ခိုင္ေလး(ေရႊေတာင္): 31.*အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ* (၀ထၳဳတို)

Thursday, February 16, 2012

31.အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ (၀ထၳဳတို)

ဒိုင္ယာရီ ဆိုတာ..........တစ္ကယ္ေတာ႔ အမွတ္တရ တစ္ခုပါဘ ဲ ......အမွတ္တရေတြကို မွတ္သားတဲ႔ေနရာေလးကိ ုဒိုင္ယာရီ လို႔ေခၚၾကတယ္...........ကိုရင္

ထဲမွာ ရွိတဲ႔ မႊန္းက်ပ္ေနတာေတြ ၊ ေျပာခ်င္ေနတာေတြ ၊ျဖစ္ခ်င္ေနတာေတြ အားလံုးကို

စာအုပ္ေပၚမွာ ၊ စာရြက္ေပၚမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး မွတ္တမ္းတင္တတ္ၾကပါသည္။

ဒီမွတ္တမ္းေလးေတြက ............. * အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ* ဆိုတာေလး တစ္ခု ျဖစ္လာတာေပါ႔ရွင္...........................

ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကို စတင္္္္ေရးသားၿပီေနာ္

ႏွင္းတို႔ စိုစြတ္ေနေသာ ကာလ............ေဆာင္းဦးစမွာ ..................ႏွင္းပြင္႔ေလးေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ လွခ်င္းတိုင္းလွေနသူေလး........ ယြန္းတမွီ တစ္ေယာက္အထူးကံေကာင္းစြာ ခရီးဆန္းေလးတစ္ခုကို သြားခြင္႔ရခဲ႔ပါသည္။
*မွီ* တို႔ ကုမၼဏီသူေဌး က သူေမြးေန႔အတြက္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ရံုးက၀န္တမ္းေတြ အားလံုးကို မဲႏွိဳက္ၿပီး အထူးလက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးပါတယ္.........ဒီထဲမွာ မွီ ကအထူးကံေကာင္းစြာ ဗုဒၶဂါယာကို ဘုရားဖူးသြားခြင္႔ မဲေပါက္ခဲ႔တယ္ေလ...........မွီ ကနယ္ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႕ကေန ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ပါ.............နယ္မွာ မိဘေတြက ျပည္႔စံုေပမယ္႔ မွီ ကုမၼဏီလုပ္ငန္းကို

စိတ္၀င္စားတာေၾကာင္႔..........ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လာလုပ္ျဖစ္ခဲ႔တာပါ.........မွီ အိႏၵယကို သြားခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔အတြက္ အမွတ္တရ မ်ားစြာကို မွီ ရရိုပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရပါတယ္.......................။

ေဆာင္းရာသီ နံနက္ေနျခည္က ပူျပင္းေလာင္ျမိဳက္မွဳကင္းေသာ ေရာင္ျခည္တန္းအျဖစ္ျဖာက်ေနၿပီ...........။ မွီ တစ္ေယာက္
ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းရန္ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနပါၿပီ.................။မနက္ေနျခည္ႏုႏုကို မွီ အလြန္ႏွစ္သက္ပါသည္။ မပူျပင္းတဲ႔ ေဆာင္းရာသီကိုလဲ မွီ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္။ႏွင္းတို႔ စိုစြတ္ေနေသာ ဒီေန႔ေလးက မွီ အတြက္ ထူးဆန္း
မြန္ျမတ္တဲ႔ ခရီးတစ္ခုကို သြားရမွာမို႔ ေလာကႀကီးက ပိုလွပေနသည္ဟု ခံစားမိဧ။္။
ရန္ကုန္ကေန ဗုဒၶဂါယာ ကို တိုက္ရိုက္ ေလယာဥ္ပ်ံ စီးၾကရသည္။ ဂါယာေလယာဥ္ကြင္းကို ေရာက္ေတာ႔ ဘုရားဖူး လမ္းညႊ႔န္အဖြဲ႔ေတြက
ေစာင္႔ႀကိဳေနၾကသည္။.................အဲဒီမွာဘဲ မွီ အတြက္ တစ္သက္စာ အမွတ္တရ ေတြ ကိုေပးေစမဲ႔ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ မွီ စတင္ဆံုစည္းခဲ႔ပါသည္။

သူနာမည္က ကိုထြဋ္ လို႔ေခၚတယ္................ေယာပုဆိုးအနက္ေလးကို ျဖဴေဖြးေတာက္ေျပာင္ေနတဲ႔ ရွပ္အက်ီၤအျဖဴေလးနဲ႔ တြဲ၀တ္ထားပံုက အရမ္းၾကည္႔ေကာင္းတယ္တယ္ရွင္

...........ဆံပင္ေတြကို ခပ္တုိတို ေထာင္ေထာင္ ေလးညွပ္ထားေတာ႔ တကယ္ကို ေသသပ္ သန္႔ျပန္႔ ေနတာပါဘဲ..........သူ ပံုရိပ္က မွီ မ်က္စိထဲကို တန္းတန္းမွတ္မွတ္ ေလး၀င္လာၿပီး........... သူကို သတိထားမိသြားတယ္ေလ................. သူကလဲ ေလယာဥ္ေပၚက ဆင္းလာထဲက မွီ ကို သတိထားမိတယ္ဆိုတာ .........ေနာက္ သူေျပာျပလို႔ မွီ သိခြင္႔ရခဲ႔ပါတယ္..............မွီ တို႔က ခရီးစထြက္တဲ႔
ေန႔ကို တူညီ၀တ္စံု ျဖစ္တဲ႔ ေယာဂီလံုခ်ည္အညိဳနဲ႔ အျဖဴ ၀တ္ရတယ္ေလ...............မွီ က ေယာဂီလံုခ်ည္အညိဳ ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔သားေလးကို
ေျခမ်က္စိဖံုးထိ၀တ္တားၿပီး ရင္ဖံုး အက်ီၤအျဖဴကို ပံုဆန္းဆန္းေလး ခ်ဳပ္၀တ္ထားတယ္...........ပါးမွာ ပါးကြက္ေသးေသးေလးက
ကြက္ထားေသးတယ္ရွင္႔..................ဆံပင္က အေခြေလးေတြေကာက္ထားၿပီး ေရႊအိုေရာင္ဆိုးထားေသးေတာ႔ ............မွီ ပံုက ဘာဘီရုပ္ေလးကို ျမန္မာလို၀တ္ေပးထားသလို ၇ီစ၇ာေလးျဖစ္ေနတယ္တဲ႔ေလ................မွီ အတြက္ သူကို ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရတာ ကံဆိုးျခင္းလား ၊ ကံေကာင္းျခင္းလား မွီမေတြးခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။

အဲဒီေန႔က မွီ တို႔ တည္းရမဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလးကို ေရာက္ေတာ႔ အထုပ္ေတြ ေနရာခ်ၿပီး.........ေရမိုးခ်ိဳး
ၿပီးခ်ိန္မွာ ညေနစာ စားဖို႔ စားေသာက္ခန္းမထဲကို သြားေတာ႔ တာ၀န္ရွိတဲ႔ လူႀကီးေတြက အားလံုးကို guide ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ေလ..........ဒီမွာဘဲ သူနာမည္ ကိုထြဋ္ ဆိုတာကို သိခြင္႔ရခဲ႔ပါသည္။ ညေနစာ စားၿပီးခ်ိန္မွာ ဘုရားႀကီးကို အားလံုး ကိုအစီစဥ္နဲ႔ ကိုသြားၾကရတယ္...........နီးလဲနီးေနေတာ႔ကိုအုပ္စုနဲ႔ကိုအစီစဥ္နဲ႔ကိုယ္သြားၾကတာေပါ႔.........လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ႔သူက သြား......လန္ခ်ားစီးတဲ႔ သူက စီးၾကေပါ႔...............မွီ မွာတာ တစ္ေယာက္ထဲ အခန္းထဲမွာ ခုသြားရင္ေကာင္မလား ..........မနက္

အဖြဲ႔က လိုက္ပို႔မွ သြားရင္ ေကာင္မလား စဥ္းစားေနရင္း................ခုဘဲသြားမယ္ကြာ..............ဆုိၿပီး ေက်ာင္းေပါက္၀ထိေရာက္လာခဲ႔သည္။ေက်ာင္းေရွ႔ေရာက္ေတာ႔ ...................ဆက္သြားဖို႔ကို ေၾကာက္စိတ္က ၀င္ေနမိသည္။.............ဒီေန႔မွ စလာတာမို႔ အခ်င္းခ်င္းလဲ မရင္းႏွီးေသးဘူးေလ............မွီ နဲ႔ တူတူေနရတာက အန္တီ အပ်ိဳႀကီး2ေယာက္ေလ..........မွီ က ညေနစာ စားၿပီး အခန္းထဲ ျပန္လာေပမယ္႔ အန္တီႏွစ္ေယာက္ ျပန္မလာေတာ႕ မွီ မွာ တစ္ေယာက္ထဲ
ျဖစ္ေနတာ..........မွီ မသိတဲ႔ နယ္ေျမ ဆိုေတာ႔ ေၾကာက္ေနမိတယ္..........ေမွာင္စလဲ ပ်ိဳးေနၿပီ.................ဆက္သြား၇မလား ျပန္၀င္ရမလားေတြးေနတုန္း မွီ ေဘးမွာ လူတစ္ေယာက္ လာရပ္လိုက္ေတာ႔ လန္႔ေတာင္ လန္႔သြားမိတယ္................. .ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ အံ႔ၾသသြားတာေလ..............မွီ က ေၾကာင္စီစီ ၾကည္႔ေနေတာ႔ သူက စၿပီးမိတ္ဆက္တယ္ေလ.........................

*ကၽြန္ေတာ္ ဘာအကူညီေပးရမလဲ ညီမ...........ကၽြန္ေတာ္ ဒီဘုရားဖူး အဖြဲ႔ကပါ..........*
*ေၾသာ္! ဟုတ္ကဲ႔ မွီ သိပါတယ္...........မွီဘုရားသြားမလို႔ရွင္႔..........ေမွာင္လဲ ေမွာင္ေနတယ္............မသြားရဲလို႔ပါ*

*ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ............လာ သြားစို႔*
*အို......အားနာလိုက္တာ ရွင္........ဒါ အကိုတို႔ နားခ်ိန္မလား မွီ အတြက္ အလုပ္ပိုေနပါ႔မယ္......မွီ မနက္မွ သြားပါေတာ႔မယ္.........*
*ရပါတယ္ဗ်ာ..........ကၽြန္ေတာ္လဲ အားေနတာပါ............လာေလ သြားၾကမယ္*
ဆိုၿပီး သူကေရွ႔ကေန ဦးေဆာင္ ထြက္သြားတယ္ေလ.............မွီ သူေနာက္ကေန
လိုက္လာရင္း လမ္းမွာ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္............
*ကၽြန္ေတာ္ နာမည္က ကိုထြဋ္ပါ*
*ဟုတ္ကဲ႔ ........မွီ နာမည္က မွီ ပါ...........မွီ လို႔ဘဲ ေခၚေပါ႔ေနာ္.......*
*မွီ ကတစ္ေယာက္ထဲ လာတာလား.........သူမ်ားေတြ ဆို အနည္းဆံုး ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ႔ လာၾကတယ္ေလ*
*ဟုတ္တယ္ မွီ က အလုပ္ကေန မဲေပါက္လို႔ေလ.......မွီ အလုပ္ရွင္က ပို႔ေပးတာရွင္႔*
*ေၾသာ္..ဒါဆို မွီ က ကံေကာင္းသူဘဲ*
*ဟင္း...ဟင္း ဟုတ္မယ္ေနာ္................*စကားတေျပာေျပာနဲ႔ မွီ တို႔ ဘုရားကို ေရာက္ေတာ႔ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ...........မွီ တို႔ ကိုးကြယ္ရာ ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား
ပြင္႔ေတာ္မူခဲ႔တဲ႔ သာသနာ႔နယ္ေျမဆိုတဲ႔ အသိကကို ရင္ထဲမွာ ခ်မ္းေျမ႔ေစတယ္.........ဒီလို မြန္ျမတ္တဲ႔ ေဒသကို ပို႔ေပးတဲ႔ မွီ
သူေဌးမိသားစု အတြက္ ဆုေတြ အမ်ားႀကီးေတာင္းေပးၿပီး ေမတၱာေတြ လဲ ပို႔ေပးခဲ႔ပါသည္။ ေက်းဇူးလဲ အထူးတင္မိပါတယ္...........ပိုက္

ဆံရွိတိုင္းလဲ သြားဖို႔ကံပါအံုးမွေလ............ခုလို သြားခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔အတြက္ မွီ တကယ္ကို
ၾကည္ႏူး၀မ္းသာမိပါတယ္ရွင္..................။
*ကိုထြဋ္ ...........ေတာ္ေတာ္ ေအးခ်မ္းၿပီး ၾကည္ညိဳဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...........စိတ္ထဲမွာ မေျပာတတ္တဲ႔ ခံစားမွဳ

တစ္ခုလဲ ၀င္လာတယ္*
*ဟုတ္တယ္ မွီ .........ဒါ ကိုယ္တို႔ ဗုဒၶ၀င္ေတြ ရဲ႔ အထြဋ္ျမတ္ထားစရာေနရာကို.........ဒီေနရာေလးမွာ ယူစရာ ရစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္ေလ*
*ဟုတ္တယ္ေနာ္.............*
* မွီ ျပန္ေတာ႔မလား...................*
*ဟုတ္...........ျပန္ၾကမယ္ေလ...........*
*မနက္ကို ဘုရားကို လိုက္ပို႔မွာေလ..........ဘုရားကေနမွ မိဂဒါ၀န္ကို တန္းထြက္မွာ မွီ.........ဒါနဲ႔ စပ္စုတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္........မွီ က ကုလားဆင္တယ္ေနာ္.............*
*ရပါတယ္ ကိုထြဋ္............ဟုတ္တယ္ မွီ အေဖရဲ႕ အေဖ မွီ အဘိုးက ဟိႏၵဴစစ္စစ္ေလ.............ဒီေတာ႔ မွီ တို႔က ကုလားဆင္တာေပါ႔*
*ေၾသာ္....ဒါေၾကာင္႔ကို..........မီွ မနက္အရမ္းေအးတယ္ေနာ္........အေႏြးထည္ေကာ ပါလား......*
*ဟုတ္လား.........ပါေတာ႔ပါတယ္.........အပါးေလးေတြဘဲပါတယ္............ေတာ္ေတာ္ ေအးတယ္လား ကိုထြဋ္*
*ေအးတယ္ မွီ..............* ေရွးေရစက္ ဖူးစာေၾကာင္႔ထင္တယ္ ကိုထြဋ္နဲ႔ မွီ တကယ္ကို ရင္းႏွီးခင္မင္သြားတယ္ရွင္႔......................

ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကားစီးလဲ မွီ ေဘးမွာဘဲ သူလာထိုင္တတ္တယ္.............မွီ ထမင္းစားလဲ သူလုပ္စရာ ရွိတာေတြ

လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ မွီနားကို ေရာက္လာေတာ႔တာဘဲေလ....................ခုဆို မွီတို႔ ခရီးသြားတဲ႔ ရက္ေလးၾကာေတာ႔ မွီ တို႔ ဘုရားဖူး အခ်င္းခ်င္းေတြလဲ တစ္ကယ္မိသားစုေတြဘို ရင္းႏွီးကုန္ၾကၿပီေလ..........သူနဲ႔မွီကိုလဲ ရိပ္မိေနၾကၿပီရွင္႔.............
မွီ ေတြးမိလာတယ္............ေ၀းရမွာကို သိေနရက္နဲ႔ ေရွ႔ဆက္ေနရင္ မွီ တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ခံစားရေတာ႔မယ္............မွီ အေကာင္းဆံုးေတြးမိတာကေတာ႔ မွီ ကိုထြဋ္ကို ခပ္ကင္းကင္းေနဖို႔ပါဘဲ..............ဒီလိုနဲ ႔မွီ သူကိုေရွာင္ေနမိတယ္...........ကားစီးလဲ အန္တီတစ္ေယာက္နဲ႔ သြားထိုင္ေတာ႔ သူလာထိုင္လို႔မရေတာ႔ဘူးေလ................မွီ နဲ႔တူတူေနတဲ႔ အန္တီေတြကေတာင္ ထုတ္ေမးတယ္.......

*မွီ တို႔ ဘာျဖစ္ထားၾကတာလဲတဲ႔*
*မျဖစ္ပါဘူး အန္တီ မွီ ေနမေကာင္းခ်င္လို႔ပါ ........... မွီ မွာ နွလံုးအားနည္းတဲ႔ ေရာဂါရွိတယ္ေလ.............ခု ျပန္ေမာေမာ ေနလို႔ပါ.........ေနေမကာင္းရင္ မွီတစ္ေယာက္ထဲ ဘဲ ေနခ်င္တယ္ေလ.........ဒါေၾကာင္႔ ပါ အန္တီ*မွီ ေရွာင္ေနမွန္းသိေတာ႔ ကိုထြဋ္ လဲ မွီကို စိတ္ဆိုးတယ္နဲ႔တူပါတယ္.........

***********************************************************

...ဒီမနက္ မွီ တို႔ မနက္5နာရီထဲက ထရသည္။မွီ ႏိုးေတာ႔ အန္တီ ႏွစ္ေယာက္က အဆင္သင္႔ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။

*ဟယ္....အန္တီ တို႔ေတာင္ ႏိုးေနၿပီ*
*ဟုတ္တယ္ မွီ ..........5နာရီခြဲရင္ မနက္စာေကၽြးမွာ 6နာရီကားထြက္မွာတဲ႔*
*ဟာ....ျမန္ျမန္လုပ္မွဘဲ*
မွီ ခပ္တြက္တြက္ေလး ျပင္ဆင္ၿပီး သိမ္းစရာရွိတာေတြ အျမန္သိမ္းရသည္။
*ၿပီးၿပီ အန္တီတို႔ေရ.............အထုပ္ေတြ မွီ ကားဆီသြားပို႔လိုက္အံုးမယ္ေနာ္............အန္တီ တို႔ အထုပ္ေတြပါ တခါတည္းပို႔ ခဲ႔မယ္*

*ေအး ...ေအး.........သာဓုပါကြယ္*

ွီ ကားကို အထုပ္ေတြ အကုန္ပို႔ၿပီး စားေသာက္ေဆာင္ထဲကို ၀င္လာခဲ႔သည္။ကိုထြဋ္က ေကာ္ဖီ ထည္႔ေပးတဲ႔ေနရာမွာ ..........မွီ ေကာ္ဖီ
သြားယူေတာ႔ တစ္ခ်က္ေမာ႕႕႔ၾကည္႔ၿပီး ခပ္တည္တည္ဘဲ ေကာ္ဖီထည္႔ေပးသည္...........မွီ အဲးဒီေနရာမွာဘဲ

ထိုင္ငိုခ်င္မိသြားတယ္..........ဘာမွလဲ မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး..........သူထည္႔ေပးတဲ႔ ေကာ္ဖီကိုလဲ သူေရွ႔မွာဘဲ
ထားခဲ႔လိုက္သည္။ ကားေပၚမွာ ေနာက္ဆံုးဘက္ခံုကို ေရြးထိုင္ၿပီး ငိုခ်ျပစ္လိုက္တယ္.........ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသးခ်ိန္မို႔ မွီ
စိတ္တိုင္းက်ငိုေနမိသည္။.......တျခားလူေတြ တက္လာေတာ႕ မွီ နားၾကပ္တပ္ၿပီး သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း မ်က္လံုးေတြကို ဇြတ္မွိတ္ၿပီး အိပ္ေနလိုက္သည္။သာ၀ထၳိကိုေရာက္တဲ႔အထိ ဇြတ္အိပ္ေနလိုက္တယ္..........လမ္းမွာ ထမင္းလဲ ဆင္းမစားမိဘူး...............သာ၀ထၳိဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္တာနဲ႔ ေရခ်ိဳး အ၀တ္စားလဲၿပီးသြားစရာ ရွိတာေတြကို တန္းပို႔ ေတာ႔ သူ မွီကို ေျပာဖို႔
အခြင္႔မသာဘူးေလ...........သူၾကည္႔ရတာ မွီ ကို ေျပာခ်င္ေနတာ အရမ္းသိတာတယ္.........ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ ရာကေန ျပန္ေတာ႔ မွီ တို႔လဲ ဆက္တိုက္ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ခရီးပမ္းသြားၾကသည္။ ခဏနားၿပီး မွီေက်ာင္း၀န္းထဲ ေလွ်ာက္ၾကည္႔ေနမိတုန္းတစ္ေနရာ ေရာက္ေတာ႔.................

ပန္းပင္တစ္ေနရာကေန လက္တစ္ဖက္ထြက္လာၿပီး မွီ ကို အပင္ေနာက္ကို ဆြဲသြင္းလိုက္..............လန္႔ၿပီးေအာ္မိေတာ႔မဲ႔ ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္ထားသည္။
*မွီ ..မွီ ကိုထြဋ္ပါ.........ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားလားဟင္............*
*ေမးမွ ေမးတတ္ပါ႔ေနာ္.........အေမွာင္ထဲမွာ လန္႔တာေပါ႔...........ဘာလုပ္တာလဲ အလန္႔တၾကား*

*အဲဒီလိုမွ မလုပ္ရင္ ............ခင္ဗ်ားေလးက က်ဳပ္ကို ေရွာင္ေနတာကို*
*ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ ဘာကိစၥ ေရွာင္ရမွာလဲ..........ကိုယ္ဘာကို ေနတတ္သလိုေနတာ ရွင္းလား*
*မရွင္းလို႔ ..............ခုလို လုပ္တာေလ..........*
*ရူးေနလား............ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ ........လက္လဲ နာေနၿပီ.........လြတ္ေပးအံုး*
*လြတ္ေပးမယ္.........ဒါေပမယ္႔ေျပာခ်င္တာေတြ ၿပီးမွ..........*
*ဟာ........ေတာ္ေတာ္ လူလည္က်ပါလား.........စိတ္ဆိုးမိေတာ႔မယ္ေနာ္*
*မွီ ရယ္ .........ကို မွီကို အ၇မ္းခ်စ္ေနၿပီ..........ဒါေပါ႔ေပါ႔ေလးေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္.........တဘ၀စာအတြက္
ေျပာတာပါမွီ........မွီ ကို စေတြ႕ေတြ႕ ခ်င္း ထဲကကို ကို ခ်စ္မိခဲ႔တာပါ.......... အရင္ကေလ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတယ္ဆိုတာကို
သီခ်င္းေတြ ေလွ်ာက္ဆိုတယ္လို႔ ထင္ခဲ႔တာ.......မွီ နဲ႔ေတြ႔မွ ဒါအမွန္တစ္ကယ္ ရွိတယ္ဆိုတာကို ကို လက္ခံမိခဲ႔တာပါ..........မွီ ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ မွီ*
*အိုး! ကိုထြဋ္ ဒါေတြ ေျပာတာ မေစာလြန္းဘူးလားရွင္............*
*မွီ ရယ္ အခ်စ္မွာ ေစာတာေတြ ေနာက္က်တာေတြ မရွိပါဘူးကြာ.........မွီ ကို ကိုခ်စ္တဲ႔အခ်စ္က ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာင္းလဲတဲ႔ဲ အခ်စ္နဲ႔ ကို တန္ဖိုးထားခ်စ္မိတာပါ*
*ကိုထြဋ္ရယ္..........မွီ လြမ္းရမွာေတြ ေဆြးရမွာေတြ ကို မခံစားခ်င္ဘူး.........ဒါကို သိသိႀကီးနဲ႔လဲ ဇြတ္မတိုးခ်င္ဘူးရွင္...........* တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ မွီ ကို စိုက္ၾကည္႔ေနတဲ႔ သူကို မွီ ၿပိဳင္မၾကည္႔ရဲစြာ မ်က္လႊာခ်ထားေပမယ္႔ မွီ ကိုယ္တိုင္ရင္ေတြ
အရမ္းခုန္ေနတယ္.........စိတ္ေတြ လဲ အရမ္းလွဳပ္ရွားေနမိသည္။ မွီကို ဆြဲထားတဲ႔ သူလက္ကို အသာေျဖေပးၿပီး မွီ ကိုေက်ာခိုင္းထြက္သြားတဲ႔ သူေနာက္ေက်ာကို မွီ စိုက္ၾကည္႔ေနရင္း မွီ မ်က္ႏွာ ေပၚမွာမ်က္ရည္ေတြ ျပည္႔ႏွက္ေနပါၿပီ...................မခ်စ္၇ေသးဘဲေတာင္ ငိုေနရၿပီ ကိုထြဋ္ ရယ္.........................

ဒီေန့မနက္ေတာ့ မွီ ၀ီရိယေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မနက္(၄)နာရီထဲကႏိုးေနသည္။အန္တီႏွစ္ေယာက္ေတာင္

မႏိုးေသးဘူး။ေရမိုးခ်ိဳးအ၀တ္စားလဲျပီးသိမ္းစရာရွိတာေတြတခါတည္း သိမ္းဆည္းထားလိုက္သည္္။ဒီေန႔ မွီ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းေနတယ
္။အျပင္ထြက္ျပီးၾကည္႔ေတာ့ ဘယ္အခန္းမွ မႏိုးၾကေသးဘူး။မွီ ခံုတလံုးခ်ျပီး ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္းေနရင္း ညကအျဖစ္ကိုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ရင္ခုန္ႏွုန္းေတြခ်က္ခ်င္းျမန္လာတယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ မွီ ဆီ ကို လူတစ္ေယာက္ေလွ်ာက္လာတာေတြ့ရသည္။*ဟယ္! ကိုထြဋ္ ပါလား။လက္မွာလဲပတ္တီးၾကီးနဲ႔...........ဒါေပမယ့္ မွီ ေရွ့ေရာက္ေတာ့ မွီ ကိုတခ်က္ရပ္ၾကည့္ျပီး သူလမ္းသူဆက္ေလွ်ာက္ထြက္သြားသည္။ မွီ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ။ (၅)နာရီထိုးေတာ့ အခန္းအသီးသီး က အားလံုးႏိုးလာၾကသည္။(၅)နာရီခြဲ စားေသာက္ခန္းထဲမွာမုန္႕႔စားေတာ့ ကိုထြဋ္ ကိုမေတြ့ရဘူး။အားလံုး ကားေပၚတက္ေတာ့မွသူေပၚလာတယ္။သူ႕ လက္ကပတ္တီးျမင္ေတာ့ အားလံုးက၀ိုင္းေမးၾကသည္။*ဟယ္! ကိုထြဋ္ လက္က ဘာျဖစ္တာလဲ*
*ေခ်ာ္လဲတာအစ္ကို၊အဲ့ဒါေၾကာင့္လံုမၼီနီ ခရီးစဥ္ကို ကြ်န္ေတာ္မလိုက္ႏိုင္ေသးဘူး။ဒီမွာ ေဆးခန္းျပလိုက္အံုးမယ ဦးမ်ိဳးမင္း

တစ္ေယာက္ဘဲပါမယ္။ေနာက္မွဘဲ ကြ်န္ေတာ္လိုက္လာေတာ့မယ္....*ဦးမ်ိဳးမင္း ျဖစ္တယ္မို့လား။*
*ရပါတယ္ကြာ၊မင္းသက္သာမွလိုက္လာခဲ့။ကဲအားလံုးသြားၾကမယ္* သူမပါဘူး ဆိုတာသိေတာ့ မွီ ၀မ္းနည္းသြားတယ္။လိုက္ခ်င္စိတ္ ေတာင္မရွိေတာ့ဘူး။
ေနခင္း ထမင္းစားေတာ ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့ ကုလားေလးက ဘူးေလးတစ္ဘူးလာေပးသည္။
*အမ ဒီေန့ ငါးဟင္းနဲ့ေကြ်းမွာ အမက ငါးဟင္းမႀကိဳက္တာသိေနလို႔ ကိုထြဋ္ က ၾကက္သားေၾကာ္ေပးလိုက္တယ္ အမ*။
ေအာ္ ကိုထြဋ္ရယ္...................
*ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါဘဲ*
ကိုထြဋ္ ရယ္ မွီ တစ္အား စိတ္ညစ္တယ္။အေျဖေပးခဲ့ရင္ ပိုျပီးခံစားၾကရအံုးမယ္။ဒါကိုသိရက္နဲံ ကေလးဆိုးၾကီးလို အရြဲ႕တိုက္

ဂ်စ္ၾကေနတာ မွီ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲကြယ္။လံုမၼီနီကို ေရာက္ေတာ့လဲ မွီ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးကြယ္။လံုမၼီနီက
(နီေပါ)ႏိုင္ငံထဲမွာရွိတယ္။လံုမၼီနီ ဥယ်ာဥ္ေတာ္၊အေသာက ေက်ာက္တိုင္၊မယ္ေတာ္ မာယာသားဖြားခန္း
ေက်ာက္တိုင္၊မယ္ေတာ္မာယာသားဖြားခန္းေက်ာက္ရုပ္ ေစတီငယ္မ်ား၊ေရကန္ငယ္ စသည့္ ေနရာစံုကို
ဦးမ်ိဳးမင္းက လိုက္ပါရွင္းျပေနေပမယ္႔...........မွီ အာရံုထဲမွာ ကိုထြဋ္ ရွင္းျပေနပံုကို ျမင္ေနမိသည္။ လံုမၼီနီေက်ာင္းခန္းထဲမွာ တည္ရွိတဲ႕ ေလာကမဏိစူဠာေမတီေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးက ရန္ကုန္ကေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ပံုစံအတိုင္းတည္ထားကိုးကြယ္ထားတာသပၸါယ္ဖို့အရမ္းေကာင္းလိုက္တာ............အဲ့ဒီည လံုမၼီနီမွာ (၁)ညအိပ္ရပ္နားတယ္။ဒါေပမယ့္ မွီ အဲဒီ တစ္ေန႔လံုးအသက္မဲ့ေနသလို ေၾကာင္စီစီေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။အန္တီတို့ကေတာင္ေမးယူရတယ္။
*သမီး................ေနမေကာင္းဘူးလား*

*ဟုတ္တယ္၊အန္တီ .........သမီးေကာင္းေကာင္းမေကာင္းဘူး။ေစာေစာ အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္*

*ေၾသာ္!ေအးေအး..............*

ဘုရားဖူးကားနဲ့လိုက္မသြားဘဲ မွီ စိတ္ထဲက အေျဖတိတိက်က် သိခ်င္တာနဲ႔ အားလံုးတိုင္ပင္ျပီး တမင္ေနရစ္ခဲ့သည္။မွီ မ်က္ႏွာေလးက
အျပစ္ကင္းတယ္............မ်က္ႏွာျမင္ ခ်စ္ခင္ပါေစဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းျပည့္သလားမေျပာတတ္ဘူး ............မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေနရင္ကို

ရင္ထဲမွာေအးခ်မ္းေစတာမ်ိဳး။မွီ လဲ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာ ကို သိတယ္။ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ဘာလို့ဇြတ္မွိတ္ေရွာင္ခ်င္ရတာလဲကြား။မွီ
ရဲ့ဥပကၡာေတြကို ကိုယ္ခံႏိုင္ရည္မရွိဘူး။မွီ ဆီက အခ်စ္ေတြကို မရရေအာင္ကိုယ္ၾကိဳးစားမယ္။ကြ်န္ေတာ္အေတြးမဆံုးခင္ဖုန္း၀င္လာသည္။
   *ကလင္..........ကလင္*
*ဟဲလို...........ေျပာဦးမင္း*
*ေျပာလုပ္မေနနဲ့ကြ၊မင္းျမန္ျမန္လိုက္လာ..........ေတာ္ၾကာေကာင္မေလး ေတမိေက်ာက္ရုပ္ျဖစ္သြားအံုးမယ္။*
   *ဟုတ္လား..........၀မ္းသာလိုက္တာ။ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ စမ္းသပ္ တာေအာင္ျမင္တာေပါ့ေနာ္ဦးမင္း*
   *ေအး ေပါ့ကြ။မင္းျမန္ျမန္လိုက္လာေတာ့ေဟ့ေကာင္*
   *ဟုတ္ကဲ့.......ဟုတ္ကဲ့။ကြ်န္ေတာ္ခုဘဲလိုက္လာခဲ႕မယ္။*
   * ေအး....ေအး ဒါဆိုလဲ ငါဖုန္ခ်လိုက္ျပီ*
၀မ္းသာလိုက္တာ မွီ ရယ္။ကိုယ္အရမ္းေပ်ာ္တာဘဲကြာ။ မွီ နဲ႔ေတြ႔ရင္ဒီထက္ပို ေပ်ာ္ပါရေစ။

မနက္ေစာေစာႏိုးေပမယ္ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းမွဳမရွိဘူး။ရင္ထဲမွာ တစ္ခုခုလိုေနတယ္။ အဲဒါ ကိုထြဋ္ဘဲျဖစ္မွာပါ။ဘာျဖစ္ျဖစ္ကြာ ဒီတခါ

ကိုထြဋ္နဲ႔ေတြ႔ရင္ဟန္ေဆာင္မေနေတာ့ဘူး။ရင္ထဲရွိတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ အဲ့ဒီလိုေတြးလိုက္ေတာ့မွ
ရင္ထဲမွာေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြားတယ္။ေရမိုးခ်ိဳးျပီးေဘာင္းဘီ အနက္ဒူးေလာက္အတိုေလးကို အေပၚက အကၤ်ီ အျဖဴေလးနဲ႕တြဲ၀တ္လိုက္ေတာ့ မွီ ပံုစံေလးကႏုျပီးငယ္သြားတယ္။ေျခအိတ္တိုေလး၀တ္ ရွူးဖိနပ္ အျဖဴနဲ႔ အနက္ၾကားေလးကို
စီးလိုက္ျပီး ဦးထုပ္အနက္ကေလး ေနာက္ျပန္ေဆာင္းလိုက္ေတာ့ မွီ ပံုစံကတကယ္ကို လန္းဆန္းတက္ၾကြျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။
အန္တီတို႔ ႏိုးလာေတာ့....... *ဟယ္!သမီးက
ဒီလို၀တ္ေတာ့ပိုေတာ့ေတာင္လွျပီးခ်စ္ဖို့ေကာင္းေနတယ္။ဒီေန႕ေတာ့ ဒို႔ သမီးၾကည့္ရတာလန္းဆန္းေနတယ္ေဟ့။
မဟုတ္မွလြဲေရာ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကိုခ်လိုက္ျပီနဲ႔ တ

*ဟာ!........အန္တီတို့က သိေနတယ္*

*သိတာေပါ့ သမီရဲ့။ကေလးေတြၾကားထဲမပါခ်င္လို႕႔ ..........ဒါေပမယ့္ အန္တီ တခုေတာ့ေျပာခ်င္တယ္။*
*ဟုတ္ကဲ့..........ေျပာအန္တီ*
*အန္တီက စိတ္ပညာနဲ့ေက်ာင္းျပီေတာ့ လူကဲခတ္လဲေတာ္တယ္လို႔
အားလံုးကသတ္မွတ္ၾကတယ္ေလ။အန္တီခန့္မွန္းတာ မွန္တယ္ဆိုရင္ ကိုထြဋ္ ဟာ သမီးေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့လူတေယာက္လို့အန္တီထင္တယ္....ကဲ! အန္တီတို႔ ျပင္ဆင္ လိုက္အံုးမယ္ေနာ္*
*ဟုတ္ကဲ့...အန္တီ.....သမီး *ေလာကမဏိစူဠာေစတီ*ကိုခဏသြားလိုက္အံုးမယ္*
*ေအးေအး သြား အန္တီ တို့ စားေသာက္ခန္းကဘဲေစာင့္ေနေတာ့မယ္*
*ဟုတ္ကဲ့.......အန္တီတို႔ သိမ္းျပီးတဲ့အထုပ္ေတြကားနားမွာ သမီးထားခဲ့မယ္ေနာ္*
*ေအးေအးေက်းဇူးဘဲ သမီးေရ*
မွီ အထုပ္ေတြထားျပီးေတာ့ ဘုရားကိုထြက္လာသည္။ဘုရားကိုေရာက္ေတာ့ လူတေယာက္မွမေတြ႔ရဘူး။ျပင္ဆင္ၾကတုန္းနဲ့တူတယ္။ မွီ တစ္ေယာက္ထဲေလွ်ာက္ၾကည့္ေနတုန္း အရိပ္တစ္ခုထြက္ေျပးသြားတာေတြ႔ရတယ္။မွီ ေၾကာက္စိတ္လဲမရွိဘူး။လိုက္ၾကည့္ေတာ့မေတြ႔ရဘူး။ဒါနဲ့ပဲ ဘုရားရွိခိုးျပီးေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေနေတာ့ အနားမွာအရိပ္တစ္ခုက်လာတာ ေတြ႔လို႔လိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုထြဋ္ ျဖစ္ေနသည္။
*ဟယ္! ကိုထြဋ္ ၊၀မ္းသာလိုက္တာ၊လက္သက္သာသြားျပီလာဟင္*
သူက မွီ ေမးတာကိုမေျဖေသးဘဲ မွီ ေမးတာကိုျပံဳးျပီးၾကည့္ေနသည္။
*ဘာလို႔ လူကို ၿပံဳးၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာတုန္း*
*ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလို့၊ဟန္မေဆာင္တတ္ဘဲဟန္ေဆာင္ေနတာအရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတာဘဲတကယ္ေျပာတာ၊ဒီေန႔၀တ္ထားတဲ့ ပံုစံေလးနဲ႔လဲလိုက္တယ္။အရမ္းလွတယ္*
* ဟြန္း၊...!ဘာမွလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔လာရႊီးမေနနဲ့*
*ေကာင္မေလးဘယ္လိုေနမလဲလို႔၊အားလံုးနဲ႔တိုင္ပင္ျပီးတမင္ေနခဲ့တာ။ဦးမ်ိဳးမင္းကဖုန္းဆက္တယ္။ေက်ာက္ရုပ္တရုပ္
လွုပ္ရွားေနတဲ့အတိုင္ဘဲတဲ့ မင္းကိုလြမ္းေနတာတဲ့ဟုတ္လား*
*ဘာမွမဟုတ္ဘူး၊သြား ေပါက္ကရေတြလာမေျပာနဲ့*
*ဘုရားမွာမညာေကာင္းဘူးေနာ္.....ေျဖပါေတာ႔ မွီရယ္...........၊ကိုယ့္ကိုခ်စ္လားဟင္*
မွီ သူကိုအၾကာၾကီးစိုက္ၾကည့္ေတာ့သူက
*ေျဖေလ မွီ ..........ကိုယ့္ကို ထပ္မႏွိပ္စက္ပါနဲ့ေတာ့ကြာ*
*မွီ ကိုထြဋ္ ကို ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲတဲ့ အခ်စ္နဲ့အျမဲထာ၀ရ ရင္ထဲမွာခ်စ္ေနတယ္သိလား*
*ဟာ...၀မ္းသာလိုက္တာ မွီ ရယ္*
ဆိုျပီး လက္ခံုေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းသည္။
*ဟိတ္!ဘုရားမွာငရဲၾကီးလိမ့္မယ္*
ဆိုျပီး မွၤီ သူ႔နားက ထြက္ေျပးလာခဲ့သည္။ကိုထြဋ္ တစ္ေယာက္တည္း မခ်င့္မရဲနဲ႔ ေနာက္ကေျပးလိုက္လာသည္။မွီ
စားေသာက္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့အန္တီတို့၊ဦးမ်ိဳးမင္းတို့အားလံုးကျပံဳးျပီး၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္။မွီ ရွက္လိုက္တာ။သူကေနာက္ကေန ျပံဳးေစ့ေစ့နဲဲ႔လိုက္၀င္လာသည္။အန္တီတို႔ကိုေတာင္ မွီ မၾကည့္ရဲ့ဘူး။ အန္တီႏွစ္ေယာက္က မွီ
၀င္ထိုင္ေတာ့
*သမီးကုိယ္ေတာေခ်ာက ျပံဳးလို့ပါလား၊အဆင္ေျပသြားၾကျပီနဲ့တူတယ္*
*ဟာ!အန္တီကလဲ စေနျပန္ျပီ၊သမီးမုန့္ေတာင္မစားရဲ့ေတာ့ဘူး။
*အမေလး.......စားပါ။ခရီးသြားရအံုးမယ္။

မွီ စားစရာရွိတာေတြအျမန္စားျပီးကားေပၚကိုအရင္သြားထိုင္ေနလိုက္သည္။လူစံုေတာ့ ကားထြက္ခါနီးမွ

ကိုထြဋ္ က ကားေပၚတက္လာသည္။ မွီ ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ေတာ့ အားလံုးကျပံဳးေစ့ေစ့နဲ႔ ၀ိုင္းစၾကပါေလေကာ။မွီ ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိတာနဲ့
M.P4နားေထာင္ေနလိုက္သည္။တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မွီလက္ကိုသူကလာကိုင္သည္။မွီ ျဖင့္လန့္သြားတာဘဲ။
*ကိုထြဋ္ လႊတ္ ဘာလုပ္တာလဲလူၾကားထဲမွာကို*
*ကို တို့ခံုကေနာက္ဆံုးမွာ ဘယ္သူမွလွည့္မၾကည့္ၾကဘူး။ မွီ ရုန္းေနတာနဲ႕လူသိမွာ၊ျငိမ္ျငိမ္ေန၊ထပ္ရုန္းေနရင္
ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလိုက္မွာေနာ္။*
*ကဲ!လႊတ္ေတာ့ထမင္းစားဖို႔ကားရပ္ေတာ့မယ္။ဟိုမွာဦးမ်ိဳးမင္း ကိုထြဋ္ ကိုလွမ္းေခၚေနျပီ*
အဲဒီေတာ့မွ မွီ လက္ကိုလႊတ္ေပးသည္။ထမင္းစားေတာ ့မွီ နားမွာခပ္တည္တည္ဘဲလာထိုင္ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ကို၀ိုင္းေနာက္ၾကေတာ့လဲသူက မျဖံဳပါဘူး။ခပ္တည္တည္ပဲ။မွီ နားကတစ္ဖ၀ါးမွမသြားဘူး။
ခ်စ္သူဘ၀ဆိုတာအၾကင္နာေတြနဲ႔လမ္းခင္းျပီး၊အခ်စ္ေတြကိုစားသံုးေနရတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ဘာပဲလုပ္လုပ္၊ဘာပဲေျပာေျပာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာၾကည္ႏူးစရာေတြခ်ည္းပါဘဲ။

ေန႔ခင္း (1)နာရီ ထိုးေတာ႔ ကုသိနာရံုသို႔ေရာက္သည္။တည္းရမဲ႔ ေက်ာင္းကို မ၀င္ေသးဘဲ ေလ႔လာရမယ္႔ ေနရာေတြကို
တစ္ခါတည္းသြားၾကရတယ္.............အဲဒီလို တန္းသြားရေတာ႔ သူ မွီ နားမွာ

ေနခ်ိန္မရေတာ႔ဘူး။ကုသိနာရံုနဲ႔ပတ္သတ္တာေတြကို ကိုထြဋ္က ရွင္းျပရတယ္.............ကိုထြဋ္ရွင္းျပလို႔ ၿပီးတာနဲ႔ ထည္းရမဲ႔
ေက်ာင္းကို ျပန္ၾကတယ္ေလ။ေက်ာင္းနဲ႔ ကုသိနာရံုနဲ႔ကပ္လ်က္ပါဘဲ။ ေက်ာင္းေရွ႔ မွာ ေစ်းတန္းေလးတစ္ခုရွိတယ္..........ပစၥည္းေတြ မွ
စံုေနတာဘဲ...............အဲဒီကို သြားၾကည္႔ခ်င္တာနဲ႔ အျမန္ေရခ်ိဳးၿပီးအ၀တ္စားလဲလိုက္သည္။ ခရမ္း၀မ္းဆက္ေလး ၀တ္ၿပီး လည္ပင္းမွာ
ခရမ္းပန္းပြင္႔ေလးကို စီးလိုက္ေတာ႔ ၿပီးျပည္႔စံုတဲ႔ ခရမ္းမင္းသမီးေလး ျဖစ္သြားတာေပါ႔။

*အန္တီ ေစ်းတန္းေလး သြားမလို႔ လိုက္ခဲ႔ပါလား*
*မလိုက္ေတာ႔ပါဘူးကြယ္.........

ဆက္တိုက္ဆိုေတာ႔
ပင္ပမ္းသြားၿပီေလ.........နားလိုက္အံုးမယ္ေနာ္..........*
*ဟုတ္ကဲ႔ အန္တီ ...........ဒါဆို သမီးဘဲ
သြားေတာ႔မယ္.........ကိုထြဋ္လာရင္တာ သမီး အျပင္ခဏ သြားတယ္လို႔
ေျပာေပးပါေနာ္.........*
*ေၾသာ္! ေအးေအး..........ေျပာေပးမယ္*ေစ်းတန္းေတြ ေလွ်ာက္ၾကည္႔ရင္း နားကပ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔ နားကပ္ေလးေတြ လွလိုက္တာ ေလွ်ာက္ေငးၿပီး 3စံုေလာက္ေတာ႔ ၀ယ္လိုက္သည္။ေဘးက ဖုန္းေလးေတြ႔တာနဲ႔ အိမ္ကို ဖုန္း၀င္ေခၚေတာ႔ ေဘးအိမ္က သူငယ္ခ်င္းထြန္းထြန္းပါေရာက္ေ

နလို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စေျပာေနတုန္း မွီ ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က စိုက္ၾကည္႔ေနတယ္ထင္တာနဲ႔ လွည္႔ၾကည္႔ေတာ႔ ကိုထြဋ္
ျဖစ္ေနတယ္ေလ............လူက ရူေတေတ နဲ႔ မွီ ကိုစိုက္ၾကည္႔ေနတာ ေၾကာက္ဖို႔ေတာင္ ေကာင္းတယ္............မွီ ဖုန္းျမန္ျမန္ခ်ၿပီး
ထြက္လာေတာ႔ မွီ ေဘးက လိုက္လာေပမယ္႔ စကားမေျပာဘူးေလ
*ကိုထြဋ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..............စူပုတ္ေနတာဘဲေနာ္*

*ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ...........ဟုတ္လား.........က်ပ္ကို မေစာင္႔ဘဲ ထြက္သြားတယ္.......ၿပီးေတာ႔ ဖုန္းေျပာေနေတာ႔ တစ္ထြန္းထဲထြန္းေနတာကေကာ ဘယ္သူတုန္း............လူက ရွိဳးအျပည္႔နဲ႔တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္သြားေနတယ္.........က်ဳပ္ကို ေစာင္႔ေတာ႔ ခင္ဗ်ားေလး ဘာျဖစ္မွာမို႔လဲ ေျပာစမ္းပါအံုး...........*
*ေရာ္...........မေစာင္႔တာကလဲ အျပစ္........ကိုဘာကိုယ္ လွေအာင္ျပင္မိတာလဲ အျပစ္............ထြန္းဆိုတာ အိမ္နားက သူငယ္ခ်င္းေလ...........မွီ က ကိုထြဋ္ အလုပ္ ရွဳပ္ေနတယ္ထင္လို႔ပါေနာ္*
*ကို ခ်စ္သူကိုယ္ သ၀န္တိုတာ အျပစ္လား*
*ဟုတ္ပါတယ္.........အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး.........ဒါေပမယ္႔ ေမးပါအံုးလား ကိုထြဋ္ ရယ္..........ခုေတာ႔ဘာမွ မေမးဘဲ စိတ္ေတြ တိုေနတာ ကိုထြဋ္ ပင္ပမ္းတာေပါ႔*
*ခ်စ္တာကို ............ခင္ဗ်ားေလးကို အရမ္းခ်စ္မိတာကိုဗ်*
*မွီ လဲခ်စ္ပါတယ္ေနာ္*
*မွီ ကို ကိုေလ.........ကို လို႔ ေခၚေနာ္.......*
*ဟုတ္ကဲ႔ပါ ကို.........မွီ ကို႔ ကို အရမ္းခ်စ္တယ္*
*မွီ.....ရယ္.............*ကိုနဲ႔မွီ ၿမိဳ႔ထဲကို ေလွ်ာက္သြားၾကေတာ႔ ..........ကို အရမ္းကို သ၀န္တိုတတ္တာကို သိရေတာ႔တယ္...........ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ေတာ႔ မုန္႔ေတြ
ေလွ်ာက္စားၾကတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ကို လက္ကို တြဲၿပီး ေလွ်ာက္လည္ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြ ဟာ မွီ အတြက္ မေမ႔ႏိုင္စရာ ေလးေတြပါ........
*ကို မွီ ျပန္သြားရင္ ကို မွီကို လြမ္းေနမွာလား *
*ဘယ္လို ေမးလိုက္တာလဲ မွီ ရယ္.............လြမ္းေနတယ္ဆို တာထက္ေတာင္ ပိုမွာပါကြာ..............ခုခ်ိန္မွာ ခြဲရမဲ႔အေၾကာင္းေတြ မေျပာနဲ႔ကြာေနာ္*

*ကို မွီ ေညာင္းေနၿပီ ......လန္ခ်ားစီး ျပန္ၾကမယ္ေနာ္.........*
*မွီ သေဘာေနာ္..............*
အမွန္ေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မွီ ရင္ေတြ တုန္လာတာ..........ကို
စိတ္ပူမွာစိုးလို႔ မေျပာခ်င္တာနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ေနရေပမယ္႔ ေတာ္ေတာ္ ကို
ေမာဟိုက္ေနၿပီ။ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔
*ကို မွီ နားေတာ႔မယ္ေနာ္.........ကိုလဲ လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္လိုက္အံုးေနာ္*
*ဟုတ္ကဲ႔ မွီ ............*
မွီ တို႔ေျပာေနတုန္းဘဲ ကုလားတစ္ေယာက္က
*အကို ...........ဦးမ်ိဳးမင္းေခၚေနတယ္...........ဟိုဘက္ၿမိဳ႔ကို ခိုင္းမလို႔တဲ႔*
*ေအးေအး.........ခုလာၿပီေနာ္............မွီ ကိုသြားေတာ႔မယ္ေနာ္*
*ဟုတ္ကဲ႔ .......ကို* မွီ အခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေနလိုက္သည္။
ဒါေပ့မဲ့ မသက္သာဘူး။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲမသိဘူး။(၁)နာရီေလာက္ၾကာေတာ့အန္တီတို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။

*ဟယ္``သမီးဘာျဖစ္တာလည္း ေခၽႊးေစး၊ေခၽႊးေပါက္ေတြနဲ့*
*အန္တီသမီး မသက္သာေတာ့ဘူး။ေနလို့မရေတာ့ဘူး။ဆရာ၀န္ေခၚေပးပါေနာ္*
*ေအးေအး...ခဏေနာ္၊အန္တီတို့သြားေခၚလိုက္အုံးမယ္*
``အျပင္ထြက္ျပီးအရင္ဆုံး ကိုထြဋ္ ကိုရွာတာမေတြ.ဘူး။ဒါနဲ.ဦးမ်ဳိးမင္းနဲ.ေတြ.မွ ကိုထြဋ္ အျပင္သြားတယ္ဆိုတာသိရတယ္။ဦးမ်ဳိးမင္းကဆရာ၀န္ေခၚလာေပးတယ္။

*သမီးေရ ဆရာ၀န္လာျပီကြယ့္``

*ဆရာ၀န္ကေသာက္ေနက်ေဆးေတြေပးျပီးလုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ေပးသည္``ျပီးေတာ့ဦးမ်ဳိးမင္းကိုေျပာျပီးျပန္သြားသည္*
*ဆရာ၀န္ကဘာေျပာသြားလည္းဦးမ်ဳိးမင္း*
*ကၽႊန္ေတာ္သူေဌးဆီဖုန္းဆက္လုိက္အုံးမယ္။ျပီးရင္ျပန္လာခဲ့မယ္*
*ဟုတ္ကဲ့ .....ဟုတ္ကဲံ့*
ခဏၾကာေတာ့ဦးမ်ဳိးမင္းျပန္လာတယ္။သူေဌးကေတာ့မနက္ျဖန္က်ရင္သူ.ကိုခရီးမဆက္ဘဲဂယာကိုကားတစ္စီးနဲ့ျပန္ခိုင္းနွင့္လိုက္တဲ့။ကၽႊန္ေတာ္လိုက္သြားတယ္။က်န္တဲ့ေနရာေတြကိုေမာင္စြမ္းထက္ကဆက္ျပီးတာ၀န္ယူလိမ့္မယ္။ဟုိေရာက္ေတာ့ေလယဥ္လက္မွွတ္၀ယ္ထားမယ္တဲ့။ဟုိမွာေဆးရုံတက္ရင္အရမ္းကုန္မွာ.ဒါေၾကာင့္ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီးဟုိက်မွမိသားစုစိတ္တိုင္းက်ေဆးရုံတင္ပေစ့တဲ့။မွီ မိသားစုကို္လည္းၾကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားေပးထားမယ္ေလ။ေလယဥ္ကြင္းကိုလာၾကဳိလိမ့္မယ္။
*အင္း စြမ္းထက္သိရင္ေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေတာ့မွာဘဲ*
*စြမ္းထက္အခ်ိန္မွီမနက္ေရာက္လာခဲ့ရင္သူ့ကိုမွီနဲ.ဂယာကိုလူလဲျပီးလႊတ္လိုက္မယ္။ဒီေက်ာင္းကကားကိုအကူအညီေတာင္းျပီးဂယာကိုျပန္ဖုိ.စီစဥ္ရမယ္*
*ေက်းဇူးပါဘဲဦးမ်ဳိးမင္းရယ္*
*ရပါတယ္ဗ်ာကၽႊန္ေတာ့သြားေတာ့မယ္ေနာ္*
*ဟုတ္ကဲ့ပါ*
ေဆးအရုိန္မွီေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ့။မနက္က်ေတာ့မွီနဳိးလာေပ့မယ့္သိပ္ျပီးမလန္းဆန္းဘူး။

*ဟယ္....အန္တီတို့သမီးကိုေစာင္ ့ေနတာေပါ့ဟုတ္လား။မအိပ္ၾကရေသးဘူးလား*

*ရပါတယ္သမီးရယ္တခရီးတည္းသြားေနၾကတာဘဲ*
ညကဦးမ်ဳိးမင္းေျပာတာကိုမွီကိုေျပာျပေတာ့မွီမ်က္ႏွာေလးကပိုျပီးညိဳးငယ္ၾကသြားတယ္။
``သမီးပစၥည္းေတြအန္တီတိုသိမ္းထားတယ္``
``အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီသမီးနဳိးတာနဲ.သြားဖုိ.လုပ္ထားတာ``
``အန္တီ ကိုထြဋ္ ျပန္လာျပီလား``
``မေရာက္ေသးဘူူးသမီးရဲ့``
မွီ....အားလုံးျပင္ဆင္ျပီးျပီလား။ဦးမ်ဳးိမင္းကကားနားကေစာင့္ေနတယ္။

*လာ သမီးသြားၾကမယ္ေလ*
*ဦးမ်ဳးိမင္း ကိုထြဋ္ ကဘယ္ကိုသြားတာလည္း*
*ဒီနားကျမဳိ့ကိုကိစၥရွိလု့ိခိုင္းလိုက္တယ္။ခုထိေရာက္မလာေသးဘူးကြယ္။ဦးလဲစိတ္မေကာငး္ဘူးကြယ္။မနက္ျဖန္မနက္ေလယဥ္နဲ့သမီးျမန္မာျပည္ကိုျပန္ရမယ္*
*အန္တီ ကိုထြဋ္ ကိုသမီးနဳတ္ဆက္သြားတယ္လို့ေျပာေပးပါေနာ္*
*ေအးပါကြယ္*

မွီ ထြက္သြားျပီး(၁)နာရီေလာက္ၾကာ မွ ကိုထြဋ္ ေရာက္လာတယ္။

*အန္တီ..မွီတို့သြားျပီလား*
*ေအး...သြားျပီကြယ့္*
*ဟာ....ကၽႊန္ေတာ္အခ်ိန္မွာလာတာဘဲ၊မမွီေတာ့ဘူးဗ်ာ*
*ဦးမ်ဳိးမင္းဖုန္္းဆက္ဆက္ခ်င္းလာတာဘဲ*
*ေအး...ဟုတ္တယ္ကြဲ႔*
*ကၽႊန္ေတာ္ဦးဆီဖုန္းဆက္လုိုက္အုံးမယ္*
*ေအး...ေအး*
ကၽႊန္ေတာ္ဦးမင္းဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ဦးမ်ဳိးမင္းကဖုန္းကိုင္တယ္။
``ဟယ္လို...ဦး..ကၽႊန္ေတာ္စြမ္းထက္ပါ``
``ေအး...ေျပာစြမ္းထက္``
``မွီ ေကာ ဦး``
``မွီ ေဆးေသာက္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ကြယ္.`` ``မနက္ျဖန္ လက္မွတ္ရလား ဦး``
``ေအးရတယ္ကြ``
``ကၽႊန္ေတာ့ကိုလူခ်ိန္းေပးပါ။ကၽန္ေတာ္မွီ နဲ.ေတြ.ပါရေစ။ကၽႊန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ။``ေအးပါကြာ

။ အဲဒါကိုသိလို့္္ဂါယာက ေဇာ္ေဇာ္ကိုခုဘဲဖုန္းဆက္ျပီးအဲဒီကိုလာခုိင္းထားတယ္။ေဇာ္ေဇာ္ေရာက္ရင္ ဂါယာကိုျပန္လာခဲ့ေပါ့။ ``ဟာ..ဟုတ္ကဲ့ ဦးေက်းဇူးပါဘဲဗ်ာ``
``ဦးကိ္ုတကယ္ေက်းဇူးပါဘဲဗ်ာ``
မွီ ေဆးအရုိန္နဲ့အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ဂါယာကို ျပန္ေရာက္တာေတာင္မသိဘူး။

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ဦးမ်ဳိးမွီကိုေပြ႔ျပီးအခန္းထဲထည့္ေပးရတယ္။

ကုလားမၾကီးတစ္ေယာက္ကေစာင့္ေပးေနတာေတြ့ရတယ္။မွီ နဳိးေတာ့ ဦးမ်ဳိးမင္းေရာက္လာတယ္။

``သမီးေတာ္ၾကာဆို ကိုထြဋ္ ေရာက္လာေတာ့မယ္။ဘာမွအားမငယ္နဲ့ေနာ္။လုိအပ္တာရွိရင္ဦးတို့ကိုေျပာသိလား။
``ဟုတ္ကဲ့ပါဦးေက်းဇူးတင္ပါတယ္``
``မွီ ကိုခုလိုဂရုစို္က္ေပးတဲ့အတြက္အမ်ားၾကီး၀မ္းသာပါတယ္``

ညေနေရာက္ေတာ ့မွီ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။သိပ္မလွဳပ္ရွားခိုင္းဘူးေလ ဆရာ၀န္က ေဆးေတြထဲမွာအိပ္ေဆးေတြ

ထည့္ထားတယ္။အိပ္ေနရာကေန မွီ လက္ဖ၀ါးေလးကိုတယုတယလာကိုင္ေသာေၾကာင္႔ ့္အိပ္ယာကေန လန္႔နဳိးသြားသည္။မွီမ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
``ဟင္....ကို မွီ ဆီကိုလိုက္လာျပီေပါ့ေနာ္``

``မွီ ရယ္...ကို ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ ကို သိတယ္``

``ဟာ..ကို ကလည္းကို နဲ႕ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။သူဟာသူ ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို့ျဖစ္ရတာဘဲ``

``ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေတာင္ ကို႔ ေရွ့မွာဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ျပေနတယ္။ကို စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ``

``ကို ရယ္...ခုေတာ့ ကို နဲ႔ ရက္မျပည့္ေသးဘ ဲခြဲရေတာ့မယ္။ မွီ အရမ္း၀မ္းနည္းတယ္။စိတ္လည္းမေကာငး္ဘူး၊ကို နဲ့ခြဲရမည့္ဒဏ္ကုိုလည္းမွီမခံစားနဳိင္ဘူး ကို ...မွီ တို့ဘယ္အခ်ိန္မွအတူတူျပန္ဆံုရမွာလဲ ကို ``

*မွီ ရယ္.ကို႔ ကိုခဏေလာက္ေစာင့္ေပးပါေနာ္....မွီကို ကို ျပည့့္ျပည့္စုံစုံနဲ့ထားခ်င္တယ္။ကို ကိုသစၥာရွိရွိေစာင့္ေပးပါ။(၃)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ရင္ မွီ ရွိတဲ့ေနရာကို ကို အေရာက္ျပန္လာခဲ့ပါမယ္။ကို႔ ကိုယုံၾကည္ေပးပါေနာ္*

*ကို ဒီၾကားထဲမွာမွီကိုဆက္သြယ္ပါေနာ္...........ဒီအတိုင္းၾကီးေတာ့ပစ္မထားနဲ့..............ခုေတြ႔ ခုႀကိဳက္တယ္ဆိုျပီးေတာ့လည္း မွီ ကိုတန္ဖုိးမထားဘဲမေနပါနဲ႔ေနာ္......*

*ဟာ မွီ ကလည္း ကို ကဘာျဖစ္လို့္ အဲဒီလိုထင္ရမွာလည္းမဟုတ္တာကြာ။မွီ ေမာေနျပီတစ္ေရးေလာက္အိပ္လိုက္အုံးေနာ္။ကို မွီ အနားမွာတစ္ညလုံးေနျပီးေစာင္႔ေနေပးမယ္ေနာ္...........*

********************************************************

မိုးရယ္ မလင္းပါေစနဲ႔လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေနေပမယ္႔ ဆုေတာင္းမျပည္႔ခဲ႔ပါဘူး............မိုးလင္းတာနဲ႔ မွီ ကို ေလဆိပ္ကို လိုက္ပို႔ ခဲ႔ရပါတယ္................

********************************************************************

မွီ ရန္ကုန္ေရာက္တာနဲ႔ ေဆးရံုကို တန္းတက္ရသည္။ မွီ ေနေကာင္းေတာ႔ ေမေမတို႔ နဲ႔ အတူ နယ္ကို ျပန္လိုက္ခဲ႔ရတယ္............မွီ ကို ကို အခ်ိန္တိုင္းသတိရ လြမ္းေနရပါတယ္ ကို..........မွီ ကိုနဲ႔ ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ အျဖစ္ေလးေတြကို* အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ *ေလးတစ္ခု ေရးထားတယ္ ကို............ဒီ *အမွတ္တရ ဒိုင္ယာရီ* ေလးနဲ႔အတူ

မွီ ကို႔ ကို

ေမွ်ာ္ေနမိပါတယ္ရွင္............

ပံုေလးထဲကလို ျပန္ဆံုခ်င္ၿပီ *ကို*

ခိုင္ေလး(ေရႊေတာင္)