၃၀ ။ မိန္းမသားအေတြး မိန္းမသားအေရး

၃၀ ။ မိန္းမသားအေတြး မိန္းမသားအေရး

ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္)

၃၀ ။ မိန္းမသားအေတြး မိန္းမသားအေရး

ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္)

ပူျပင္းတဲ႕ရာသီဥတုကို ဘယ္အရာကမွ ေအးခ်မ္းမွဳ႕ မေပးစြမ္းႏိုင္ပါ။ ေအးရာ ေအးေၾကာင္းေနရာေတြကို ေနရာေတြကိုေနေနရတာ တစ္အိမ္လံုးလည္းႏွံ႔ေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အိ္မ္ေရွ႕ တံစပ္မိတ္ေအာက္ ထိုင္ကာ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးကိုေငးေမာေနမိပါ၏ ။ အို ...လူေတြလူေတြ ဒီေလာက္ ပူျပင္းတဲ႔ ေနကို အံ႔တုကာ ၀မ္းေရးအတြက္ သြားလာလွဳပ္ရွားေနလိုက္ၾကတာ ။ထိုစဥ္ ကၽြန္မျမင္ကြင္းထဲသို႔ အပူဒဏ္ကို အံတုေနသည္႔ လူသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါသည္ ။

*ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု * ၊ *ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု *၊ *ေဟာ္ဒီက ေန႔လည္မုန္႔ အစံု *

ဆိုသည္႔ ေအာ္သံတစ္ခု ကၽြန္မနားထဲသို႔ စူးေနေအာင္ ၀င္ေရာက္လို႔လာပါ၏ ။ အိမ္ထဲ၌ရွိေနၾကေသာ တူ ၊ တူမေတြအားလံုး ေျပးထြက္လာၾကသည္ ။

*လာပါအံုးဗ်ိဳ႕ * ဆိုတဲ႕ ေခၚသံေနာက္မွာ * လာပါၿပီရွင္*

ဆိုတဲ႔ အန္တီႀကီးအသံအား ေအးခ်မ္းစြာ ၾကားလိုက္ရဧ။္ ။

ကေလးေတြ ၀ိုင္းေနတဲ႔ အလည္မွာ ၿပံဳးရြင္စြာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ႔ အန္တီၾကီးအား ကၽြန္မေသခ်ာ စူးစမ္းၾကည္႔ေနမိပါသည္ ။ ဒီေလာက္ ပူျပင္းေသာ ေနပူထဲ၌ ေလးပင္သည္႔ ေတာင္းႀကီးအား ရြက္၍ အာၿပဲေအာင္ ေအာ္ျပီး ေစ်းေရာင္းေနရျခင္းအေပၚ ပင္ပမ္းျခင္း မရွိသလိုပါပဲ ။ သူကို ၾကည္႔ရသည္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖင္႔ ေပ်ာ္ရြင္ေနပံုပင္ ။  ကၽြန္မအတြက္ ထူးဆန္းေနမိပါ၏ ။ ကၽြန္မဆိုလ်ွင္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ အိမ္ထဲေနရင္းပင္ ပူလြန္းသည္႔ ရာသီဥတုအား စိတ္ေတြတို ၊ ေဒါသေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေနပူထဲ၌ ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းေနေသာ ထိုအန္တီကျဖင္႔ ေအးခ်မ္းေနလိုက္ပံုမ်ား ။ ေနာက္ဆံုး အရမ္းသိခ်င္လာတဲ႔ စိတ္အား ခ်ိဳးႏွိမ္မရျခင္းေၾကာင္႕ ေစ်းဗန္းအနီးသို႔တိုးကပ္ျပီးသကာလ  အသားတု ၂၀၀ ဖိုး၀ယ္စားၿပီး သိခ်င္တာေလးေတြအား စပ္စုၾကည္႔လိုက္မိပါေတာ႔သည္။

*အန္တီ ဒီေလာက္ပူေနတဲ႔ ေနပူၾကီးထဲ ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းရတာ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပမ္းမယ္ေနာ္ *

*ဘ၀ဆိုတာ ေမြးဖြားလာကတည္းက ေသဆံုးတဲ႕အထိ ဘ၀ေပးကုသိုလ္ကံေတြက ပါလာၿပီးသားပါ ကေလးရယ္ ။ ေစ်းေရာင္းဖို႕ပါလာလို႕ ေစ်းေရာင္းရတယ္ ။ ဒါကို ထိုင္စိတ္ပ်က္ေနလည္း ေရာင္းရမွာပဲ ။ဒီေတာ႕ ႏွစ္ခါ အပင္ပမ္းမခံခ်င္ဘူးေလ ။ လုပ္ရမယ္႔

အလုပ္ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာပဲ လုပ္တတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔ လိုက္ေတာ႔ ပင္ပမ္းတယ္ဆိုတာလည္း သိပ္မရွိေတာ႔ပါဘူး။*

ကၽြန္မ အရမ္းကို အံ႕ၾသသြားမိသည္။ ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ဆီက ထြက္က်လာေသာ စကားလံုးေတြသည္ တန္ဖိုးရွိလွခ်ည္လား ။ ေနာက္ သူဆက္ေျပာျပျပန္သည္ ။ မနက္ဆို သူ မနက္ 5နာ၇ီကေန ထ ေစ်းသြား ၊ ျပန္ေရာင္းဖို႔ အတြက္ မုန္႔ေတြကို ၀ယ္ခ်မ္း

ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ ရသတဲ႔ ။ ေနာက္ၿမိဳ႕ထဲသို႔ လည္ၿပီးေရာင္း ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဟာ ပံုမွန္ ညေန ၅နာရီ ၀န္းက်င္ပါပဲ။ ကၽြန္မက ဆက္ေမးၾကည္႔ပါသည္ ။ အန္တီ တစ္ေန႕လံုးကို ဘယ္ေလာက္ျမတ္လဲဆိုေတာ႕ 3000 (သံုးေထာင္ေလာက္ ) က်န္တယ္လို႔

ရွင္းျပသည္ ။ အနားသို႔ ေရာက္လာသည္႔ ေမေမႏွင္႔ကၽြန္မ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည္႔လိုက္မိၾကပါ၏ ။ ေစ်းသည္ အန္တီျပန္သြားေပမဲ႔ သူႏွင္႔ ပတ္သတ္ေသာအေတြးမ်ားသည္ ကၽြန္မေခါင္းထဲ၌ ဆက္၍က်န္ေနခဲ႔ပါသည္ ။

တစ္ေလာ ေလးက ဆိုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ ဖတ္လိုက္ရသည္႔ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ခုအေၾကာင္းကိုပါ ဆပ္စပ္ေတြးေတာလိုက္မိသည္။

အႏွိပ္ခန္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔ မိန္းကေလးေတြ နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေရးသားထားတာ ေလးကိုပါ ။ အန္တီေျပာသလို လူဘ၀ဆိုတာ

ေမြးဖြားလာစဥ္ကတည္းက သူသြားရာလမ္းေၾကာင္းေတြ ပါလာၾကၿပီးသားဆိုတာမွန္ေပမဲ႔ တခ်ိဳ႕ ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္ရင္းေငြကို အလြယ္လမ္းစဥ္လိုက္ရွာေနၾကသူေတြက ပိုမ်ားေနပါသည္ ။ ေပးလာတဲ႔ဘ၀ေပးအေျခေနတစ္ခုထက္ ပိုသံုးခ်င္ ၊ ပိုလွခ်င္ၾကသည္ ။ မိမိရရွိပိုင္ဆုိင္ထားေသာ ဘ၀တစ္ခုနွင္႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ စြာမေနႏိုင္

ၾကတဲ႔အတြက္ လမ္းမွားေတြကို ေရာက္ဘ၀ေတြ ပ်က္ၾကရသူေတြ ဒုႏွင္႔ ေဒးပါပဲ ။ ေသခ်ာေတြးၾကည္႔ပါ ။ လူနဲ႔ရင္းလို႕ရတဲ႔ ေငြဆိုတာကေကာ အလြယ္

ရတာဟုတ္ရဲ႕လား ။ ထိခိုက္နစ္နာမွဳေတြက ေခၽြးထြက္လို႕ရတဲ႔လမ္းေဘးက ေစ်းသည္ေတြထက္ ပိုသာေနတယ္ဆိုသာကို ညီမငယ္ေတြမေတြးမိၾကလို႔ပါ ။ မိမိျပဳလုပ္ေသာ မေကာင္းမွဳသည္ မိမိတစ္ေယာက္တည္းတြင္သာ အက်ိဳးခံစားရသည္ဟု လြယ္္လြယ္ေပါ႔ေပါ႔

မေတြးၾကပါႏွင္႔႔ ။ မိမိ မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစပါသည္  ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာေနတယ္ ထမင္းငတ္ေနေတာ႔ျဖင္႔

ဘယ္သူမွ လာေပးၾကတာမဟုတ္ဘူးဆိုေသာ ဆင္ေျခစကားေတြကိုလည္း မၾကာခဏၾကားေနရပါသည္။ ဒါဟာလည္း ဘ၀ေပးအေျခအေန

တစ္ခုပါပဲ ။ ယခင္ဘ၀က မေကာင္းမွဳေတြ မ်ားခဲ႔လို႕ ယခုဘ၀မွာ မေကာင္းမွဳအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစခဲ႔သည္ ။ ဒါကို အဆံုးမသတ္ပါဘဲ

မေကာင္းျခင္းေတြကို လက္ဆင္႔ကမ္းသယ္ေဆာင္ ေနမည္ဆိုလ်ွင္ သံသရာ၌ တ၀ဲ၀ဲလည္ေနဖို႕သာ ရွိပါေတာ႔၏ ။ ေရာင္ရဲႏိုင္ျခင္းသည္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ

ရွိသလို ဆိုးက်ိဳးေတြလည္းရွိေနတတ္ပါသည္။ မိမိရရွိေသာ ၀င္ေငြႏွင္႔ မွ်တေအာင္ သံုးစြဲတတ္မည္ဆိုခဲ႔ပါလွ်င္ ဘ၀ေတြကို အေမွာင္ခန္း

ထဲမွာ ကုန္ဆံုးစရာ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွိမလာနိုင္ပါဘူး ။ လိုအပ္တာထက္ပိုကာ ေရာင္ရဲလြန္းေနျပန္သူေတြၾကေတာ႔လဲ တိုးတက္သင္႕သေလာက္

မတိုးတက္ဘဲရွိေနျပန္ပါသည္  ။ ဒီေတာ႕ အလယ္လတ္ လမ္းစဥ္ကို က်င္႕သံုးကာ ေရာင္႕ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။ အဲကြန္းေတြ ေအးေန

သည္႔ အႏွိပ္ခန္းေတြထဲက ခႏၶာကိုယ္ကိုရင္းမွ ရေသာ

 ေငြထက္ ေနပူပူမွာ ေစ်းေရာင္းလို႔ရလာေသာ ေငြသည္ ပို၍ စိတ္သန္႔ကာ မီးလြတ္ေစပါသည္ ။

မိမိတို႕ရတဲ႔ ၀င္ေငြ သည္ မီးလြတ္ေစဖို႕အထူးလိုအပ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳသင္႔ပါ၏.။ ဆရာဦးဘုန္း ေရးသားနဲ႔ အေဖအိမ္စာအုပ္ေလးထဲက မီးလြတ္စာ ဆိုတဲ႔ေဆာင္းပါးေလးထဲမွာ ေရးသားထားပါသည္။

* မီးလြတ္စာ *ဆိုသည္မွာ မိမိတို႕ရွာလို႔ရတဲ႕ ေငြေၾကးဥစၥာေတြဟာ ၀ိသမေလာဘမီး ၊ ၀ိသမ ေဒါသမီး ၊ ၀ိသမေမာဟမီး နဲ႕ ရွာခဲ႔တာ

ဆို မီးမလြတ္ ဘူး * လို႕ မွတ္သားခဲ႔ဘူးပါဧ။္။ ကၽြန္မတို႔ လူသားေတြ အတြက္ မီးလြတ္စာျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ ခဲယဥ္းေပမယ္႕

မီးလြတ္ တဲ႔ ၀င္ေငြမ်ိဳး မဟုတ္ေတာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး မီးနည္းေလ ေအးခ်မ္းေလပါပဲ။ ကၽြန္မကေတာ႔ ပူခ်င္ပူပါေစ ။ ျမန္မာမိန္းကေလးတိုင္းကို

အပူဒဏ္ကို အံတုခံၿပီး သိကၡာရွိစြာရပ္တည္ႏိုင္မယ္႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျဖင္႔ ရရွိလာေသာ ၀င္ေငြျဖင္႕ စိတ္ေအးခ်မ္းစြာ စာသံုး

သူေတြ အျဖစ္ဘဲ ျမင္ခ်င္မိပါသည္။ အေမွာင္ထုေတြ ၾကားက မလံုတလံုအ၀တ္စားေတြနဲ႔ မေလ်ာ္ကန္ေသာ အလုပ္ေတြကေနအျမန္ဆံုး ရုန္းထြက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ စိတ္ရင္းမွန္ျဖင္႕ ဆုေတာင္းရင္း အပူဒဏ္ကို အံတုခံမယ္႕ ငါဟယ္႕ လူသားေတြ အမ်ားအျပားေပၚေပါက္ၾကပါေစ။

မွတ္ခ်က္ = မေကာင္းတာမလုပ္ပဲ ေစ်းေရာင္းစားရမယ္ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ ။ ေကာင္းမြန္ေသာ ကိုယ္က်င္႔တရားကို ထိန္းသိမ္းတန္ဖိုးထားတတ္ရန္ရည္ရြယ္ပါ၏ ။