလို ေရာက္လာၾကမယ္႕သူေတြ ခ်ည္းပါပဲ ။ တာ၀န္ယူေသာ စိတ္၊ ႐ုိးသားေသာ စိတ္တုိ႔ကို အရင္းခံ၍ သားသမီး အျပစ္မေရာက္ေအာင္ ေမတၱာျပ ဆံုးမတတ္သည့္ မိဘေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကဖို႕ အတြက္ ဘာမဟုတ္တဲ႕ ခ်က္တင္ထဲက စကားလံုးေတြ ၊ စကားသံေတြကို သာယာမေနၾကပါနဲ႕ ။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမည္တဲ႕ လမ္းေတြကို မေလွ်ာက္မိၾကပါေစနဲ႕ ။ ကၽြန္မတုိ႔ေတြဘ၀မွာ မေတာ္တဆမႈေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳရ၊ဆံုရခဲ့ဖူးမွာပါ ။ အေလးနက္ထားရမယ္႕ အရာကို တန္ဖိုးထား သိမ္းဆည္းထားသင္႔ေပမယ္႔ မိမိကို ျပန္လည္ဒုကၡေပးေစမယ္႕ အရာေတြကိုေတာ႕ မိမိတို႕ ေခါင္းထဲကေန အျမန္ဆံုးထုတ္ပစ္သင္႔ပါတယ္ ။အမွားနဲ႕ အမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ၾကဖို႕ သတိေလးေပးခ်င္ပါတယ္ ။ ဘာမဟုတ္တဲ႕ အေရးမပါတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ဇာမခ်ဲ႕ဘဲ အမွန္တရားေတြကို ျမင္နိုင္ၾကပါေစ ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက လူ႔ဘ၀ရခဲျခင္းကို ဒုလႅဘတရားငါးပါး ျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ (၁) ဘုရားႏွင့္မီဖို႔၊ ဘုရားရွင္၏သာသနာေတာ္အတြင္း က်ေရာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းျခင္း၊ (၂) သူေတာ္ေကာင္းတရားကိုၾကားနာဖို႔၊ ေထာင္ႏိိုင္ေသာ နားရွိဖို႔ လြန္စြာခဲယဥ္းျခင္း၊ (၃) လူသားအျဖစ္ရဖို႔ ခဲယဥ္းျခင္း၊ (၄) ယံုၾကည္ထုိက္ေသာ တရားမ်ားကို ယံုဖုိ႔ခဲယဥ္းျခင္း၊ မယံုၾကည္ထိုက္ေသာ အေမြေတြကို ယံုဖို႔ လြယ္ကူျခင္း၊ (၅) ရဟန္းအက်င့္ကိုက်င့္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းျခင္း။ စာဖတ္သူအားလံုးသည္ ရခဲလွသည့္ လူ႔ဘ၀မွာ အခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အ၀ ပိုင္ဆိုင္ ထားၾကသည္။ လူ႔ဘ၀တန္ဖိုးကိုသိကာ လူပီတေအာင္ ေနဖို႕အထူးလိုအပ္ပါတယ္ ။ေဖာက္ျပန္ျခင္းေတြ ကင္းေ၀းၿပီး အင္တာနက္ဆိုတာကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ ။ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားေတြနဲ႕ ကင္းေ၀းၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း ေဆာင္းပါးေလးကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါဧ။္ ။ မိတ္ေဆြတုမ်ား မိမိေဘးတြင္ ရွိေနျခင္းသည္ အႏ ၱရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သလို မိတ္ေဆြစစ္မ်ား မိမိေဘးတြင္ ရွိေနလွ်င္ ေဘးကင္းလံုၿခံဳသည္။ မွားေနသူေတြကို အမွားထဲက ႏိုးထေအာင္ ႏွိဳးေပးႏိုင္သူ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားေပၚေပါက္ပါေစ ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ၿပီးမိမိတို႕နဲ႕ သက္ဆိုင္သည္ဟု ယူဆသူမ်ား အမွားေတြထဲက ႏိုးထၾကပါေစ ။ မသက္ဆိုင္သူမ်ား ပတ္၀န္းက်င္ရွိ မွားေနသူေတြကို ႏွိဳးေပးနိုင္ၾကပါေစရွင္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

1."၀ဋ္ အၿမဲ ငရဲ အပ" ( ၀ထၳဳတို )

 ကေလးဂ်ာနယ္ပါ .............1."၀ဋ္ အၿမဲ ငရဲ အပ" ( ၀ထၳဳတို )

"၀ဋ္ အၿမဲ ငရဲ အပ" ( ၀ထၳဳတို ) ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္တစ္ေယာက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ စုေပါင္းအလွဴေလးရွိတာမို႕ အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနလိုက္ပံုမ်ား ။ မနက္ထဲက .ယားလို႕ေတာင္ မကုတ္ႏိုင္အားေသး ။ ကေလးေတြ ေဆာ႕ကစားေနတဲ႕ အသံေတြက ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာ ပြတ္ေလာရိုက္လို႔ ။ စုေပါင္းရွင္ျပဳပြဲေလးမို႕ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ဘယ္သူ႕မွ မအားၾကပါ ။ ကေလးေတြ အတြက္ေတာ႕ လြတ္လပ္ေရးေန႔ေပါ႔ ။ ကိုရင္၀တ္ရမယ္႕ကေလးေတြမို႕ သူတို႕ကိုလည္း လစ္လ်ဳ႕မထားရဲျပန္ ။ မ်က္လံုးေထာင္႔တစ္ေနရာကေန မၾကာခဏ သတိထားၾကည္႔ေနရပါသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေဆာ႕ႏိုင္ၾကတဲ႕ ကေလးေတြပါပဲ ။ အလုပ္ေတြထဲ ခဏေလး နစ္ေမ်ာသြားမိသည္ ။ သတိရလို႕ သူတို႔ေလးေတြကို ရွာေဖြမိေတာ႕ တစ္ေယာက္မွ ျမင္ကြင္းထဲမွာ မေတြ႔ရေတာ႕ပါဘူး ။ * ဟ * ဒီကေလးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပန္မလဲ။ ရွာမွဘဲ ဆိုတဲ႕အေတြးနဲ႕ လုပ္လက္စ အလု္ပေတြကို ပစ္ခ်ကာ ရွာပံုေတာ္ဖြင္႕ရျပန္ေပါ႔ ။ *ေဟာ * ေတြ႔ပါၿပီ ။ ေက်ာင္း၀န္းရဲ႕ ေနာက္ဘက္ေတာစပ္က အပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာ။ အုပ္စုလိုက္ စုစုေ၀းေ၀း ။ ေခါင္းေလးေတြ ကိုယ္ဆီ အေပၚကို ေမာ႕ၾကည္႕ေနၾကသည္ ။ ဘာသံမွ မထြက္ဘဲ ျငိမ္သက္လို႕ ။ *အယ္ * ဒီကေလးေတြ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကပါလိမ္႔ ။ အေတြးနဲ႕ အနားကို ေသခ်ာကပ္ ၾကည္႔ေတာ႔မွ သေကာင္သားေလးေတြ ထဲက တစ္ေယာက္က အပင္ေပၚက စာကေလးကို ေလးဂြနဲ႕ေသခ်ာ ခ်ိန္လို႕ ။ ငွက္ပစ္ဖို႕ လုပ္ေနၾကေလရဲ႕ ။ *ဟဲ႕ ကေလးေတြ * ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္ ေခၚသံၾကားေတာ႕ ကေလးေတြ အားလံုးတစ္ညီတညြတ္ထဲ လွည္႔ၾကည္႕လာၾကသည္ ။ လက္ထဲ ေလးဂြကိုင္ထားတဲ႕ကေလးကလည္း ေလးဂြေလးကို သူေနာက္ဘက္သို႕ ခ်က္ခ်င္း ဖြတ္လိုက္ပါေတာ႔သည္ ။ * ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲကြ ။ ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္ ကမင္းတို႔ ပ်င္းေနၿပီထင္လို႕ ပံုေျပာျပမယ္ ဆိုၿပီး လို္က္ရွာေနတာ ။ မင္းတို႕က ဒီေရာက္ေနၾကတာကို * ပံုေျပာျပမယ္ဆိုတဲ႕ စကားသံကို ၾကားတာနဲ႕ ကေလးေတြအားလံုး ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္နားကို ခ်က္ခ်င္း စုေ၀းေရာက္လာၾကသည္ ။ *ကဲ လာၾက ။ ဟိုး သစ္ပင္ေအာက္မွာ သြားထိုင္ၾကမယ္ * ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္နဲ႕ ကေလးေတြ အရိပ္ေကာင္းတဲ႕ ခေရပင္ၾကီးေအာက္မွာ ထိုင္ၾကသည္ ။ ေနရာယူၿပီးသည္ဆိုတာနဲ႕ ဦးေလး ဖိုးေက်ာ္ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို အစခ်ီေျပာျပမိေတာ႕ သည္ ။ * လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ငွက္ေတြကို ေလေသနပ္တစ္လက္နဲ႕ လိုက္ပစ္တတ္တဲ႕ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ သူမိဘေတြက ၀ယ္ေပးထားတဲ႕ ေလေသနပ္ေလးကို သူက သိပ္သေဘာက်တာတဲ႕ေလ ။ ေက်ာင္းပိတ္ျပီဆိုတာနဲ႕ ေလေသနပ္တစ္လက္ ပုခံုး ေပၚထမ္းၿပီး ငွက္ေတြလိုက္ပစ္ေနေတာ႕တာဘဲတဲ႕ ။ တစ္ေန႔မွာေတာ႕ ငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ကို အရွင္ဖမ္းမိလာသတဲ႕ေလ ။ ၿပီးေတာ႕ ငွက္ေလးကို ၾကိဳးခ်ည္သတဲ႕ ။ ၿပီးေတာ႕ အပင္တစ္ခုမွာ ေဇာက္ထိုးဆြဲထားလိုက္သတဲ႕ေလ ။ ငွက္ေလးကိုခ်ည္ထားတဲ႕ ေရွ႕တည္႔တည္႔မွာ သူကထိုင္ၿပီး ငွက္ေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ ကို ေလေသနပ္ နဲ႕ မမွန္မခ်င္းကို ပစ္ေနသတဲ႕ ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ အဲဒီငွက္ေလး ေျခေထာက္ကို ေလေသနပ္ က်ည္ဆံ မွန္သြားခဲ႔တယ္ ။ သူပစ္လိုက္တာ ထိမွန္သြားလို႕ သိပ္ကို ေပ်ာ္ရြင္ေနတာေပါ႔ ။ သူ႕ ေလေသနပ္ၾကီး မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ေက်နပ္ေနတုန္းမွာ သူကို ေကာင္းေကာင္း "၀ဋ္ * လည္ေတာ႔တာပဲ။ဘိုးေတာ္ေတြ ထိုင္သလို ထိုင္ေနတဲ႕သူဖေနာင္႕ ေပၚေလေသနပ္ကိုတင္ၿပီး ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည္႕ၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတုန္းမွာ သူ႕လက္ေတြ ေသနပ္ ေမာင္းကို အမွတ္မထင္ ႏွိပ္မိသြားခဲ႔တယ္ ။ သူစိတ္ထဲမွာ ေသနပ္ေျပာင္းကို အေပၚေထာင္ထားတယ္လို႕ ထင္ခဲ႔ေပမယ္႔ အမွန္တစ္ကယ္ က ေသနက္ေျပာင္းက သူဖေနာင္႔ကို ခ်ိန္ထားတာျဖစ္ေနခဲ႕တယ္ ။ ဒီမွာဘဲ ေသနပ္က်ည္ဆံ“ဟာ သူ႕ဖေနာင္႕ထဲကို တည္႔တည္႔မတ္မတ္ၾကီး ၀င္သြား ေတာ႕တာပါပဲ ။ ထူပူၿပီး ဖေနာင္႕ထဲက က်ည္သံကို ေထာင္႕စူးနဲ႕ ဆြဆြထုတ္ၾကည္႔တယ္ ။ မရဘူးတဲ႕ေလ ။ က်ည္ဆံကို ဆြေလ က်ည္ဆံက အထဲသို႕ ပို၀င္ေလဘဲ ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ မိဘေတြကို ေျပာျပရေတာ႕တာေပါ႔ ။ ဒီမွာဘဲ ခ်က္ခ်င္းေဆးရံုကို ေျပးရေတာ႕တာပဲ ။ ေဆး၇ံုကိုေရာက္တယ္ဆိုရင္ ဖေနာင္႕ ထဲက က်ည္သံကို ခြဲထုတ္ခဲ႔ရတယ္ ။ ဖေနာင္႕ဆိုတာ အေၾကာစံုမို႕ ေမ႔ေဆးေပးၿပီး ေသခ်ာ ထုတ္ခဲ႔ရတယ္ ။ "၀ဋ္ *ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းလိုက္သလဲ ။ ေန႔မကူးဘဲ ခ်က္ခ်င္းကို "၀ဋ္ *လည္ေစခဲ႔တယ္ ကေလးတို႕ေရ။ ဒီေတာ႕ သားတို႕လည္း ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ မၾကံဳရေအာင္ သူလိုမ်ိဳးေတြ မလုပ္မိေအာင္ေနၾကရမယ္ေနာ္ ။ * စိတ္၀င္တစ္စားနားေထာင္ေနတဲ႕ ကေလးေတြ ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြမွာ ေၾကာက္ရြံ႔မွဳေတြက အထင္သားေပၚလြင္လို႔ ။ တစ္ညီတညြတ္တည္း ေခါင္းညိတ္ၾကရွာသည္ ။ *ကဲ ပံုျပင္ေလးကေတာ႕ ဒါပါဘဲကြယ္ ။ ေက်ာင္းထဲ သြားၾကေတာ႕ ထမင္းစားၾကရေအာင္ * ကေလးေတြ ထြက္သြားေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ ဆက္ထိုင္ေနမိပါသည္ ။ ဒီပံုျပင္ေလး ထဲက "၀ဋ္ *လည္ခဲ႔ေသာသူသည္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ ။ သိပ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္း တဲ႕ "၀ဋ္ *လည္ျခင္းပါပဲ ။ ေန႔ေတာင္မကူးခဲ႔ပါဘူး ။ ခုျပန္ေတြးရင္ေတာင္ ခ်က္ခ်င္းၾကက္သီး ထမိေအာင္ တုန္လွဳပ္ခဲ႔မိပါသည္ ။ ဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ အဘြားက ဆံုးမခဲ႔တာေလးကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ အသံထဲ စြဲေနေအာင္ မွတ္မိေနခဲ႕ပါသည္ ။ *ဒီမယ္ ေျမး ။ "၀ဋ္ *ဆိုတဲ႔ အရာဟာ ခ်က္ခ်င္းလည္တတ္တယ္ ။ ခု သိၾကားသာသနာ႕ကို ေရာက္ေနၿပီ ။ "၀ဋ္ *ဆိုတာ ေနာင္႕ဘ၀မကူးေတာ႕ဘူး ။ ဒီဘ၀မွာဘဲ လည္တတ္တယ္ဆို တာ ငါ႕ေျမးကိုယ္ေတြ႔ဘဲေနာ္ ။ ဘြားဘြားေျပာျပမယ္ ။ '၀ဋ္ ' ဆုိသည္မွာ ' ၀ဋ'ၬ ဟူေသာ ပါဠိစကားမွ ဆင္းသက္လာတယ္ ။ သံသရာ လည္ပတ္ျခင္း၊ အေၾကာင္းျပီး အက်ိဳး - အက်ိဳးျပီးအေၾကာင္း ဆက္စပ္ျဖစ္ပ်က္ျခင္း၊ မေကာင္းမွုျပဳသည့္အတြက္ သံသရာဘ၀ခရီး၌ ဆုိးက်ိဳးတစံုတရာကို ခံစားရျခင္း စေသာ အဓိပၸါယ္မ်ား ရွိတယ္ ။ ၀ဋ္ သံုးမ်ိဳးရွိတယ္ - (၁) ကိေလသ၀ဋ္ (အ၀ိဇၨာ) တဏွာ၊ ဥပါဒါန္သံုးပါး၊ (၂) ကမၼ၀ဋ္ (ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံ)၊ (၃) ၀ိပါက၀ဋ္ (အက်ိဳးတရားမ်ား)၊ ၀ဋ္ သည္ ေနာက္ဆံုးအခ်က္ ၀ိပါက၀ဋ္ (အက်ိဳးတရားမ်ား) နွင့္သက္ဆုိင္ေနတယ္ ။ '၀ဋ္' နွင့္ '၀ိပါက' ဆိုတဲ႕ စကားလံုး ကြဲျပားေပမယ္႕ ဘေဘာအဓိပၸါယ္ မကြဲျပားဘူး ။ဒါေၾကာင္႕ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ဒုကၡၾကီးစြာ ခံစားေနရလွ်င္ '၀ဋ္ခံေနရတယ္၊ ၀ဋ္ၾကီးတယ္' လို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္ ။ 'သူတပါးကို မညွင္းဆဲနဲ ့၊ ၀ဋ္ လိုက္တတ္တယ္၊ ၀ဋ္ မွာအျမဲ ငရဲမွာ အပတဲ ့'ေျမးေရ ။ တစံုတေယာက္သည္ တစံုတစ္ေယာက္အား ျပစ္မွားမိခဲ႕လွ်င္လည္း ထုိသူဟာ ငရဲ၌ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားရတတ္တယ္ ။ ငရဲကေန လြတ္ခဲ႕လွ်င္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ကို ျပဳမိခဲ ့ေသာ အကုသုိလ္အားေလ်ာ္စြာ ခံစားရတတ္ျပန္တယ္ ။ ဒီလို ခံစားရျခင္းကိုပင္ ၀ဋ္ လို႕ ေခၚၾကတယ္ ေျမး ။ ဒီ ၀ဋ္ ေခၚ မေကာင္းမွုအက်ိဳးကို ဘယ္သူမွ ေရွာင္လြဲလို႕ မရနုိင္ဘူး ။ မိမိျပဳခဲ ့ေသာ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ငရဲသို ့ က်ေရာက္ရံုမွ်ျဖင့္ မျပီးေသးျပန္ဘူး ။ အခြင့္သင့္ေသာ ဘ၀တြင္ေတြမွာလည္း ၀ဋ္ ေခၚ ဆင္းရဲဒုကၡတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ဆက္လက္ၿပီးခံစားၾကရေသးတယ္ ။ မခံစားရေအာင္ ဘယ္သူမွ မေရွာင္လႊဲနုိင္ၾကဘူး ေျမး ။ ဒါေၾကာင္႕ "၀ဋ္မွာ အျမဲ ငရဲမွာ အပ" လို႕ ေရွးလူၾကီးေတြက ဆိုခဲ႔ၾကတာေပါ႔ကြယ္ * ဘြားဘြားဆံုးမခဲ႕တဲ႕ "၀ဋ္မွာ အျမဲ ငရဲမွာ အပ"ဆိုတဲ႕ စကားသံေလးဟာ မၾကာခဏဆိုသလို ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ ျမည္ဟိန္းေနတတ္ခဲ႔ပါေတာ႔သည္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဘာသာေရးအဆံုးမမ်ားကို ကုိငယ္ဆိုဒ္မွ မွတ္သားေလ႔လာပါသည္ ။

2.အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ( ၀ထၳဳတို )

 2.အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ( ၀ထၳဳတို )

အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ( ၀ထၳဳတို ) ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) အို ! ဆိုတဲ႕ အာေမဋိတ္သံေလး တစ္ခု ကၽြန္မရင္ထဲ ျမည္ဟိန္းသြားခဲ႕သည္ ။ကၽြန္မ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားပြဲတစ္ခုမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသူ ေကာင္းေလး သံုးေယာက္ ။ ဒီထဲက တစ္ေယာက္ေသာ သူ ။ ေခ်ာလိုက္တာ ဆိုတဲ႕ စကားလံုးထက္ ပိုၿပီး ၿပီးျပည္႔စံုေအာင္ ေခ်ာေမာေျပျပစ္သူေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ။ ျဖဴေဖြးသန္႕စင္ေနတဲ႕ အသားေရက အစျပဳလို႕ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြက အဆံုး အျပစ္ဆိုဖြယ္ တစ္ခုမွ မရွိေအာင္ အလြန္ၾကည္႔ေကာင္းပါဧ။္ ။ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ဆြဲေဆာင္မွဳ အျပည္႕ ။ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ဟန္ပါပါ ဖြာရွိုက္ေနပံုက အစ ၾကည္႔ေကာင္းလွေပသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနတဲ႕ သူကေတာ႕ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို သတိ ထားမိပံု မေပၚ ။ ဒီေတာ႕ သူကို ေငးၾကည္႔ဖို႕ အခြင္႕ေရးေတြ ကၽြန္မ အျပည္႕၀ ။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္သက္မိ တဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳး ကၽြန္မဘ၀မွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် မရွိခဲ႕ဘူးပါ ။ သူဆီမွာ ရွိေနတဲ႕ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက တျခားေနရာတစ္ခုကို ေရြ႔လ်ားဖို႕ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိဧ။္ ။ သူတို႕ ဆိုင္ထဲက ထြက္ဖို႕ ျပင္တာနဲ႕ ျငိမ္သက္ေနတဲ႕ ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြကလည္း အလိုလို လွဳပ္ရွားလာၾကသည္ ။ သူတို႕သြားတဲ႕ ေနာက္ကေန မသိမသာ လိုက္ၾကည္႕ေနမိ ခဲ႕သည္ ။ IOI shopping mall PUCHONG ရဲ႕ ဒုတိယထပ္က Beauty salon တစ္ခုထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားၾက ပါၿပီ ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ အဲဒီဆိုင္ေရွ႔က ပတ္လမ္းေလးမွာ ခံုတန္လ်ားေတြ ရွိေနခဲ႕သည္ ။ ထိုခံုေလးကေန သူကို ကၽြန္မ ဆက္ေငးေနမိပါသည္ ။ အဲဒီ Beauty salon က သူတို႕ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္ေလး ျဖစ္ေနခဲ႕ျပန္သည္ ။ မိန္းကေလးေတြေကာ ေယာက်ာ္းေလးေတြကိုပါ ဆံပင္အလွျပင္ေပးေနတဲ႕ သူကို ၾကည္႔ေနတဲ႕ ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ဟာ * ေငး *တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမလားလို႕ ေတြးလိုက္မိပါ သည္ ။ ေငး တစ္ေယာက္နဲ႕ တူတဲ႕ အျပဳမွဳမ်ိဳး သူဆီမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေတြ႔ရျပန္ဘူး ။ ၀ါသနာပါလို႕ ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ျဖစ္တယ္ ထင္ပါတယ္ ဆိုတဲ႕ ေျဖသိမ္႔ အေတြးတစ္ခုနဲ႕ ျပန္လာခဲ႕ပါသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေပမယ္႔ ကၽြန္မစိတ္ေတြက သူဆီမွာဘဲ က်န္ေနခဲ႔မိဧ။္ ။ ကၽြန္မဟာ သူမ်ားႏုိုင္ငံမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ႕ အတြက္ ေသခ်ာေနတာက သူနဲ႕ ကၽြန္မ ဘာသာ မတူနိုင္ဘူး ဆိုတဲ႕ အသိတစ္ခု ကၽြန္မေခါင္းထဲကို အရင္၀င္လာပါသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြ႔ခ်င္ေနမိဧ။္ ။ တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ပိတ္ရက္ရွိသူ ကၽြန္မအဖို႕ သူကို ျမင္ရဖို႕ဆိုတာ အခြင္႔ေရးနည္းပါး လွဧ။္ ။ ေသခ်ာသြားတာကေတာ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ပိတ္ရက္တိုင္းမွာ သူရွိေနမယ္႕ ေနရာကို ေရာက္ေနေတာ႕မည္ ဆိုတာပါပဲ ။ ဒီခ်ိန္ကစလို႕ တနဂၤေႏြတိုင္းကို ကၽြန္မ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္လာပါသည္ ။ တနဂၤေႏြ တိုင္း သူဆိုင္မ်က္ေစာင္းထိုးက ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ ကၽြန္မရွိေနတတ္ပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ ရူးသလဲ ။ လွဳပ္ရွားမွဳမရွိခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္မႏွလံုးသားတစ္စံုဟာ သူနဲ႕ေတြ႔မွ စတင္ အလုပ္လုပ္တတ္ ခဲ႕သည္ ။ ကၽြန္မ သူကို သိပ္ခ်စ္သည္ ။ အခ်စ္ဆိုတဲ႕ အရသာကို ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ပါသည္ ။ တစ္ပတ္မွာ ေျခာက္ရက္တိတိ သူ႕ကို လြမ္းရတဲ႕ ေ၀ဒနာကို ကၽြန္မ မက္ေမာသည္ ။ သူ သိသိ မသိသိ သူကို ကၽြန္မခ်စ္ေနရတာကိုလည္း ၾကည္ႏူးမိပါသည္ ။ သူဆိုင္ေရွ႔က ခံုတန္းလ်ား ေလးမွာ ကၽြန္မရဲ႕ ပိတ္ရက္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစရတာ ကၽြန္မအတြက္သိပ္ကို ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနခဲ႕ပါဧ။္ ။ မနက္ခင္းေလး တစ္ခုကေန အစျပဳကာ သူကို ေတြ႔ခဲ႕ရသည္ ။ အမွတ္မထင္ အခိုက္တန္႔ေလး မွာဘဲ သူကို ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္သြားခဲ႔သည္ ။ မစခင္ထဲက သိမ္းေနရတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ဇာတ္လမ္း။ ရင္နာနာနဲ႕ ကေနရသလိုပါပဲ ။ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူဘက္က ကၽြန္မကို ခ်စ္လာခဲ႕သည္ဆိုရင္ေတာင္ လက္ခံဖို႕ ကၽြန္မ အသိ ေတြက ခြင္႔မျပဳၾကပါဘူး ။ အေ၀းကေန သူမသိေအာင္ ခ်စ္ေနရတဲ႕ ဘ၀ေလးကိုဘဲ ေက်နပ္ ေနမိသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံ အမွတ္မထင္ အၾကည္႕ခ်င္းစံုမိတဲ႕ အၾကိမ္တိုင္း ပရမ္းပတာ ခုန္သြားတတ္သည္႕ ကၽြန္မ ရင္ခုန္သံေတြကို သူၾကားမ်ား သြားေလမလားလို႕ စိုးရိမ္ခဲ႔ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပါပဲ ။ အမွတ္မထင္ ေတြ႕ဆံုမွဳေတြကို အဆံုးသတ္ေစဖို႕ ရာဇသံတစ္ခု က်လို လာခဲ႔ပါၿပီ ။ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္ရပါေတာ႔မည္ ။ သူနဲ႕ ခြဲရမယ္ဆိုတဲ႕ အသိက ကၽြန္မ အတြက္ ခံစားရဆိုးတဲ႕ ေဆးခါးၾကီး တစ္ခြက္လိုပါပဲ ။ အမွတ္မထင္ ခ်စ္ခဲ႔ရေပမယ္႕ ကၽြန္မ သူကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ပါဧ။္ ။ သူနဲ႕ ကၽြန္မအတြက္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုခြင္႔ရတဲ႕ တနဂၤေႏြေလးမွာ သူကို ၾကည္႕ေနၾက ခံုေလးမွာ ထိုင္ရင္း သူပံုေလးတစ္ပံုကို အမိရ ဓာတ္ပံု ရိုက္ယူ ခဲ႕ပါသည္။ သူရွိတဲ႕ ဆိုင္ေလးထဲကို ကၽြန္မ ၀င္ခဲ႕သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ ျပင္ေပးတဲ႕ ဆံပင္ေလးကို ကၽြန္မ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါသည္ ။ အဲဒီေနာက္ဆံုး ေတြ႔ဆံုမွဳေလးဟာ ကၽြန္မ အတြက္ အဓိပၸါယ္ မ်ားစြာ ရွိေစခဲ႔ပါသည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ ကၽြန္မဆံႏြယ္ေလးေတြကို ျပဳျပင္ေပးေနတဲ႔ အခ်ိန္ဟာ သူနဲ႕ ကၽြန္မ အတြက္ ေနာက္ဆံုး အနီးကပ္ေနခြင္႕ရရွိျခင္းဆိုတဲ႕ အသိ၀င္ေရာက္လာေတာ႕ ကၽြန္မ ရင္ေတြ တုန္ရီေမာဟိုက္လာဧ။္ ။ စြဲလန္းျမတ္နိုးရလြန္းသူ ခ်စ္သူေလးရယ္ ငါရင္ေတြ တစ္စစီ ကြဲေၾကခဲ႔ရပါၿပီ ။ သူကို ကၽြန္မ ရင္ထဲမွာ နာမည္ေလး တစ္ခုကို တိတ္တခိုးေလး ေပးထားမိပါသည္ ။ * ေကာင္ေလး * ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ ေကာင္ေလး ေပါ႔ ။ ေကာင္ေလး ရယ္ မင္းအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနရရင္ေတာင္ ကၽြန္မက ၾကည္ႏူးေနတတ္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ဆိုင္ေလးထဲက ျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္မေျခလွမ္းတိုင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ႕ေနခဲ႕ပါၿပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ အမိေျမကို ျပန္ေရာက္ခဲ႔ရပါၿပီ ။ ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ကၽြန္မ ပထမဆံုးလုပ္ျဖစ္တာက ဖုန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႕ ေကာင္ေလးပံုေလးကို လူတစ္ရပ္စာေလာက္ အျမင္႕ ရွိတဲ႕ ဓာတ္ပံု သြားထုတ္ခဲ႔သည္ ။ ေကာင္ေလးပံုေလးကို ကၽြန္မ အခန္းထဲမွာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်ိတ္ဆြဲထား ခဲ႕သည္ ။ ေန႕တစ္ေန႕ကို အစျပဳတယ္ဆိုရင္ဘဲ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာေလးကို အရင္ဆံုးေတြ႕ ျမင္ခြင္႕ရေနခဲ႕တာဟာ ကၽြန္မအတြက္ ဘုရားေပးတဲ႕ ဆုတစ္ခုလိုပါပဲ ။ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြ ဘယ္လို ေျပာင္းေျပာင္း ကၽြန္မရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းတရားကေတာ႕ ျမဴမွဳန္တစ္မွဳန္စာေတာင္မွ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိခဲ႔ပါ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း ကိစၥကို ကၽြန္မအိမ္က ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႕ တိုက္တြန္းေစ ကာမူ ကၽြန္မေခါင္းထဲက အဲျပီးတိုင္ ထုတ္ပယ္ထားပစ္ခဲ႕သည္ ။ ကၽြန္မခ်စ္တဲ႕ သူကို မပိုင္ဆိုင္ရရင္လည္း ေနပါေစ ။ ကၽြန္မ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ သူကိုလည္း ဘယ္ေတာ႕မွ ကၽြန္မ လက္မထပ္လိုပါ ။ ကၽြန္မ ရင္ထဲတြင္ ေကာင္ေလးကို တိတ္တခိုးေလး ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနပါၿပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္ေတြထဲမွာ စိတ္ေရာ လူပါ ႏွစ္ထား ခဲ႕သည္ ။ ရက္ကိုလစား ၊ လကို ႏွစ္စား ၊ အခ်ိန္ေတြ အခ်ိန္ေတြ အကုန္ၿမန္လိုက္တာ ခုဆို ကၽြန္မ အသက္ 45တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ ။ ေကာင္ေလးကို ခ်စ္တဲ႕ အခ်စ္ေတြကလည္း ေအခ်မ္းစြာ တည္ျမဲေနဆဲ ပါပဲ ။ ေကာင္ေလးအေပၚထားတဲ႕ ျမတ္ႏိုး တြယ္တာမွဳဟာ ကၽြန္မ စိတ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြကို သာ ေပးေစခဲ႔ပါသည္ ။ ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ကူးယဥ္ ရူးသြပ္မိခဲ႔ သလဲဆိုရင္ မေလးရွားကေနျပန္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း လုပ္ျဖစ္ သမွ် အလွဳတိုင္းမွာ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို အမွဴးထားကာ ေကာင္ေလး ႏွင္႕ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္ နာမည္ ေတြနဲ႔ခ်ည္း လွဴဒါန္းျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြဟာ အခိုက္တန္႕ေတြ႔ဆံုမွဳ ေလးတစ္ခုဆိုေပမယ္႕ ၿပန္ေတြးမိတ္ိုင္း ေက်နပ္ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႕ရပါသည္ ။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြနဲ႕ ျပည္႔ႏွက္ေနခဲ႔ရသူပါ ။ သူ ကၽြန္မကို ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္မသူ႕ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ေအာင္ကို ကၽြန္မအခ်စ္ေတြ အားလံုးသူ႕ဆီမွာ ပံုေအာခဲ႕မိတာပါ ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိသည္ း ႏွလံုးသားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကို လြတ္လပ္စြာ ခံစားခ်စ္တတ္ခဲ႕ေသာ္ညားလည္း အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထား ျခင္းကိုလည္း ကၽြန္မ ေက်နပ္စြာ နာခံႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။ ဘာသာတရား မတူညီ ။ လူမ်ိဳးမတူညီ တဲ႕ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ၾကျဖဴခဲ႔ပါလွ်င္ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္ျခင္းေတြ ခုခ်ိန္ထိ ခိုင္ျမဲႏိုင္ဖို႕ မေသခ်ာပါ ။ ဘ၀အေဖာ္မြန္ေရြးၾကတဲ႕ေနရာမွာ သစၥာေမတၱာေတြ အေရးပါၾက သလို ဘာသာတရားတူညီမွဳ ၊ လူမ်ိဳးတူညီမွဳဆိုတာေတြဟာလည္း အဓိကေနရာမွာ ရွိေနပါ သည္ ။ ဒါေတြကို လစ္လွ်ဴရွဳ႕ထားဖို႔ကို ႏွလံုးသားက လွိဳးေဆာ္ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္အသိက ေတာ႕ ျငင္းဆန္ေနခဲ႔ပါသည္ ။ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာဆရာၾကီး အဲလ္ဖရက္တင္နီဆင္(Alfred Tennyson) က “ ခ်စ္ျပီးေတာ႕ ယင္းအခ်စ္ကိုဆံုးရံႈးလုိက္ ရျခင္းသည္ ဘယ္ေတာ႕မွ မခ်စ္ဘူးတာထက္ေတာ႕ ပိုေကာင္းပါသည္” ဟုဆိုခဲ႕ဖူးပါသည္။ ကၽြန္မသည္လည္း အခ်စ္ကို ေတြ႔ရွိခံစားခဲ႕ဖူးပါသည္ ။ ခုခ်ိန္ထိလည္း ျမတ္ႏိုးစြာ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔အရာကို တန္ဖိုးထား ေနခဲ႔ပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔ အရာကို ဖမ္းဆုပ္ ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ကိုေတာ႕ ဘယ္ေသာ အခါမွ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေတာ႕မည္မဟုတ္ပါ ။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ကၽြန္မသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႕ေသာ ေၾကာင္႕ပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) Photo: အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ( ၀ထၳဳတို ) ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) အို ! ဆိုတဲ႕ အာေမဋိတ္သံေလး တစ္ခု ကၽြန္မရင္ထဲ ျမည္ဟိန္းသြားခဲ႕သည္ ။ကၽြန္မ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားပြဲတစ္ခုမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသူ ေကာင္းေလး သံုးေယာက္ ။ ဒီထဲက တစ္ေယာက္ေသာ သူ ။ ေခ်ာလိုက္တာ ဆိုတဲ႕ စကားလံုးထက္ ပိုၿပီး ၿပီးျပည္႔စံုေအာင္ ေခ်ာေမာေျပျပစ္သူေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ။ ျဖဴေဖြးသန္႕စင္ေနတဲ႕ အသားေရက အစျပဳလို႕ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြက အဆံုး အျပစ္ဆိုဖြယ္ တစ္ခုမွ မရွိေအာင္ အလြန္ၾကည္႔ေကာင္းပါဧ။္ ။ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ဆြဲေဆာင္မွဳ အျပည္႕ ။ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ဟန္ပါပါ ဖြာရွိုက္ေနပံုက အစ ၾကည္႔ေကာင္းလွေပသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနတဲ႕ သူကေတာ႕ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို သတိ ထားမိပံု မေပၚ ။ ဒီေတာ႕ သူကို ေငးၾကည္႔ဖို႕ အခြင္႕ေရးေတြ ကၽြန္မ အျပည္႕၀ ။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္သက္မိ တဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳး ကၽြန္မဘ၀မွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် မရွိခဲ႕ဘူးပါ ။ သူဆီမွာ ရွိေနတဲ႕ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက တျခားေနရာတစ္ခုကို ေရြ႔လ်ားဖို႕ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိဧ။္ ။ သူတို႕ ဆိုင္ထဲက ထြက္ဖို႕ ျပင္တာနဲ႕ ျငိမ္သက္ေနတဲ႕ ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြကလည္း အလိုလို လွဳပ္ရွားလာၾကသည္ ။ သူတို႕သြားတဲ႕ ေနာက္ကေန မသိမသာ လိုက္ၾကည္႕ေနမိ ခဲ႕သည္ ။ IOI shopping mall PUCHONG ရဲ႕ ဒုတိယထပ္က Beauty salon တစ္ခုထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားၾက ပါၿပီ ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ အဲဒီဆိုင္ေရွ႔က ပတ္လမ္းေလးမွာ ခံုတန္လ်ားေတြ ရွိေနခဲ႕သည္ ။ ထိုခံုေလးကေန သူကို ကၽြန္မ ဆက္ေငးေနမိပါသည္ ။ အဲဒီ Beauty salon က သူတို႕ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္ေလး ျဖစ္ေနခဲ႕ျပန္သည္ ။ မိန္းကေလးေတြေကာ ေယာက်ာ္းေလးေတြကိုပါ ဆံပင္အလွျပင္ေပးေနတဲ႕ သူကို ၾကည္႔ေနတဲ႕ ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ဟာ * ေငး *တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမလားလို႕ ေတြးလိုက္မိပါ သည္ ။ ေငး တစ္ေယာက္နဲ႕ တူတဲ႕ အျပဳမွဳမ်ိဳး သူဆီမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေတြ႔ရျပန္ဘူး ။ ၀ါသနာပါလို႕ ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ျဖစ္တယ္ ထင္ပါတယ္ ဆိုတဲ႕ ေျဖသိမ္႔ အေတြးတစ္ခုနဲ႕ ျပန္လာခဲ႕ပါသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေပမယ္႔ ကၽြန္မစိတ္ေတြက သူဆီမွာဘဲ က်န္ေနခဲ႔မိဧ။္ ။ ကၽြန္မဟာ သူမ်ားႏုိုင္ငံမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ႕ အတြက္ ေသခ်ာေနတာက သူနဲ႕ ကၽြန္မ ဘာသာ မတူနိုင္ဘူး ဆိုတဲ႕ အသိတစ္ခု ကၽြန္မေခါင္းထဲကို အရင္၀င္လာပါသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြ႔ခ်င္ေနမိဧ။္ ။ တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ပိတ္ရက္ရွိသူ ကၽြန္မအဖို႕ သူကို ျမင္ရဖို႕ဆိုတာ အခြင္႔ေရးနည္းပါး လွဧ။္ ။ ေသခ်ာသြားတာကေတာ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ပိတ္ရက္တိုင္းမွာ သူရွိေနမယ္႕ ေနရာကို ေရာက္ေနေတာ႕မည္ ဆိုတာပါပဲ ။ ဒီခ်ိန္ကစလို႕ တနဂၤေႏြတိုင္းကို ကၽြန္မ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္လာပါသည္ ။ တနဂၤေႏြ တိုင္း သူဆိုင္မ်က္ေစာင္းထိုးက ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ ကၽြန္မရွိေနတတ္ပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ ရူးသလဲ ။ လွဳပ္ရွားမွဳမရွိခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္မႏွလံုးသားတစ္စံုဟာ သူနဲ႕ေတြ႔မွ စတင္ အလုပ္လုပ္တတ္ ခဲ႕သည္ ။ ကၽြန္မ သူကို သိပ္ခ်စ္သည္ ။ အခ်စ္ဆိုတဲ႕ အရသာကို ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ပါသည္ ။ တစ္ပတ္မွာ ေျခာက္ရက္တိတိ သူ႕ကို လြမ္းရတဲ႕ ေ၀ဒနာကို ကၽြန္မ မက္ေမာသည္ ။ သူ သိသိ မသိသိ သူကို ကၽြန္မခ်စ္ေနရတာကိုလည္း ၾကည္ႏူးမိပါသည္ ။ သူဆိုင္ေရွ႔က ခံုတန္းလ်ား ေလးမွာ ကၽြန္မရဲ႕ ပိတ္ရက္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစရတာ ကၽြန္မအတြက္သိပ္ကို ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနခဲ႕ပါဧ။္ ။ မနက္ခင္းေလး တစ္ခုကေန အစျပဳကာ သူကို ေတြ႔ခဲ႕ရသည္ ။ အမွတ္မထင္ အခိုက္တန္႔ေလး မွာဘဲ သူကို ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္သြားခဲ႔သည္ ။ မစခင္ထဲက သိမ္းေနရတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ဇာတ္လမ္း။ ရင္နာနာနဲ႕ ကေနရသလိုပါပဲ ။ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူဘက္က ကၽြန္မကို ခ်စ္လာခဲ႕သည္ဆိုရင္ေတာင္ လက္ခံဖို႕ ကၽြန္မ အသိ ေတြက ခြင္႔မျပဳၾကပါဘူး ။ အေ၀းကေန သူမသိေအာင္ ခ်စ္ေနရတဲ႕ ဘ၀ေလးကိုဘဲ ေက်နပ္ ေနမိသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံ အမွတ္မထင္ အၾကည္႕ခ်င္းစံုမိတဲ႕ အၾကိမ္တိုင္း ပရမ္းပတာ ခုန္သြားတတ္သည္႕ ကၽြန္မ ရင္ခုန္သံေတြကို သူၾကားမ်ား သြားေလမလားလို႕ စိုးရိမ္ခဲ႔ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပါပဲ ။ အမွတ္မထင္ ေတြ႕ဆံုမွဳေတြကို အဆံုးသတ္ေစဖို႕ ရာဇသံတစ္ခု က်လို လာခဲ႔ပါၿပီ ။ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္ရပါေတာ႔မည္ ။ သူနဲ႕ ခြဲရမယ္ဆိုတဲ႕ အသိက ကၽြန္မ အတြက္ ခံစားရဆိုးတဲ႕ ေဆးခါးၾကီး တစ္ခြက္လိုပါပဲ ။ အမွတ္မထင္ ခ်စ္ခဲ႔ရေပမယ္႕ ကၽြန္မ သူကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ပါဧ။္ ။ သူနဲ႕ ကၽြန္မအတြက္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုခြင္႔ရတဲ႕ တနဂၤေႏြေလးမွာ သူကို ၾကည္႕ေနၾက ခံုေလးမွာ ထိုင္ရင္း သူပံုေလးတစ္ပံုကို အမိရ ဓာတ္ပံု ရိုက္ယူ ခဲ႕ပါသည္။ သူရွိတဲ႕ ဆိုင္ေလးထဲကို ကၽြန္မ ၀င္ခဲ႕သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ ျပင္ေပးတဲ႕ ဆံပင္ေလးကို ကၽြန္မ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါသည္ ။ အဲဒီေနာက္ဆံုး ေတြ႔ဆံုမွဳေလးဟာ ကၽြန္မ အတြက္ အဓိပၸါယ္ မ်ားစြာ ရွိေစခဲ႔ပါသည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ ကၽြန္မဆံႏြယ္ေလးေတြကို ျပဳျပင္ေပးေနတဲ႔ အခ်ိန္ဟာ သူနဲ႕ ကၽြန္မ အတြက္ ေနာက္ဆံုး အနီးကပ္ေနခြင္႕ရရွိျခင္းဆိုတဲ႕ အသိ၀င္ေရာက္လာေတာ႕ ကၽြန္မ ရင္ေတြ တုန္ရီေမာဟိုက္လာဧ။္ ။ စြဲလန္းျမတ္နိုးရလြန္းသူ ခ်စ္သူေလးရယ္ ငါရင္ေတြ တစ္စစီ ကြဲေၾကခဲ႔ရပါၿပီ ။ သူကို ကၽြန္မ ရင္ထဲမွာ နာမည္ေလး တစ္ခုကို တိတ္တခိုးေလး ေပးထားမိပါသည္ ။ * ေကာင္ေလး * ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ ေကာင္ေလး ေပါ႔ ။ ေကာင္ေလး ရယ္ မင္းအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနရရင္ေတာင္ ကၽြန္မက ၾကည္ႏူးေနတတ္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ဆိုင္ေလးထဲက ျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္မေျခလွမ္းတိုင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ႕ေနခဲ႕ပါၿပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ အမိေျမကို ျပန္ေရာက္ခဲ႔ရပါၿပီ ။ ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ကၽြန္မ ပထမဆံုးလုပ္ျဖစ္တာက ဖုန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႕ ေကာင္ေလးပံုေလးကို လူတစ္ရပ္စာေလာက္ အျမင္႕ ရွိတဲ႕ ဓာတ္ပံု သြားထုတ္ခဲ႔သည္ ။ ေကာင္ေလးပံုေလးကို ကၽြန္မ အခန္းထဲမွာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်ိတ္ဆြဲထား ခဲ႕သည္ ။ ေန႕တစ္ေန႕ကို အစျပဳတယ္ဆိုရင္ဘဲ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာေလးကို အရင္ဆံုးေတြ႕ ျမင္ခြင္႕ရေနခဲ႕တာဟာ ကၽြန္မအတြက္ ဘုရားေပးတဲ႕ ဆုတစ္ခုလိုပါပဲ ။ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြ ဘယ္လို ေျပာင္းေျပာင္း ကၽြန္မရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းတရားကေတာ႕ ျမဴမွဳန္တစ္မွဳန္စာေတာင္မွ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိခဲ႔ပါ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း ကိစၥကို ကၽြန္မအိမ္က ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႕ တိုက္တြန္းေစ ကာမူ ကၽြန္မေခါင္းထဲက အဲျပီးတိုင္ ထုတ္ပယ္ထားပစ္ခဲ႕သည္ ။ ကၽြန္မခ်စ္တဲ႕ သူကို မပိုင္ဆိုင္ရရင္လည္း ေနပါေစ ။ ကၽြန္မ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ သူကိုလည္း ဘယ္ေတာ႕မွ ကၽြန္မ လက္မထပ္လိုပါ ။ ကၽြန္မ ရင္ထဲတြင္ ေကာင္ေလးကို တိတ္တခိုးေလး ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနပါၿပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္ေတြထဲမွာ စိတ္ေရာ လူပါ ႏွစ္ထား ခဲ႕သည္ ။ ရက္ကိုလစား ၊ လကို ႏွစ္စား ၊ အခ်ိန္ေတြ အခ်ိန္ေတြ အကုန္ၿမန္လိုက္တာ ခုဆို ကၽြန္မ အသက္ 45တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ ။ ေကာင္ေလးကို ခ်စ္တဲ႕ အခ်စ္ေတြကလည္း ေအခ်မ္းစြာ တည္ျမဲေနဆဲ ပါပဲ ။ ေကာင္ေလးအေပၚထားတဲ႕ ျမတ္ႏိုး တြယ္တာမွဳဟာ ကၽြန္မ စိတ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြကို သာ ေပးေစခဲ႔ပါသည္ ။ ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ကူးယဥ္ ရူးသြပ္မိခဲ႔ သလဲဆိုရင္ မေလးရွားကေနျပန္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း လုပ္ျဖစ္ သမွ် အလွဳတိုင္းမွာ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို အမွဴးထားကာ ေကာင္ေလး ႏွင္႕ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္ နာမည္ ေတြနဲ႔ခ်ည္း လွဴဒါန္းျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြဟာ အခိုက္တန္႕ေတြ႔ဆံုမွဳ ေလးတစ္ခုဆိုေပမယ္႕ ၿပန္ေတြးမိတ္ိုင္း ေက်နပ္ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႕ရပါသည္ ။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြနဲ႕ ျပည္႔ႏွက္ေနခဲ႔ရသူပါ ။ သူ ကၽြန္မကို ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္မသူ႕ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ေအာင္ကို ကၽြန္မအခ်စ္ေတြ အားလံုးသူ႕ဆီမွာ ပံုေအာခဲ႕မိတာပါ ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိသည္ း ႏွလံုးသားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကို လြတ္လပ္စြာ ခံစားခ်စ္တတ္ခဲ႕ေသာ္ညားလည္း အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထား ျခင္းကိုလည္း ကၽြန္မ ေက်နပ္စြာ နာခံႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။ ဘာသာတရား မတူညီ ။ လူမ်ိဳးမတူညီ တဲ႕ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ၾကျဖဴခဲ႔ပါလွ်င္ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္ျခင္းေတြ ခုခ်ိန္ထိ ခိုင္ျမဲႏိုင္ဖို႕ မေသခ်ာပါ ။ ဘ၀အေဖာ္မြန္ေရြးၾကတဲ႕ေနရာမွာ သစၥာေမတၱာေတြ အေရးပါၾက သလို ဘာသာတရားတူညီမွဳ ၊ လူမ်ိဳးတူညီမွဳဆိုတာေတြဟာလည္း အဓိကေနရာမွာ ရွိေနပါ သည္ ။ ဒါေတြကို လစ္လွ်ဴရွဳ႕ထားဖို႔ကို ႏွလံုးသားက လွိဳးေဆာ္ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္အသိက ေတာ႕ ျငင္းဆန္ေနခဲ႔ပါသည္ ။ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာဆရာၾကီး အဲလ္ဖရက္တင္နီဆင္(Alfred Tennyson) က “ ခ်စ္ျပီးေတာ႕ ယင္းအခ်စ္ကိုဆံုးရံႈးလုိက္ ရျခင္းသည္ ဘယ္ေတာ႕မွ မခ်စ္ဘူးတာထက္ေတာ႕ ပိုေကာင္းပါသည္” ဟုဆိုခဲ႕ဖူးပါသည္။ ကၽြန္မသည္လည္း အခ်စ္ကို ေတြ႔ရွိခံစားခဲ႕ဖူးပါသည္ ။ ခုခ်ိန္ထိလည္း ျမတ္ႏိုးစြာ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔အရာကို တန္ဖိုးထား ေနခဲ႔ပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔ အရာကို ဖမ္းဆုပ္ ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ကိုေတာ႕ ဘယ္ေသာ အခါမွ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေတာ႕မည္မဟုတ္ပါ ။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ ကၽြန္မသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႕ေသာ ေၾကာင္႕ပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

3.သတၱိရိွျခင္း ကေန အားမာန္ေတြကို ေမြးဖြားယူခဲ႕သူ( ၀ထၳဳတို )

သတၱိရိွျခင္း ကေန အားမာန္ေတြကို ေမြးဖြားယူခဲ႕သူ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

 ေန႔လည္ခင္းေလး တစ္ခုရဲ႕ အမွတ္မထင္ ေတြ႔ဆံုမွဳေလးဟာ ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မအသိထဲမွာ ဘာေၾကာင္႕ စြဲျမဲစြာရွိေနခဲ႕ရပါသလဲ ။ ေလးစားမွဳ တစ္ခုေၾကာင္႕ေပါ႔ ။ ဘ၀ခရီးတစ္ဆစ္ခ်ိဳးမွာ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေတြေၾကာင္႕ မိမိတို႕ ကိုယ္လက္အဂၤါတစ္ခုခုကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတဲ႕ သူေတြမွာ စိတ္ဓာတ္ႏွစ္မ်ိဳးနဲ႕ လူႏွစ္မ်ိဳးရွိတတ္ၾကပါတယ္ ။ ပထမတစ္မ်ိဳးက မိမိတို႕လဲက်မွဳကို အားငယ္စြာ လာထူေပးမယ္႕ သူေတြကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ကာ ၀မ္းပန္းတနည္း ငိုေနၾကတဲ႕ပထမတစ္မ်ိဳးရယ္ ၊ မိမိတို႕ လဲက်မွဳကို ကုန္းရုန္းထၿပီး လိုရာပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္အားတင္းေလွ်ာက္လွမ္းတတ္ၾကတဲ႕ ဒုတိယ လူမ်ိဳးရယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္စားရွိပါတယ္ ။ ကၽြန္မ ျမင္ေတြ႔ခဲ႕ရတဲ႕ လူသားကေတာ႕ ဒုတိယ လူမ်ိဳးထဲပါ၀င္တဲ႕ သူတစ္ဦးပါပဲ ။ ထိုသူနဲ႕ ေတြ႔ဆံုခဲ႔ရတဲ႕ အျဖစ္ပ်က္ေလးသည္ယခုခ်ိန္ထိ ရင္ထဲ အမွတ္တရ ရွိေနခဲ႔ပါတယ္ ။ အားအင္မဲ႕ေတာ႕မလို ျဖစ္တဲ႕အခ်ိန္တိုင္း ဒီဆံုေတြ႔မွဳေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ ကာ အန္တီေျပာခဲ႔တဲ႕ စကားေတြကို အားျပန္ယူတတ္ခဲ႕ပါတယ္ ။ တစ္သက္လံုး ၀ွီးခ်ဲတစ္ခုေပၚမွာ ဘ၀ကို ကုန္ဆံုးေစရမယ္႕ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လင္႕ကစား ဘ၀ေျပးလမ္းေပၚမွာ ရတဲ႕ နည္းနဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႕ဆံုခြင္႔ရခဲ႕တယ္ ။ အဲဒီေန႔က သိပ္ကို ပူအိုက္တဲ႕ ေန႕ေလးတစ္ေန႔ေပါ႔ ။ ရံုးထဲမွာ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရင္း ပူျပင္းလာလြန္းတာေၾကာင္႕ ရင္ထဲကိုေအးေစမယ္႕ တစ္ခုခု၀ယ္စားဖို႕ ရံုးေရွ႕ကို ထြက္လာခဲ႔မိတယ္ ။ အဆင္သင္႕တယ္ေျပာရမွာပဲ ။ ရံုးေရွ႕မွာ ေရခဲမုန္႕ လွည္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ ။ ေရခဲမုန္႔၀ယ္ရန္ လွည္းနားကို ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရင္ကိုထိေစ တဲ႕ ျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုကို ျမင္ေတြ႔ခြင္႕ရခဲ႔႔ပါတယ္ ။ ေရခဲမုန္႔ ေရာင္းေနတာက ဦးေလးၾကီးနဲ႕ အန္တီၾကီး ႏွစ္ေယာက္ပါ ။ ထူးဆန္းေနတာက ဦးေလးၾကီးက ၀ွီးခ်ဲေလးေပၚမွာ ထိုင္ကာ ေရခဲမုန္႕ေတြကို ခပ္ေပးေနပါတယ္ ။ အန္တီၾကီးကေတာ႕ ေဘးကေန လိုတာေလးေတြလုပ္ ေပးေနတယ္ ။တကယ္႕ကို ေမာင္တထမ္းမယ္တစ္ရြက္ပါပဲ ။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ စာနာတဲ႕ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ ၾကင္နာမွဳ အျပံဳးေတြကို တန္ဆာဆင္ထားပါေသးတယ္ ။ ေယာ က်ာၤးျဖစ္သူကလည္း ငါဒုကၡိတ ဆိုၿပီး ေရသာခို မေနပါ ။ တကယ္႕ကို အားမာန္အျပည္႔နဲ႕ ဘ၀ကို အရွံုးမေပးသူတစ္ဦးပါပဲ ။ သူတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံ အသက္ကို ခန္႕မွန္းၾကည္႔ရမယ္ဆို ငါးဆယ္ေက်ာ္ ေလာက္ေတာ႕ ရွိပါလိမ္႔မယ္ ။ ခ်စ္ဖို႕လြယ္သေလာက္ တည္ျမဲဖို႔ မလြယ္သူတဲ႕ အေနထားကို သူတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံက အံ႔တုကာ ခ်စ္ေစျမဲေစ ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ သက္ေသတည္ ေနသလို ပါပဲ ။ ရဲရင့္တဲ့စိတ္ အားမာန္အျပည္႔နဲ႕ ဘ၀ကို ခ်ီတက္ေနသူပါ။ ကုိယ္က ေျခတစ္ဖက္မသန္သူ ဆိုၿပီး အားငယ္ အလိုမက်မွဳ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ အဲဒီဦးေလးဆီမွာ ေရးေရးမွ် မေတြ႔ရပါ။ ေလးစား မွုေတြနဲ႕ ေငးေနမိတဲ႕ ကၽြန္မကို အန္တီၾကီးက * သမီးေလး ဘာယူမလဲ * ဆိုတဲ႕ ေမးသံကို ၾကားလိုက္မွ သတိျပန္၀င္လာမိပါတယ္ ။ စားခ်င္တဲ႕ ေရခဲမုန္႔ကို မွာၿပီး လက္ထဲကို ေရခဲမုန္႕ ေလးေရာက္လာေပမယ္႔ လွည္းေလးနားက မခြာခ်င္ေသးပါ ။ သူတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံအေၾကာင္းကို သိခ်င္ေနမိပါတယ္ ။ ကၽြန္မရင္ထဲကို ျမင္သြားဟန္တူတဲ႕ အန္တီၾကီးက အလိုက္သိစြာ စကား ဆိုလာပါတယ္ ။ * သမီးေလး ၾကည္႕ရတာ သမီးဦးေလးကို စိတ္၀င္စားေနပံုရတယ္ * * ဟုတ္ ပါတယ္ အန္တီ ။ ဦးေလးက ၀ွီးခ်ဲေပၚေရာက္ေနတာေတာင္ သူစိတ္ေတြက ၾကံ႕ခိုင္ လိုက္တာေနာ္ * * ဟုတ္တယ္ သမီး ။ ဦးက လြန္ခဲ႔တဲ႕ ငါးႏွစ္ေလာက္က ကားအက္ဆီးဒင္႕ တစ္ခုေၾကာင္႕ သူ႕ ေျခေထာက္ တစ္ဖက္ကို ျဖတ္ပစ္လို္က္ရတယ္ ။ ဟိုးအရင္ထဲက သူက ဒီအလုပ္ကို လုပ္ၿပီး အန္တီကို အိမ္မွာဘဲ ေနခိုင္းခဲ႔တာ။ အန္တီတို႕မွာ သားသမီးလည္း မရွိဘူး ။ သူဒီလိုျဖစ္သြား ေတာ႕ အန္တီအတြက္ ေရႊေတာင္ၾကီး ျပိဳသြားသလို ခံစားခဲ႔ရတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ အန္တီ ထင္သလို မဟုတ္ဘဲ သူက အန္တီအတြက္ ထာ၀ရ ေရႊေတာင္ၾကီးအျဖစ္ ရပ္တည္ျပခဲ႕တယ္။ သူကေျပာတယ္ ။ ေကာင္းကင္က အပ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ လူ႕ျပည္က အပ္တစ္ေခ်ာင္း လာေရာက္ ထိသည္ရွိေစဦး လူ႕ဘ၀ကိုရဖို႕က်ေတာ႕ ထိုထက္ပင္ခက္ခဲေစတယ္ ။ ရခဲတဲ႕ လူ႕ဘ၀မွာ လူျဖစ္တုန္းမွာ ဒီေလာက္အခက္ခဲေလးကို ထိုင္ၿပီး စိတ္ညစ္ေနဖို႕ မလိုဘူးတဲ႕ေလ။ တက္က်ိဳးရင္ လက္နဲ႕ေလွာ္ ဒီေနရာေရာက္ ဒီ က ကြက္နဲ႕က ဟိုေနရာေရာက္ေတာ့ ဟို က ကြက္နဲ႕ က ေပါ့လို႕ ေျပာျပတယ္ ။ သမီး ဦးက သိပ္ကို စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ေလ* အန္တီေျပာျပသမွ်ကို ၿပံဳးၿပီးနားေထာင္ေနတဲ႕ ဦးေလးမ်က္ႏွာမွာ ဘ၀အတြက္ အားမာန္ေတြ အျပည္႔ရွိေနတယ္ ။ အန္တီဆီက စကားသံဆံုးေတာ႕ ဦးဆီက စကားသံေလး ထြက္က်လာပါတယ္ ။ *ဦးသိပ္ၾကိဳက္တဲ႕ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ရွိတယ္ ။ ေန႔တိုင္း တစ္ေန႕တစ္ေခါက္ ဦးရြတ္တယ္ သမီးကို ရြတ္ျပမယ္ ေနာ္ ဘ၀အားမာန္ ေလထန္တိုင္းတာပြင့္ေၾကြပါမူ ဘယ္မွာပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။ လွိဳင္းပုတ္တိုင္းသာကမ္းျပိဳပါမူ ဘယ္မွာေျမၾကီးက်န္မည္နည္း။ က်ရံွဳးတိုင္သာငိုရပါမူ ဘယ္မွာမ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။ အေမွာင္တဝက္လင္းတဝက္သည္ တရက္တခါၾကံဳျမဲသာတည့္။ အရွံုးတလွည့္ႏိုင္တလွည့္မွာ မ်က္လွည့္ပမာေတြ႕ျမဲသာတည့္။ ဘဝသည္ကားတိုက္ပြဲမ်ားပင္ လွဳပ္ရွားရေသာလူ႕ရြာေတာဝယ္ လင္းေသာေမွာင္ေသာေအာင္ေသာရွံုးေသာ မုန္းေသာခ်စ္ေသာသစ္ေသာေဟာင္းေသာ ေကာင္းေသာဆိုးေသာညွိဳးေသာလန္းေသာ ၾကမ္းေသာႏုေသာပူေသာေအးေသာ ေစာေၾကာစိတ္ျဖာမေနသာေပ လဲရာကထက်ရာကတက္ ပ်က္ရာကေဆာက္ေရွ႔သို႕ေလွ်ာက္ေရြ႕ ေရာက္ရာဘဝအားမာန္ျပရင္း ရန္းရကန္ရမည္တကား။။။။။။။။။။။။။ ကဗ်ာေရးသူအမည္ကိုေတာ႕ ဦးမသိဘူး * ကဗ်ာေလး ဆံုးေတာ႕ ကၽြန္မကို ႏွုတ္ဆက္ကာ ထြက္ခြာသြားတဲ႕သူတို႕ေနာက္ေက်ာေလးကို ေငးေနမိပါတယ္ ။ အေျခအေနက ေပးတဲ့ အသိကို အသံုးခ်ႏိုင္တဲ့ အသိျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေျပာင္းလဲႏုိင္ခဲ႕သူတစ္ဦးပါပဲ ။ ကိုယ္ဘ၀ ေခ်ာ္လဲမွဳကို ရပ္ႏုိင္ေအာင္ အားေမြးႏိုင္သူ တစ္ဦးပါ ။ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ ေအာင္ျမင္သူအတြက္ ပထမဦးဆံုးေသာ ေသာ့ခ်က္ ကို မိမိရရ ဦးေလးက အသံုးခ်တတ္ခဲ႕သူတစ္ဦးပါ ။ Courage = သတၱိရိွျခင္း ကေန အားမာန္ေတြကို ေမြးဖြားယူခဲ႕သူ ဦးကို ေလးစား အတုယူမိပါတယ္ ။ အန္တီက ေရခဲမုန္႔လွည္းေလးကို တြန္းၿပီး ဦးေလးကေနာက္ကေန ၀ွီးခ်ဲေလး နဲ႕ ကိုယ္အားကိုယ္ကိုး ကာလိုက္ပါသြားတဲ႕ ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ႕ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာမွဳေတြကို အၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ဦးညႊတ္မိလ်က္ ရွိပါေတာ႕တယ္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

4.မေလးရွားျပန္ ေမာင္ေမာင္ဦး ရဲ႕ ပိုးကိုက္ခဲ႕ရတဲ႕ အခ်စ္ပန္း( ၀ထၳဳတို )

ျမန္မာႏိုင္ငံကို အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႕ မျဖစ္မေန ျပန္ဖို႕ အေၾကာင္းက ဖန္လာခဲ႕သည္ ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ အမိေျမကို ျပန္ရမယ္ဆို ေပ်ာ္ေနတတ္တာ ျမန္မာတိုင္းရဲ႕ တူညီတဲ႕ ခံစားမွဳတစ္ခုဘဲ ထင္ပါသည္ ။ ေမာင္ဦးဆိုတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ အျပန္ခရီးေလးကို မိသားစုေတြ စံုလင္စြာ လာၾကိဳခဲ႕ၾကပါသည္ ။ ေလဆိပ္အျပင္ဘက္ကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ေဖေဖ႔ဖုန္းသံေလးျမည္လာပါဧ။္ ။ ေဖေဖ ကိုင္လိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းျဖစ္ေနပါသည္ ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆက္လာတဲ႕ ဖုန္းကို အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ကိုင္လိုက္မိသည္ ။ ဘယ္သူမွန္းမသိဘဲဖုန္းကိုင္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ဘဲ * ဟဲလို အမိန္႔ရွိပါ ခင္ဗ်ာ * * ေမာင္ဦးေရ မမပါ ။ ေဆာက္လုပ္ေရးရံုးက မမဇင္ေလ * *ေၾသာ္ မမဇင္ ။ ဟုတ္ခုဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္တာ ။* *သိတယ္ေလ ။ ေရာက္ေလာက္ၿပီထင္လို႕ မမဆက္လို္က္တာေပါ႔ ။ ဒီေန႔ မမဇင္ ေမြးေန႔ေလ။ ေမာင္ဦးကို ဖိတ္ခ်င္လို႕ပါ ။ ေမာင္ဦး လာႏိုင္မယ္ဆို လာေစခ်င္တယ္ ။ ေမြးေန႕က အရမ္းရင္းႏွီးတဲ႕ မိတ္ေဆြေတြကိုဘဲ ဖိတ္ထားတာေလ ။ လာခဲ႔ပါလားဟင္ * *ဟုတ္ကဲ႕ မမဇင္ ကၽြန္ေတာ္ လာခဲ႔ပါ႔မယ္ * *အိုေက ။ ၀မ္းသာတယ္ ။ ဒါဆို ေတြ႔မွ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ဆက္ေျပာၾကတာေပါ႔ေနာ္ * *ဟုတ္ကဲ႕ မမဇင္ * အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ မိသားစုေတြနဲ႕ စကားေျပာဆိုၿပီး ခရီးပန္းလာတာၾကာင္ ့ခဏအနားယူ အိပ္စက္ လိုက္ပါသည္ ။ အိပ္ယာႏိုးတာနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး မမဇင္ ဖိတ္ထားတဲ႕ ေမြးေန႕ ပြဲေလးကို ခ်ီတက္ထာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ ေမြးေန႕ပြဲေလးကို ေရာက္ေတာ႕ တစ္ေယာက္ထဲဟိုၾကည္ ့ဒီၾကည္႕နဲ႕ မမဇင္ကို ရွာေဖြလိုက္ ပါသည္ ။ ေဟာ ေတြ႔ပါၿပီ ။ အျဖဴေရာက္ ၀မ္းဆက္နဲ႕ စမတ္က် လွပေနတဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ မမဇင္။ မမဇင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို ေတြ႔သြားပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွိရာကို ေလွ်ာက္လာတဲ႕ မမဇင္ေဘး မွာ အ၀ါေရာင္ အရိပ္ေလးတစ္ခုပါ ကပ္ညွိပါလာခဲ႔သည္ ။ မမဇင္က ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ဖို႕ ေနရာ ခ်ေပးၿပီးခ်င္းခ်င္း ေမာင္ဦးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိတဲ ့မ်က္မွန္ေလးနဲ ့မမတင္ ဆိုတဲ႕ အ၀ါေရာင္ အရိပ္ေလးနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ပါသည္ ။ မမတင္ ရဲ႕အၾကည္ ့ေၾကာင္႕ေမာင္ဦးရင္ေတြ အရမ္းခုန္ခဲ႕ရပါသည္ ။ ျမင္ျမင္ခ်င္း အခုန္ျမန္ေနတဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကလည္း အလိုက္ကန္းစိုးမသိ ။မမတင္ေမြးေန ့မွာ ေကၽြးတာေတြကိုစားေသာက္ျပီးျပန္လာခဲ႔ ရေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ ႏွလံုးသားေတြက အ၀ါေရာင္အရိပ္ေလးထံမွာသာ က်န္ေနခဲ႕ပါဧ။္ ။ မနက္ေစာေစာ မမဇင္ဆီက ဖုန္း၀င္လာသည္ ။ ပဲခူးသူ မမတင္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဘုရားဖူးလာဖို႕ ဖိတ္တဲ႕ အေၾကာင္း ေျပာျပတာပါ။ ေမ်ာက္အုန္းသီးရသလို ျဖစ္သြားတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေမာင္ဦး တစ္ေယာက္ မမတင္ ရွိရာ ပဲခူးသို႕ ၾကိမ္စက္ၾကာ နဲ႕ ရိုက္ေခၚသလိုအခစားေတာ္၀င္ ေရာက္လာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ အေဝးေျပးကားဂိတ္နားသန္းၾကြယ္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာမနက္စာစားရင္း မမဇင္ ကိုစိတ္ထဲကေနေက်းဇူးတင္ေနမိသည္ ။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ညကမိတ္ဆက္ ေပးတဲ ့မမတင္ နဲ႕ ခင္မင္ခြင္႕ရခဲ႕လို႔ပါ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာကိ္ု မမတင္ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါသည္ ။ ညကေတြ႔တာထက္ မနက္ပိုင္းမွာပိုလွေနတဲ႕ မမတင္ကို ေတြ႔ရတာ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ အဆမတန္ခုန္လို႔ေပါ႔ ။ေမာင္ ့ဦး တို႕စားေသာက္ျပီးတာနဲ ့ မမတင္ ကေမာင္ဦးကို ဘုရားဖူးလိုက္ပို ့ေပးသည္ ။ မမတင္ က ေမာင္ေလးလာဆိုျပီးထုတ္ထုတ္ဆိုင္ကယ္စင္းလံုးငွားၿပီး ဘုရားဖူးလိုက္ပို႕ေပးပါသည္ ။ မေရာက္ဖူးေသးတဲ ့ပဲခူးကဘုရားေတြကိုဖူးရင္းစိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနမိဧ။္ ။ ပဲခူးေရႊဆံေတာ္ဘုရားကအျပန္လမ္းကကုန္းဆင္းျဖစ္သြားတာေၾကာင္ ့မမတင္ ရဲ ့ ပါးေလးကို အမွတ္မထင္ နမ္းမိသြားခဲ႔သည္ ။ ရွက္ေသြးဖ်ာသြားတဲ႕ မမတင္ ရဲ ႕ပါးေလးေတြ ခ်က္ခ်င္း ရဲတြက္လာဧ။္ ။ ေမာင္ဦးရင္ေတြအရမ္းခုန္လာျပီး မမတင္ ကိုခ်စ္မိသြားပါသည္ ။ ရွက္ေနတဲ႕ မမတင္ ကို ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရမလဲ မသိ ေအာင္ ပူထူေနမိသည္ ။ မမတင္ မွာလည္း ရွက္လြန္းလို႕ ထင္ပါတယ္ ေခါင္းၾကီး ငံု႕လို႕ ။ ဒီလိုနဲ႕ ပဲခူးကေန ေမာင္ၾကီး မျပန္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ႔ရပါသည္ ။ မမတင္ ကို ဖြင္႕ေျပာေတာ႕ မမကလည္း ေမာင္ဦး အခ်စ္ကို လက္ခံခဲ႔သည္ ။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္အၾကင္နာေတြအျပန္အ လွန္ေပးၾကျပီးအခ်စ္ပင္လယ္ထဲေမ်ာခဲ ့မိပါသည္ ။ ေမာင္ဦးရန္ကုန္ျပန္ေတာ႕ မမတင္က အေဝးေျပးကားဂိတ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးပါသည္။ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေရာက္ျမမတင္ ကိုဖုန္းဆက္ ၿပီးခ်စ္တဲ ့အေၾကာင္းေတြတဝၾကီးေျပာမိၾကသည္ ။ မမတင္ နဲ ့ေမာင္ဦး ဖုန္းဆက္ စကားေျပာေနခ်ိန္မွာအေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ခဲ႕ရဧ။္ ။ မေလးရွားမွာမြန္းက်ပ္စြာအလုပ္လုပ္ခဲ႕ ရတဲ႕ အေမာေတြက မမတင္ နဲ ့ဖုန္းစကားေျပာေနခ်ိန္မွာ အေမာေျပေစခဲ႔ပါသည္ ။ မြန္းက်ပ္မွူေတြေပ်ာက္ဆံုးေစခဲ႕ပါသည္ ။ မမတင္ နဲ ့ဖုန္းေတြေျပာရင္းနဲ ့ဘဲ မေလးရွားကို ျပန္ရမဲ ့ေန ့ကနီးကပ္လို ့လာခဲ ႔ပါၿပီ ။ ခဏခြဲရအံုးမယ္ မမတင္ ရယ္ ။ *************************************************************** ၁၈.၅.၂၀၁၂ေန ့မွာမေလးရွားကိုေမာင္ဦးအလုပ္လုပ္ဖို ့ျပန္သြားခဲ ့ရပါေတာ႕သည္ ။ မေလးရွားကိုေရာက္ေတာ ့လဲေမာင္ဦး မမတင္ ကိုလြမ္းတဲ ့စိတ္နဲ ့အလုပ္လုပ္မရျဖစ္ေနရပါၿပီ ။ .ျမန္မာနိုင္ငံကိုဘဲ ေမာင္ဦးျပန္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေနမိသည္။မေလးရွားမွာ၂လေလာက္ အလုပ္လုပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ႕ မမတင္ ကို လြမ္းတဲ႕ စိတ္ေတြက တားမရဆီးမရ ျဖစ္လာပါေတာ႕ သည္ ။ မမတင္နဲ႕ ဖုန္းေျပာျဖစ္ေတာ႕မမတင္ ကလည္း ျပန္ခဲ႕ဖို႕ ေခၚတာနဲ႕ မိုက္မဲစြာ လက္ရွိ လခအလြန္ေကာင္းးေနေသာ အလုပ္ကေန ထြက္စာတင္ကာ ခ်စ္သူရွိရာ ျမန္မာေျမကို ေမွ်ာ္ လင္႕ခ်က္ေတြ တေပြ႔တပိုက္ၾကီးနဲ႕ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ ေလဆိပ္ကို မမတင္ ကိုယ္တိုင္ လာၾကိဳခဲ႔သည္ ။ မမတင္ အနားကို ျပန္ေရာက္လာတာမို႕ အေပ်ာ္ေတြက မေဖာ္ျပႏိုင္ေအာင္ ၾကည္ႏူးခဲ႕ရဧ။္ ။ မမတင္ ပဲခူးျပန္သြားမွာကိုဘဲ ေၾကာက္ေနမိပါသည္ ။ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ေမာင္ဦး မမတင္ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ ့မိသြားခဲ႕လို ့ပါဘဲ ။ ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္လည္း မမတင္ နဲ ့အတူတူေနႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႔ပါသည္ ။ဒါေပမယ္႕ အလုပ္ေတြက တစ္ခုမွ အဆင္မေျပပါဘူး ။ ေမာင္ဦး ျပန္လာၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ေဖေဖက်န္းမာေရးကလည္း ဆိုးလာခဲ႔သည္ ။ အလုပ္ေတြထက္ ေဖေဖ နား မွာေနဖို႕ အခ်ိန္ေတြကို ပိုေပးလာရပါသည္ ။ ဒီခ်ိန္မွာ မမတင္ဆီက မထင္ထားခဲ႕တဲ႕ အျပဳမူ ေတြကို ေမာင္ဦး လက္ခံလိုက္ရပါသည္ ။ ဖုန္းဆက္တဲ႔အခ်ိန္ေတြ မွာ ၾကင္နာေဖးမတဲ႕ စကား ေတြထက္ အလုပ္လုပ္ဖို႕ အေၾကာင္းေတြကိုသာ အတြင္တြင္ ေျပာလာပါေတာ႔သည္ ။ မမတင္ နဲ႕ ထမဆံုးစေတြ ့ခ်ိန္မွာ ဒီလိုစကားေတြမေျပာခဲ႕ဘဲ နီးစပ္ဖို ့အခြင္ ့ အေရးအျပည္ ့အဝ ေပးခဲ ့ျပီးမွ ့ဒီခ်ိန္မွာ ဒီလိုစကားေတြေျပာလာေတာ ့ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္ စဥ္းစားရ ေတာ္ေတာ္ ေလးခက္သြားခဲ႔ပါသည္ ။ .ေမာင္ဦးလဲအလုပ္မရွိတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ေဖေဖက်န္းမာေရးမ ေကာင္းတာကတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင္႕ စိတ္ေတြညစ္လာျပီး ့ျဖစ္သလိုပိုေနမိခဲ႕သည္ ။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲေဖေဖ ဆံုးသြားခဲ႔သည္ ။ ေမာင္ဦး အလုပ္ ျပန္စလုပ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာဘဲ မမတင္ တစ္ေယာက္ သူ႕ရံုးက အရာရွိတစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲေနတယ္ဆိုတဲ႕ သတင္းကို ရခဲ႔ပါသည္ ။ * မမတင္ရယ္ ရက္စက္လိုက္တာ ။ ေမာင္ဦးက အခ်စ္ဆိုတာကို ဘ၀နဲ႕ရင္းႏွီးခဲ႔ရသူပါ ။ မမတင္ ေမာင္ဦးဆီက ဘာေတြကို ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႔တာလဲ ။ မမတင္ ေမွ်ာ္လင္႕သလို ျဖစ္မလာ ေတာ႕လို႕ ခုလိုရက္စက္ခဲ႕တာလား ။ ေမာင္ဦး ဆိုတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က မိုက္မဲခဲ႔တာပါ ။ အခ်စ္ ဆိုတာ ခံစားလို႕ေကာင္းေပမယ္႔ ဘ၀နဲ႕ခ်ီလာတဲ႕ အခါ ေငြေၾကး အဆင္ေျပမွဳဆိုတဲ႕ အရာ ေလးပါ ပါ၀င္မွ အခ်စ္ရဲ႕ အရသာဟာ ပိုလို႔ခ်ိဳမိန္ဆိုတာကို ေမာင္ဦးဆိုတဲ႕ ငမိုက္သားက ေမ႔ ေလ်ာ႕ေနခဲ႕တာကို ။ ခံေပအံုးေပါ႔ ေမာင္ဦးရာ ။ မိန္းကေလးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ အားကိုးခ်င္လို႕ဘဲေလ ။ ခုခ်ိန္မွာ မမတင္ အတြက္ ေမာင္ဦးဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္တဲ႕ သူ တစ္ဦးျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ႕ မမတင္ အလိုမရွိေတာ႕တာကို ေမာင္ဦးနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္ ။ ဝဋ္ေက်ြးေတြရွိရင္ ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕သာ ေက်ပါရေစေတာ ့ မမတင္ရယ္ ။ ေမာင္ဦးမေလးရွားကေနျပန္လာျပီး မမတင္ နဲ ့အတူေနရေအာင္ၾကိဳးစားခဲ ့ေပမယ္႕ မမတင္ ဆီကျပန္ရလိုက္တာကေတာ ့ေဝးကြာျခင္းရဲ ့အဆုးံတစ္ဖက္ ။ လူဆိုတာ ဒီေန႕ ဒီအေၾကာင္းေတြႀကံဳရဖုိ႕ ကံပါ ရင္ႀကံဳကိုႀကံဳရမွာပါ။ ေရွာင္လႊဲလို႕မရပါဘူး။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေျပာပါနဲ႕ ဘုရား ရဟႏၲာ ေတြေတာင္ အတိတ္ကံ ဆိုတာရွိရင္ ေရွာင္လႊဲ လို႕မွ ရႏုိင္ခဲ႕တာ ။ အားလုံး အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္ရတဲ႕အရာေတြခ်ည္းပါပဲေလ ။ ဘာျဖစ္လို႕ငါ႕ က်မွ လာျဖစ္ရလဲဆုိ တာေတြကို မေတြးခ်င္ေတာ႕ပါဘူး ။ ဒီေန႕ အခ်ိန္ငါ ရင္ဆုိင္ေနတာက ငါရဲ႕ ကံလို႕ ဘဲ ေတြးလိုက္ပါေတာ႕တယ္ ။ အထီးက်န္ေတာထဲမွာ ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားဇာတ္ညႊန္းကို တစ္ေယာက္ထဲေရးရင္ ဗေလာင္ဆူေနတဲ ့ႏွလံုးသား ကိုရင္ဝယ္ပိုက္လိုေပါ႔ ။ ေမာင္ဦးရဲ႕ ႏွလံုးသားက ပြင္႕ဖူးခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္ပန္းေလးဟာ ပိုးကိုက္ခဲ႕ရတဲ႕ အခ်စ္ပန္း ေလးျဖစ္ခဲ႕ရပါၿပီ ။ တစ္ဘ၀စာ အတြက္ ခ်စ္ရတဲ႕ ခ်စ္သူကို ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ဂြတ္ဘိုင္......မမတင္ ။ * ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီ၀ထၳဳတိုေလးကို ဖတ္ၿပီး အေတြးမွန္ေလးေတြကို ရရွိႏိုင္ၾကပါေစ ။ ဘယ္သူမွ မမွားတဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းေလးမွာ အဓိက မွားခဲ႕တာ တစ္ခ်က္ထဲပါ ။ ျဖစ္သင္႕တာကို မလုပ္ဘဲ ၊ မလုပ္သင္႕တာကို တစ္ခုကို စိတ္အလိုလိုက္မိတဲ႕ ရလာဒ္ေလးပါပဲ ။ စိတ္ဆိုတာ အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မယ္ဆို ဆင္ျခင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္းရွိသူေတြ အေျမွာက္အျမား ေပၚေပါက္လာ ၾကမွာဘဲေနာ္ ။ စိတ္တစ္ခုရဲ႕ ေစရာကို လိုက္ေနၾကသူတိုင္း အမွားမကင္းတတ္ၾကဘူး။ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြ အရမ္းကိုျပင္းျပေနခ်ိန္မွာ ဆင္ျခင္ႏိုင္မွ ုဆိုတဲ႔ အသိတရားေတြ ေဘးကို ေရာက္ကုန္တတ္ၾကပါတယ္ ။ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြကို ဆင္ျခင္ႏိုင္မွဳေတြနဲ႕ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီး ေလာကဓံကို ႀက႕ံႀက႕ံ ခံႏိုင္သူ လူသားေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ ။ Photo: ျမန္မာႏိုင္ငံကို အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႕ မျဖစ္မေန ျပန္ဖို႕ အေၾကာင္းက ဖန္လာခဲ႕သည္ ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ အမိေျမကို ျပန္ရမယ္ဆို ေပ်ာ္ေနတတ္တာ ျမန္မာတိုင္းရဲ႕ တူညီတဲ႕ ခံစားမွဳတစ္ခုဘဲ ထင္ပါသည္ ။ ေမာင္ဦးဆိုတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ အျပန္ခရီးေလးကို မိသားစုေတြ စံုလင္စြာ လာၾကိဳခဲ႕ၾကပါသည္ ။ ေလဆိပ္အျပင္ဘက္ကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ေဖေဖ႔ဖုန္းသံေလးျမည္လာပါဧ။္ ။ ေဖေဖ ကိုင္လိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းျဖစ္ေနပါသည္ ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆက္လာတဲ႕ ဖုန္းကို အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ကိုင္လိုက္မိသည္ ။ ဘယ္သူမွန္းမသိဘဲဖုန္းကိုင္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ဘဲ * ဟဲလို အမိန္႔ရွိပါ ခင္ဗ်ာ * * ေမာင္ဦးေရ မမပါ ။ ေဆာက္လုပ္ေရးရံုးက မမဇင္ေလ * *ေၾသာ္ မမဇင္ ။ ဟုတ္ခုဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္တာ ။* *သိတယ္ေလ ။ ေရာက္ေလာက္ၿပီထင္လို႕ မမဆက္လို္က္တာေပါ႔ ။ ဒီေန႔ မမဇင္ ေမြးေန႔ေလ။ ေမာင္ဦးကို ဖိတ္ခ်င္လို႕ပါ ။ ေမာင္ဦး လာႏိုင္မယ္ဆို လာေစခ်င္တယ္ ။ ေမြးေန႕က အရမ္းရင္းႏွီးတဲ႕ မိတ္ေဆြေတြကိုဘဲ ဖိတ္ထားတာေလ ။ လာခဲ႔ပါလားဟင္ * *ဟုတ္ကဲ႕ မမဇင္ ကၽြန္ေတာ္ လာခဲ႔ပါ႔မယ္ * *အိုေက ။ ၀မ္းသာတယ္ ။ ဒါဆို ေတြ႔မွ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ဆက္ေျပာၾကတာေပါ႔ေနာ္ * *ဟုတ္ကဲ႕ မမဇင္ * အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ မိသားစုေတြနဲ႕ စကားေျပာဆိုၿပီး ခရီးပန္းလာတာၾကာင္ ့ခဏအနားယူ အိပ္စက္ လိုက္ပါသည္ ။ အိပ္ယာႏိုးတာနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး မမဇင္ ဖိတ္ထားတဲ႕ ေမြးေန႕ ပြဲေလးကို ခ်ီတက္ထာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ ေမြးေန႕ပြဲေလးကို ေရာက္ေတာ႕ တစ္ေယာက္ထဲဟိုၾကည္ ့ဒီၾကည္႕နဲ႕ မမဇင္ကို ရွာေဖြလိုက္ ပါသည္ ။ ေဟာ ေတြ႔ပါၿပီ ။ အျဖဴေရာက္ ၀မ္းဆက္နဲ႕ စမတ္က် လွပေနတဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ မမဇင္။ မမဇင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို ေတြ႔သြားပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွိရာကို ေလွ်ာက္လာတဲ႕ မမဇင္ေဘး မွာ အ၀ါေရာင္ အရိပ္ေလးတစ္ခုပါ ကပ္ညွိပါလာခဲ႔သည္ ။ မမဇင္က ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ဖို႕ ေနရာ ခ်ေပးၿပီးခ်င္းခ်င္း ေမာင္ဦးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိတဲ ့မ်က္မွန္ေလးနဲ ့မမတင္ ဆိုတဲ႕ အ၀ါေရာင္ အရိပ္ေလးနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ပါသည္ ။ မမတင္ ရဲ႕အၾကည္ ့ေၾကာင္႕ေမာင္ဦးရင္ေတြ အရမ္းခုန္ခဲ႕ရပါသည္ ။ ျမင္ျမင္ခ်င္း အခုန္ျမန္ေနတဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကလည္း အလိုက္ကန္းစိုးမသိ ။မမတင္ေမြးေန ့မွာ ေကၽြးတာေတြကိုစားေသာက္ျပီးျပန္လာခဲ႔ ရေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ ႏွလံုးသားေတြက အ၀ါေရာင္အရိပ္ေလးထံမွာသာ က်န္ေနခဲ႕ပါဧ။္ ။ မနက္ေစာေစာ မမဇင္ဆီက ဖုန္း၀င္လာသည္ ။ ပဲခူးသူ မမတင္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဘုရားဖူးလာဖို႕ ဖိတ္တဲ႕ အေၾကာင္း ေျပာျပတာပါ။ ေမ်ာက္အုန္းသီးရသလို ျဖစ္သြားတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေမာင္ဦး တစ္ေယာက္ မမတင္ ရွိရာ ပဲခူးသို႕ ၾကိမ္စက္ၾကာ နဲ႕ ရိုက္ေခၚသလိုအခစားေတာ္၀င္ ေရာက္လာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ အေဝးေျပးကားဂိတ္နားသန္းၾကြယ္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာမနက္စာစားရင္း မမဇင္ ကိုစိတ္ထဲကေနေက်းဇူးတင္ေနမိသည္ ။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ညကမိတ္ဆက္ ေပးတဲ ့မမတင္ နဲ႕ ခင္မင္ခြင္႕ရခဲ႕လို႔ပါ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာကိ္ု မမတင္ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါသည္ ။ ညကေတြ႔တာထက္ မနက္ပိုင္းမွာပိုလွေနတဲ႕ မမတင္ကို ေတြ႔ရတာ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ အဆမတန္ခုန္လို႔ေပါ႔ ။ေမာင္ ့ဦး တို႕စားေသာက္ျပီးတာနဲ ့ မမတင္ ကေမာင္ဦးကို ဘုရားဖူးလိုက္ပို ့ေပးသည္ ။ မမတင္ က ေမာင္ေလးလာဆိုျပီးထုတ္ထုတ္ဆိုင္ကယ္စင္းလံုးငွားၿပီး ဘုရားဖူးလိုက္ပို႕ေပးပါသည္ ။ မေရာက္ဖူးေသးတဲ ့ပဲခူးကဘုရားေတြကိုဖူးရင္းစိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနမိဧ။္ ။ ပဲခူးေရႊဆံေတာ္ဘုရားကအျပန္လမ္းကကုန္းဆင္းျဖစ္သြားတာေၾကာင္ ့မမတင္ ရဲ ့ ပါးေလးကို အမွတ္မထင္ နမ္းမိသြားခဲ႔သည္ ။ ရွက္ေသြးဖ်ာသြားတဲ႕ မမတင္ ရဲ ႕ပါးေလးေတြ ခ်က္ခ်င္း ရဲတြက္လာဧ။္ ။ ေမာင္ဦးရင္ေတြအရမ္းခုန္လာျပီး မမတင္ ကိုခ်စ္မိသြားပါသည္ ။ ရွက္ေနတဲ႕ မမတင္ ကို ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရမလဲ မသိ ေအာင္ ပူထူေနမိသည္ ။ မမတင္ မွာလည္း ရွက္လြန္းလို႕ ထင္ပါတယ္ ေခါင္းၾကီး ငံု႕လို႕ ။ ဒီလိုနဲ႕ ပဲခူးကေန ေမာင္ၾကီး မျပန္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ႔ရပါသည္ ။ မမတင္ ကို ဖြင္႕ေျပာေတာ႕ မမကလည္း ေမာင္ဦး အခ်စ္ကို လက္ခံခဲ႔သည္ ။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္အၾကင္နာေတြအျပန္အ လွန္ေပးၾကျပီးအခ်စ္ပင္လယ္ထဲေမ်ာခဲ ့မိပါသည္ ။ ေမာင္ဦးရန္ကုန္ျပန္ေတာ႕ မမတင္က အေဝးေျပးကားဂိတ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးပါသည္။ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေရာက္ျမမတင္ ကိုဖုန္းဆက္ ၿပီးခ်စ္တဲ ့အေၾကာင္းေတြတဝၾကီးေျပာမိၾကသည္ ။ မမတင္ နဲ ့ေမာင္ဦး ဖုန္းဆက္ စကားေျပာေနခ်ိန္မွာအေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ခဲ႕ရဧ။္ ။ မေလးရွားမွာမြန္းက်ပ္စြာအလုပ္လုပ္ခဲ႕ ရတဲ႕ အေမာေတြက မမတင္ နဲ ့ဖုန္းစကားေျပာေနခ်ိန္မွာ အေမာေျပေစခဲ႔ပါသည္ ။ မြန္းက်ပ္မွူေတြေပ်ာက္ဆံုးေစခဲ႕ပါသည္ ။ မမတင္ နဲ ့ဖုန္းေတြေျပာရင္းနဲ ့ဘဲ မေလးရွားကို ျပန္ရမဲ ့ေန ့ကနီးကပ္လို ့လာခဲ ႔ပါၿပီ ။ ခဏခြဲရအံုးမယ္ မမတင္ ရယ္ ။ *************************************************************** ၁၈.၅.၂၀၁၂ေန ့မွာမေလးရွားကိုေမာင္ဦးအလုပ္လုပ္ဖို ့ျပန္သြားခဲ ့ရပါေတာ႕သည္ ။ မေလးရွားကိုေရာက္ေတာ ့လဲေမာင္ဦး မမတင္ ကိုလြမ္းတဲ ့စိတ္နဲ ့အလုပ္လုပ္မရျဖစ္ေနရပါၿပီ ။ .ျမန္မာနိုင္ငံကိုဘဲ ေမာင္ဦးျပန္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေနမိသည္။မေလးရွားမွာ၂လေလာက္ အလုပ္လုပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ႕ မမတင္ ကို လြမ္းတဲ႕ စိတ္ေတြက တားမရဆီးမရ ျဖစ္လာပါေတာ႕ သည္ ။ မမတင္နဲ႕ ဖုန္းေျပာျဖစ္ေတာ႕မမတင္ ကလည္း ျပန္ခဲ႕ဖို႕ ေခၚတာနဲ႕ မိုက္မဲစြာ လက္ရွိ လခအလြန္ေကာင္းးေနေသာ အလုပ္ကေန ထြက္စာတင္ကာ ခ်စ္သူရွိရာ ျမန္မာေျမကို ေမွ်ာ္ လင္႕ခ်က္ေတြ တေပြ႔တပိုက္ၾကီးနဲ႕ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႕သည္ ။ ေလဆိပ္ကို မမတင္ ကိုယ္တိုင္ လာၾကိဳခဲ႔သည္ ။ မမတင္ အနားကို ျပန္ေရာက္လာတာမို႕ အေပ်ာ္ေတြက မေဖာ္ျပႏိုင္ေအာင္ ၾကည္ႏူးခဲ႕ရဧ။္ ။ မမတင္ ပဲခူးျပန္သြားမွာကိုဘဲ ေၾကာက္ေနမိပါသည္ ။ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ေမာင္ဦး မမတင္ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ ့မိသြားခဲ႕လို ့ပါဘဲ ။ ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္လည္း မမတင္ နဲ ့အတူတူေနႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႔ပါသည္ ။ဒါေပမယ္႕ အလုပ္ေတြက တစ္ခုမွ အဆင္မေျပပါဘူး ။ ေမာင္ဦး ျပန္လာၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ေဖေဖက်န္းမာေရးကလည္း ဆိုးလာခဲ႔သည္ ။ အလုပ္ေတြထက္ ေဖေဖ နား မွာေနဖို႕ အခ်ိန္ေတြကို ပိုေပးလာရပါသည္ ။ ဒီခ်ိန္မွာ မမတင္ဆီက မထင္ထားခဲ႕တဲ႕ အျပဳမူ ေတြကို ေမာင္ဦး လက္ခံလိုက္ရပါသည္ ။ ဖုန္းဆက္တဲ႔အခ်ိန္ေတြ မွာ ၾကင္နာေဖးမတဲ႕ စကား ေတြထက္ အလုပ္လုပ္ဖို႕ အေၾကာင္းေတြကိုသာ အတြင္တြင္ ေျပာလာပါေတာ႔သည္ ။ မမတင္ နဲ႕ ထမဆံုးစေတြ ့ခ်ိန္မွာ ဒီလိုစကားေတြမေျပာခဲ႕ဘဲ နီးစပ္ဖို ့အခြင္ ့ အေရးအျပည္ ့အဝ ေပးခဲ ့ျပီးမွ ့ဒီခ်ိန္မွာ ဒီလိုစကားေတြေျပာလာေတာ ့ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္ စဥ္းစားရ ေတာ္ေတာ္ ေလးခက္သြားခဲ႔ပါသည္ ။ .ေမာင္ဦးလဲအလုပ္မရွိတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ေဖေဖက်န္းမာေရးမ ေကာင္းတာကတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင္႕ စိတ္ေတြညစ္လာျပီး ့ျဖစ္သလိုပိုေနမိခဲ႕သည္ ။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲေဖေဖ ဆံုးသြားခဲ႔သည္ ။ ေမာင္ဦး အလုပ္ ျပန္စလုပ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာဘဲ မမတင္ တစ္ေယာက္ သူ႕ရံုးက အရာရွိတစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲေနတယ္ဆိုတဲ႕ သတင္းကို ရခဲ႔ပါသည္ ။ * မမတင္ရယ္ ရက္စက္လိုက္တာ ။ ေမာင္ဦးက အခ်စ္ဆိုတာကို ဘ၀နဲ႕ရင္းႏွီးခဲ႔ရသူပါ ။ မမတင္ ေမာင္ဦးဆီက ဘာေတြကို ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႔တာလဲ ။ မမတင္ ေမွ်ာ္လင္႕သလို ျဖစ္မလာ ေတာ႕လို႕ ခုလိုရက္စက္ခဲ႕တာလား ။ ေမာင္ဦး ဆိုတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က မိုက္မဲခဲ႔တာပါ ။ အခ်စ္ ဆိုတာ ခံစားလို႕ေကာင္းေပမယ္႔ ဘ၀နဲ႕ခ်ီလာတဲ႕ အခါ ေငြေၾကး အဆင္ေျပမွဳဆိုတဲ႕ အရာ ေလးပါ ပါ၀င္မွ အခ်စ္ရဲ႕ အရသာဟာ ပိုလို႔ခ်ိဳမိန္ဆိုတာကို ေမာင္ဦးဆိုတဲ႕ ငမိုက္သားက ေမ႔ ေလ်ာ႕ေနခဲ႕တာကို ။ ခံေပအံုးေပါ႔ ေမာင္ဦးရာ ။ မိန္းကေလးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ အားကိုးခ်င္လို႕ဘဲေလ ။ ခုခ်ိန္မွာ မမတင္ အတြက္ ေမာင္ဦးဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္တဲ႕ သူ တစ္ဦးျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ႕ မမတင္ အလိုမရွိေတာ႕တာကို ေမာင္ဦးနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္ ။ ဝဋ္ေက်ြးေတြရွိရင္ ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕သာ ေက်ပါရေစေတာ ့ မမတင္ရယ္ ။ ေမာင္ဦးမေလးရွားကေနျပန္လာျပီး မမတင္ နဲ ့အတူေနရေအာင္ၾကိဳးစားခဲ ့ေပမယ္႕ မမတင္ ဆီကျပန္ရလိုက္တာကေတာ ့ေဝးကြာျခင္းရဲ ့အဆုးံတစ္ဖက္ ။ လူဆိုတာ ဒီေန႕ ဒီအေၾကာင္းေတြႀကံဳရဖုိ႕ ကံပါ ရင္ႀကံဳကိုႀကံဳရမွာပါ။ ေရွာင္လႊဲလို႕မရပါဘူး။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေျပာပါနဲ႕ ဘုရား ရဟႏၲာ ေတြေတာင္ အတိတ္ကံ ဆိုတာရွိရင္ ေရွာင္လႊဲ လို႕မွ ရႏုိင္ခဲ႕တာ ။ အားလုံး အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္ရတဲ႕အရာေတြခ်ည္းပါပဲေလ ။ ဘာျဖစ္လို႕ငါ႕ က်မွ လာျဖစ္ရလဲဆုိ တာေတြကို မေတြးခ်င္ေတာ႕ပါဘူး ။ ဒီေန႕ အခ်ိန္ငါ ရင္ဆုိင္ေနတာက ငါရဲ႕ ကံလို႕ ဘဲ ေတြးလိုက္ပါေတာ႕တယ္ ။ အထီးက်န္ေတာထဲမွာ ေမာင္ဦးတစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားဇာတ္ညႊန္းကို တစ္ေယာက္ထဲေရးရင္ ဗေလာင္ဆူေနတဲ ့ႏွလံုးသား ကိုရင္ဝယ္ပိုက္လိုေပါ႔ ။ ေမာင္ဦးရဲ႕ ႏွလံုးသားက ပြင္႕ဖူးခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္ပန္းေလးဟာ ပိုးကိုက္ခဲ႕ရတဲ႕ အခ်စ္ပန္း ေလးျဖစ္ခဲ႕ရပါၿပီ ။ တစ္ဘ၀စာ အတြက္ ခ်စ္ရတဲ႕ ခ်စ္သူကို ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ဂြတ္ဘိုင္......မမတင္ ။ * ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီ၀ထၳဳတိုေလးကို ဖတ္ၿပီး အေတြးမွန္ေလးေတြကို ရရွိႏိုင္ၾကပါေစ ။ ဘယ္သူမွ မမွားတဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းေလးမွာ အဓိက မွားခဲ႕တာ တစ္ခ်က္ထဲပါ ။ ျဖစ္သင္႕တာကို မလုပ္ဘဲ ၊ မလုပ္သင္႕တာကို တစ္ခုကို စိတ္အလိုလိုက္မိတဲ႕ ရလာဒ္ေလးပါပဲ ။ စိတ္ဆိုတာ အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မယ္ဆို ဆင္ျခင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္းရွိသူေတြ အေျမွာက္အျမား ေပၚေပါက္လာ ၾကမွာဘဲေနာ္ ။ စိတ္တစ္ခုရဲ႕ ေစရာကို လိုက္ေနၾကသူတိုင္း အမွားမကင္းတတ္ၾကဘူး။ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြ အရမ္းကိုျပင္းျပေနခ်ိန္မွာ ဆင္ျခင္ႏိုင္မွ ုဆိုတဲ႔ အသိတရားေတြ ေဘးကို ေရာက္ကုန္တတ္ၾကပါတယ္ ။ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြကို ဆင္ျခင္ႏိုင္မွဳေတြနဲ႕ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီး ေလာကဓံကို ႀက႕ံႀက႕ံ ခံႏိုင္သူ လူသားေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

5.ကာေမသု မိစၦာရာ ကံ ႏွင္႕ ကၽြန္ေတာ္( ၀ထၳဳတို )

အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ႕ ဘ၀ကိုေရာက္ခဲ႔တာ ဘာလိုလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ ။ သည္ဘ၀မွာ မင္းေပ်ာ္လားလို႕ ေမးလာခဲ႕ရင္ ဘယ္လိုေျဖရပါ႔ ။ * အေတြ ႔ * တစ္ခုရဲ႕ ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကို အသိမဲ႕စြာ လိုက္ပါခဲ႔ရင္း အိမ္ေထာင္က်ခဲ႔ရသည္ ။။ အျမင္ ၊ အၾကား ၊ အထိအေတြ႔ ၊ အရသာေတြကို အယူမွားကာ ျမတ္ႏိုးခုန္မင္ခဲ႔မိပါသည္ ။ ကာမဂုဏ္မွာ ေပ်ာ္ပိုက္ေနသူ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ႕မိသည္ ။ ကာမဂုဏ္ဆုိတာ ေယာက်ၤားနဲ႔မိန္းမႏွစ္ဦးသား ၾကည္႔ႏူးေပါင္းဖက္ျခင္းလို႕ ဆိုလိုသည္ ။ အဲဒါထက္ေက်ာ္လြန္ကာ မိစၦာစာရဆိုတဲ႕ အရာကို ပါ က်ဴးလြန္မိခဲ႕သူ ကၽြန္ေတာ္ ။ မိစၦာစာရဆုိတာကေတာ့ အဲဒီလုိေပါင္းဖက္ အ တူေနတာကို မိမိလင္ေယာက်ၤား မိမိဇနီးမယားမဟုတ္တဲ႔ သူမ်ားအေပၚမွာ မွားယြင္းစြာ လြန္က်ဴးတာ ကိုေၿပာတာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ေနတာက ေရေျမျခား ။ လြပ္လပ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရသာကို ေဖာေဖာ္သီသီ အသံုးခ်လို႔ အေကာင္းဆံုးေနရာတစ္ခုေပါ႔ ။ မိေ၀း ဖေ၀း မွာ ကိုယ္နဲ႕ ေန႔စဥ္ ပတ္သတ္ေနသူ အမ်ားစုက တိုင္းတပါးသား ။ လူမ်ိဳးတူ အမ်ားစုက တနယ္ဆီက ေရာက္လာ ၾကသူေတြ ။ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္ေရာက္ပါလွ်င္ ေတြ႔ဖို႕ ဆံုဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူ။ ဒီေတာ႕ ေခါင္းထဲေရာက္လာတာက ငါဘာလုပ္လုပ္ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူးကြာဆိုတဲ႕ ေသးသိမ္တဲ႕ အေတြးေခၚေတြ ။ လူေတြလြတ္လပ္ၿပီဆိုရင္ အက်ိဳးနဲ႕ အျပစ္ အျပစ္ကိုသာ ပိုလုပ္မိၾကတဲ႕ လူေတြထဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေယာက္အပါ၀င္ေပါ႔ ။ မိတ္ေဆြစစ္နဲ႕ မိတ္ေဆြတုဆိုတာကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္တဲ႕ အသိညဏ္ေတြနဲ႕ ကင္းကြာေနခဲ႕သူတစ္ဦးဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ ေရေျမျခားမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေလးလည္း အတန္ၾကာခဲ႔ပါၿပီ။ အလုပ္ေလးေတြလည္း စံုခဲ႔ေလၿပီ ။ ခုလက္ရွိေနာက္ဆံုးလုပ္ေနတဲ႕ ေနရာမွာ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားသား ။ ဒီထဲက ကဲလို႕ တြဲလို႕ေကာင္းတဲ႕ သူခ်င္းေပါင္းမိခဲ႕ၾကသည္ ။ *အေပ်ာ္ပါးလိုက္စားမလား တူတူ ။ ေသာက္ၾကစားၾကမလား လက္ေရတစ္ျပင္တည္ း ။ စိတ္တူကိုယ္သူဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔ ။ တစ္ေန႕ မွာေတာ႕ တူတူေနတဲ႕ ကိုထူးက စကားစလာပါတယ္ ။* *ေဟ႕ေကာင္ ေမာင္ေမာင္ ။ မင္းေပ်ာ္ပါးဖို႕ ေဆာ္ေခၚရတာ ပိုက္ဆံကုန္တယ္ ကြ ။ ငါသတင္းတစ္ခုရထားတယ္ ။ ေဆာ္ၾကီးတစ္ေဗြ လူကလန္းတယ္ ။ ေရကလည္း လန္းတယ္ ။ မင္းခ်ဥ္းကပ္လို႔လည္း လြယ္တဲ႕ အေနထားမွာ ရွိတယ္ ။ * *ဟုတ္လား ။ သူက ဘယ္မွာေနတာလဲ ။ အပ်ိဳလား * *ဘယ္ကလာ အပ်ိဳရမွာလဲကြာ ။ ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္ေထာင္က်တယ္ ။ ကေလးေတာင္ ရွိတယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ ဒီေရာက္လာေတာ႕ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသားက ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္ ။ သူေဖာက္ျပန္ေနတာေတြကို သိလည္း ခြင္႕လြတ္ျပန္ေပါင္းတယ္တဲ႕ေလ ။ ေနတာက ငါတို႕ဆီကေနကားႏွစ္ မွတ္တိုင္ေလာက္ ဘဲေ၀းတယ္ ။ မင္း စိတ္၀င္စားရင္ ငါ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ * ဒီလိုကေနစလိုက္တာ သူမ ကၽြန္ေတာ္ သိခြင္႔ရခဲ႔သည္ ။ ခင္မင္ရာကေန တစ္ဆင္႕တက္လို႕ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ႔ၾကပါသည္ ။ သူမ အမ်ိဳးသား အလုပ္သြားခ်ိန္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္နားခ်ိန္ ေတြနဲ႕ တိုက္ဆိုင္တိုင္း သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ျဖစ္ေနၾကသည္။ ကုန္လိုက္တဲ႕ ပိုက္ဆံက ေဆာ္ေခၚတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ။ တစ္ေန႔ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခိုးစားေနမိတဲ႕ ဇာတ္လိမ္းကို သူမခင္ပြန္းသိသြားပါေတာ႕သည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႕ ေကာင္ လည္း ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ သူမကို လက္ခံလိုက္ရပါေတာ႕သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္သည္မက် ခ်စ္သူမကဆိုတဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ ဘ၀ တစ္ခုကို နာမည္ဆိုးေတြနဲ႕ ရရွိလိုက္ပါေတာ႕သည္ ။ သူမ်ားလက္ထဲကေန ခိုးယူထားမိတဲ႕ အရာကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွာလာ စိတ္ေျဖာင္႕ေျဖာင္႕ ေနႏိုင္ပါမည္နည္း ။ အၿမဲတေစ ပူပန္ ေသာကေတြနဲ႕ နပန္းလံုးေနခဲ႔ရသည္ ။ ငါအလုပ္သြားရင္ သူမ ဘာေတြ လုပ္ေနမလဲ ။ ဘယ္ေတြ သြားေနမလဲ ။ အိမ္မွာေကာ ရွိေနပါ႔မလားဆိုတဲ႕ အေတြးေတြနဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ ပစၥည္းေတြကမွား ။ ဒီေတာ႕ စူပါဗိုက္ဆာေတြရဲ႕ ၿငိဳျငင္မွဳေတြကို ခံလာရပါေတာ႕သည္ ။ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ အိုတီရေနေန ရသမွ် အဖက္မတင္ ။ ဘယ္အေပါက္ကေန ဆီလိုေပါက္ရွာ ထြက္ေနမွန္းမသိ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ လုံးပါးပါးလာ ခဲ႔ရပါေတာ႕သည္ ။ ငါ ကာေမသုမိစၦာစာရသိကၡာပုဒ္ကို မေစာင္႔ထိမ္း လို႔ၿဖစ္ရတဲ႔ လူမႈဒုကၡေတြပါလားလို႕ တစ္ခါ တစ္ခါ ေတြးမိပါသည္ ။ တစ္ေန႕ အင္တာနက္ ၾကည္႔ေနရင္း မထင္မွတ္တဲ႕ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ခုကို ဖတ္လိုက္မိသည္ ။ ေဆာင္းပါးေလး က ကာေမသု မိစၦာရာ ကံ လြန္က်ဴးရင္ ဘာၿဖစ္ႏိုင္လဲ ? ဆိုတဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ ေရးသားထားပါသည္ ။ *ကာေမသုမိစၦာစာရာေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိသိကၡာပုဒ္ဟာ ကိုယ္ပုိင္လင္အမ်ိဳးသား ကိုယ္ပိုင္ဇနီးမယားကေန တစ္ၿခားတစ္ေယာက္ကို ( သို႕မဟုတ္ ) သူ႕တပါး သားမယားကို လြန္က်ဴး ၿပစ္မွားလို႔ အၿပစ္သင္႔တဲ႔ အၿပစ္ၿဖစ္တဲ႔ သိကၡာပုဒ္ပါ၊ ႐ွင္းေအာင္ေၿပာရရင္ေတာ့ ကာမဂုဏ္ဆုိတာ ေယာက်ၤားနဲ႔မိန္းမႏွစ္ဦးသား ၾကည္႔ႏူးေပါင္းဖက္ၾကတာကိုေခၚတာပါ၊ မိစၦာစာရဆုိတာကေတာ့ အဲဒီလုိေပါင္းဖက္ အ တူေနတာကို မိမိလင္ေယာက်ၤား မိမိဇနီးမယားမဟုတ္တဲ႔ သူမ်ားအေပၚမွာ မွားယြင္းစြာ လြန္က်ဴးတာကိုေၿပာတာပါ၊ အဲဒီသိကၡာပုဒ္ကိုေဖာက္ဖ်က္ရင္ ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလုိပါ ပဲ လူမႈဒုကၡေတြ အမ်ားတံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာရတာေတြ အစ႐ွိတဲ႔ဆုိးၾကိဳးေတြကို ခံ စားရမွာပါ၊ ခုေခတ္ၿမန္မာလူေဘာင္ေလာကမွာ ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းသေဘာတူရင္ မၿပစ္မ ၿဖစ္ပါဘူးဆုိတဲ႔ အေနာက္တုိင္းအယူအဆေတြ၀င္ေရာက္လာပါတယ္၊ အမွန္က အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းဘယ္လုိပဲသေဘာတူေနပါေစ ကုိယ့္ကုိယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင္႔ေ႐ွာက္တဲ႔ သူေတြ႐ွိပါတယ္၊ ေအာက္ထစ္ဆုံး အမ်ားတကာနဲ႔ ဆက္ဆံသြားလာ တဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ၿပည္တန္ဆာမေတာင္ အရင္လူကပိုက္ဆံေပးငွါးရမ္းထားရင္ ေနာက္လူ ကပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ သြားေရာက္လြန္က်ဴးမယ္ဆုိရင္ ကာေမသုမိစၦာစရာကံထုိက္ပါတယ္၊ * လို႕ ေရးသားထားပါသည္ ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႕ အဲကြန္းခန္းထဲ ထိုင္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္လံုး အလိုအေလ်ာက္ ေဇာ္ေခၽြး မ်ား ပ်ံလာမိသည္။ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံက်ဴးတဲ႔သူေတြဟာ- (၁) လူမုန္းမ်ားၿခင္း၊ (၂) လူမုန္းမ်ား႐ုံတင္မကပဲ ရန္သူေတြလည္း ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနၿခင္း၊ (၃) စီးပြါးေရး ဘယ္ေလာက္႐ွာ႐ွာ တိုးတက္မလာပဲေနၿခင္း၊ (၄) စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ မ႐ွိပဲၿဖစ္ေနၿခင္း၊ (၅) ဘ၀တုိင္းဘ၀တုိင္း မိန္းမသာၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၆) မိန္းမမဟုတ္ေယာက်ၤားမဟုတ္ ဂ်ယ္ၾကီးၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၇) တကယ္လုိ႔ ေယာက်ာ္းၿဖစ္ရင္လည္း ယုတ္ညံ့တဲ႔ အမ်ိဳးေတြထဲမွာ ၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၈) မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး အ႐ွက္တကြဲအက်ိဳးနဲတဲ႔ ကိစၥေတြၾကဳံေတြ႕ရၿခင္း၊ (၉) ေၿခလက္အဂၤါ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းနဲ႔ ၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၁၀) စုိးရိမ္ေၾကာင္႔ၾက စိတ္မ်ားေနရၿခင္း၊ (၁၁) ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ ကြဲကြာကာ အသည္းနာရၿခင္း၊ ဆိုတဲ႕ အၿပစ္ေတြကိုပါ ရေစတယ္ဆိုတဲ႕အခ်က္ေတြကေတာ႕ ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ေနခဲ႔ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတဲ႕ေမးခြန္းေတြနဲ႕ ခ်ာခ်ာလည္ေနလည္ပါေတာ႕သည္ ။ *ေမာင္ ထမင္းစားရေအာင္ဆိုတဲ႕ * သူမရဲ႕ ေခၚသံၾကားမွ စိတ္နဲ႕လူၾကား ကင္းကြာေနတဲ႕ အသိေတြ ျပန္လည္စုမိၾကပါေတာ႕သည္ ။ အရင္က ခ်ိဳသာလွပါသည္ဟု ထင္ခဲ႔မိေသာ သူမ အသံသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေထာင္ေျခာက္ တစ္ခုအျဖစ္သို႕ ေျပာင္းလဲ ထင္မွတ္ေစခဲ႔ေလၿပီ ။ ခုခ်ိန္ထိ မိဘေတြကို အသိမေပးရဲေသးတဲ႕ သူမနဲ႕တူတူေနထိုင္ေနရတဲ႕ ဘ၀ ။ အေပါင္းသင္းမိတ္ေဆြေတြ နဲ႕ ဆံုတဲ႕အခါ ကၽြန္ေတာ္ မိန္းမပါလို႕ မိတ္ဆက္ေပးရမွာကို အင္မတန္၀န္ေလး ခဲ႔မိတာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ သိမ္ငယ္ေနျခင္းေတြဆိုတာ သိခဲ႕ရေပမယ္႕ အမွားျပင္ဆင္ခြင္႔က ဘယ္မွာလဲ ။ ဘယ္လို ခဲဖ်က္နဲ႕ ဖ်က္မွ ပ်က္မယ္႕ အမွား မ်ိဳးပါလည္းဆိုတာ ေတြးရလြန္းလို႕ ေခါင္းေတြအၿမဲပူပန္ေနရသူ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ ။ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ႕တဲ႕ လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနရေပမယ္႕ ဘာလို႕မေပ်ာ္ရသလဲ ။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္ ။ အမွားဆိုတဲ႕ လမ္းတစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းမိခဲ႕တာကုိ ။ တစ္ရက္္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကေန သူမဆီ ဖုန္းမဆက္ဘဲ ျပန္လာခဲ႕ပါသည္ ။ အျပန္လမ္းမွာ မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာေနခဲ႔သည္ ။ မိုးေရေတြ ဆက္လက္နဲ႕ အိမ္တံခါး ကိုဖြင္႔လိုက္ပါသည္ ။ ၾကိဳဆိုမယ္႕သူမရွိ ။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြ စိုးမိုးေနတဲ႕ အိ္မ္ထဲမွာ ေသခ်ာပါသည္ သူမ ရွိမေနဘူးဆိုတာေပါ႔ ။ အ၀တ္စားေတြလဲ ၿပီး ေဆးတစ္လံုးၾကိဳေသာက္ထားလိုက္ပါသည္ ။ ခုရက္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးေတြ ေအာင္႕ေအာင္႕ေနတတ္သည္ ။ ေဆးေသာက္ ၿပီး အိပ္ယာထက္မွာ လဲေလ်ာင္းရင္း မ်က္လံုးေတြက ဖုန္းေလးကို အဓိပ္ပယ္မဲ႕စြာ ေငးၾကည္႔ေနမိဧ။္ ။ သူမကို ခုခ်ိန္ ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ ဘာေတြ ဆင္ျခင္ေပးမလဲ ။ သူေပးလာမယ္႕ဆင္ျခင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါ႔မလား။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေတြအားလံုး ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္ ။ အစက မဆုံျဖစ္ခဲ႔ရင္ အေကာင္းသားဆုိတဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္း လွန္တဲ႕ အေတြးေတြကလည္း တသီၾကီးေတြးလို႕ ။ ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းခဲ႕သလား ကံဆိုးခဲ႕သလားေတာ႕ မေျပာတတ္ေပ ။ ထုိညကအစျပဳလို႕ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ထဲကို သူမ ျပန္ေရာက္မလာေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ တမ္းတမိပါသလား ။ ေသခ်ာပါသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္သာ ေရးေရးေလး အမွတ္ရမိတတ္ပါသည္ ။ သတိရျခင္းႏွင္႔ အမွတ္ရျခင္းဆိုတဲ႕ စကားလံုးေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ လားလားမွ် မတူညီပါ။ ကၽြန္ေတာ္သူမကို သတိမရပါ။ အမွတ္ရျဖင္းသာ ရွိပါသည္ ။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ တူတူေနျခင္းဆိုတဲ႕ ပံုစံခြက္ထဲကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါ၀င္ခဲ႕ဘူးတယ္လို႕ ဆိုမယ္ဆိုရင္လည္း ရႏိုင္ဧ။္ေပါ႔ ။ သို႕ေသာ္ အိမ္ေထာင္သည္ေတြလို တူတူ ေနထိုင္ခဲ႔မိဘူးသည္ ။ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံက်ဴးလြန္ခဲ႕ဘူးဆိုတဲ႕ အခ်က္ၾကီးကေတာ႕ဘ၀မွာ အမဲစက္တစ္ခုလို ေနရာယူခဲ႕ပါၿပီ။ ဒီအမွားကို ဘယ္အရာနဲ႕ ဖ်က္ရမလဲ ဆိုတဲ႕ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ေန႕စဥ္ရွာေဖြေနသူ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ ေသသည္႕တိုင္ေအာင္ ဆက္လက္ရပ္တည္ အေျဖရွာေနရအံုးမည္သာ ျဖစ္ေနေတာ႕သည္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီ၀ထၳဳတိုေလးကို ဖတ္ရွဳ႕ၿပီး မိတ္ေဆြစစ္နဲ႕ မိတ္ေဆြတုကို ခြဲျခားနိုင္ပါေစ ။ ကာေမသုကံကို ေ႐ွာင္႐ွားႏုိင္ၾကၿပီး ဒီအမ်ိဳးသား ၊ ဒီဇနီး ဒီမယား ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ မိသားစုေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ ။ သစၥာတရားေတြ စိုးမိုးတဲ႕ ကမၻာေျမၾကီး ျဖစ္ပါေစ ............................။ Photo: အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ႕ ဘ၀ကိုေရာက္ခဲ႔တာ ဘာလိုလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ ။ သည္ဘ၀မွာ မင္းေပ်ာ္လားလို႕ ေမးလာခဲ႕ရင္ ဘယ္လိုေျဖရပါ႔ ။ * အေတြ ႔ * တစ္ခုရဲ႕ ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကို အသိမဲ႕စြာ လိုက္ပါခဲ႔ရင္း အိမ္ေထာင္က်ခဲ႔ရသည္ ။။ အျမင္ ၊ အၾကား ၊ အထိအေတြ႔ ၊ အရသာေတြကို အယူမွားကာ ျမတ္ႏိုးခုန္မင္ခဲ႔မိပါသည္ ။ ကာမဂုဏ္မွာ ေပ်ာ္ပိုက္ေနသူ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ႕မိသည္ ။ ကာမဂုဏ္ဆုိတာ ေယာက်ၤားနဲ႔မိန္းမႏွစ္ဦးသား ၾကည္႔ႏူးေပါင္းဖက္ျခင္းလို႕ ဆိုလိုသည္ ။ အဲဒါထက္ေက်ာ္လြန္ကာ မိစၦာစာရဆိုတဲ႕ အရာကို ပါ က်ဴးလြန္မိခဲ႕သူ ကၽြန္ေတာ္ ။ မိစၦာစာရဆုိတာကေတာ့ အဲဒီလုိေပါင္းဖက္ အ တူေနတာကို မိမိလင္ေယာက်ၤား မိမိဇနီးမယားမဟုတ္တဲ႔ သူမ်ားအေပၚမွာ မွားယြင္းစြာ လြန္က်ဴးတာ ကိုေၿပာတာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ေနတာက ေရေျမျခား ။ လြပ္လပ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရသာကို ေဖာေဖာ္သီသီ အသံုးခ်လို႔ အေကာင္းဆံုးေနရာတစ္ခုေပါ႔ ။ မိေ၀း ဖေ၀း မွာ ကိုယ္နဲ႕ ေန႔စဥ္ ပတ္သတ္ေနသူ အမ်ားစုက တိုင္းတပါးသား ။ လူမ်ိဳးတူ အမ်ားစုက တနယ္ဆီက ေရာက္လာ ၾကသူေတြ ။ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္ေရာက္ပါလွ်င္ ေတြ႔ဖို႕ ဆံုဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူ။ ဒီေတာ႕ ေခါင္းထဲေရာက္လာတာက ငါဘာလုပ္လုပ္ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူးကြာဆိုတဲ႕ ေသးသိမ္တဲ႕ အေတြးေခၚေတြ ။ လူေတြလြတ္လပ္ၿပီဆိုရင္ အက်ိဳးနဲ႕ အျပစ္ အျပစ္ကိုသာ ပိုလုပ္မိၾကတဲ႕ လူေတြထဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေယာက္အပါ၀င္ေပါ႔ ။ မိတ္ေဆြစစ္နဲ႕ မိတ္ေဆြတုဆိုတာကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္တဲ႕ အသိညဏ္ေတြနဲ႕ ကင္းကြာေနခဲ႕သူတစ္ဦးဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ ေရေျမျခားမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေလးလည္း အတန္ၾကာခဲ႔ပါၿပီ။ အလုပ္ေလးေတြလည္း စံုခဲ႔ေလၿပီ ။ ခုလက္ရွိေနာက္ဆံုးလုပ္ေနတဲ႕ ေနရာမွာ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားသား ။ ဒီထဲက ကဲလို႕ တြဲလို႕ေကာင္းတဲ႕ သူခ်င္းေပါင္းမိခဲ႕ၾကသည္ ။ *အေပ်ာ္ပါးလိုက္စားမလား တူတူ ။ ေသာက္ၾကစားၾကမလား လက္ေရတစ္ျပင္တည္ း ။ စိတ္တူကိုယ္သူဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔ ။ တစ္ေန႕ မွာေတာ႕ တူတူေနတဲ႕ ကိုထူးက စကားစလာပါတယ္ ။* *ေဟ႕ေကာင္ ေမာင္ေမာင္ ။ မင္းေပ်ာ္ပါးဖို႕ ေဆာ္ေခၚရတာ ပိုက္ဆံကုန္တယ္ ကြ ။ ငါသတင္းတစ္ခုရထားတယ္ ။ ေဆာ္ၾကီးတစ္ေဗြ လူကလန္းတယ္ ။ ေရကလည္း လန္းတယ္ ။ မင္းခ်ဥ္းကပ္လို႔လည္း လြယ္တဲ႕ အေနထားမွာ ရွိတယ္ ။ * *ဟုတ္လား ။ သူက ဘယ္မွာေနတာလဲ ။ အပ်ိဳလား * *ဘယ္ကလာ အပ်ိဳရမွာလဲကြာ ။ ျမန္မာျပည္မွာ အိမ္ေထာင္က်တယ္ ။ ကေလးေတာင္ ရွိတယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ ဒီေရာက္လာေတာ႕ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသားက ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္ ။ သူေဖာက္ျပန္ေနတာေတြကို သိလည္း ခြင္႕လြတ္ျပန္ေပါင္းတယ္တဲ႕ေလ ။ ေနတာက ငါတို႕ဆီကေနကားႏွစ္ မွတ္တိုင္ေလာက္ ဘဲေ၀းတယ္ ။ မင္း စိတ္၀င္စားရင္ ငါ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ * ဒီလိုကေနစလိုက္တာ သူမ ကၽြန္ေတာ္ သိခြင္႔ရခဲ႔သည္ ။ ခင္မင္ရာကေန တစ္ဆင္႕တက္လို႕ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ႔ၾကပါသည္ ။ သူမ အမ်ိဳးသား အလုပ္သြားခ်ိန္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္နားခ်ိန္ ေတြနဲ႕ တိုက္ဆိုင္တိုင္း သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ျဖစ္ေနၾကသည္။ ကုန္လိုက္တဲ႕ ပိုက္ဆံက ေဆာ္ေခၚတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ။ တစ္ေန႔ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခိုးစားေနမိတဲ႕ ဇာတ္လိမ္းကို သူမခင္ပြန္းသိသြားပါေတာ႕သည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႕ ေကာင္ လည္း ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ သူမကို လက္ခံလိုက္ရပါေတာ႕သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္သည္မက် ခ်စ္သူမကဆိုတဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ ဘ၀ တစ္ခုကို နာမည္ဆိုးေတြနဲ႕ ရရွိလိုက္ပါေတာ႕သည္ ။ သူမ်ားလက္ထဲကေန ခိုးယူထားမိတဲ႕ အရာကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွာလာ စိတ္ေျဖာင္႕ေျဖာင္႕ ေနႏိုင္ပါမည္နည္း ။ အၿမဲတေစ ပူပန္ ေသာကေတြနဲ႕ နပန္းလံုးေနခဲ႔ရသည္ ။ ငါအလုပ္သြားရင္ သူမ ဘာေတြ လုပ္ေနမလဲ ။ ဘယ္ေတြ သြားေနမလဲ ။ အိမ္မွာေကာ ရွိေနပါ႔မလားဆိုတဲ႕ အေတြးေတြနဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ ပစၥည္းေတြကမွား ။ ဒီေတာ႕ စူပါဗိုက္ဆာေတြရဲ႕ ၿငိဳျငင္မွဳေတြကို ခံလာရပါေတာ႕သည္ ။ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ အိုတီရေနေန ရသမွ် အဖက္မတင္ ။ ဘယ္အေပါက္ကေန ဆီလိုေပါက္ရွာ ထြက္ေနမွန္းမသိ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ လုံးပါးပါးလာ ခဲ႔ရပါေတာ႕သည္ ။ ငါ ကာေမသုမိစၦာစာရသိကၡာပုဒ္ကို မေစာင္႔ထိမ္း လို႔ၿဖစ္ရတဲ႔ လူမႈဒုကၡေတြပါလားလို႕ တစ္ခါ တစ္ခါ ေတြးမိပါသည္ ။ တစ္ေန႕ အင္တာနက္ ၾကည္႔ေနရင္း မထင္မွတ္တဲ႕ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ခုကို ဖတ္လိုက္မိသည္ ။ ေဆာင္းပါးေလး က ကာေမသု မိစၦာရာ ကံ လြန္က်ဴးရင္ ဘာၿဖစ္ႏိုင္လဲ ? ဆိုတဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ ေရးသားထားပါသည္ ။ *ကာေမသုမိစၦာစာရာေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိသိကၡာပုဒ္ဟာ ကိုယ္ပုိင္လင္အမ်ိဳးသား ကိုယ္ပိုင္ဇနီးမယားကေန တစ္ၿခားတစ္ေယာက္ကို ( သို႕မဟုတ္ ) သူ႕တပါး သားမယားကို လြန္က်ဴး ၿပစ္မွားလို႔ အၿပစ္သင္႔တဲ႔ အၿပစ္ၿဖစ္တဲ႔ သိကၡာပုဒ္ပါ၊ ႐ွင္းေအာင္ေၿပာရရင္ေတာ့ ကာမဂုဏ္ဆုိတာ ေယာက်ၤားနဲ႔မိန္းမႏွစ္ဦးသား ၾကည္႔ႏူးေပါင္းဖက္ၾကတာကိုေခၚတာပါ၊ မိစၦာစာရဆုိတာကေတာ့ အဲဒီလုိေပါင္းဖက္ အ တူေနတာကို မိမိလင္ေယာက်ၤား မိမိဇနီးမယားမဟုတ္တဲ႔ သူမ်ားအေပၚမွာ မွားယြင္းစြာ လြန္က်ဴးတာကိုေၿပာတာပါ၊ အဲဒီသိကၡာပုဒ္ကိုေဖာက္ဖ်က္ရင္ ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလုိပါ ပဲ လူမႈဒုကၡေတြ အမ်ားတံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာရတာေတြ အစ႐ွိတဲ႔ဆုိးၾကိဳးေတြကို ခံ စားရမွာပါ၊ ခုေခတ္ၿမန္မာလူေဘာင္ေလာကမွာ ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းသေဘာတူရင္ မၿပစ္မ ၿဖစ္ပါဘူးဆုိတဲ႔ အေနာက္တုိင္းအယူအဆေတြ၀င္ေရာက္လာပါတယ္၊ အမွန္က အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းဘယ္လုိပဲသေဘာတူေနပါေစ ကုိယ့္ကုိယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင္႔ေ႐ွာက္တဲ႔ သူေတြ႐ွိပါတယ္၊ ေအာက္ထစ္ဆုံး အမ်ားတကာနဲ႔ ဆက္ဆံသြားလာ တဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ၿပည္တန္ဆာမေတာင္ အရင္လူကပိုက္ဆံေပးငွါးရမ္းထားရင္ ေနာက္လူ ကပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ သြားေရာက္လြန္က်ဴးမယ္ဆုိရင္ ကာေမသုမိစၦာစရာကံထုိက္ပါတယ္၊ * လို႕ ေရးသားထားပါသည္ ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႕ အဲကြန္းခန္းထဲ ထိုင္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္လံုး အလိုအေလ်ာက္ ေဇာ္ေခၽြး မ်ား ပ်ံလာမိသည္။ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံက်ဴးတဲ႔သူေတြဟာ- (၁) လူမုန္းမ်ားၿခင္း၊ (၂) လူမုန္းမ်ား႐ုံတင္မကပဲ ရန္သူေတြလည္း ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနၿခင္း၊ (၃) စီးပြါးေရး ဘယ္ေလာက္႐ွာ႐ွာ တိုးတက္မလာပဲေနၿခင္း၊ (၄) စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ မ႐ွိပဲၿဖစ္ေနၿခင္း၊ (၅) ဘ၀တုိင္းဘ၀တုိင္း မိန္းမသာၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၆) မိန္းမမဟုတ္ေယာက်ၤားမဟုတ္ ဂ်ယ္ၾကီးၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၇) တကယ္လုိ႔ ေယာက်ာ္းၿဖစ္ရင္လည္း ယုတ္ညံ့တဲ႔ အမ်ိဳးေတြထဲမွာ ၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၈) မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး အ႐ွက္တကြဲအက်ိဳးနဲတဲ႔ ကိစၥေတြၾကဳံေတြ႕ရၿခင္း၊ (၉) ေၿခလက္အဂၤါ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းနဲ႔ ၿဖစ္ရၿခင္း၊ (၁၀) စုိးရိမ္ေၾကာင္႔ၾက စိတ္မ်ားေနရၿခင္း၊ (၁၁) ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ ကြဲကြာကာ အသည္းနာရၿခင္း၊ ဆိုတဲ႕ အၿပစ္ေတြကိုပါ ရေစတယ္ဆိုတဲ႕အခ်က္ေတြကေတာ႕ ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ေနခဲ႔ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတဲ႕ေမးခြန္းေတြနဲ႕ ခ်ာခ်ာလည္ေနလည္ပါေတာ႕သည္ ။ *ေမာင္ ထမင္းစားရေအာင္ဆိုတဲ႕ * သူမရဲ႕ ေခၚသံၾကားမွ စိတ္နဲ႕လူၾကား ကင္းကြာေနတဲ႕ အသိေတြ ျပန္လည္စုမိၾကပါေတာ႕သည္ ။ အရင္က ခ်ိဳသာလွပါသည္ဟု ထင္ခဲ႔မိေသာ သူမ အသံသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေထာင္ေျခာက္ တစ္ခုအျဖစ္သို႕ ေျပာင္းလဲ ထင္မွတ္ေစခဲ႔ေလၿပီ ။ ခုခ်ိန္ထိ မိဘေတြကို အသိမေပးရဲေသးတဲ႕ သူမနဲ႕တူတူေနထိုင္ေနရတဲ႕ ဘ၀ ။ အေပါင္းသင္းမိတ္ေဆြေတြ နဲ႕ ဆံုတဲ႕အခါ ကၽြန္ေတာ္ မိန္းမပါလို႕ မိတ္ဆက္ေပးရမွာကို အင္မတန္၀န္ေလး ခဲ႔မိတာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ သိမ္ငယ္ေနျခင္းေတြဆိုတာ သိခဲ႕ရေပမယ္႕ အမွားျပင္ဆင္ခြင္႔က ဘယ္မွာလဲ ။ ဘယ္လို ခဲဖ်က္နဲ႕ ဖ်က္မွ ပ်က္မယ္႕ အမွား မ်ိဳးပါလည္းဆိုတာ ေတြးရလြန္းလို႕ ေခါင္းေတြအၿမဲပူပန္ေနရသူ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ ။ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ႕တဲ႕ လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနရေပမယ္႕ ဘာလို႕မေပ်ာ္ရသလဲ ။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္ ။ အမွားဆိုတဲ႕ လမ္းတစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းမိခဲ႕တာကုိ ။ တစ္ရက္္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကေန သူမဆီ ဖုန္းမဆက္ဘဲ ျပန္လာခဲ႕ပါသည္ ။ အျပန္လမ္းမွာ မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာေနခဲ႔သည္ ။ မိုးေရေတြ ဆက္လက္နဲ႕ အိမ္တံခါး ကိုဖြင္႔လိုက္ပါသည္ ။ ၾကိဳဆိုမယ္႕သူမရွိ ။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြ စိုးမိုးေနတဲ႕ အိ္မ္ထဲမွာ ေသခ်ာပါသည္ သူမ ရွိမေနဘူးဆိုတာေပါ႔ ။ အ၀တ္စားေတြလဲ ၿပီး ေဆးတစ္လံုးၾကိဳေသာက္ထားလိုက္ပါသည္ ။ ခုရက္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးေတြ ေအာင္႕ေအာင္႕ေနတတ္သည္ ။ ေဆးေသာက္ ၿပီး အိပ္ယာထက္မွာ လဲေလ်ာင္းရင္း မ်က္လံုးေတြက ဖုန္းေလးကို အဓိပ္ပယ္မဲ႕စြာ ေငးၾကည္႔ေနမိဧ။္ ။ သူမကို ခုခ်ိန္ ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ ဘာေတြ ဆင္ျခင္ေပးမလဲ ။ သူေပးလာမယ္႕ဆင္ျခင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါ႔မလား။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေတြအားလံုး ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္ ။ အစက မဆုံျဖစ္ခဲ႔ရင္ အေကာင္းသားဆုိတဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္း လွန္တဲ႕ အေတြးေတြကလည္း တသီၾကီးေတြးလို႕ ။ ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းခဲ႕သလား ကံဆိုးခဲ႕သလားေတာ႕ မေျပာတတ္ေပ ။ ထုိညကအစျပဳလို႕ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ထဲကို သူမ ျပန္ေရာက္မလာေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ တမ္းတမိပါသလား ။ ေသခ်ာပါသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္သာ ေရးေရးေလး အမွတ္ရမိတတ္ပါသည္ ။ သတိရျခင္းႏွင္႔ အမွတ္ရျခင္းဆိုတဲ႕ စကားလံုးေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ လားလားမွ် မတူညီပါ။ ကၽြန္ေတာ္သူမကို သတိမရပါ။ အမွတ္ရျဖင္းသာ ရွိပါသည္ ။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ တူတူေနျခင္းဆိုတဲ႕ ပံုစံခြက္ထဲကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါ၀င္ခဲ႕ဘူးတယ္လို႕ ဆိုမယ္ဆိုရင္လည္း ရႏိုင္ဧ။္ေပါ႔ ။ သို႕ေသာ္ အိမ္ေထာင္သည္ေတြလို တူတူ ေနထိုင္ခဲ႔မိဘူးသည္ ။ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံက်ဴးလြန္ခဲ႕ဘူးဆိုတဲ႕ အခ်က္ၾကီးကေတာ႕ဘ၀မွာ အမဲစက္တစ္ခုလို ေနရာယူခဲ႕ပါၿပီ။ ဒီအမွားကို ဘယ္အရာနဲ႕ ဖ်က္ရမလဲ ဆိုတဲ႕ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ေန႕စဥ္ရွာေဖြေနသူ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ ေသသည္႕တိုင္ေအာင္ ဆက္လက္ရပ္တည္ အေျဖရွာေနရအံုးမည္သာ ျဖစ္ေနေတာ႕သည္ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီ၀ထၳဳတိုေလးကို ဖတ္ရွဳ႕ၿပီး မိတ္ေဆြစစ္နဲ႕ မိတ္ေဆြတုကို ခြဲျခားနိုင္ပါေစ ။ ကာေမသုကံကို ေ႐ွာင္႐ွားႏုိင္ၾကၿပီး ဒီအမ်ိဳးသား ၊ ဒီဇနီး ဒီမယား ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ မိသားစုေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ ။ သစၥာတရားေတြ စိုးမိုးတဲ႕ ကမၻာေျမၾကီး ျဖစ္ပါေစ ............................။ ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္ )

* သတိ အပၸမာဒ *ကိုလူတိုင္း ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္ၾကပါေစ ။

အေကာင္းဆံုးဆိုတာကိုမွ ႏွစ္သက္သေဘာက် တတ္သူ လူသားတို႕သည္ လြတ္လပ္မွဳ ဆိုတဲ႕ အခြင္႕ေရးတစ္ခုကို ရၿပီဆိုရင္ေတာ႕ အက်ိဳးထက္ အျပစ္ကိုသာ ဦးစားေပးလုပ္တတ္ၾကသည္ ။ အျပစ္ *Sin* ဟူသည္ အမွား အယြင္း ျပဳမူ မိျခင္း ဟု ေျပာႏိုင္ေပမယ္႕ ေကာင္းတဲ႕ အလုပ္တြနဲ႕ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ျခင္း * To be forgetfulness * ေမ့ေလ်ာ့ ခဲ့ျခင္း လို႕လည္း ေျပာႏိုင္ပါသည္ ။ ဘာသာတိုင္းမွာ ရွိၾကကုန္ေသာ လူသားတိုင္း မေမ့ မေလ်ာ့ေသာ * သတိ အပၸမာဒ *ကိုလူတိုင္း ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္ၾကပါေစ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

ဒီေန႕ ေနမေကာင္းဘူး ။ ေတာ္ေတာ္ေလးဖ်ားေနပါတယ္ ။

ဒီေန႕ ေနမေကာင္းဘူး ။ ေတာ္ေတာ္ေလးဖ်ားေနပါတယ္ ။ ဖ်ားေနေတာ႕ အိပ္ယာထဲ ေခြေနရတာေပါ႔ ။ ဒီလိုေခြေနတုန္းမွာ ေတြးမိတဲ႕ အေတြးေလး တစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။ လူေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာထားေတြဟာ လမ္းညြန္ေျပာျပသူေတြ ၊ ေတြ႕ျမင္ခံစားရမွဳ အေပၚမူတည္ၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္ၾကပါတယ္ ။ ထိုေျပာင္းလဲမွဳမ်ားထဲတြင္ ေကာင္းေသာေျပာင္းလဲျခင္းသို႕ ဦးတည္ေျပာင္းလဲလာမယ္ဆို အလြန္မဂၤလာရွိႏိုင္ပါတယ္ ။ ေ၀ဖန္တာ နဲ႕ အမုန္းပြားတာကို ဒီေန႕ ခိုင္ေလး ေသခ်ာ သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ႔မိပါတယ္ ။ လူတိုင္းဟာ အမွား မကင္းတတ္ၾကပါဘူး ။ မွားတာကို သိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ STOP လုပ္တတ္ဖို႕က အဓိကၾကပါတယ္ ။ မ်ားမ်ားမၾကည္႔ပါနဲ႕ ခုfacebook ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကြင္းျပင္တစ္ခုကို စုေ၀းလိုက္ၾကရေအာင္ ။ ၿပီးရင္ ဒီထဲက အျပစ္ ကင္းတဲ႕သူ လက္ေထာင္ပါဆိုခဲ႔ရင္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ လက္ေထာင္ၾကမလဲ ။ ကိုယ္ကို႕ကိုယ္ မလိမ္တန္း ေ၀ဖန္မယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္မွ လက္ေထာင္မယ္႕သူရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ လူဆိုတာ အမွားမကင္းတတ္သူမ်ိဳးေတြဆို မမွားႏိုင္ပါဘူး ။ လူေတြ နားလည္ေပးလို႕ရမယ္႕ အမွားမ်ိဳးနဲ႕ နားလည္ေပးလို႔မရတဲ႕ အမွားမ်ိဳး ဆိုတာဘဲ ကြဲျပားျခားနားမယ္လို႕ ယူဆပါတယ္ ။ နားလည္လို႔ မရတဲ႕ အမွားမ်ိဳးေတြကို က်ဴးလြန္တဲ႕သူတိုင္းကို လက္ညွိဳးထိုး အတင္းေျပာကာ မပတ္သတ္မဆက္ဆံခ်င္သလို လုပ္ေနမယ္႔အစား မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြလို ေပါင္းသင္းကာ သူ႕အမွားေတြကို ခ်ိဳသာစြာ ေထာက္ျပ ေျပာဆို ျပဳျပင္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕ လူေဘာင္ေလာကၾကီးဟာ အျပစ္လုပ္သူေတြ နည္းလာလိမ္႔လို႕ မွတ္ယူမိပါတယ္ ။ မွားခဲ႕ဘူးၾကသူေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ အမွားတစ္ခုကို အတင္းတခုလို ပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္ေနမယ္႔အစား နားလည္ျခင္း လက္ေတြနဲ႕ အမွားေတြက ႏိုးထတတ္ဖို႕ကို ကၽြန္မတို႕ေတြ ၀ိုင္း၀န္းေဖးမ ကူညီလိုက္ၾကရေအာင္စို႕လား ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

ဘေလာ့ဂါမ်ားစြာရဲ႕ ရသလက္ရာစံုကို တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ဖတ္ရမယ့္ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္

ဘေလာ့ဂါမ်ားစြာရဲ႕ ရသလက္ရာစံုကို တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ဖတ္ရမယ့္ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ က်ေနာ္ ေအာင္ေအးခ်မ္း စီစဥ္ေနပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ထြက္လာေတာ့မွာပါ။ စာေပနယ္မွ ကေလာင္ရွင္မ်ား ပါဝင္သလို အြန္လိုင္းေပၚမွ ဘေလာ့ဂါမ်ားလည္း ပါဝင္ေရးသား အားျဖည့္ ေပးထားၾကပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ေလးထဲမွာ စာေပအသီးအပြင့္မ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကသူမ်ားကေတာ့ - ေမာင္ညိဳမွိဳင္း (သန္လ်င္) ႏိုင္းႏိုင္းစေန ျမေသြးနီ ေဝ (စီးပြားေရးတကၠသိုလ္) ၾကည္ေမြ႔အိမ္ ေဆြရည္ရြယ္ေအာင္ လင္းလက္ႏိုင္ ခ်မ္းေျမ့ေအာင္ ေမာင္လွိဳင္ေထြး မိုးလွ်ံ ညီလင္းႏိုင္ ကြန္ဆူးမား လွ်ံ ဇြဲ ကုိ ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္) အိန္ဂ်ယ္လွိဳင္ ၾကာျဖဴႏြယ္ နဲ႔ က်ေနာ္ ေအာင္ေအးခ်မ္း တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Women's World ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးေလးပါ အက္ေၾကာင္း ( ေဆာင္းပါး )

Women's World ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးေလးပါ

အက္ေၾကာင္း ( ေဆာင္းပါး )

အက္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုဟာ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ကို ကြာဟေစတဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူပါပဲ ။လူတစ္စုနဲ႕ တစ္စု ၾကားကြာဟေနမွဳေလးေတြဟာ မထင္မွတ္တဲ႕ အေျခေန အခ်ိန္အခါတခုမွာျပသနာရယ္လို႕ ျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ ျပသနာဆိုတဲ႕ အရာမွာ ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ပါ။ ျပသနာဆိုတာ လူကို ပူေလာင္ေစတဲ႕ အျပင္ ေလာင္ၿမိဳက္၀ါးၿပိဳေစႏိုင္တဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုပါပဲ ။ ယခုမေလးရွားမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ႕ အဖမ္းဆီး ျပသနာေတြ ၊ တရားမ၀င္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေနရာအႏွံ႕ျပား ဖမ္းဆီးေနတဲ႕ သတင္းေတြ ၊ ဖမ္းဆီးရင္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်လို႕ ေသဆံုးသြားတဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ျမန္မာေကာင္ေလးသတင္းေတြကို ၾကားရတဲ႕အခါ တကယ္ဘဲ ရင္ထဲမေကာင္းမိပါဘူး ။ ကာကံယရွင္မ်ားသာမက နီးစပ္သူအားလံုးကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေစရပါတယ္ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တရားမ၀င္အလုပ္သမားဘ၀ေတြကို ေရာက္ခဲ႕ၾကရတယ္ ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။ မျဖစ္သာလို႔ တရားမ၀င္ဘ၀နဲ႕ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေနေနၾကရတဲ႕ သူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အရမ္းတမ္းတမိတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဒို႕ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ထြန္းကားပါေစဆိုတဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုပါပဲ ။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကို အလြန္ပဲ တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖိဳးေစခ်င္မိပါတယ္ ။အဲဒီလိုတာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆို မိသားစုေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နိုင္ၾကမယ္ ။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ ျပန္လည္စိုျပည္လာမယ္႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီ း ခုလိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေတြနဲ႕ က်ီးလင္႕စာ စားေနရတဲ႕ ဘ၀ေတြက ကင္းေ၀းၾကရမွာပါ ။ မိသားစု တစ္ခု ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႕ ဆိုတာ အတူတကြ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဟာ အေရးၾကီးတဲ႕ အဓိကအခ်က္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ သူတစ္မ်ိဳး ငါတစ္ေပါက္ နဲ႕ လုပ္ေနလို႕ကေတာ႕ အင္အားတစ္ရပ္ကို ကၽြန္မတို႕ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘဲ ခ်ိနဲ႕ျပိဳယိုင္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုဘဲ ဦးတည္သြားမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ၾကမွာပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုးကြယ္တဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညြန္ေဟာၾကားခဲ႕တဲ႕ တရားဓမၼ လမ္းစဥ္ေလးေတြကို လိုက္နာရင္း ေမတၱာတရားေလးေတြ ထားတတ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ေမတၱာဟာ တည္ေဆာင္မွဳကို ျပဳတယ္။ သူနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္က ရန္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ရန္လိုျခင္းသည္ ၿပိဳပ်က္ျခင္းကိုသာ ျပဳတတ္ပါဧ။္ ။ အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကိုတိုးတက္ထိုးကားဖို႕ အားလံုးစည္းလံုးဖို႕ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ ။ အတူတကြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ႕ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာတရားနဲ႕ လက္တြဲကာ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားအတြက္ အလြန္တရာ အက်ိဳးၾကီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ယခုကၽြန္မတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ စိုးရိမ္ေသာကပူပန္မွဳေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ထိ လက္ဆင္႕ကမ္း မမွ်ေ၀ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားကို မိမိတိုင္းျပည္မွာ ေအးေအးလူလူ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင္႕ ရႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကရေအာင္ ။ အခ်င္းခ်င္းအားၾကီးတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ကိုယ္႔အက်ိဳးထက္ သူ႕အက်ိဳးကို ဦးစားေပးၿပီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုခဲ႕ရင္ တဟုန္ထိုး မဟုတ္သည္႔တိုင္ တရိပ္ရိပ္ျမင္႕တက္လာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း 135 မ်ိဳးခန္႕ ရွိတဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားၾကားမွာရွိေနတဲ႕ ဘယ္လိုကြာဟမွဳမ်ိဳးကိုမွ ပမာမျပဳဘဲ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး စည္းလံုးညီညြတ္စြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ ယံုသာမက စစ္ေရးစစ္ရာ မ်ားပါ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာတဲ႕ လူ႕ေဘာင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ရွိေနတဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးေတြကို ေစ႔စပ္ရင္း ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကပါစို႕ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္လာဖို႕ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေပးတဲ႕ မမနန္းကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ အက္ေၾကာင္း အက္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုဟာ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ကို ကြာဟေစတဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူပါပဲ ။လူတစ္စုနဲ႕ တစ္စု ၾကားကြာဟေနမွဳေလးေတြဟာ မထင္မွတ္တဲ႕ အေျခေန အခ်ိန္အခါတခုမွာျပသနာရယ္လို႕ ျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ ျပသနာဆိုတဲ႕ အရာမွာ ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ပါ။ ျပသနာဆိုတာ လူကို ပူေလာင္ေစတဲ႕ အျပင္ ေလာင္ၿမိဳက္၀ါးၿပိဳေစႏိုင္တဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုပါပဲ ။ ယခုမေလးရွားမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ႕ အဖမ္းဆီး ျပသနာေတြ ၊ တရားမ၀င္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေနရာအႏွံ႕ျပား ဖမ္းဆီးေနတဲ႕ သတင္းေတြ ၊ ဖမ္းဆီးရင္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်လို႕ ေသဆံုးသြားတဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ျမန္မာေကာင္ေလးသတင္းေတြကို ၾကားရတဲ႕အခါ တကယ္ဘဲ ရင္ထဲမေကာင္းမိပါဘူး ။ ကာကံယရွင္မ်ားသာမက နီးစပ္သူအားလံုးကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေစရပါတယ္ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တရားမ၀င္အလုပ္သမားဘ၀ေတြကို ေရာက္ခဲ႕ၾကရတယ္ ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။ မျဖစ္သာလို႔ တရားမ၀င္ဘ၀နဲ႕ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေနေနၾကရတဲ႕ သူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အရမ္းတမ္းတမိတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဒို႕ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ထြန္းကားပါေစဆိုတဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုပါပဲ ။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကို အလြန္ပဲ တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖိဳးေစခ်င္မိပါတယ္ ။အဲဒီလိုတာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆို မိသားစုေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နိုင္ၾကမယ္ ။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ ျပန္လည္စိုျပည္လာမယ္႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီ း ခုလိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေတြနဲ႕ က်ီးလင္႕စာ စားေနရတဲ႕ ဘ၀ေတြက ကင္းေ၀းၾကရမွာပါ ။ မိသားစု တစ္ခု ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႕ ဆိုတာ အတူတကြ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဟာ အေရးၾကီးတဲ႕ အဓိကအခ်က္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ သူတစ္မ်ိဳး ငါတစ္ေပါက္ နဲ႕ လုပ္ေနလို႕ကေတာ႕ အင္အားတစ္ရပ္ကို ကၽြန္မတို႕ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘဲ ခ်ိနဲ႕ျပိဳယိုင္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုဘဲ ဦးတည္သြားမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ၾကမွာပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုးကြယ္တဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညြန္ေဟာၾကားခဲ႕တဲ႕ တရားဓမၼ လမ္းစဥ္ေလးေတြကို လိုက္နာရင္း ေမတၱာတရားေလးေတြ ထားတတ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ေမတၱာဟာ တည္ေဆာင္မွဳကို ျပဳတယ္။ သူနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္က ရန္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ရန္လိုျခင္းသည္ ၿပိဳပ်က္ျခင္းကိုသာ ျပဳတတ္ပါဧ။္ ။ အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကိုတိုးတက္ထိုးကားဖို႕ အားလံုးစည္းလံုးဖို႕ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ ။ အတူတကြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ႕ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာတရားနဲ႕ လက္တြဲကာ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားအတြက္ အလြန္တရာ အက်ိဳးၾကီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ယခုကၽြန္မတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ စိုးရိမ္ေသာကပူပန္မွဳေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ထိ လက္ဆင္႕ကမ္း မမွ်ေ၀ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားကို မိမိတိုင္းျပည္မွာ ေအးေအးလူလူ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင္႕ ရႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကရေအာင္ ။ အခ်င္းခ်င္းအားၾကီးတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ကိုယ္႔အက်ိဳးထက္ သူ႕အက်ိဳးကို ဦးစားေပးၿပီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုခဲ႕ရင္ တဟုန္ထိုး မဟုတ္သည္႔တိုင္ တရိပ္ရိပ္ျမင္႕တက္လာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း 135 မ်ိဳးခန္႕ ရွိတဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားၾကားမွာရွိေနတဲ႕ ဘယ္လိုကြာဟမွဳမ်ိဳးကိုမွ ပမာမျပဳဘဲ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး စည္းလံုးညီညြတ္စြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ ယံုသာမက စစ္ေရးစစ္ရာ မ်ားပါ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာတဲ႕ လူ႕ေဘာင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ရွိေနတဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးေတြကို ေစ႔စပ္ရင္း ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကပါစို႕ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္လာဖို႕ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေပးတဲ႕ မမနန္းကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ Photo: အက္ေၾကာင္း အက္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုဟာ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ကို ကြာဟေစတဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူပါပဲ ။လူတစ္စုနဲ႕ တစ္စု ၾကားကြာဟေနမွဳေလးေတြဟာ မထင္မွတ္တဲ႕ အေျခေန အခ်ိန္အခါတခုမွာျပသနာရယ္လို႕ ျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ ျပသနာဆိုတဲ႕ အရာမွာ ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ပါ။ ျပသနာဆိုတာ လူကို ပူေလာင္ေစတဲ႕ အျပင္ ေလာင္ၿမိဳက္၀ါးၿပိဳေစႏိုင္တဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုပါပဲ ။ ယခုမေလးရွားမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ႕ အဖမ္းဆီး ျပသနာေတြ ၊ တရားမ၀င္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေနရာအႏွံ႕ျပား ဖမ္းဆီးေနတဲ႕ သတင္းေတြ ၊ ဖမ္းဆီးရင္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်လို႕ ေသဆံုးသြားတဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ျမန္မာေကာင္ေလးသတင္းေတြကို ၾကားရတဲ႕အခါ တကယ္ဘဲ ရင္ထဲမေကာင္းမိပါဘူး ။ ကာကံယရွင္မ်ားသာမက နီးစပ္သူအားလံုးကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေစရပါတယ္ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တရားမ၀င္အလုပ္သမားဘ၀ေတြကို ေရာက္ခဲ႕ၾကရတယ္ ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။ မျဖစ္သာလို႔ တရားမ၀င္ဘ၀နဲ႕ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေနေနၾကရတဲ႕ သူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အရမ္းတမ္းတမိတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဒို႕ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ထြန္းကားပါေစဆိုတဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုပါပဲ ။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကို အလြန္ပဲ တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖိဳးေစခ်င္မိပါတယ္ ။အဲဒီလိုတာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆို မိသားစုေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နိုင္ၾကမယ္ ။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ ျပန္လည္စိုျပည္လာမယ္႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီ း ခုလိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေတြနဲ႕ က်ီးလင္႕စာ စားေနရတဲ႕ ဘ၀ေတြက ကင္းေ၀းၾကရမွာပါ ။ မိသားစု တစ္ခု ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႕ ဆိုတာ အတူတကြ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဟာ အေရးၾကီးတဲ႕ အဓိကအခ်က္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ သူတစ္မ်ိဳး ငါတစ္ေပါက္ နဲ႕ လုပ္ေနလို႕ကေတာ႕ အင္အားတစ္ရပ္ကို ကၽြန္မတို႕ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘဲ ခ်ိနဲ႕ျပိဳယိုင္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုဘဲ ဦးတည္သြားမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ၾကမွာပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုးကြယ္တဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညြန္ေဟာၾကားခဲ႕တဲ႕ တရားဓမၼ လမ္းစဥ္ေလးေတြကို လိုက္နာရင္း ေမတၱာတရားေလးေတြ ထားတတ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ေမတၱာဟာ တည္ေဆာင္မွဳကို ျပဳတယ္။ သူနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္က ရန္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ရန္လိုျခင္းသည္ ၿပိဳပ်က္ျခင္းကိုသာ ျပဳတတ္ပါဧ။္ ။ အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကိုတိုးတက္ထိုးကားဖို႕ အားလံုးစည္းလံုးဖို႕ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ ။ အတူတကြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ႕ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာတရားနဲ႕ လက္တြဲကာ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားအတြက္ အလြန္တရာ အက်ိဳးၾကီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ယခုကၽြန္မတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ စိုးရိမ္ေသာကပူပန္မွဳေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ထိ လက္ဆင္႕ကမ္း မမွ်ေ၀ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားကို မိမိတိုင္းျပည္မွာ ေအးေအးလူလူ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင္႕ ရႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကရေအာင္ ။ အခ်င္းခ်င္းအားၾကီးတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ကိုယ္႔အက်ိဳးထက္ သူ႕အက်ိဳးကို ဦးစားေပးၿပီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုခဲ႕ရင္ တဟုန္ထိုး မဟုတ္သည္႔တိုင္ တရိပ္ရိပ္ျမင္႕တက္လာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း 135 မ်ိဳးခန္႕ ရွိတဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားၾကားမွာရွိေနတဲ႕ ဘယ္လိုကြာဟမွဳမ်ိဳးကိုမွ ပမာမျပဳဘဲ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး စည္းလံုးညီညြတ္စြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ ယံုသာမက စစ္ေရးစစ္ရာ မ်ားပါ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာတဲ႕ လူ႕ေဘာင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ရွိေနတဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးေတြကို ေစ႔စပ္ရင္း ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကပါစို႕ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္လာဖို႕ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေပးတဲ႕ မမနန္းကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ အက္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုဟာ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ကို ကြာဟေစတဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူပါပဲ ။လူတစ္စုနဲ႕ တစ္စု ၾကားကြာဟေနမွဳေလးေတြဟာ မထင္မွတ္တဲ႕ အေျခေန အခ်ိန္အခါတခုမွာျပသနာရယ္လို႕ ျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ ျပသနာဆိုတဲ႕ အရာမွာ ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ပါ။ ျပသနာဆိုတာ လူကို ပူေလာင္ေစတဲ႕ အျပင္ ေလာင္ၿမိဳက္၀ါးၿပိဳေစႏိုင္တဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုပါပဲ ။ ယခုမေလးရွားမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ႕ အဖမ္းဆီး ျပသနာေတြ ၊ တရားမ၀င္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေနရာအႏွံ႕ျပား ဖမ္းဆီးေနတဲ႕ သတင္းေတြ ၊ ဖမ္းဆီးရင္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်လို႕ ေသဆံုးသြားတဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ျမန္မာေကာင္ေလးသတင္းေတြကို ၾကားရတဲ႕အခါ တကယ္ဘဲ ရင္ထဲမေကာင္းမိပါဘူး ။ ကာကံယရွင္မ်ားသာမက နီးစပ္သူအားလံုးကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေစရပါတယ္ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တရားမ၀င္အလုပ္သမားဘ၀ေတြကို ေရာက္ခဲ႕ၾကရတယ္ ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။ မျဖစ္သာလို႔ တရားမ၀င္ဘ၀နဲ႕ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေနေနၾကရတဲ႕ သူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အရမ္းတမ္းတမိတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဒို႕ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ထြန္းကားပါေစဆိုတဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုပါပဲ ။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကို အလြန္ပဲ တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖိဳးေစခ်င္မိပါတယ္ ။အဲဒီလိုတာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆို မိသားစုေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နိုင္ၾကမယ္ ။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ ျပန္လည္စိုျပည္လာမယ္႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီ း ခုလိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေတြနဲ႕ က်ီးလင္႕စာ စားေနရတဲ႕ ဘ၀ေတြက ကင္းေ၀းၾကရမွာပါ ။ မိသားစု တစ္ခု ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႕ ဆိုတာ အတူတကြ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဟာ အေရးၾကီးတဲ႕ အဓိကအခ်က္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ သူတစ္မ်ိဳး ငါတစ္ေပါက္ နဲ႕ လုပ္ေနလို႕ကေတာ႕ အင္အားတစ္ရပ္ကို ကၽြန္မတို႕ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘဲ ခ်ိနဲ႕ျပိဳယိုင္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုဘဲ ဦးတည္သြားမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ၾကမွာပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုးကြယ္တဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညြန္ေဟာၾကားခဲ႕တဲ႕ တရားဓမၼ လမ္းစဥ္ေလးေတြကို လိုက္နာရင္း ေမတၱာတရားေလးေတြ ထားတတ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ေမတၱာဟာ တည္ေဆာင္မွဳကို ျပဳတယ္။ သူနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္က ရန္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ရန္လိုျခင္းသည္ ၿပိဳပ်က္ျခင္းကိုသာ ျပဳတတ္ပါဧ။္ ။ အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကိုတိုးတက္ထိုးကားဖို႕ အားလံုးစည္းလံုးဖို႕ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ ။ အတူတကြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ႕ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာတရားနဲ႕ လက္တြဲကာ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားအတြက္ အလြန္တရာ အက်ိဳးၾကီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ယခုကၽြန္မတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ စိုးရိမ္ေသာကပူပန္မွဳေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ထိ လက္ဆင္႕ကမ္း မမွ်ေ၀ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားကို မိမိတိုင္းျပည္မွာ ေအးေအးလူလူ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင္႕ ရႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကရေအာင္ ။ အခ်င္းခ်င္းအားၾကီးတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ကိုယ္႔အက်ိဳးထက္ သူ႕အက်ိဳးကို ဦးစားေပးၿပီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုခဲ႕ရင္ တဟုန္ထိုး မဟုတ္သည္႔တိုင္ တရိပ္ရိပ္ျမင္႕တက္လာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း 135 မ်ိဳးခန္႕ ရွိတဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားၾကားမွာရွိေနတဲ႕ ဘယ္လိုကြာဟမွဳမ်ိဳးကိုမွ ပမာမျပဳဘဲ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး စည္းလံုးညီညြတ္စြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ ယံုသာမက စစ္ေရးစစ္ရာ မ်ားပါ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာတဲ႕ လူ႕ေဘာင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ရွိေနတဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးေတြကို ေစ႔စပ္ရင္း ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကပါစို႕ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္လာဖို႕ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေပးတဲ႕ မမနန္းကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ Photo: အက္ေၾကာင္း အက္ေၾကာင္းေလး တစ္ခုဟာ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ကို ကြာဟေစတဲ႕ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူပါပဲ ။လူတစ္စုနဲ႕ တစ္စု ၾကားကြာဟေနမွဳေလးေတြဟာ မထင္မွတ္တဲ႕ အေျခေန အခ်ိန္အခါတခုမွာျပသနာရယ္လို႕ ျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ ျပသနာဆိုတဲ႕ အရာမွာ ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ပါ။ ျပသနာဆိုတာ လူကို ပူေလာင္ေစတဲ႕ အျပင္ ေလာင္ၿမိဳက္၀ါးၿပိဳေစႏိုင္တဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုပါပဲ ။ ယခုမေလးရွားမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ႕ အဖမ္းဆီး ျပသနာေတြ ၊ တရားမ၀င္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေနရာအႏွံ႕ျပား ဖမ္းဆီးေနတဲ႕ သတင္းေတြ ၊ ဖမ္းဆီးရင္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်လို႕ ေသဆံုးသြားတဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ျမန္မာေကာင္ေလးသတင္းေတြကို ၾကားရတဲ႕အခါ တကယ္ဘဲ ရင္ထဲမေကာင္းမိပါဘူး ။ ကာကံယရွင္မ်ားသာမက နီးစပ္သူအားလံုးကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ေစရပါတယ္ ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တရားမ၀င္အလုပ္သမားဘ၀ေတြကို ေရာက္ခဲ႕ၾကရတယ္ ။ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။ မျဖစ္သာလို႔ တရားမ၀င္ဘ၀နဲ႕ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေနေနၾကရတဲ႕ သူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ အရမ္းတမ္းတမိတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဒို႕ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ထြန္းကားပါေစဆိုတဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုပါပဲ ။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကို အလြန္ပဲ တိုးတက္ ဖြံ႔ျဖိဳးေစခ်င္မိပါတယ္ ။အဲဒီလိုတာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆို မိသားစုေတြလည္း ေႏြးေထြးစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နိုင္ၾကမယ္ ။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ ျပန္လည္စိုျပည္လာမယ္႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီ း ခုလိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စရာေတြနဲ႕ က်ီးလင္႕စာ စားေနရတဲ႕ ဘ၀ေတြက ကင္းေ၀းၾကရမွာပါ ။ မိသားစု တစ္ခု ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႕ ဆိုတာ အတူတကြ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဟာ အေရးၾကီးတဲ႕ အဓိကအခ်က္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ သူတစ္မ်ိဳး ငါတစ္ေပါက္ နဲ႕ လုပ္ေနလို႕ကေတာ႕ အင္အားတစ္ရပ္ကို ကၽြန္မတို႕ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘဲ ခ်ိနဲ႕ျပိဳယိုင္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုဘဲ ဦးတည္သြားမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ၾကမွာပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုးကြယ္တဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား လမ္းညြန္ေဟာၾကားခဲ႕တဲ႕ တရားဓမၼ လမ္းစဥ္ေလးေတြကို လိုက္နာရင္း ေမတၱာတရားေလးေတြ ထားတတ္ဖို႕ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ေမတၱာဟာ တည္ေဆာင္မွဳကို ျပဳတယ္။ သူနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္က ရန္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ရန္လိုျခင္းသည္ ၿပိဳပ်က္ျခင္းကိုသာ ျပဳတတ္ပါဧ။္ ။ အဲဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကိုတိုးတက္ထိုးကားဖို႕ အားလံုးစည္းလံုးဖို႕ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီ ။ အတူတကြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္လာၾကတဲ႕ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာတရားနဲ႕ လက္တြဲကာ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားအတြက္ အလြန္တရာ အက်ိဳးၾကီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ယခုကၽြန္မတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႕ စိုးရိမ္ေသာကပူပန္မွဳေတြကို ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ထိ လက္ဆင္႕ကမ္း မမွ်ေ၀ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားကို မိမိတိုင္းျပည္မွာ ေအးေအးလူလူ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင္႕ ရႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကရေအာင္ ။ အခ်င္းခ်င္းအားၾကီးတဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ကိုယ္႔အက်ိဳးထက္ သူ႕အက်ိဳးကို ဦးစားေပးၿပီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သြားၾကမယ္ဆိုခဲ႕ရင္ တဟုန္ထိုး မဟုတ္သည္႔တိုင္ တရိပ္ရိပ္ျမင္႕တက္လာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း 135 မ်ိဳးခန္႕ ရွိတဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားၾကားမွာရွိေနတဲ႕ ဘယ္လိုကြာဟမွဳမ်ိဳးကိုမွ ပမာမျပဳဘဲ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး စည္းလံုးညီညြတ္စြာ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ ယံုသာမက စစ္ေရးစစ္ရာ မ်ားပါ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာတဲ႕ လူ႕ေဘာင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ ရွိေနတဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးေတြကို ေစ႔စပ္ရင္း ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီး တိုးတက္ေအာင္ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လိုက္ၾကပါစို႕ ။ ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ ) ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္လာဖို႕ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေပးတဲ႕ မမနန္းကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။