44.ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလး ( ၀ထၳဳတို )

ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလး ( ၀ထၳဳတို)
ရင္စူးျမား အမွတ္ ( ၁ ) ပါစာမူေလးပါ။

ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလး ( ၀ထၳဳတို)

*ဂြမ္ …………..*

*ဟဲ႔ ! ဘာျဖစ္တာလည္း သားႀကီး ။ ဖုန္းခြက္ကိုေသခ်ာ ျပန္မတင္ဘူးကြယ္ ။ ေအာက္ကို ျပဳတ္က်ကုန္ၿပီ*

ေနာက္ပါးဆီကေန ကပ္ၿငိပါလာတဲ႕ စကားသံေတြ ။ ခြန္းတံု႕ျပန္ဖို႕ အင္အားေတြ ခမ္းေျခာက္ေနဧ။္ ။ လွိဳက္ဖို တုန္ရီ ေနတဲ႕ ရင္အစံုက နိမ္႔ခ်ီျမင္႕ခ်ီ ။ ဒါေတြဟာ စိတ္ထဲရွိေနသဲ႕ ခံစားမွ ုေတြရဲ႕ အေထာက္ထားေတြေပါ႔ ။ တစ္ရွိန္ထိုးေျပးလာမိတဲ႔ ေျခေထာက္အစံုက ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးထဲ ေရာက္မွ ရပ္နားဖို႕ကို သတိရပါေတာ႕သည္ ။ အိပ္ယာေပၚကို ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္မိသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲက စားခ်က္ေတြ ဒီဂရီေတြတိုးခဲ႔ရၿပန္ေလၿပီ ။ ေဖာ္ျပလို႔မရႏိုင္တဲ႔ ဆို႕နစ္ေၾကကြဲမွ ုတစ္ခုဆီသို႕ ဦးတည္ေနခဲ႕သဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြက မႏိုင္မနင္း ။ ဘယ္သူကို အျပစ္ေျပာရမလဲ ။ အျပစ္တင္ခြင္႕ေကာ ကၽြန္ေတာ္မွာ ရွိရက္လား ။
ဟာ ! ကၽြန္ေတာ္မေ၀ခြဲတတ္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲ တစ္စံုတစ္ခုကို အၿပီးတိုင္ ဆံုးရွံဳးလိုက္ရသလို ခံစားေၾကကြဲေနရတယ္ဆိုတာကေတာ႕ သိပ္ေသခ်ာတယ္ ။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို မခ်စ္ေတာ႕ဘူး ။ ေမေမ ရယ္ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္လံုးရွိေနရဲ႕သားနဲ႕မ်ား ဘာလို႔ခုလို လုပ္ရတာလည္း ။ ရွင္းေနတာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကို မခ်စ္လို႔ေပါ႔ ။

ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္နာက်င္ေနရတယ္ ေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာ မရေတာ႕ဘူး ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဘူးေပမယ္႔ အရမ္းမုန္းသည္ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္အလိုမရွိဘူး။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္အေပၚထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြကို လုယူဖို႕ သူေရာက္လာခဲ႔ တာပဲ ။ ဟုတ္တယ္အေသခ်ာပဲ။ သူ ကၽြန္ေတာ္ေမေမကို လုယူေတာ႕မွာ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္မုန္းတယ္ ။ အရမ္းမုန္းတယ္ ။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ဆီ ျပန္လာခဲ႔ပါ ။ အတိတ္က ေန႔ရက္ေတြကို သတိရမိလာသည္ ။ လြမ္းလည္း လြမ္းလာမိဧ။္ ။

ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ ၊ ကၽြန္ေတာ္နားမွာ ဘြားဘြားရွိေနရင္ ျပည္႔စံုေနၿပီလို႕တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ထင္ခဲ႔ဖူးသည္ ။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္နား ရွိေနျခင္း ၊ မရွိေနျခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္မခံစားတတ္ခဲ႔ဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေမြးကင္းစ လသားအရြယ္ထဲက ဘြားဘြားက ကၽြန္ေတာ္ကို သားအရင္းတစ္ေယာက္ပမာ အၿပီးတိုင္ ေမြးစားခဲ႔ပါသည္ ။ ေမေမနဲ႔ ဘြားဘြားအိမ္သည္ သံုးအိမ္ေလာက္သာျခားေပမယ္႕ တစ္ေန႔တစ္ေခါက္ပင္ ေမေမဆီ မေရာက္ခဲ႔သူပါ။ လိုခ်င္တာရွိတဲ႔ အခ်ိန္မ်ိဳးေလာက္သာ ေမေမ ဆီကို ႕ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တတ္သည္ ။ တစ္ခုေတာ႕ရွိသည္ ။ ေမေမကို တစ္ျခားသူေတြက အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္လာၿပီဆိုရင္ေတာ႕ အဲဒီလူေတြကို အရမ္းစိတ္တိုတတ္ပါသည္ ။ ဒါေတြဟာ ေမေမကို ကၽြန္ေတာသိပ္္ခ်စ္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါဧ။္ ။ ၿပီးျပည္႔စံုၿပီး လိုေလေသးမရွိ အလိုလိုက္ခံ ဘ၀တစ္ခုနဲ႕ ကေလးဘ၀ေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ႕ရပါသည္ ။ ႏွစ္ဖက္ အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ ေျမးဦး ၊ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြရဲ႕ ပထမဆံုး တူေလး ျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ။ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညွိဳးမခံ အားလံုးက ဖူးဖူးမွ ုတ္ခံထားရသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။

ေဖေဖ ၊ ေမေမ တို႕နဲ႔ အတူတူမေနရတာတစ္ခုကလြဲရင္ အရာရာၿပီးျပည္႔စံုသူတစ္ဦးပါ ။ တူတူမေနရဘူးဆိုတာကလည္း ဘြားဘြားရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ အေပၚ အခ်စ္လြန္ကဲမွဳကို ေမေမဘက္က ျဖည္႔စီးေပးလိုက္တဲ႔သေဘာပါပဲ ။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာဘ၀ေလးကို ျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ သံုးတန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ဘယ္လိုမွ ေရွ႔ဆက္လို႔ မရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ ေၾကာင္႕အၿပီးတိုင္လမ္းခြဲလိုက္ၾကပါသည္ ။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ေပၚမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ အထူးတလည္ ၀မ္းနည္းခံစားရသာမ်ိဳး မရွိခဲ႔ျပန္ဘူး ။ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင္႕ ျဖစ္တည္လာမွဳအေပၚ နားလည္လို႔ရခဲ႔ပါသည္ ။ အဆိုးထဲက အေကာင္းဆိုသလို ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတဲ႕ ဘြားဘြားတို႕ အိမ္ကို ေမေမ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔ပါသည္ ။ ေဖေဖနဲ႔ တူတူေနတုန္းကနဲ႔ တျခားဆီျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားတဲ႔ လွပေက်ာ႔ရွင္း တဲ႔ ေမေမပံုစံကို ျမင္ေတြ႔ခြင္႕ရခဲ႔တာမို႕ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရြင္ခဲ႕မိပါေသးသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္က အလွသိပ္ႀကိဳက္သူမို႔ပါ ။ ေမေမလွလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္မိသည္ ။ေမေမ နဲ႕ တူတူျပန္ေနရတယ္ဆိုေပမယ္႕ တူတူေတာ႕ သြားမအိပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ္အခန္းေလးနဲ႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲေနရတာကိုဘဲ ႏွစ္သက္မိသည္ ။ အေဒၚေတြကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကို ကေလးလူႀကီးေလးလို႕ ေခၚတတ္ၾကျပန္ပါသည္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ ဘြားဘြားအိမ္မွာ ျပန္ေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္အၾကာမွာ စင္ကာပူကို အလုပ္သြားလုပ္ေတာ႕မယ္ဆိုတာကို သိရပါသည္ ။ ေမေမက ေျပာတယ္ ။

*ေမေမအေျခက်ရင္သားေလးကို လွမ္းေခၚမယ္ေနာ္ သား ။*

အဲဒီစကားကို ၾကားတယ္ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ခါးခါးသီးသီးကို ျငင္းဆန္ခဲ႕မိခဲ႕ပါသည္ ။

*ဟင္အင္ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ မလိုက္ခ်င္ဘူး။ လံုး၀ကို မလိုက္ဘူးေနာ္ ။ ဘြားဘြားအိမ္ကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွ လိုက္မေနဘူး ။ ဘြားဘြားနဲ႔ဘဲ တူတူေနမွာ ။ ဘယ္ေတာ႕မွ မေခၚနဲ႔ေနာ္ေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္လံုး၀ကို မလိုက္ဘူး။*

ကၽြန္ေတာ္စကားေတြကို နားေထာင္ေနရင္း ေမေမ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္စီးက်ေနတဲ႔ အဲဒီေန႔ေလးကို အမွတ္ရေနမိပါေသးသည္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ စင္ကာပူကို ထြက္သြားခဲ႔ဧ။္ ။ ဟိုမွာ ေမေမ အလုပ္လည္းအဆင္ေျပခဲ႕ပါသည္ ။ လတိုင္း လတိုင္း ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြ ပို႔ေပးတတ္ပါသည္ ။ ဘြားဘြားက မပို႔နဲ႔ ကိုယ္ဘာကိုသာ အဆင္ေျပေအာင္ဆု ဆိုေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ လစဥ္လတိုင္း ပို႔ေပးရွာခဲ႕သည္ ။ ခုဆို ေမေမ စင္ကာပူထြက္သြားတာ ၂ႏွစ္ဆိုတဲ႕ အခ်ိန္ကာလသို႕ တိုင္ခဲ႔ေလၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ေဖေဖက တစ္ၿမိဳ႔ထဲေနတာမို႕ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ေတာ႕ ဆံုျဖစ္ပါသည္ ။ ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ကို ေတြ႔ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ဆို ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္ ။ တစ္ပတ္တစ္ခါ ေဖေဖ မလာလို႕ သိပ္မေမွ်ာ္တတ္ေပမယ္႕ တစ္ပတ္တစ္ခါ ေမေမဆီက ေမးတစ္ေစာင္ျဖစ္ေစ ၊ ဖုန္းျဖစ္ေစ ေပၚမလာခဲ႔ရင္ေတာ႕ အမည္မတပ္တတ္တဲ႕ ခံစားမွဳတစ္ခု ျဖစ္ေပၚ ခံစားရတတ္ပါသည္ ။ လြမ္းတာလား ၊ သတိရတာလား ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ မသိေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ ေမေမကို ခ်စ္ဧ။္ ။ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိခဲ႔ မရိုက္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္ငိုရင္ သူပါလိုက္ငိုတတ္သူ ။ တစ္ခါတုန္းက အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုကို မွတ္မိေနေသးသည္ ။

အဲဒီေန႔က ည 10နာရီေလာက္ႀကီး အိမ္နားက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို ဘြား2တို႕ မသိေအာင္ လက္ဘက္ရည္ ခိုးၿပီးသြား၀ယ္မိသည္ ။ ဘြားဘြားက ည7နာရီဆိုတာနဲ႔ ဘယ္သူကိုမွ အိမ္ျပင္ထြက္တာမႀကိဳက္သူပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဘက္ရည္ သိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ သြား၀ယ္ခဲ႔ဧ။္ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ လက္ဘက္ရည္ ခြက္ေလးကိုင္ကာ ဆိုင္ထဲက ျပန္အထြက္မွာ ဆိုင္ထဲ ေျပး၀င္လာတဲ႕ စားပြဲထိုးေလးနဲ႕ ၀င္တိုက္မိပါေလေရာ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဘက္ေပၚကို လက္ဘက္ရည္ပူပူေတြ အကုန္ေမွာက္ၾကကုန္ၿပီး အပူေလာင္ေတာ႔တာပဲ ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေမေမ အခန္းထဲကို အရင္ဆံုးေျပး၀င္မိခဲ႕သည္ ။ ခလုတ္ထိမွ* အမိသ *ဆိုတဲ႔ စကားပံုေလးက သိပ္မွန္တယ္ ။ ေမေမ က ကၽြန္ေတာ္ရင္ဘတ္ကို လွန္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ အပူေလာင္တဲ႕ ေနရာေတြက အနီျပင္လိုက္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီး အေရခြ႔ံေတြပါ တြန္႔ေနခဲ႕ၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ၿပီး ငိုတာေပါ႔ ။ ေမေမဆိုတာ အရူးတစ္ေယာက္လို အရမ္းကိုေျခာက္ျခားေနခဲ႔ပါသည္ ။ အရမ္းကို စိုရိမ္ပူပန္ေနတဲ႔ ေမေမ ရဲ႕စိုးရိမ္မွဳေတြကို ခုခ်ိန္ထိ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိပါေသးသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေပြ႔ၿပီး ဘြားဘြားဆီေျပးပါေတာ႕သည္ ။ တစ္အိမ္လံုး ပြက္ေလာရိုက္ခဲ႔တဲ႔ ေန႔တစ္ေန႕ျဖစ္သလို ေမေမ အရူးမီး၀ိုင္းသလို ခံစားရတာကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေမေမ အၿမဲေျပာတတ္တာ ေလးရွိေသးတယ္ ။

*သားကို ေမေမ သူမ်ားမိခင္ေတြလို တယုတယ မေနတတ္ေပမယ္႕ သားက ေမေမ ဘ၀ဘဲ။*

ခုေတာ႕ ေမေမဘ၀က သားမဟုတ္ေတာ႕ဘူးေပါ႔ေမေမ ။ ေမေမ ရက္စက္သည္ ။ သား သူကို လံုး၀ကို အလိုမရွိဘူးေမေမ ။ ေမေမ ျပန္လာပါ ။ ေမေမ သားဆီကို ျပန္လာပါ ေမေမရယ္ ။ အရူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ေနမိဧ။္ ။ ေမေမ ေရ ကၽြန္ေတာ္ ရူးေတာ႔မယ္ ။ ေမေမ ဘ၀မွာကၽြန္ေတာ္ရွိေနရင္ ၿပီးျပည္႕စံုေနၿပီမလားေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္ သူကို မနာလိုဘူးေမေမ ။ သူကို မေခၚပါနဲ႔ေနာ္ ။ မေခၚပါနဲ႔ဗ်ာ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ကို အလိုမရွိဘူး ။ မလာပါနဲ႔ ။ ငါေနရာကို မယူပါနဲ႔ ။ ငါအတၱႀကီးတယ္ဆိုလည္း ႀကီးတယ္ ။ ငါေနရာကို မင္းကို မေပးႏိုင္ဘူး ။ မင္းလံုး၀မလာရဘူး ။ မလာရဘူးကြာ ။ မ်က္စိေရွ႔ေရာက္ေနေသာ ပစၥည္းမွန္သမွ် စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို လြတ္ပစ္ေနမိဧ။္ ။ တစ္ခန္းလံုးရစရာ မရွိေတာ႕ပါ ။ ဘယ္သူတံခါး လာေခါက္ေခါက္ ဖြင္႔မေပးခဲ႕ဘူး ။ အားလံုးကိုလည္း စိတ္နာခ်င္ေနမိသည္ ။ ဘိုးဘိုး ၊ ဘြားဘြား ၊ အေဒၚေတြပါ အကုန္လံုး ၀ိုင္းညာထားၾကသည္ ။ သိေနရက္သားနဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားၾကဧ။္ ။ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္သူကို မွ မေတြ႔ခ်င္ဘူး ။ ဘယ္သူအသံမွ မၾကားခ်င္ဘူး ။ စိတ္ထဲမွာ သိေနတာ တစ္ခုထဲ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို လံုး၀ မခ်စ္ေတာ႕ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ေနရာကို သူကို ေပးလိုက္ၿပီ။ သူကို မုန္းတယ္ကြာ ။ အရမ္းကို မုန္းတယ္ ။ ငါ သူကို မနာလို္ေနတာမ်ားလား ။ ဟုတ္တယ္ကြာ မနာလိုေနတာ ။ ဘာျဖစ္လဲကြာ မနာလိုဘူး။ ငါေနရာကို လုတာက မင္းေလ ။ မနာလိုဘူးကြာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ။ လံုး၀ကို မေပးခ်င္ဘူး ။ ငါေနရာမွာ ငါကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိေစခ်င္ရဘူး ။ စိတ္ထိခိုက္ခံစားရတာေတြက မ်ားလြန္းေတာ႕ လူက ေမာလာတယ္။ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ႕သည္ ။

အိပ္ယာကႏိုးေတာ႕ အလင္းေရာင္မိုးေသာက္လို႔ အာရံုတက္ခ်ိန္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနခဲ႔ပါၿပီ။ ဟာ! ဒါဆို သူငါမ်က္စိေရွ႕ကိုေရာက္လာေတာ႕မွာေပါ႔ ။ ငါမျမင္ခ်င္ မေတြ႕ခ်င္တဲ႔သူကို ျမင္ရေတာ႔မယ္ ဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုက ရင္ထဲကို ထပ္မံ ပူေလာင္လို႕လာျပန္ပါသည္ ။

*ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ … ေျမး ေျမး .. ဘြားဘြားပါ ။ တံခါးေလး ခဏ ဖြင္႕ပါအံုးေျမးရယ္ ။ ဘြားဘြား ေျမးကို ရွင္းျပစရာေလးေတြ ရွိလို႔ပါ ။ ေျမးဒီလိုေတြသာ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆို ဘြားဘြား ရင္ကြဲေသရလိမ္႔မယ္*

ဆိုတဲ႕ ဘြားဘြား အသံကိုၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ႕ တံခါးဘုဆီသို႕ လက္ေတြက ထိေတြ႔လိုက္မိပါေတာ႕သည္ ။ တံခါးကို ဖြင္႔ေပးလိုက္ပါဧ။္ ။ တံခါးရြက္ေလး ပြင္႔လာတယ္ဆိုတာနဲ႔ အေျပးတပိုင္းေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာကို ေရာက္လာသူက ကၽြန္ေတာ္ သိပ္္ခ်စ္ရတဲ႔ ဘြားဘြား ။ ဘြားဘြားက ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာေပၚ၀ဲက် ေနတဲ႕ ဆံစေတြကို ညင္သာစြာ သပ္တင္ေပးရင္း သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကို ေပြ႔ဖက္ေပးထားပါသည္ ။

*သနားစရားေကာင္းတဲ႕ ေျမးရယ္ ။ ဘြားဘြားတို႕ တမင္တကာ ဖံုးကြယ္ထားတာ မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္။ ဘြားေျမး ဒီေလာက္ထိ ခံစားရမယ္လို႕ မထင္မိလို႔ပါ ။ ေျမးေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႔ခ်ိန္တုန္းကေတာင္ ေျမးက ေအးေအးေဆးေဆး ဆိုေတာ႕ ခုလည္း ဒီေလာက္မခံစားရေလာက္ဘူးထင္မိလုိ႕ပါကြယ္။*

ဘြားဘြားေျပာလိုက္မွ ေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္႔ အေၾကာင္းေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေလးကို ျပန္လည္သတိရလိုက္မိပါဧ။္ ။ ေမေမ စင္ကာပူေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္အၾကာမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႕မယ္အေၾကာင္း ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြားတို႕ ထံ ခြင္႔ပန္ခဲ႕ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း ခြင္႕ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ႔ဧ။္ ။ လိုလိုလားလားဘဲ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံခဲ႔ပါသည္ ။ လက္ခံတယ္ဆိုတာလည္း ေမေမ အိမ္ေထာင္ဖက္ဆိုတဲ႔ ဦးက ေတာ္ေတာ္ကို ေအးခ်မ္းၿပီး သေဘာေကာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ႕လို႔ပါ ။ ေမေမကိုလည္း အရမ္းဂရုတစ္စိုက္ရွိတယ္လို႕ ေလ႔လာမိသည္ ။ ထင္တဲ႔ အတိုင္းလည္း ေမေမတို႕ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာခဲ႔ပါဧ။္ ။ ဦးကလည္း ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အေဖတစ္ေယာက္လိုထပ္တူ မက်ခဲ႔ေပမယ္႔ ဦးေလးတစ္ေယာက္လို သိပ္ေကာင္းခဲ႔ပါသည္ ။ ေပ်ာ္စရာ ေန႔ရက္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။ ဘြားဘြားဆီက စကားသံဆက္ၾကားလိုက္ရတာမို႕ အေတြးစေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ရဧ။္ ။

*ေျမးေမေမက ေျမးကို မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္ ။ ေျမးဦးဦးကလည္း သူရင္ေသြးေလးကို လိုခ်င္ရွာတာေပါ႔ကြယ္ ။ ဒီကေလးေလးေၾကာင္႕ ေျမးကို အခ်စ္ေလ်ာ႔စရာအေၾကာင္းလည္း မရွိပါဘူး ။ မိဘဆိုတာေလ သားသမီးအေပၚမွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ႏွစ္တန္းႏွစ္စား မထားတတ္ ၾကရွာပါဘူး။ အမွန္ဆို ေျမးက ေပ်ာ္ရမွာ။ ေျမးမွာ အေဖာ္ရေတာ႔မွာေလ။*

*ဟင္အင္ ။ ဘာအေဖာ္မွ ကၽြန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်စ္ေနတဲ႔ အခ်စ္ေတြကို သူအတင္းခြဲယူေတာ႕မွာ ေလဘြားဘြား ။ ကၽြန္ေတာ္မေပးခ်င္တာကို သူဇြတ္ယူေတာ႕မွာ။ သူကို မုန္းတယ္ ။*

*ေအာင္မေလး မဟုတ္တာေျမးရယ္ ။ ဘာစကားေတြ ေျပာေနရတာလည္းကြယ္ ။ မၾကား၀ံ႔စရာေတြပါလား ။ ေျမးက အမွန္ေတာ႕ မနာလိုေနတာဘဲ ။ ေျမးကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ။ မနာလိုစိတ္ဆိုတာ ထားေကာင္းတဲ႔ အရာမဟုတ္ဘူး ေျမး။ တစ္ေယာက္ နဲ႕ တစ္ေယာက္ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပဳိင္လုပ္ျခင္းမာန၊ မနာလိုျခင္း ဣႆာ၊ ၀န္တိုျခင္း မစၧရိယတရားတို႔ ျဖစ္ေနျခင္းက မသင့္ေလ်ာဘူးေျမး ။ အယ္ဒီ မာန၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ ဆိုတာေတြကို ေျမးစိတ္ထဲေမြးျမဴတားျခင္းဟာ ေနာင္သံသရာလည္း ဆင္းရဲမယ္ ။ ယခုမ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာလည္း ဆင္းရဲျခင္းေတြက ေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ေနတတ္တယ္ေျမး ။အတိတ္ကျပဳခဲ႔ေသာ ကံ တရားတို႔ေၾကာင့္ ယခုရရွိခံစားရတယ္ ေျမး။ ယခုျပဳေသာကံတရားတို႔သည္ ေနာင္ ခံစားရေပအံုးမယ္ေလ။ဒီေတာ႕ မနာလိုျခင္းဆိုတဲ႔ ဒီမေကာင္းတဲ႔ စိတ္ႀကီးကို ဘြားေျမးစိတ္ထဲ ရင္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါေတာ႔ ေျမးရယ္ ။ ဘြားေျမး ပင္ပမ္းလွၿပီ ။ ဘြားေျမးကို ဘြားပညာေတြ သင္ေပးထားတယ္ ။ ဒီပညာေတြက ေတြးေခၚဆင္ျခင္တတ္ဖို႔ပဲ ။ ခုလို မိုက္မဲတဲ႔ အေတြးေခၚေတြ ေတြးေတာဖို႕မဟုတ္ေလဘူးေနာ္ ။ ေအာက္မွာ သားေမေမတို႕ ေရာက္ေနၾကၿပီ ။ သားေမေမလည္း အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ ။ သားကို ခုေတြ႔မယ္လုပ္ေနတာ ။ ဘြားက ေျမးစိတ္ေျပမွ ေတြ႕ဆိုလို႕ ခ်က္ခ်င္းသားဆီ တက္မလာတာ ။ ေျမးေမေမ ေနမေကာင္းဘူးေျမး ။ ဦးဦးကေတာ႕ ျပည္က သူအမ်ိဳးေတြ ခဏ သြားတယ္။ သူတို႕လည္း စင္ကာပူကေန ရန္ကုန္ ။ ရန္ကုန္ကေန ေရႊေတာင္ကို တန္းျပန္လာရတာဆိုေတာ႔ အေတာ္ေလး ပင္ပမ္းေနၾကၿပီ။ ေျမး ဘြားခုေျပာတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးပါကြယ္ ။ ကဲ ေျမးလည္း ခဏနားအံုး ။*

ေျပာလို႔ၿပီးတာနဲ႔ ဘြားက ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားပါေတာ႔သည္ ။

အေတြးေတြက ေခါင္းထဲမွာ ရွုတ္ရွက္ခက္ေနဧ။္ ။ ငါမွားေနသလား ။

ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး!

ဆိုတဲ႔ ေလျပင္းတစ္ခ်က္ကို မွုတ္ထုတ္လိုက္မိသည္ ။ ေမေမတို႔ အိမ္ေထာင္ၾကၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ကေလးယူလိုက္ၾကတယ္ဆိုပဲ ။ မေန႔ညကထိ ေမေမ အလည္ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုနဲ႔ သိပ္ကို ေပ်ာ္ရြင္ေနခဲ႔မိပါေသးသည္ ။ ေမေမဆီက ဖုန္း၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္အေပ်ာ္ေလးေတြက ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ပါေတာ႔ဧ။္ ။ ေမေမ ႏွဳတ္ဖ်ားဆီက ထြက္က်လာတဲ႔ စကားသံခ်ိဳျမျမေလးက ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ေတာ႕ သိပ္ခါးသီးေစခဲ႔သည္ ။

*သားေလး အေဖာ္ရေအာင္ ေမေမ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါလာတယ္ သား ။ သားထက္ 6 ႏွစ္ေလာက္ငယ္တဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ေမေမ ေမြးထားတယ္ ။ ခုဆိုသားညီမေလးက ႏွစ္လသားအရြယ္ေလးေရာက္ေနၿပီသား။ သိပ္ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္သိလားသား။ ျဖဴေဖြး တုတ္ကစ္ေနတာဘဲ ။ *

ျပန္ေျပာဖို႕စကားလံုးေတြ ကၽြန္ေတာ္ဆီမွာ အဆင္သင္႕ ရွိမေနခဲ႔ဘူးေမေမ။ ကေလးေလးေတာင္ ႏွစ္လရွိေနၿပီ ။ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ကၽြန္ေတာ္ကို ဖံုးကြယ္ထားခဲ႔ၾကသည္ ။ ပထမဆံုးရင္ထဲ ေရာက္လာတာက သိမ္ငယ္မွဳ ၊ ေနာက္ အားငယ္ျခင္း ၊ ေနာက္ဆံုး အရွိန္ျပင္းျပင္း၀င္ေရာက္လာတာကေတာ႕ မနာလိုျခင္းပါပဲ ။ ေမေမကို ဘာဆိုဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး ။ ဖုန္ကို လြတ္ခ်ၿပီး ေျပးထြက္လာခဲ႔မိပါေတာ႕သည္ ။ ခုေတာ႕ ထြက္ေျပးလို႕လည္း မရေတာ႕ဘူး ။ ေတြ႔ကိုေတြ႔ရေတာ႕မည္ ။ ရင္ဆိုင္ရေတာ႕မည္ ။

ႏြမ္းလ်ေနတဲ႔ စိတ္ကိုေကာ လူကိုပါ အရင္ဆံုး10မိနစ္ေလာက္ အနားေပးလိုက္ပါသည္ ။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေလးလံေသာေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေမေမရွိေနေသာ အခန္းေလးဆီသို႕ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ႕မိဧ။္ ။ ေမေမ အခန္းေရွ႔ေရာက္ေတာ႕ ဟေနတဲ႔ တံခါးကို အသာယာတြန္းဖြင္႕ လိုက္ဧ။္ ။ ေဘးတစ္ေစာင္းေလး လွဲေနတဲ႔ ေမေမနားကို ညင္သာစြာ တိုးကပ္သြားလိုက္မိသည္ ။ ေမေမရင္ခြင္ထဲမွာ လွ ုတ္ေနတဲ႔ ျဖဴုျဖဴအထုပ္ေလးတစ္ခု။ အနားကိုေရာက္မွ ေသခ်ာ သဲသဲကြဲကြဲ ေတြ႔လိုက္ရတာက ျဖဴေဖြး၀ကစ္ေနတဲ႕ ကေလးေလး ။ ေမေမက အိပ္ေပ်ာ္ေနေလဧ။္ ။ ကေလးေလးကေတာ႕ ေမေမ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ႏွိ ုး ေနေပမယ္႕ မငိုဘဲ လက္ကေလးေတြ ေျခေထာက္ေလးေတြ ယက္ယက္ကန္ကန္လုပ္ေနေလရဲ႕ ။ အနားကို ေသခ်ာတိုးကပ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကိုေတာင္ ၿပံဳးျပေနသေယာင္ထင္လိုက္မိပါဧ။္ ။ စိတ္ထဲ အလိုလို ျဖစ္လာတဲ႔ ခံစားမွ ု တစ္ခု ။ သူပါးေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကိုင္ၾကည္႔ခ်င္ေနမိသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြ တဆက္ဆက္တုန္လာသည္ ။ ကေလးေလးက သိပ္ကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနဧ။္ ။ သူကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရခ်ိန္မွာ သူကို မုန္းတဲ႔ စိတ္ေတြ ဘယ္နားကို သြားပုန္းေနၾကသလဲ မသိေတာ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္မွန္ထဲမၾကည္႔ေပမယ္႔ အလိုလိုသိေနခဲ႔တယ္ ။ သူကိုၾကည္႔ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုးေတြ တေျဖးေျဖးၿပံဳးေယာင္သန္းေနေလာက္ပါၿပီ ။ ငါညီမေလး ပါလားဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ ျဖတ္ခနဲလင္းသြားေစသည္ ။ ကေလးေလးမ်က္ႏွာက ေဖြးေဖြးျပည္႔ျပည္႕ေလး။ သူမကိုၾကည္႔ရတာ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ ။ ငါမွာသာ ပူေလာင္ေနၿပီး သူမေလးကေတာ႔ ေအးခ်မ္းစြာ ေမေမရင္ခြင္ထဲမွာ နားခိုလို႕ ။ ေဖာင္းကားေနတဲ႔ သူမ ပါးမို႔မို႕ေလးေတြကို တို႕ထိခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြက တားဆီးမရစြာ သူမပါးေလးေတြေပၚ ကၽြန္ေတာ္လက္ကေလးေတြ တို႕ထိေဆာ႕ကစားေနမိစဥ္မွာဘဲ ေမေမမ်က္ခြံ႕ေလးေတြ လွဳပ္ရွားလာသည္ ။ ေဟာ ေမေမႏိုးလာၿပီထင္ပါရဲ႕။ သူမပါးေပၚမွ ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြကို မရုတ္သိမ္းနိုင္ခင္မွာဘဲ ေမေမက ျမင္သြားခဲ႔ပါၿပီ။ အရင္ဆံုး အံ႔ၾသသြားတဲ႔ ေမေမမ်က္၀န္းေတြက ၾကည္ႏူးျခင္း ၀မ္းသာျဖင္း ခ်မ္းေျမ႔ျခင္းဆိုတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ပါ၀င္စီးေမ်ာေနတဲ႔ အၿပံဳးေလးတစ္ခု ေမေမမ်က္ႏွာမွာ ျဖစ္တည္ေစခဲ႕ပါၿပီ ။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာစရာမလိုအပ္ေတာ႕ဘဲ ေမေမ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္မွ ုတစ္ခုကို ရလိုက္ၾကပါၿပီ ။ ေမေမရင္ခြင္ထဲကို ညီမေလးႏွင္႔ အတူ တိုး၀င္ဖက္ထားလိုက္မိဧ။္ ။ ဆံုးရွံဳးလိုက္ရၿပီလို႕ထင္ခဲ႔မိတဲ႔ အရာတစ္ခုကို ျပန္ရွာေတြ႔လိုက္ရသလို ၾကည္ႏူးေနရပါတယ္ေမေမ ။ အပိုဆုေလးေတာင္ရလိုက္သလိုပါပဲ။ သိပ္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကိုပါ ေမေမက ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ႔တာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ အနာတရေတြ ျဖစ္ခဲ႔ခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမေမ သည္းထန္စြာငိုေၾကြးခဲ႔ဖူးတာေတြ၊ ေဆးရံုတက္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္လံုးက ေသြးေတြကို ေဖေဖေသြးေတြနဲ႔ လဲထည္႔ခဲ႔ရစဥ္က ေဖေဖက သူမွာ ဘာေရာဂါရွိလို႕ ေသြးစစ္ရမွာဆိုၿပီး ရစ္ေနခဲ႕သည္ ။ ဒီခ်ိန္မွာ ေမေမကေျပာခဲ႔တယ္စကားေလးကို အေဒၚေတြ ခဏခဏ ျပန္ေျပာလို႔ အလြတ္ေတာင္မွတ္မိေနခဲ႔ပါေသးသည္ ။

*ငါသား အသက္ရွင္ဖို႕အတြက္ နင္ေသြးကိုထည္႔ရမယ္ ။ အဲဒီေသြးက သန္႔ရွင္းေရာဂါကင္းေနဖို႕အတြက္ လိုအပ္တယ္။ ငါသားနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ နင္အပါ၀င္ ဘယ္သူကိုမွ ငါမယံုႏိုင္ဘူး ။ ယံုၾကည္မွဳတစ္ခုလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ငါသားအသက္ကိုေလာင္းေၾကးမထပ္ရဲဘူး ။ နင္ေပးမလား မေပးဘူးလား ။ ေသြးစစ္ရမွာဆိုးလို႔ မေပးဘူးဆိုလည္း ရတယ္ ။ လိုေနတဲ႔ ေသြးကို ရေအာင္ငါရွာမယ္ ဆိုမွ ေဖေဖက ခ်က္ခ်င္းေသြးစစ္ခံခဲ႔တယ္ ။ *

ေဖေဖကိုခ်စ္သလို ေမေမကို ပိုခ်စ္ေနခဲ႔သူ ေမေမသားပါ ။ တူတူေနျခင္း မေနျခင္းေတြထက္ သားရင္ထဲမွာ ေမေမက ထာ၀ရ တူတူရွိေနခဲ႔သလို ၊ ေမေမ႔ႏွလံုးသားနဲ႔ အနီးဆံုးေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲရွိေနခဲ႔တယ္ဆိုတာကို အကၽြင္းမဲ႔လက္ခံလိုက္ပါၿပီ ။ ရုတ္တစ္ရက္ ရုန္းထြက္မရေအာင္ခဏတာ စိတ္ရွဳပ္ေထြး မြမ္းက်ပ္မွ ုမ်ားနဲ႔ ညီမေလးအေပၚ မနာလို ျဖစ္ခဲ႕ျခင္းေတြအတြက္ ရွက္မိပါဧ။္ ။ ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလးမွာ ညီမေလးကိုပါ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေနရာေပးပါတယ္ေမေမ ။ ညီမေလး အတြက္ေလးစားထုိက္သူ အကိုတစ္ေယာက္အျဖစ္ ထာ၀ရ ေနသြားပါေတာ႔မယ္ ေမေမရယ္။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )



ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )